Poezi Islame

Bismilah



Të tërën kurrë nuk ia marrim vesh,

As mund t'ia dëftojmë krejt çka i dimë me fjalë,

Prej vlere të bismilah-ut diçka po sjellim,-

Në gjithë punët tona na qoftë akti i parë!-.



Fjalët, jo, nuk mund t’i japin dot hakun bismilah-ut,

Se bismilah-u bart vlerën e çdo fjale të Allahut.



Dëgjoje që me ‘b’ ka nisur dhe me ‘h’ në fund ka dalë,

skaje të tjera në këto skaje të veta përmban:

shihe që mes tyre nyjëtohet çdo tingull tjetër i cilësdo fjalë.



“Lexo me bismilah,”- ja! për të në fjalën, në urdhrin e parë të Allahut flitet,

Me të ndahen suret dhe në Kuran e para renditet.



Me pahir s’do të bësh gjë dëm,

Do ta zvogëlosh sa një milingonë shejtanin,-alejhi lanetullah,-

Avretit tënd nga syri i xhindëve do t’i vësh perde;

Vetëm bëj, gjithmonë të bësh bismilah!





Allahu na e shtroi për detyrë,

Para shumë punëve që nisim ia dha vlerën farz,

Pa të s’na ka puna bereqet dhe s’ruhemi ndryshe,

Ndaj na u lejua edhe kur jemi xhynypë e me hajz.



Bëj bismilah, është kaq e madhe,

Mund të ta pëlqejë edhe jomyslimani,

Me të i nisi mbretit letër i dërguari ynë

Dhe Belkises i pati shkruar hazreti Sylejmani.



Herën tjetër kur lapsin për poezi në dorë të marrim

Prapë për temën e pashterueshme të bismilah-ut

Ju dëftojmë çka thotë ajo pika poshtë e ‘bau'-t

Dhe pse s’duket aty pas saj, si askund, elifi i emrit të Allahut.

DERISA AJO FLINTE

Derisa flinte u ula prane saj
dhe deshirova te me perqafonte
sepse lloj-lloj mendime gjeta
ne shpinen e saj
shpina kjo qe shurdhet ishte shtrire
qindra dite larg meje.

Kerkova me gishta dhe gjeta
kodra te ftohta qe mallengjeheshin per zjarrin
qe me shuplakat e mia vetem jorealisht ka marre flake.

Nuk e prishi gjumin.

Pastaj symbylltazi permes anijeve
provova te lundroj deri te horizontet e enderres se saj
qe ta shpetoj – dhe nuk arrita
sepse duarve te mia u mungonin lugatat.

Fuqishem disi doja te tregoja dashurine
por ajo u ngrit
Dhe shkoi te tavolina me shpinen kthyer.

Asnje fjale nuk e thashe.

O Allahu im,
Nuk i dorëzohem
Askujt përveç Teje;
Nuk shpresoj
Tek askush përveçse në Ty;
Nuk i përgjërohem
Askujt veçse Ty;
Nuk mbështetem
Në askënd veçse në Ty!
Më kap me Fuqinë Tënde,
Të mposhtet epshi im;
Më kap me Butësinë Tënde,
Të mposhtet vrazhdësia ime;
Më kap me Urtësinë Tënde,
Të mposhtet injoranca ime;
Më kap me Mëshirën Tënde,
Të mposhtet errësira ime!
Nëse Ti s'më ruan
Jam i dobët ta ruaj veten!
Më bëj prej robërve të Tu
Të drejtë, të urtë e të matur!

NXITO E PENDOHU

Sa e sa orë të jetës i jetovë.
E për sa orë të tjera ske siguri,
Se a do t'i jetosh a jo. Këtë s'e di ti .
Agonia e vdekjes mund t'mos jetë larg nga ti.
Andaj, nxito në rrugën e Zotit xh.sh,
që të shfrytëzosh kohën e mbetur në adhurim!

Sa e sa herë s'nxitove në adhurim,
Por nxitove në defrim e injorim.
U ujite më helmin e injormit
E u infektove.
Harrove t'a përdoresh ilaçin e adhurimit.
Që të dezinfektohesh.
Humbë kohë pas mjerimit.
E u zhyte thellë pas shfrenimit.

Nxito e pendohu!
Në orët e hershme e të vonshme.
Por, kurrsesi mos e vono pendimin
para lindjes se diellit nga përendimi,
Sepse, atëherë s'vlen "pendimi"!

PO IKIM,PO A THU : Ç'PO VEPROJM?

Drejt ikjes ikim .
Drejt vdekjes po shkojm.
Po a thu: ç'po veprojm?

Drejt së errtës apo dritës.
Denimit apo shpërblimit.
Dhembjes apo gëzimit.

Drejt ikjes nga kjo botë,
Ku me miliarda njerëz ikën,
Ku me miliarda yje u shuan.

Drejt përfundimeve
të sekondav,orëve,dit'neteve
po shkojm.
E shumë pak po e adhurojm
Zotin Tone.

Drejt përfundimit të mirë apo të keqe.
Të lehte apo të vështirë
po shkojm,
Por a thu: ç'po veprojm?

I Lartësuar je, o Allah.
Lartësine Tënde s'mund ta arrij askush.
I Madhëruar je, o Allah.
Madhërin Tënde s'mund ta arrij askush.
Lavdi të takon vetëm Ty , o Allah.
Lavdin Tënde s'mund ta zevendesoj askush.
I Plotëfuqishëm je, o Allah.
Fuqine Tënde s'mund ta dobësoj askush.
I Pa rivale je, o Allah.
Rival s'mund të të bëhet askush.
I Mëshirshëm je, o Allah.
Mëshirën Tënde s'mund ta zevendesoj askush.
I Adhuruar je vetëm Ti, o Allah.
Ska të adhuruar tjetër përvec Teje.
O Allah,
Na bë prej robërve që të adhurojnë
vetëm Ty dhe askënd tjetër. Amin!

O Allah,

O Allah,
Mëshira Jote, është e Madhe.
Ajo s'krahasohet me asgjë.
E as që mundet dikush t'i bëj rivalitet.
Më mbulo me Mëshirën Tënde.
O Me I Mëshirshmi, Mëshirues.
Amin!

O Allah,
Mëshira Jote s'është e përkohshme,
Por, është e përhershme.
Ajo përfshin gjithë Botërat.
Lesho Mëshirën Tënde mbi mu,
O Me I Mëshirshmi, Mëshirues.
Amin!

O Allah,
Shpërblimet Tua janë të shumëta.
Dhe, ne s'mund t'i numerojme Ato.
E as që mund t'i imagjinojme Ato.
Më shpërble, o Zot me shpërblimet Tua
të pallogaritshme për ne.
Amin!

Asgjë

As sytë s'mund t'i hapesh.
As fjalën s'mund ta thuash.
As hapin s'mund ta hedhesh.
As duart s'mund t'i levizesh.
As asgjë s'mund të bësh.
As të mendosh.
As të gjykosh.
As të qajsh.
As të buzëqeshesh.
As asgjë!
E dëgjovë, Asgjë!
Asgjë s'mund të bësh
Pa ndihmen e Zotit, je asgjë!
S'vlen asgjë.
S'mund të bësh asgjë.
S'je askushi, dhe je një hiç!
Asgjë me shumë sesa një hiç!
Po Mëshira e Zotit, është e Madhe.
Ajo përfshin çdo gjë!
Po ndihma e Zotit, është shumë e Madhe.
Ajo të ka përfshi edhe ty,
por ti pak falenderon,
Pak Madhëron,
pak e adhuron Krijuesin Tënde!
Por, kujto asgjëne.
Po t'mungont Ndihma e Zotit,
Atëherë ma thuaj, të lutem:
"Ç'do mund të bëje ti"?
- Sigurisht, asgjë!

Zgjohu!

Zgjohu n'agim
Fillo ditën me adhurim.
Kërko pendim e shpëtim.

Zgjohu nga gjumi i përtacisë.
Mos jeto në ëndërrime,
Por zgjoje vehten nga kotësirat.
Dhe veshu me petkun e zgjimit!

Zgjoje trupin.
T'mos bie pre e lodhjes,
Por të bëhët punëtorë i devotshëm
i vërtetësisë dhe i mirësisë!

Zgjoje mendjen.
Mos e le djallin të futet aty,
E të ju shkaktoj turbullira,
Por zgjoje mendjen, të bëhet sy vigjilent.
Dhe epror i denje i diturisë!

Zgjoje shpirtin.
Mjaft qendroj i strukur
pas atyre që s'krijojnë asgjë.
Zgjoje atë të udhëtoj në rrugën e Zotit të vehte.
Të Krijuesit Apsolut të të gjitha krijesave!

RUAJE NDERIN

Ruaje nderin, o djal i ri!
Nderi të pasuron ty.
Kujdes seç bën në rini.
Kontrollo vehtën dhe largohu
Nga çdo e kotë,
E nga çdo shfrenim.
Sepse,
Shfrenimi s'të sheron ty,
Por të kancerizon, përgjith'një!

Ruaje nderin, oj vajzë e re!
Mos dëfre epshet tua,
Pas ekspozimeve t'ngjymtyrëve tua.
Mos e shfaqe imoralitetin ti!,
Sepse,
Imoralitet s'të sjell shpërblim,
Por, vetëm vner e ndeshkim!

Ruajeni nderin , or ju burra e gra!
Mos tradhetoni njeri-tjetrin!
Sepse,
Po e tradhetuat,
keni tradhetuar vehten.
Dhe një ditë do shfaqet e vërteta,
Fletet do të shfletohen atë ditë.
Dhe secili do i sheh veprat e vehta!

Ruajeni nderin për hir të Allahut!
Kultivone, ujitne dhe ushqene atë.
Dhe mos harroni thenien:
" Atë që e mbolle dhe e korre"

MJAFT ME!

Vallezime daullxhinjesh në ah'ngje t'përditshme,
Për të vjedhur, e për t'ia marr kafshatën të ngratit.
Për t'ia k'rrysur shpinen punëtorëve të krahut.
Për t'ia marr zemrave dashurinë, e për t'i nxirë me urrejtje.
Për të pirë, e për t'i lepire gishtërinjet nga ushqimet e yndyrshme.
Për të rendu xhepe e arka private nga leket e vjedhura.
Për të siguru pasuri për nipër e sternipër.
Mjaft me vallezuat, ore daullxhi të së këqes,
Që keni defryer epshet me halmin e hajnisë!
Mjat me, mos e vidhni paran e popullit,
Sepse, Babë, gjysh, stergjysh e katergjysh s'e vodhen.
Por shtrydhen djersen e tyre, për të siguru mbijetësen.
Ndërsa ju , shtrydhni djersen e të tjerëve,
dhe hani e pini, degreheni e vallezoni,
duke shkelu pamëshirshëm kurrizin e të tjerëve.
Mjaft me , vodhet!

Kujdesu për besimin tuaj!

Hape zemrën t'a marresh një copëz besimi..Me të marr atë, fillo të kujdesesh, sikurse Nëna që kujdeset për fëmiun e saj, ashtu dhe ti, fillo që t'a ushqesh, që t'a ujitesh, që t'a zhvillosh, që ta rritesh, e asesi, mos u bë i pakujdesshëm, jo ushqyes, jo ujites, jo zhvillues ndaj kësaj copëz të bukur!
Kujdesu mirë rreth kësaj copëz dhe bëhu epror vigjilent. Hapi mirë sytë, veshët dhe tërë qenien tuaj, që t'mos lejosh depërtimin e ndonjë thermije dyshuese në të!

Duke bërë duanë
Bjer në hatër dijeninë
Se Allahu mund të bëjë gjithçka
Se Ai është” ala kul-li shejin kadiir”.

Nuk mjafton ta sjellësh në mend
Se Ai ka dhembshuri e ka mëshirë të pandërprerë,
Ndonjëherë u dhembsesh dhe të mëshirojnë dhe njerëzia,
Por, ja që s’mund të të bëjnë gjë plot herë.

Pranim i duasë, pra, këtë çelës ka
të jesh i vetëdijshëm se Allahu mundet gjithçka.

Duke parë dëshmitë që na tronditën
Për vrasjen dhe përçmimin e vëllezërve tanë në Birmani,
Dije se çdo mysliman po provohet
O si në pamjet, o në ndërgjegjen e tij

O Zot,
Unë jam një krijese e dobët që ererat e ndryshme mund t'më lekundin sa andej, e sa kendej.
Sa në një breg, e sa në tjetrin breg.
Sa në jug e sa në veri.
Po të mos ishte Ndihma Jote, keto vale do të lozshin më mu.
Do të qeshnin orë e çast më mu..
Do të lozshin, ashtu qysh lozin xhelatet me të pafajshmit.
Do e merrshin trupin tim, dhe do e shtrydhnin pamëshirshëm.
Do e merrshin koken tim, dhe do e bejshin top futbolli
Do t'mi merrshin gjymtyret dhe do t'mi bejshin copa të letres.
O Zot,
Më ndihmo të ngadhnjej ndaj ererave të kobshme,
Të kokave boshe.
Të kokave idhujtarë
Të kokave ateiste.
Të kokave komuniste
( Amin )

Ç'vlerë

Ç'vlerë do të kishin sytë e mi nëse asnjë pikë loti s'do derdhin për hir të Allahut?
Ç''vlerë do të kishin veshët e mi nëse s'do dëgjonin asnjëherë fjalën e Krijuesit të botëve?
Ç'vlerë do të kishte mendja ime nëse asnjëherë s'do meditont rreth mrekullive të Zotit?
Ç'vlerë do të kishin duart e mia nëse s'do punonin atë që janë të urdheruar t'a punojnë?
Ç'vlerë do të kishin këmbët nëse asnjëherë s'do haperonin në rrugën e drejtë?
Ç'vlerë do të kishte trupi im nëse s'do derdhte lengun e tij për Krijuesin e tij?
Ç'vlerë do të kishte ekzistenca ime nëse s'do adhuronte Atë , që meriton të adhurohet?

Kam kujtuar ( Tentim për të shkruar poezi)
Hamdi Nuhiju

Kam kujtuar se jam vetëm
Në elifin, lamin, mimin
Përkujtimin e Zotit
Deri në agim....

Kujtova
Se digjem në shtëpinë e dhikrit
Nga radhët e mu`minëve
Të shkrirë në lot....

Besova
Në jetën pas vdekjes pa fjalë
Pa tis, pa tym, pa frymëmarrje
Deri në momentin e trokitjes së Shpërblimit...

U luta e thash:
Jam rob i mjerë në karvanin e besimtarëve
I mbuluar me mëkate
Të lutem o Zot, më fal...!!!

E kam dashur një xhami
Si xhamia Burmali
Me naze e kthyer kah Lindja
Me krenari përballë Perëndimit.

E doja si vogëlushe
Me gurët e saj si karamele
Minaret si gërsheta
E kupola si shami…

Xhami surprizë që iku nga bota ime
Në botën e përmallimit
Që më la jetim
Sikur babai im....

E kam dashur dhe e dua
Aq, sa babai tim
Nga babai ngela jetim unë,
Ndërsa nga Burmalija i tërë ummeti...

O ZOT

O Zot,
Ti më mundesove të privohem për hir të Fjalës Tënde.
Të qendroje pa uje e buke me orë të tera.
Më mundeso o Zot,
të privohem përsëri për hir të Madhërisë Tënde.Amin.

O Zot,
Kthimi im është tek Ty.
Dhe ai kthim ka një caktim.
Ma lëhteso o Zot atë caktim.Amin.

O Zot,
Unë s'mundem të bëj asgjë.
E as s'kam mundesi të ndryshoj asgjë.
Pa ndihmën Tënde s'vleje asgjë.
Më ndihmo o Zot t'mos bëj asgjë,
që bie në kundershtim me fjalën Tënde.Amin.

O Zot,
Më krijove në formën me të bukur.
Më dhe të parin, të dëgjuarin, të menduarin.
Më ndihmo o Zot, të shoh, dëgjoj, mendoj të vërtetën.Amin.

Po, si të mos qaj

Paj, si të mos qaj.
Ndoshta fundi im s'është i lumtur.
Ju mund të më quani:" Të krisur tani"!
Mund të më thoni:" I çmendur"!
Por, unë qaj,
Sepse, s'e di fundin tim!
Ju, përsëri më thuani:"Mos qaj"!
Po, si të mos qaj, o njerëz të ndjeshëm?
A tha Profeti Muhamed në një Hadith:
"Sikur ta dinit të fshehtën do të kishit qeshur pak"
Dhe vazhdoj duke thënë:
: E do të kishit qajtur shumë"!
E, si të mos i derdhi lotët e mi
Dua t'i derdhi ato.
Le t'm'i lagun gjitha gjymtyrët.
Le ta ndiejne dhimbjen edhe ato.
Më mirë ta përjetojnë lotin tani
sesa ta përjetojnë më vonë!
Në këtë botë edhe nëse qajme
përsëri buzëqeshim.
Por vaj medet për ne,
Nëse në botën e përhershme qajme,
Atëherë, a thu vallë:" A do të buzëqeshim"?!
Paj, ju tani ndoshta pajtoheni më mu,
Por lotët s'ua pashë!
Por, jo për mu , mos lotoni!
Lotoni për hir të Allahut!
Mëshira e Tij, është e Madhe.
Vetëm Ai mund të na i fal gjynahet!

Ah, medet për atë

Ah, medet për atë që adhurim s'i bën Zotit të vet.
Që adhuron statuja të ngurta e njerës të vdekur.
Që nxiton hapat pas krijesave që s'japin asgjë.
Që bëhet adhurues i shumë idoleve të botës.
Që përpara këmbëve ju perulet atyre.
Që e kërkon ilaçin prej shumë magjistarëve të botës.
Që trubin e bën robër të diktatoreve e sundues injorant.
Që mendjen e ushqen me vizione të errëta.
Që shpirtin e bën adhurues të djajve
duke e ushqyer me defrime shtazorë.

Ah, medet për atë që më vetdëshirë s'e kupton të vërtetën.
Që është kapur pas s'e humbures dhe gënjeshtres.
Që shfrynë epshin si të ishte shtazë mishgrënës-egërsirë.
Që për shok e merr djallin, i cili e fut n'errësirë.
E, që prej s'e errtës i janë verbëruar sytë.
E për t'u shëruar s'kërkon shërim nga Zoti I gjithësisë.
Por shërimin e kërkon prej falltoreve e njerëzve të vdekur.
E harron se shërimi i vërtetë është nga Zoti,
e jo nga dikush tjetër!

I Lartësuar je, o Allah.
Lartësine Tënde s'mund ta arrij askush.
I Madhëruar je, o Allah.
Madhërin Tënde s'mund ta arrij askush.
Lavdi të takon vetëm Ty , o Allah.
Lavdin Tënde s'mund ta zevendesoj askush.
I Plotëfuqishëm je, o Allah.
Fuqine Tënde s'mund ta dobësoj askush.
I Pa rivale je, o Allah.
Rival s'mund të të bëhet askush.
I Mëshirshëm je, o Allah.
Mëshirën Tënde s'mund ta zevendesoj askush.
I Adhuruar je vetëm Ti, o Allah.
Ska të adhuruar tjetër përvec Teje.
O Allah,
Na bë prej robërve që të adhurojnë
vetëm Ty dhe askënd tjetër. Amin!

PO ZGJOHESH, A S'PO ZGJOHESH

1.
Apo e sheh, apo je verbëruar?
Apo dëgjon, apo je shurdhuar?
Çdo ditë po shikon e përcjell të vdekuar.
E megjith'këtë prapë po mbetesh i heshtur!
2.
Apo e sheh, apo njemend je verbëru,
çdo ditë nga një aksident duke përjetu!
Apo dëgjon, apo s'dëshiron të dëgjojsh,
Ditë e natë fortuna kudo nepër botë!
3.
Apo e ndjen, apo s'po don ta ndjesh
çdo ditë jetës ka një ndjenje e dhimbshme të godet?!
4.
Kur don me pa, apo s'po don me pa?
Kur don me dëgju, apo s'po don me dëgju?
Përditë ka një të sëmurë po shkon me vizitu!
5.
Kur po zgjohesh ti, apo s'po dëshiron të zgjohesh ti?
Këtë e di vetëm ti!,
por nëse s\zgjohesh, atëherë mos e fajeso askënd,
por fajeso veç mos zgjimin tënd!