Poezi Islame

Retë tona ishin me shi të bekuara edhe
Zemrat plot dashuri
Kupat e iluzionit i hodhëm
Në përrockën e shpirtërave
Të etshëm për iluzione
Ecëm buzë lumit dhe përcollëm
Ujëvarën e trupave njerëzore
Derdhnin epshe ama të gjithë

Fletët e fiqëve të artë i mblodhëm
Për ta mbuluar urtësinë tonë sepse
Të tjerët frikësoheshin nga lakuriqësia e fjalëve të mbarsuar
Me vrojtime që sjellin urti

Bekimet tona i paketuam
Ne qese PVC që t’u shërbejnë më vonë si infusion

Arsyetimeve u dhamë emra të ndryshëm
Jo për t’i hutuar të tjerët por
Për t’u treguar se ai i cili e arsyeton vetën pas çdo dështimi
Është humbës më i madh

Fati ndezi një kuazar në terrin qiellor
Që ta zbuloj gjendjen dhe nivelin tonë

Kuptuam se sa të mëdhënjë ishim
Kuptuam se sa të vegjël ishim
Kuptuam se sa të mesëm ishim dhe
Aty mbetëm në mes të padukshëm
Pothuaj ordiner që të mos trishtohen shpirtërat mineral, vegjitativ, animal dhe human

Kuptuam se nuk na duhen çmimet, lavdatat, respektet dhe të githat që
Turbullojnë mendjen si vera tokësore

Kuptuam pas pirjes së verës së shtrydhur nga rrushi në torkullin kosmik dhe
Filluam të dashurojmë ashtu
Ashtu si thonë të tjerët marrëzisht dhe kaq na mjaftonte

Të gjitha dhimbjet e të gjitha ngjyrave i tjerrëm në litar shumëbojësh
Lidhëm nyje dhe kënduam të yshtura engjëllore pas mësimeve të Al Nunit

Zoti na shikonte ashtu neve na dukeshte me buzëqeshje prindërore dhe
Na shikonte se me sa seriozitet ne hedhim hapat e parë
Në rërën e praruar ku mbeten gjurmat e shputave sikur në gur të pashlyeshëm prore

Kjo dhe ajo nuk na bënin përshtypje
Se edhe pa ato bën

Bën po si edhe pa të gjithat
Pos pa dashuri

TEOFANITË



Pështyma e granuluar tek më mbeti në fyt
Ditë e gjatë mes dimrit dhe pranverës
Gjendjen tek ma njohin miqtë vetëm ca
Dashurinë çdo krijesë tek e ndjen
Kopilat që më spërkasin me urrejtje
Dhe ata të cilët e ndrrojnë emrin dhe fenë

Kjo shumësi e dukshme ngulfatëse krijesash e manifestimesh bizare
Nervatura ime shpirtërore u forcua
Shpirtocitet hedhin vallen e kombit të lashtë e të heshtur Dashuri
Ata që bëjnë seks në ajër si mizat pjellin foshnje urrejtjesh
A vriten foshnjet është pyetja jonë

Ne shumësi e padukshme krijesash dhe manifestimesh hyjnore
Ne teofanitë e përherëshme vezullojmë në zemrat e çiltëra
Si dielli në bulat e vesës së mëngjeseve plot erandje vetyveri ambergrisi limoneni dhe kundermime të lehta civeti moschusi e djersash njerëzish të lodhur nga puna

Ne flasim ne këndojmë ne pikturojmë
Me akt pa qitur asnjë rrokje nga gojat tona hyjnore
Ne spërkasim pluhur të praruar
Shikojmë në sy drejt në sy bojë unaze Saturni dhe puplash nga bishti i palloit

Ne ndërtojmë tempullin kubik dhe lozim shahun në kub
Ne duam truallin ku parakaluan shputat e mysafirëve të Musës dhe Lutit më parë
Ne këndojmë me Serafimët e sferave të larta në sikronicitet këndojmë
Këtu sjellim harenë në zemrat e atyre të cilët paraklojnë në procesione nëpër Makadamin e smagradtë
Aty ku rrallë shkohet

Ne dijmë përmendësh Xhefrin dhe dhjetë Sefirote dhe lexojmë librin e Arkangjelit Raziel
Adam Kadmonin e shoqëruam në vetminë e tij para se të ndahej e të trupëzohej në dheun të cili njerëzit do ta përgjakin nëpër shekuj
Ne i tham Xhonit në lumin Jordan të shkoj e ta babtizoj Jezusin të jetë udhëzues
Për ata të cilët pak dinë

Ne i thamë Varakës ta përgatis Muhamedin që të jetë udhëzues i atyre të cilët kërkojnë të vërtetën
Ne i thamë Bahaullahut t’u rrefej njerëzve të kujdesen për gruan dhe nënë Tokë
Përndryshe në 1000 vite të ardhëshme ushqimi i vetëm i tyre do të jenë vetëm farët dhe uji

Ne i thamë Gibranit ta filloj Teurgjinë për 1000 vite të ardhëshme tëë jetë prehje e vetme artistike për njerëzit kreativ
Ne i thamë Fahredinit të shkruaj sa më shumë e të hesht si guri i kanjoneve

Derisa ta gjej pikën kumbuese
Ne...

S'kam nëvoje!

Sa herë t'u terhiqe verejta?
E t'u dha keshilla..
E lexove, e rilexove të vërtetën.
E vazhdove me të vjetren
Duke thënë s'kam nevoje..

Sa herë ishe në rrezi?.
E sa herë Zoti të shpetoj ty?
E sa herë u rrezove ti?
E prape Zoti të ngriti ty..
E t'i prapë the: S'kam nevoje..

Sa herë pe aksident?
E c'do ditë sheh rremuja..
E për ditë je afër tyre..
E asnje sëkonde s'e ke t'garantuar..
E prapë thu S'kam nëvoje.

Sa herë pe të vdekur?
E sa herë varrose të vdekur?
E për ditë sheh të vdekur..
E prapë vazhdon të thuash
S'kam nevoje për adhurim..

Edhe sa do të jetosh kështu?
Edhe sa s'do të meditosh ti?
Edhe sa s'do të vëprosh ti?
Edhe s'do të adhurosh ti?
Edhe sa do të thuash s'kam nëvoje!

SEPSE

SIKUR TË GJITHË TË JETONIM ME ISLAM ...
... siç jetuan sahabët ...

* Nuk do të kishte ateizm !
* Nuk do të kishte racizëm !
* Nuk do të kishte industri alkooli !
* Nuk do të kishte industri të armëve !
* Nuk do të kishte industri pornografike !
* Nuk do të kishte pedofili !
* Nuk do të kishte kamatë !
* Nuk do të kishte tradhti bashkëshortore !
* Nuk do të kishte vrasje të fëmijëve
* Nuk do të kishte vrasje të prindërve !
* Nuk do të kishte varfëri !
* Nuk do të kishte as vjedhje e as ryshfet !
* Nuk do të kishte as shtypje e as diktaturë !
* Nuk do të kishte narkomani !
* Nuk do të kishte kriminalitet !
* Nuk do të kishte injorancë !
* Nuk do të kishte padrejtësi !
* Nuk do te kishte botë të tretë !
* Nuk do të kishte torturim të kafshëve !
* Nuk do të kishte shkatërrim të natyrës !
* Nuk do të kishte analfabetizëm !

Unë jam/Shërbëtor/I të Madhërueshmit Kur’an,/Derisa shpirt kam./Unë jam/Pluhur nën këmbët/E Muhammedit/Alejhiselam

O i mjeri ti.

O i mjeri ti.
E sheh, që sekondat po ecin.
E ti je mbulu më jorganin e pakujdesisë.
E z'gjohesh nga ajo ngrohtore e kobshmë për ty.

O i mjeri ti.
E sheh, që minutat e jetës s'po ndalen.
E ti akoma i struktur në këtë jorgan.
Qëndron aty, e z'gjohesh,kurse vdekja po të afrohet.

O i mjeri ti.
E sheh, që ditët po shkojnë drejt fundit.
E ti i mbuluar më jorganin e kobshem të injorimit.
E z'gjohesh t'a thyesh atë tabu,që e ke bërë të pathyeshum.

O i mjeri ti.
E sheh, që edhe muajt po ecin.
E ti akoma në gjumin e injorances.
E s'gjohesh nga ai gjumë i thellë,që t'ka verbëru.

O i mjeri ti.
E sheh, që oksigjeni po të hargjohet.
E gjith'cka po shkon drejt ikjes.
E ti akoma i mbuluar më jorganin e mekateve.

Zgjohu o i mjerë!
E shqipetoje fjalën e Zotit.
Atë fjale të vërtetë,
Që me të gjene rehati përjetë.

Të pyes ty.

Të pyes ty.
Ç'bën o njeri, që s'e adhuron Zotin ti?
Që të solli në këtë botë, e të bëri mekëmbës.
Që t'dha pushtet, e zgjuarësi,që t'sundosh,t'meditosh.

Të pyes ty.
Ç'bën ti , që s'e falenderon Zotin?
Që të dhe trup, zemër e shpirt,
Që ato t'i dha , t'i nenshtrohen Zotit.

Të pyes ty.
Ç'bën që sillesh si i humbur?
Që humbjen e formove vehte..
Që humbja jotë është tmerr..
E këtë tmerr po e ushqen ti.

Të pyes ty.
Ç'bën që i adhuron idhujt?
Që ece pas tyre, e mashtron vehtën,
sepse ata s'mund të të japin asnjë mirësi ty.
Kurse ti mashtrohesh pas tyre, e ata t'a kthejne shpinen.

Të pyes ty.
Ç'bën që c'do herë këmbët tua ecin?
E ty Zoti t'i fali ato t'ë ecin, por jo n'rrugë t'gabuar,
Por t'ë ecin në rrugën e vërtetë, që të jëne të shëndosha përjete.

Të pyes ty.
Edhe sa do të haperosh rrugëve të ndyra?
Edhe sa do t'a njollosesh vehtën me këtë llum,
që t'u është bërë si shtres e pathyeshme.
E kjo shtres t'ka mbulu, e Ti akoma s'e ke hetu..

MË LINI NË FENË TIME

Më lini o paganë në këtë fe që kam!
Nuk i besoj yjet, as hënën as diellin!
Se unë jam, e kam lindur musliman!
Mos më ftoni që të adhuroj bredhin!

Unë adhuroj vetëm Allahun e Madh!
I Cili më Krijoi, e më ka dhënë jetën
Vetëm Ai më përgjigjet kur kam hall
A të besoj t'kotën e të lë t'vërtetën?!

Lërmëni o paganë që adhuroni varre
gurë, pemë, mite, e njerëz të vdekur
që shpirtave nga frika u ndizni zjarre
po besimi në Allahun ku ju ka mbetur?!

Vallë kush është Krijuesi Madhështor
që krijoi tokën, hënën, diellin e qiellin?!
Kush i dha njeriut sy, veshë dhe dorë
A po e kërkon prej bredhit bereqetin?!

Dije o vëlla se përveç Allahut Absolut
askush veç Tij nuk t'sjell dëm as dobi
askënd tjetër mos beso, e mos ju lut
edhe në qoftë se t'a quajnë "Vit të ri"!

Thuaj: Unë adhuroj Atë që më Krijoi,
vetëm prej Tij kam frikë dhe shpresë!
E kush përveç Tij diçka tjetër e besoi,
do jetojë larg prej Tij derisa të vdesë!

E kur t'i kthehet Atij do t'jetë i dëbuar
e do bashkohet me të gjithë paganët!
I thuhet: Shko tek ajo që pate besuar
s'mund t'bashkohesh me muslimanët!

Pra më lini o paganë, në besimin tim,
e besoni zjarr, pemë, gurë e ç'të doni
Se mua më mjafton All-llahu - Zoti im
e festa pagane u lutem mos më uroni!

Më dhimbsët..

1
Më dhimbet fjala,
nëse s'e them për All-llah..
2
Më dhimbset gjaku,
nëse s'qarkullon për All-llah.
3
Më dhimbsen sytë,
nëse s'shikojne për All-llah.
4
Më dhimbsen edhe veshet,
nëse s'dëgjojnë për All-llah..
5
Më dhimbset mendja,
nëse s'mendon për All-llah.
6
Më dhimbsen këmbët,
nëse s'e ecin për All-llah.
7
Më dhimbsen edhe duart,
nëse s'punojne për All-llah..
8
Më dhimbset trupi,
nëse s'vepron për All-llah.
9
Më dhimbset zemra,
nëse s'është e dashur për All-llah.
10
Më dhimbset koha,
nëse s'e shfrytëzoj për All-llah..
11
Më dhimbset jeta,
nëse s'jetoj për All-llah..
12
Mbi gjitha më dhimbset shpirti,
nëse s'e adhuron Zotin që e krijoj.

Duaja

Qiellin ta kesh të hapur prej sotit
nëse do të kesh nderin
ço duart e lutju Zotit
se duaja ndryshon dhe kaderin


ky që i thur vargje ritit të duas
dikur vetë nuk e kishte kryer
por kur iu çel derë e saj
i janë hapur dhe shumë dyer



Sa je shëndosh, sa je mirë
lute Allahun për falje, lute për mbarësi
Ai të përgjigjet kur të jesh sëmurë
në ngushtllëk e në vështirësi



Dhe mos thuaj kurrë "s'mu pranua"
pak gjëra dimë ne nga kjo botë
ka të fshehta që mund të na jepen
shumë më të vlera seç kërkojmë

Dëgjo ç'thotë i dërguari për përmbajtjen e duas
që ajo të vjen ashtu si e ke bërë nijet
ose për aq vlerë të largon bela
ose të ruhet për ahiret

Ditën kur del para Allahut
ja ç'do të dojë robi i Vet
sikur çdo dua që kishte bërë
t'i jetë lënë për ahiret

Por gjithnjë para se të lutesh
mos harro pa çka s'vlejnë duat
njëherë ta madhërosh Allahun
dhe për të dërguarin të këndosh salavat

O Zot.

O Zot.
Ti m'i fale këmbët,
që t'ë eci në rrugën Tënde.
Më ndihmo o Zot,
që këmbët e mia t'ë ecin n'rrugën e vërtetë,
Që të gjejne rehati përjetë.
AMIN.

O Zot.
Ti m'i fale duart,
Që t'ë punoj punë të lejueshme,
Më ndihmo o Zot,
Që asnjëherë t'mos i ndyej duart
Më punë të palejueshme...
AMIN.

O Zot.
Ti m'i fale sytë,
Që t'ë shikojnë të dobishmen,
Mos më lejo O Zot t'ë shikoj të demshmen,
E të vërbërohem më ilacin e injorimit..
AMIN.

O Zot .
Ti m'i fale veshet,
Që më to të dëgjojë,
Por të dëgjojë fjalën Tënde.
Më ndihmo o Zot,që të dëgjojë
të vërtetën,e t'ë sheroj vehtën.
AMIN.

O Zot.
Ti m'a fale gjuhen.
Që t'ë foli gjithmonë t'vërtetën
Që të shpëtoje vehten.
E t'ë gjeje shperblim gjithë jetën.
AMIN.

O Zot.
Ti m'a fal mendjen,
Që t'ë meditoj rreth së vërtetës,
Që t'ë gjeje ilacin e shpëtimi,
Duke pasu studimin e fjalës së vërtetë.
AMIN.

O Zot.
Ti m'a dhurove shpirtin ,
Që trupi im të jete shërbetori adhurimi,
Por adhurimit të sinqert për Ty,
Sepse Ti na krijove, që t'ë adhurojm Ty.
Më ndihmo o Zot,t'ju adhuroj përjetë.
AMIN.

S;mund të rri i qetë.

Shoh vrasje në TV.
E shoh përleshje rrugaqesh..
E shoh të shfrenuar kudo.
Përpiqem t'i mbylli syte
Që t'mos shoh asgjë ,
E t'ë eci rrugës i qetë,
E t'ë mendoj i qetë
Por s'mundem t'ë eci symbyllur.
E as të mendoj symbyllur..
Por s'du të shoh këtë grupe t'cmendurish,
Që bëjnë c'mendi me trup e shpirt..
Që bëhen ujqere të tërbuarë,
e të urritur për ngrenie..
Kafshojne me gjuhet e tyre ,
njërez t'pambrojtur, e të drejt..
Të varfër, e t'robëruar..
Dridhem i tëri më trup e shpirt..
Mundohem t'i mbyllii edhe veshet ,
Që t'mos dëgjoj llomotitje banale..
E që t'mos dëgjojë asnjë vrasje,
E asnjë përleshje,por kotë..
Krimet vazhdojne.
Vrasjet po shumëfishohen..
Skena të trishta kanë mbulu globin,
Prej armiqeve të kohes,
Prej injoranteve të kohes ,
Prej zullumcarev të kohes..
Prej zemrave, e shpirterave t'vdekura..
Që vdekjen e bëne të parakohshme,
Që vdekja do të shoqërohet me ndeshkim ..
Po , Po e theme me ndeshkim në amshim,
Sepse skena e tilla do të pasohen
me dënim në botën e përjetshme..

Nje studiuese perendimore i kaloi tere jeta e saj ne hulumtim te biografise se Iben Tejmijes, erdhi afer perfundimit te jetes dhe nuk arriti ta studioje deri ne fund. Me ne fund tha:" Deshmoj se nuk ka Zot tjeter, pervec Allahut dhe deshmoj se Muhammedi eshte rob dhe i derguari i Allahut." Ne, asnje liber te Iben Tejmijes nuk e kemi lexuar dhe thuam per te se eshte keshtu, eshte ashtu. Autori i mbi 1000 librave duhet te kete respekt nga cdo njeri, jo vetem musliman. Ndersa atyre qe i ka hy vetja ne qejf, e shajne dhe e etiketojne me fjale qe si perkasin muslimanit.

I LUTEM ALLAHUT

’’O Allah vendos dritë në zemrën time, dritë në gjuhën time, dritë në dëgjimin tim, dritë në shikimin tim, dritë pas meje, dritë para meje, dritë në të djathtën time, dritë në të majtën time, dritë mbi mua dhe dritë nën mua; vendos dritë në prirjen time, dritë në mishin tim, në gjakun tim, në flokët e mia dhe në lëkurën time, vendos dritë në shpirtin tim dhe më mbush plot me dritë mua, më bë dritë mua dhe më dhuro dritë mua’’

Nëse dhomat e shpirtit tim ti do të vizitoje
Çfarë pretendon se do të shikoje?
Cilen bindje mendon se e fsheh?
Unë do të jem i njejti, por nuk do të më njeh.
Nuk ke nevojë për të trokitur.
Hyr, shih, kërko, por do të mbetesh e habitur
Mure të zbrazët lyer pa ngjyra
Fotografi, por pa fytyra
Diku e hedhur afër shtratit
Është nje kuti e fatit
E mbushur plotë me kujtime.
Brenda gjithë historia ime.
Janë fjalët që kam thënë aty,
Për një emër të quajtur ''Dashuri''
Gjithëcka që bëra, e që ëndërrova
Vendet ku shkela dhe ku jetova ...Dhe tani jam vetëm kam syte por nuk mund të shikoj , kam buzët por emrin tënd nuk mund ta shqiptoj , kam netët por ty nuk mund të të ëndërroj , jam i pasur por mungesa jote shpirtin ma varfëro

Retë tona ishin me shi të bekuara edhe
Zemrat plot dashuri
Kupat e iluzionit i hodhëm
Në përrockën e shpirtërave
Të etshëm për iluzione
Ecëm buzë lumit dhe përcollëm
Ujëvarën e trupave njerëzore
Derdhnin epshe ama të gjithë

Fletët e fiqëve të artë i mblodhëm
Për ta mbuluar urtësinë tonë sepse
Të tjerët frikësoheshin nga lakuriqësia e fjalëve të mbarsuar
Me vrojtime që sjellin urti

Bekimet tona i paketuam
Ne qese PVC që t’u shërbejnë më vonë si infusion

Arsyetimeve u dhamë emra të ndryshëm
Jo për t’i hutuar të tjerët por
Për t’u treguar se ai i cili e arsyeton vetën pas çdo dështimi
Është humbës më i madh

Fati ndezi një kuazar në terrin qiellor
Që ta zbuloj gjendjen dhe nivelin tonë

Kuptuam se sa të mëdhënjë ishim
Kuptuam se sa të vegjël ishim
Kuptuam se sa të mesëm ishim dhe
Aty mbetëm në mes të padukshëm
Pothuaj ordiner që të mos trishtohen shpirtërat mineral, vegjitativ, animal dhe human

Kuptuam se nuk na duhen çmimet, lavdatat, respektet dhe të githat që
Turbullojnë mendjen si vera tokësore

Kuptuam pas pirjes së verës së shtrydhur nga rrushi në torkullin kosmik dhe
Filluam të dashurojmë ashtu
Ashtu si thonë të tjerët marrëzisht dhe kaq na mjaftonte

Të gjitha dhimbjet e të gjitha ngjyrave i tjerrëm në litar shumëbojësh
Lidhëm nyje dhe kënduam të yshtura engjëllore pas mësimeve të Al Nunit

Zoti na shikonte ashtu neve na dukeshte me buzëqeshje prindërore dhe
Na shikonte se me sa seriozitet ne hedhim hapat e parë
Në rërën e praruar ku mbeten gjurmat e shputave sikur në gur të pashlyeshëm prore

Kjo dhe ajo nuk na bënin përshtypje
Se edhe pa ato bën

Bën po si edhe pa të gjithat
Pos pa dashuri

Burraj - Rruge e gabuar

A E DINI KUSH ËSHTË FEMRA MUSLIMANE ?!

Ajo…
Që Allahun ka marrur për Zot
Që Muhamedin, paqja qoftë mbi të, ka marrur për Pejgamber
Që Kur’anin ka marrur për argument
Që Hadixhen ka marrur për shembull
Që Xhennetin ka marrur si qëllim të saj
Që turpin ka marrur si moral
Që kur e dëgjon ezanin e fal namazin
Që imani i saj është fshehtësia e fatbardhësisë së saj
Që kur bie nata, ngritet dhe lutet tek Allahu
Që kur don, e don bashkëshortin e saj
Që kur e shikon, vërenë dritën në fytyrën e saj
Që zemrën e ka të ndërtuar nga të përmendurit e Allahut

ULE KOKËN O SERB SHKAU, S´KE ME ÇKA TË KRENOHESH!

O serb shkau pse i këndon trimërisë kur trim nuk je?!
Ti shkruan për betejat e shumta, kur asnjë të vetme s’ke fituar!
O serb shkau ty Rusia të bëri shtet, përndryshe i pa adresë do t´kishe mbet.
Historinë e ke shtrembëruar, harrove se për ne si argat buke ke punuar.

O serb shkau ti e di se je ardhacak, në karrocë nomadësh jetën e ke kaluar.
Kurrë s´ke për t'u rehatuar, në vend të huajë je duke jetuar.
O serb shkau oj farë e keqe, rrënjët në tokë të tjetrit i ke lëshuar!
Të jesh i sigurt se një ditë t´gjitha kanë me t´u shkurtuar.

O serb shkau një sukses të vetëm ta pranoj!
Disa shqiptar i ke bërë si ti dhe më s’mund t’i dalloj.
O serb shkau përmes këtij shkrimi të informoj,
Se jo vetëm ty por edhe tradhtarët do t’i luftoj.

Na ndihmo, o Allah!

O Allah, më ndihmo në atë ditë,
Kur toka fillon të çahet.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
Kur të vij ushtima (krisma e kiametit).
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur të gjithë do ikim nga njëri-tjetri.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur nëna do braktis fëmijën e vet.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur çdo njeri është i preokupuar me çështjen e vet,
e nuk i bie ndërmend për të tjerët.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur dielli errësohet, dhe nuk bën dritë më.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur yjet nga qielli bien dhe shkapërderdhen.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur kodrat shkulen nga vendi dhe fluturojnë në ajër.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur detet vlojnë dhe valët përplasen ndër vete.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
ku qielli hiqet si lëkura e deles prej trupit të saj.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur xhehenemi merr fuqi të madhe ndezëse.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur xheneti njerëzve të mirë ju afrohet,
që kur ta shohin atë të mos frikësohen.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
ku do të shohim se çka kemi përgatitur.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
që fytyrat tona të jenë të shndritura…
O Allah, më ndihmo në atë ditë,
Kur toka fillon të çahet.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
Kur të vij ushtima (krisma e kiametit).
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur të gjithë do ikim nga njëri-tjetri.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur nëna do braktis fëmijën e vet.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur çdo njeri është i preokupuar me çështjen e vet,
e nuk i bie ndërmend për të tjerët.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur dielli errësohet, dhe nuk bën dritë më.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur yjet nga qielli bien dhe shkapërderdhen.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur kodrat shkulen nga vendi dhe fluturojnë në ajër.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur detet vlojnë dhe valët përplasen ndër vete.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
ku qielli hiqet si lëkura e deles prej trupit të saj.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur xhehenemi merr fuqi të madhe ndezëse.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
kur xheneti njerëzve të mirë ju afrohet,
që kur ta shohin atë të mos frikësohen.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
ku do të shohim se çka kemi përgatitur.
O Allah, na ndihmo në atë ditë,
që fytyrat tona të jenë të shndritura…

ESHTË BËRË KOHA VIKTIMË!

Nuk është koha e cila e humb njeriun
por është njeriu i cili e humb atë,
as nuk është koha e cila e ndryshon njeriun
por është njeriu i cili ndryshon në të.

O njeri edhe pasi të skadoi afati i kohës tënde,
koha përsëri do të ekzistojë, sepse nuk është koha,
e cila i afrohet fundit të saj, por janë njerëzit
të cilët i afrohen fundit të kohës tyre.

Nuk më dhimbsen njerëzit
të cilët thonë ’’në çfarë kohe të keqe po jetojmë’’,
por më dhimbset koha
për shkak se ata ashtu thonë,

Nuk është koha e cila të keqen tek ata e ka dërguar
por janë njerëzit të cilët të keqen në kohë e kanë krijuar,
sa të verbër janë
shumë pak janë duke menduar.

Të mjerë ata që kohën kot janë duke e kaluar
të cilët vlerën e kohës ende nuk e kanë kuptuar,
të gjorë janë ata të gjorë
për shkak se në labirintin e injorancës janë duke jetuar

o allah ti je i madh
e degjon qdo lloj bisede
ti ja hup udhen nlivadh
atij qe nuk tbje nsexhde

... ty te takon adhurimi
ti robit sja hup munin
hala pa ja nis fillimi
ati seni ja di funin

o allah je zoti yn
ty qdo krijes te adhuron
ti mekatet leht naj shlyn
ndersa tmirat snaj harron

o allah je zoti im
mfal allah per qdo gabim
ti ej i pari pa fillim
dhe i fundit pa mbarim

me emen tan u kriju bota
me emen tan ka mi ardh stopi
ke kriju edhe gjera tvogla
qe si sheh as mikroskopi

qdo seni ja ke caktu venin
njerz,kafsh,lloj lloj planeti
per tkqit krijove xhehnemin
e per tmir lloj lloj xheneti

allah e zbrite kuranin
na nderove me keet shpallje
ti kujt do ja rrit imanin
kan do e denon nringjallje

e madhe allah osht mshira jote
ti zbret mshir ku ska ymyt
ngjitha vendet e ksaj bote
sot po thirret ezani yt

1 allah osht dhe 1 fe
msynjani o njerz xhamiav
o allah i vetmi je
qe mun me na mbrojt prej tkqiav

allah ti sheh dhe degjon
prej teje kerkush sun ik
ti je i vetmi qe me mjafton
nuk ka tjeter edhe pik