Poezi Islame

Bëj kështu, nëse ke qëllimin të arrish të plotën lumturi,
madhëro Allahun dhe ki për krijesat dhembshuri,
pastaj, nëse gjendja e myslimanëve në Burma të dhemb,
bëj dua ta bëjë mirë Allahu për myslimanët në atë vend.

Duke bërë duanë
Bjer në hatër dijeninë
Se Allahu mund të bëjë gjithçka
Se Ai është” ala kul-li shejin kadiir”.

Nuk mjafton ta sjellësh në mend
Se Ai ka dhembshuri e ka mëshirë të pandërprerë,
Ndonjëherë u dhembsesh dhe të mëshirojnë dhe njerëzia,
Por, ja që s’mund të të bëjnë gjë plot herë.

Pranim i duasë, pra, këtë çelës ka
të jesh i vetëdijshëm se Allahu mundet gjithçka.

Duke parë dëshmitë që na tronditën
Për vrasjen dhe përçmimin e vëllezërve tanë në Birmani,
Dije se çdo mysliman po provohet
O si në pamjet, o në ndërgjegjen e tij

O Zot,
Unë jam një krijese e dobët që ererat e ndryshme mund t'më lekundin sa andej, e sa kendej.
Sa në një breg, e sa në tjetrin breg.
Sa në jug e sa në veri.
Po të mos ishte Ndihma Jote, keto vale do të lozshin më mu.
Do të qeshnin orë e çast më mu..
Do të lozshin, ashtu qysh lozin xhelatet me të pafajshmit.
Do e merrshin trupin tim, dhe do e shtrydhnin pamëshirshëm.
Do e merrshin koken tim, dhe do e bejshin top futbolli
Do t'mi merrshin gjymtyret dhe do t'mi bejshin copa të letres.
O Zot,
Më ndihmo të ngadhnjej ndaj ererave të kobshme,
Të kokave boshe.
Të kokave idhujtarë
Të kokave ateiste.
Të kokave komuniste

Kur lotët si rrëke të bëhen ankth për ne, për fjalët që m’i the
Kur të bëhet “dje” ajo që sot e ke, s’je ajo që je, do të jesh e re
Kur heshtja në ty zbret, një fjalë kush s’e flet, ndarja ty do të vret
Pranë teje ditë e ne
t, ndoshta dikush lehtë flet, e thua: ai ku mbet’?!
Kur stinët ndryshojnë e zemrat s’kuvendojnë, as nuk janë aty
Jeta ikën disi, fjalët treten në qetësi, malli ta thonë emrin ty
Në jetën tënde të re, çka na mbeti ne, veç kujtimi ynë i vjetër
Kur unë jam këtu e ti je atje, nuk mbetet askush tjetër
Me lotët si rrëke, do të jesh e re, e bota s’di për ne
Dikur një këngë ma the, e vetminë stoli ma le
Tashmë ndryshe je, një rè e bardhë mbete, ike larg atje
E lotët si rrëke u bënë ankth për ne, për fjalët që m’i the

Eja te behemi te thjeshte,
Do te jemi une e ti,
Ne pranvere dhe ne vjeshte,
Te rritet gjithe kjo bukuri ...

Ne livadh te behemi lule lakuriqe
Enderren te bejme zhgenderr.
Te ikim nga kjo jete skuriqe,
Ti behemi Nuse e Dhenderr !
Eja,te behemi ai ylberi pas shiu,
Dhe era qe permes degeve frymon.
Ai qiell blu qe pas nates mbiu,
Dhe diell qe buzeqeshje te ngrohta na ofron!
Te behemi ajo qe ne stuhi shkumbon,
Dhe ajo qe fshihet ne hije ... nje gjinkalle,
Ajo re qe para shiut vjen e gjalle,
Shikimi i habitur qe neper fytyre te kalon!
Te jemi ai perrua qe gurgullon,
Po, keta jane pallatet qe enderrojme
Te jemi ajo e para qe mugullon,
Sebashku,te njejten te deshirojme!
Pa eja, ne dashuri,dashurine te ofroj,
Te zgjohemi – mos te enderrojme ...
Me puthjet e para syte te t'i zgjoj ...
Me Urdherat e Zotit te jetojme !
Eja te jemi te thjeshte
Do te jemi une e ti
Ne pranvere dhe ne vjeshte
Dhe gjithe kjo bukuri ...

Ne shikonim - Poezi
do të përgjigjemi në Kijamet?

Kur Motrat dhe nënat tona u dhunuan ne shikonim
Kur Vëllezëri tanë u sodomizuan, ne shikonim,
Kur Pleqët tanë u masakruan, ne shikonim.
Kur Muxhahidinët u torturuan ne shikonim,


Kur fëmijve u pritej koka ne shikonim,
Kur Uraniumi digjte brendësin e tyre, ne shikonim,
Kur barqet e shtatzënave hapeshin ne shikonim,


Kur foshnjet hudheshin në vdekjen e tyre ne shikonim,
Kur nëna e tij shtrihej e përgjakur dhe pa ndjenja ne shikonim,
Kur fëmijët nuk mund të flinin për shkak të masakrave qe i kishin dëshmuar,
ne shikonim,


Kur granatat eksplodonin në oborret e shkollave ne shikonim.
Kur ai dëshmoi për dhunimin masiv të nënës së tij ne shikonim.
Kur fëmijët mbetën pa të folur për shkak të krimeve të papërshkruara,
ne shikonim


Kur foshnja u shkel para nënës që bërtiste , ne shikonim.Kur fëmijët u ndalën nga të buzëqeshurit ne shikonim,


Kur djelmoshat u detyruan ti rrokin armët për ti mbrojtur grat, ne shikonim.
Kur vëllau i saj është përdor si mburoj e gjallë, ne shikonim.
Kur vendi Musliman është okupuar dhe terrorizuar, ne shikonim.


Kur ajo u dhunua në moshën 4 vjeqare ne shikonim
Kur vëllaut të saj iu pre koka dhe u djeg, ne shikonim.
Kur pamë Muxhahidinët duke sakrifikuar jetrat e tyre për Ahiret, ne shikonim.

Kur ne u thirrëm për në Xhihad ne shikonim.

O Allah, ne shikonim dhe nuk i vum veshin.
Ne derdhnim lot përderisa ata po derdhshin gjak për Ty o Allah!
A do të na falish neve? O Allah a do të na lëshoj ndonjë shikim i Dërguari i dashur i Islamit?


Kur Umeti poshtërsohej ne shikonim.
Prap se prap ne e quajm vetën Musliman.
Dhe këtu qëndrojm, dhe përsëri shikojmë.

Autori: Nga njëri i cili pohon të jetë robi Yt.

Muhammedi a.s.



Errësirë ishte kudo
Injorancë mbretëronte
Kishte humbur çdo arsye
Bota dritën e kërkonte.

(Allahumme sal-li ala Muhammed
Ja rabbi sal-li alejhi ve sel-lem)

Në Mekë, n'këtë vend të bekuar
U lind i dashuri i Perëndisë
Muhammedi i lavdëruar
Shpëtimtari i njerëzisë.

(Allahumme sal-li ala Muhammed
Ja rabbi sal-li alejhi ve sel-lem)

O Muhammed o i dërguar
Dritë dhe mëshirë për mbarë njerëzinë
Salavate duke t'kënduar
Falënderojmë Perëndinë

(Allahumme sal-li ala Muhammed
Ja rabbi sal-li alejhi ve sel-lem) Ti je dritë që kurrë nuk fikesh
Flakadan-Udhëzim hyjnor
N'zemrat tona gjithmonë rritesh
N'ty gjejmë prehje përgjithmonë

(Allahumme sal-li ala Muhammed
Ja rabbi sal-li alejhi ve sel-lem)

Gjithmonë ishe dhe do t'mbetesh
Ideal-Shembull për ne
Fjalët tua kurrë nuk zbehen
Deri sa t'ketë jetë mbi dhe.

(Allahumme sal-li ala Muhammed
Ja rabbi sal-li alejhi ve sel-lem)
i a.s.

Zgjohu rini !


A s'më thua o njeri
Pse Allahun e harrove
Pse nuk shkove rrugës së Tij
Por shejtanin e pasove.

Pse harrove amanetin
Në Ezel që ia ke dhënë
Pse ti ike prej rahmetit
U mashtrove me dynjanë.

Pse s'u ndale me mendue
Se n'këtë botë je udhëtarë
A harrove o i mjerë
Para Zotit që ke me dalë.

Në këtë botë ti veç punove
Pa mendue se ke me vdekë
Fjalët e Zotit i harrove
Se n'dhe trupi ka me t'u tret

Po ti dije ore vëlla
Për pendim kurrë nuk është vonë
Me lot në sy gjithë duke qarë
Ktheju Zotit mëshirëplotë Fytyrën tënde ti ndriçoje
Me namaz dhe ibadet
Jetën me Kur'an kaloje
T'jesh i lumtur në Ahiret.

Urime hixhabi !


Urime oj motër hixhabi
Shamia e bukur në kokë
Sa e bukur sot ti po dukesh
I lartësuar qofsh o Zot!

Në fytyrë po t' shkëlqen nuri
Sa bukur të rri shamia
Asgjë ty s'të përkuli
Gëzim t'madh ka shoqëria.

E lumja ti oj motër
Që këtë rrugë e zgjodhe
Atë që urdhëroi Zoti
Në vepër e jetësove.

Të jesh gjithmonë krenare
Për këtë gjest të mirë
E devotshme dhe fetare
Motër oj zemërdlirë.

Urime, urime oj motër
Të gjithë po të përgëzojmë
Dashuria ndaj Allahut
Përjetë le të shoqërojë.

Motra Ime Fisnike !


Motra ime, vajza e nënës fisnike,
ruaje nderin, e bëhu besnike.

Mbroje moralin si vajzë fetare,
se femra pa to nuk vlen fare.

Ajo është caktuar për burrin e vet,
duhet të mbrohet si letër sekret.

Në qoftë se do të jetosh rehat e qetë,
asnjëherë natën mos shko diku vetë.

Fatkeqësisht të tjerët ua kanë empozuar,
ke marrë pa zgjedhur dhe i ke huazuar.

Veshu e mbathu si vajzë besimtare,
dhe nëpër rrugë bëhu këshilltare.

Gjendja shprehjet i argumenton, Kujtoje mirë punën që po bën,
duhet ta mendosh se ku ajo të çon.

Duhet të adhurosh Krijuesin tënd,
se nuk je e krijuar nga tjetërkënd.

O motra ime bëhu shembullore,
mos u përul si disa shërbëtore.

Femrat All-llahu nuk i ka burgosur,
por me mbulesën e tyre i ka përsosur.

Ai shumë më mirë i di nevojat e saj,
vajza të mos mbesë asnjëherë ndër faj.

Mosmbulesa e femrave për kohën e tashme,
është një armë e mirë forcave të jashtme.

Ata ta hoqën formën që ke pasur,
ke marrë pa zgjedhur atë që ke hasur.

Nën maskën e kulturës femrën e abuzojnë,
me femrat tona ne fort po na lëndojnë.

Për stërgjyshërit tuaj lexo historinë,
se vetëm fjala kudo nuk ndikon.
çfarë ka qenë namusi për shqiptarinë.

Duke patur shansin ta fitosh xhennetin,
mos të të bëjnë tradhtarët dru për xhehennemin.

Mëshira e Allahut të dhuroi çdo gjë,
sepse ti përpara nuk ke qenë asgjë.

Motra fisnike ke shans sa je gjallë,
të ikën nga dora kur të mblojnë me zallë.

O vajza besimtare dhe nëna fisnike,
mbroje fenë tënde dhe bëhu besnike

Vëllazërimi


Shumë ju thirra ju kërkova,
zërin tuaj s'jua dëgjova.

O ju vëllezërit e mi,
se ku jeni nuk e di.

Më mori malli mua për ju,
nga kjo ëndërr dua me u zgju.

Më kllaposi dhimbje e madhe,
zemra ime është dërmuar fare.

Për një vëllazëri po flitet shumë,
por unë i gjori s'po e gjej askund.

O ju vëllezërit që sakrifikoni,
njëri-tjetrin pse s'po e kërkoni.

Jeni fshehur edhe zhytur,
në këtë botën e mbytur.

Pa më thoni ju të dashur,
ç'ka që qan kjo zemër e plasur. Ç'ka që qan dhe gjëmon,
shpirti im fort më rënkon.

Ëndrra ime po më shkatërrohet,
Gjumi im po më trazohet.

...le të mblidhemi edhe një herë,
le ta sjellim atë pranverë.

Pranverë me gonxhe plot,
lule të harruara nga mot.

O Allah i Plotfuqishëm



O Allah i Plotfuqishëm, na ndihmo ne në këtë botë
Vështirësitë t'i tejkalojmë, zbrit mëshirë o i Madhi Zot!

Emri yt i lavdëruar, drita Jote përjetësi
O Allah i Madhëruar, zbrit mëshirë mbi këtë njerëzi.

O Allah i Gjithmëshirshëm, na udhëzo në mirësi
Hapi shtigjet e lumturisë, mos na le në errësirë.

Lutjet tona t'i drejtojmë, mëshira Jote shpresë për ne
Vetëm Ty t'falënderojmë, Islamin na e zgjodhe fe.

Na nderove me dy drita, me Kur'an e pejgamber
Muhammedin tonë të dashur, dritë e diellit për Ymet.

Rrugës Tënde na udhëzoi, vetëm Ty të adhurojmë
Me urtësi na këshilloi, Islamin të mos e lëshojmë

O Allah, o Mëshirëplotë, vetëm Ti, jep e merr.
Na ringjall me njerëz të mirë, me dëshmorë e pejgamberë.

O Krijues i kësaj gjithësie, toka e qielli t'madhërojnë
Na e mundëso që n'botën tjetër, Nurin Tënd ne ta shikojmë

Per Pejgamberin Muhamed a.s



Jetim ti linde
dhe i tille u rrite
edukove njerez,
megjithese shkrim nuk dite.


Tek ti merrnin mesime
Qe kur ishe i ri
Tek ti linin thesaret
Se kishe besnikeri.


Kur arrite te dyzetat
Dihet mire se cfare ndodhi
Allahu i madheruar
Pejgamber ty te zgjodhi


Te ofruan ty pushetet
Por kete e refuzove
Te premtuan pasuri perseri ti se pranove.


Me pas shume u torturove
Nga vendlindja u largove
Por edhe atje ku shkove
Thirrjen tende se harrove.


Ne medine u vendose
Nje xhami atje ndertove
Thirre njerezit ne besim
Edhe kurre nuk u dorezove


Kurre nuk the se u lodha
Gjithmone njerezit keshillove
Ne Islam i vellazerove.
Rrugen e drejte ju mesove


Bere njerezit qe te njohin
Allahun e Madheruar
I bere ata qe te kuptonin
Qellimin pse jane krijuar. I tregove mbare botes
Se nje i bardhe dhe nje i zi
Nuk kane asnje ndryshim
Perve?se ne devotshmeri.


Nuk ndertove grada?ela
As organe te pajtimit
Por ndetove per te tere
Ndertesen e bukur te besimit.



Kjo keshtjelle qe ti ndertove
Sprishet prej shiut as prej dimrit
Ajo do te jete ne kembe
Deri ne diten e gjykimit.



Keshtjella qe ti ndertove
Nuk eshte prone e padishahut
Por ne te do te valevitet Flamuri i njehsimit te Allahut.

ZOTI


Kush e Krijoi botën me gjithe këte bukuri,
Kush ja dha natyrës, gjithe këte hijeshi,
Kush Krijoi njeriun, veshët edhe sytë,
Kush vetëm Një Zot, që nuk ka të dytë.

Ngjyrën trëndafilit, vallë e kush ja dha,
me aromë aq t'kendshme vallë e kush e mba,
Kush veçoi njeriun, përmbi çdo gjë tjetër,
Kush, vetëm Një Zot, që nuk ka shok tjetër.

Natyrën e vdekur, vallë e kush e ngjall,
Pranverën pas dimrit, kush e ben me ardh,
Kush ringjall njeriun, pasi eshte bere tokë,
Kush vetëm Një Zot, që s'ka tjeter shok.

Kush na e jep shiun që tokën gjelbron,
kush e krijoi hënën që motet i ndrron,
Zogjte që fluturojnë qiellit, vallë e kush i mba
Kush vetëm Një Zot, që shok tjetër s'ka.

Njeriut që mendon, me dyshim s'i mbetë,
Zoti i ka dhënë mendjen, le të gjykojë vetë,
Parajsa dhe ferri na presin n'at jetë
Ç`ka të bësh këtu, atje ke me e gjetë

A ka vend per dyshim?

Nje dite une pyeta
Me thoni kush e di
Cili e ka krijuar
Tere kete gjithesi.?


Kush e krijoi diellin
Token kush e krijoi
Kush e ngriti qiellin
Dhe e zbukuroi.?

Kush i krijoi yjet
Qe naten ndricojne
Kush i krijoi lulet
Qe token zbukurojne


Kush i krijoi kafshet
Bimet anembane
Kush e krijoi te keqen
Bashke me te belane.

Deri naten vone
Rri edhe mendoj
Po tere keta njerez
Valle kush i krijoi? Shume po mendoj
Pasi ska mundesi
Qe te ndodhin vete
Tere keto mrekulli

Nje plak i moshuar
Drejt ne sy me pa
Qeshi i gezuar
Dhe pastaj me tha:

Ti mendohesh kot
Ku ska per tu menduar
Cdo gje qe egziston
Allahu e ka krijuar

THIRRJE

Vëllai im
Qëndro në këtë din
Edhe nëse të gjallë në dhe të shinë

Motra ime
Qëndro në këtë thirrje
Si Sumeja fisnike, altruiste
Edhe nëse në flakë do hidheshe

Të betohemi o Zot
Nga sot!
Me zemrën plotë Iman
Në rrugën me Kuran
Lavdi të qoftë o Zot

Rrahman FERIZI

TE VDEKURIT

O populli im sa jeni të mashtruar,
Një perde se shihni syt ua ka mbuluar,
Oh nuk po pajtohem me fatin tuaj të shkretë,
Dita e llogarisë juve si u pret.

Ata njerëz vdiqen, për vete do të përgjigjen,
Dheu i mbuloi, nga kjo botë ikën,
Po se shihni veten se si u përulët,
Atë ditë t"vërtetën prej vetes qe e shkulët.

Qka keni kështu,si nuk kuptoni,
A keni arsye pakëz të mendoni,
Oh ju jeni të gjallë, por ata kanë vdek,
Fryma i ka lënë, mblidhni pakëz mendë.

Vallahi lutjen tuai, aspak nuk e ndëgjojnë
Adhurimin tuai, fare se kuptojnë,
kot e kot rreth tyre silleni vërdallë,
Për qudi ju shoh, a jeni në vete vallë!

Albulena BAJRAMI

TE RRALLET

Në kthinat dinamike bashkëkohore
Janë strukurë
Morali
Ndërgjegjëja
Feja

Në shpirtëratë e ndriturë me ashk fisnik
Nën hijezemrash rrinë marrin frymë
Morali
Ndërgjegjëja
Feja

Njeriu (sot) biomakinë oportuniste
Mes tokës dhe qiellit hendek don të venë

Sa shum duan fatzinjët
Llogari mos të ketë

E kriminelët ringjallja mos “ti vdes”

Sa qetë rrinë shpirtpastërtit
Në detin e tronditur të kohës

Si në shkëmbinjë të thepisur
Thyhen dallgët në zemratë e tyreDhe akujt, furtunatë e jetë
Shkrihen në ndjenjatë fisnike

Edukuar me Kur’an
Mbajnë lartë bajrakun e së vërtetës

Rrahman B.FERIZI

TE LUTEM

Te lutem o Zot me fal,
Me ngadhnjimin me kohen me meshiro,
I etur pas hijes Tende,
Pandalim vrapoj...

Veprat pjese e Perjetesise,
Te gjunjezuara presin aprovim,
Ja Rabi ma zgjero gjoksin me iman,
Qe furtunat e jetes te gjakosin pandal...

Shtohem me driten e dashurise,
E dashnores i kendoj pandalim,
Te lutem o Zot me streho,
Me te dashuren me begato...
Amin!

Hamdi NUHIJU

TE DUASH DIN TE DUASH IMAN

nuk eshte lehte o insan,
te duash din te duash iman,
se nga ty kerkohet rruga matan,
e skemi lindur per dynjane...

uje kevtheri xhevahir,
uje zemzemi mjalt per dite,
te duash din per All-llah,
eshte ma me vlere se kjo dynja...

linda ne dynjan,
per matan , per vatan,
te dua o Zot pasha Ty,
pa perde dua , te te shoh Ty...

Dua te te dua oh Zoti im,
te vdes ne njemije jeta e kam deshmi,
te luftoj me shpaten e fjales,
ta ngris mbi veten kete din...

Takimi ne sexhde me Zotin tim,
eshte melhem , eshte drite,
ne kijam pash dy shkendija
dy engjuj qe luteshin per mu o Zot...

dua din dua iman,
dua te vdes per All-llahun,
te rilinde ne xhennet,me hyrit ,me pejgamberet..

mos harro o insan,
se Zoti ne Kur`an ka thane,
ma mir me din e me iman,
se i vdekur , i lene matan...

All-llahu ekber , All-llahu ekber,
ne rruget e dynjas tekbiret jehojne,
erdhe drita e ummetit gezohuni o musliman,
te na mesoj Zotin , e librin e Tij....

Hamdi NUHIJU

SUBHANALLAH

Subhan Allah thua o njeri,
Qka do qe degjon, dhe qka do qe sheh ti,
Subhan Allah shpreh lavderim,
Beje jeten tende qe te jet adhurim.

Subhan Allahu thuaji ne qdo gjendje,
Shpirti yt Allahun ta ket ne vemendje.
Subhan Allahu ka qellim te lartesuar,
Mendja ec me kohen Ate duke kujtuar.

Subhan Allah, Subhan Allah,
Ibadetit te persosur, kurr mos ju largo,
perkujto Allahun, hiq pa pushim,
Shpeshto dhikrin tend, me shum perkushtim.

Albulena BAJRAMI

SHENJE

Siluet e mveshur muzgut
Kapluar kishte fytyrën
Në mes rruge
Ku rënkojnë (ëndërratë) eshtrat
Mbi nostalgjinë e kohës……….!

Shatërvan mallëngjimi
Vjenë e shkonë si uji bilur
Mbi përgjimin e së kaluarës
Ethet e së ardhmës

Ku puqën dallgët e fundit
Dhe ngritët pluhur zjarri

Kur sprovojnë dhuntitë e Zotit
Dhe sfidat vehten e shtrojnë
Në afsh guri frymë merr uji
Dhe lëkurën gjarpëri lenë

Shtojzovalle mbi oxhaqe
Këndojnë fatin që cungon dejët e ballit

Shenjë e të diturit lind në horizontShëndritë shpresën në ball.

Rrahman FERIZI

SA FJAL,SA NDJENJA

Sa fjalë sa ndjenja lindën,
Nën vorbullën e balsamit të lumturisë,
Thërras në ndihmë por nuk përgjigjesh,
Rilinda në dashurinë!!!!

Ti bënë gjumë e unë gjendem largë,
T`i buzë,
Më fton në vallen e dashurisë,
Nën hijen e Krijuesit lindëm dytë…
Unë të thërras , por thirrja mu shua...

Goja jote e lagur nga leximi i ajeteve të All-llahut
Dhe largesia e djallit nga ezani i shpirtit tënd,
Më rrëmben si tis...

E bukur më je me shami,
Si lëvozhga e ëndërrave të mia,
Ti je fjala e qendisur në zemër,
Të dua,të dua!

Hamdi NUHIJU