<<<<<<Ditari im>>>>>>

Vetem letra dhe lapsi me kane mbetur ne keto momente te renda.Vetem letra,lapsi dhe ky ditar ku ky shok i imi qe me percjell ne çdo hap,sepse kur shkruaj nga shpirti im i njome shkarkohet nje pjese e peshes se rende qe e bart me vete ngado qe shkoje.
Pra, vetem keto gjera e kuptojne jeten time te rendomte.
Nata eshte e gjate e dita e mundimshme.Syt skuqen nga pagjumesia, e pritja behet monotne.
Mengjesi te perkujton ate.....................
diqka qe te ben nervoze, e kjo dite te tregon se le pas edhe nje dite fund e krye palidhje.
Jeta eshte e gjate dhe njeriu kur nuk duhet te dorezohet.
Dhe me vete thash:
Jo, nuk do te dorezohem edhe pse eshte e veshtir ti besh rezistence kohes e cila te ndrydh pa meshire.
Humba ne erresire, vetmia me shkaktoi plage te pasheruara.
Disa fantazma me dalin para syve pa pushim, se si une mendoj per ty.
Dhe ne kete çast vetem vdekja me mungon.Por, jo s'dua te vdes se ketu kam nje pjese te jetes sime qe me don me gjithe .
Ne koken time vijne e shkojne kujtimet.I kujtoj ato dite qe i kaluam se bashku.Besojse nje dite do te jemi bashke

Te shkruaj ty............

Nuk mund ti gjej gjithmone fjalet e duhura per te te thene sesa shume te dua..
Ndonjehere per nje mungese kujdesi mbase i shpreh keq ato qe ndjej per ty,mbase ndonjehere bej gjera prej frikes qe kam se mund te te humbas...
Padurimi im me shtyn qe te eci shume me shpejt qe ky fat i mrekullueshem i cili na bashkoj dhe qe na eshte shkruajtur..
Uragani qe po pershkon ne keto momente zemren time me ben qe ndonjehere te harroj betimet e mia.
Karakteri im shume i vendosur dhe i forte mund te te plagose ndonjehere ne thellesine me te thelle te ndjenjave..
Nga xhelozia mund te them fjale te nxituara dhe te bej qe zemra jote te plagoset dhe te nxjerre gjak..
Dashuria qe kam per ty me ben ndonjehere aq te verber saqe nuk mund ti shof dot keto vuajtje qe te shkaktoj..

Nga te gjitha keto fjale qe jane ne opozite me njera tjetren doja vetem qe te dije dobesite e mia dhe qe mbrapa atyre fshihet nje ndjenje teper e madhe qe kam per ty.....Dashuria.
Te dua aq shume saqe mund te humbas arsyen..
Per mua ti je dashuria ime eternele...
Bukuria jote e brendshme eshte po aq e bukur sa ajo e jashtme...
Ti je miresia,perkedhelja dhe sinqeriteti...
E pranoj besimin e verber qe kam te ty sepse ti per mua je i vertete...
E di ne fund te vetes qe per moi ti je dashuria e fundit dhe me e bukura e jetes sime....

Nje dite.

Qe prej shume kohesh po prisja vetem dhe e mbyllur me mendimet e mija shkaterruese ne kete dhome te zeze..
Nje dite ne fillim te ketij korridori te erret dikush preku drynin..
Ishe ti engelli im shpetimtar,dhe pikerisht ne kete dite pashe driten e madhe dhe pashe oqeanin e dashurise...
Qe ne momentet e para besova ne dashurine tone dhe e kuptova qe duhet te mbroheshim kunder te gjitheve...
Para se te njiheshim jeta ime ishte si nje vend pa dalje,nje fushe e mbushur me kaktyse ne te cilen njerezit donin qe te ecja mbrapa si nje kercimtare idiote dhe pa talent...
Ndoqa shume fantazma ne kete bote hostile qe me frikesonte..
Me qellonin shpesh ne koke qe te perulesha,dhe lutesha qe kjo gje te ndalonte,lutesha qe kjo vuajtje te kishte nje fund...
Te ndjesh reren siper kokes tende ,sa budallallik po ne te njejten kohe sa mire te ben te ndjehesh ne keto momente vetmie dhe zhgenjimi...
I degjoja sesi qeshnin me vuajtjet e mija,i shikoja si kercenin siper zhgenjimeve te mia,dhe kurre se besoja si njerezit mund te kenaqeshin kaq teper perpara nje varri...
Shpirti im ishte si nje anije qe sado perplasej dhe sado shkatarrohej nga nje shkemb i fuqishem,prej nje mjegulle te dendur!
Trupi im ishte vene ne gjume.......dhe se kuptoj pse se endrra kisha akoma!!!
Shikoja te gjithe keta njerez te lumtur ne nje ane dhe une duke u fundosur dhe duke pare jeten sesi me largohej.....larg.............ne pafundesi.

Vazhdoj te fundosem...nuk kam mbaruar!

E jotja pergjithmone.


Isha e ulur ne nje cep bote qe prej shume kohesh...
Ngjyrat e shpirtit tim kishin humbur pergjithmone,endrrat e mia ishin futur thelle ne nje riviere te panjohur,njerezit ne rruge nuk me shikonin dhe nuk i shikoja...
Nje dite te zakonshme te pashe qe u afrove me koken e menduar ne lutjet e tua...
Ne nje kohe ku po zhytesha ne mes te nje oqeani pashprese,mu duk sikur pashe te shkelqenin syte e tu ashtu si per te dhene nje thirrje per jeten...
Ti me the "ne qofte se qan per jeten ,nuk ke per te qene e fundit,hajde bejme nje shetitje bashke per te marre fryme ne kete ajer te paster dhe pastaj do te te flas per dashurine..."
Me keto fjale qe me liruan ti me the ne te njejten kohe ato qe doja te degjoja prej kohesh,me keto fjale besimi qe akoma tingellojne ne koken time ti me ftove per tu ulur ne dhomen e dashurise...
Para se te te njihja endrrat e mija ishin gjithmone shume te zbehta ose shume te zeza....duke me ftuar te ulesha prane teje,ti me ndihmove te bej perzierjen e bojrave ne mur ne kete dhome dashurie...
Prej fjaleve te tua te buta,mora shije per kete bote qe me dukej kaq e larget,dhe ndeza dritat e jetes sime...
Prej butesise tende natyrale ti arrite qe te me bindesh me siguri te plote qe kishte vend per ne te dy ne kete dhome dashurie dhe qe rruga qe kisha marre e vetme nuk me conte ne asnje lloj drejtimi...
Me mua qe prisja qe kjo bote te ishte me e mire,ti ndave shume ngrohtesi ...
Duke me mermeritur keto fjale ne veshin tim..."ishte nje enderr e keqe,harroje te lutem.." ti me dhe besimin ne jete pergjithmone....
Dhe me duhet te te rri besnike deri ne fund te jetes time.

Monotoni.

Ngrihesh pa deshire,endesh e gjerat ste kane kuptim.
Ha,fle,zgjohesh,qan e prape i njejti rit.Ti vazhdon jeton.I sillesh ketij rrethi cikel i mbyllur,te duket vetja kot tek u vjen verdalle te njejtave ngjarje.
Ndalesh dhe sheh vendin qe ke zene.......gabimisht!
Ti,nje trup qe nuk leviz,ke ndalur diku,por s'mund te qendrosh gjate,nuk mundesh.
Te debojne...
U ngjita drejt ne maje te lumturise por sa shpejt u rrezova,aq sa mu duk nje vegim.Te kem qene valle ne enderr?
Njeriu smund te eci gjate ne lumturi sepse rreshqet.Me duket sesa me shume ecim,provojme te ngjitemi lart aq me i madh eshte rreziku i rrezimit e frikes per te mos u ngritur me.
Lumturia e ardhur nga nje mashkull eshte me e mundimshmja per tu rrezuar.Por me e enderruara sa jeteshkurter dhe zhgenjyese.
A thua ne vete jemi te prirur drejt rrezimit?
Do ti ruaj te gjitha kujtimet,rrahjet e zemres prane tij,do ti ruaj mesazhet,fjalet e embla,driten qe i shihej ne sy.Do ta ruaj ne shpirtin tim te mire edhe pse kurre nuk u be i imi...
Do ti ruaj takimet e pakta,puthjet,netet e zjarrta dhe pasionin per te.Do ti ruaj te gjitha po nuk do te kerkoj ta shoh me..
Ndaj njeriu eshte i prirur drejt rrezimit dhe ndaj ai smund te ece dot gjate drejt lumturise se rreshqitur!

Sa mall kam sot per ty... ?

Te kerkova atje ku gjithmone te gjeja, por sot nuk ishe!
Shfletoj ne te kaluaren, e atje jane syte e tu, me te shkelqyer se vete drita,
shoh ty...
Oh sa po me dridhet zemra, sa po me renkon shpirti!
Sa mall kam sot per ty...
Ashtu si shiu qe bie jashte dritares time, i perzier me deboren,
ashtu kjo mendja ime, e turbulluar mes ndjenjes e llogjikes.
Ndjej se po mbytem ne lot, kerkoj qe patjeter diku te kapem,
Perse nuk je, ose, perse Je?... Nuk e kuptoj?
Ti me nuk je, por copez e zemres me je bere, grimce shpirti qe merr fryme,
perbindesh qe po shkaterron universin tim...
Jam betuar fjale te tilla me mos te t'them, sepse sa me shume po te ndjek, aq me shume nga un po vrapon...
Hapu toke, sa here te thashe te hapesh? Hapu e merrem,
nuk dua te jetoj, as e gjallë e as e vdekur,
sepse sot kam shume mall e po Vuaj, e mallin tim nuk di si ta shuaj...!

Jam ulur perballe dritares, jashte filloi te bie shi;kam menduar shume per ty keto dite dhe mund te them qe me mungon shume.
Sa shume mendime me vijne ne koke dhe sillen rrotull,eshte kujtimi yt. Shpesh me duket se do hysh ne dere me buzeqeshjen tende si te mos kishe ikur kurre.
Por ky iluzion iken aq shpejt ashtu siç dhe vjen dhe kthehem ne realitet, nuk je ketu dhe nuk do jesh me.
Faji dhe pendimi me ndjekin. Perse , perse nuk te thashe sa shume qe te doja?
Sot je shume larg meje,deshiroj shume te merrja doren tende dhe te ulesha bashke me ty,pa then asnje fjale me goje dhe te thosha gjithçka me .
Ne fakt me jep ankth kjo largesi, po te mundja ne kete moment do isha ne krahun tend, te te thosha qe je shume e rendesisheme per mua dhe qe te dashuroj tmerresisht.
E di se pse nuk ta kam thene asnjehere? Pergjigja eshte e thjeshte, sepse mendoja se ndoshta fjalet ishin teper.
Po vuaj shume qe nga ikja jote, me dhemb ne shpirt qe nuk jam afer teje dhe per me shume sepse nuk te thashe kurre ate se sa te doja prandaj dhe sot po e shkruaj kete leter.
Kam nevoje te qaj , te shfryj,sepse nqse vazhdoj qe para te tjereve te dukem sikur jam mire, sikur asgje nuk me preokupon,trishtimi qe me hap nje boshllek gjithmone e me te thelle ne shpirtin tim do me shkaterroj.
Perse nuk kthehesh tani? Kam nevoje per ty per te vazhduar te jetoj.
Do isha shume e lumtur po te mund te shihja perdite pasqyrimin tim ne syte e tu ,te degjoja zerin tend qe te shqiptonte emrin tim, te thithja ajrin qe thith ti, vetem me keto do ndihesha mire dhe te siguroj qe do ndihesha e lumtur.
Nqse e lexon kete leter , do ta shohesh se çdo fjale e shkruar ne te eshte nje lot dhe nje frymemarrje dashurie per ty(mgjthese e di qe nuk ke per ta lexuar kurre).
Sa mire do ishte sikur ta kisha shkruar me pare kete leter sepse, nuk do ikje pa e ditur sa te doja

TE DUA Tek ti gjeta fjalen dashuri,tek ti gjeta fjalen jete,tek ti gjeta fjalen vdekje duke jetuar.Aq shume te dua saqe nuk di as qka te shkruaj veq se te uroj fat me tjetren.Edhe pse i takon tjetres,zemra te do ty,zemra nuk mundet tet harroj,zemra te do edhe nje here me shume,ti je jeta ime,ti je endrra ime.Me mungon aq shume saqe kur te kujtoj me rrjedhin lot nga brendesia e shpirtit e keta lot i luten Zotit qe te kem edhe nje her afer vehtes te ndegjoj tingujt e zemres tende qe dikur ndegjoja dhe po ata tinguj me than ti nuk do te jesh e imja dhe po ai tingull eshte ende ne veshet e mi ku kjo zhurm e lehte e tingujve te zemres tende me lendoi aq shume mirpo me beri qe te mos harroj,qe gjithnje te jesh ne mendjen dhe shpirtin tim,te jesh gjithmon ne shkrimet e mia,te jesh gjithmon pran buzeve te mia.Syt e tu shkelqejn para meje ne kujtime,buza jote me flet embel ne endrrat e mia,trupi yt me ngroh leht ne lotet e mia te pafund qe derdhen per ty.Kur bie terri qdo nate kerkoj nga Zoti te jem me ty edhe nje here edhe pse nuk do te jesh i imi,mirpo deshira e flakt te jem me ty me ben te duroj edhe ate vetem e vetem qe tet kem para syve te mi edhe nje here,tet shijoj buzet e tua te embla vetem edhe nje here e ateher edhe po te vdes do vdisja me shijen tende,me ngrohtesine e buzeve tua,fyrmen tende dhe tingullin e fundit te zemres tende qe ndegjoj un duke me then me fal,e dija qe me doje e une duke te then te pres ne boten tjeter me krahe hapur dhe me nje flet te perlotur qe shkruan TE DUA,ame takon tashme mua?

Edhe nje dite e vetmuar sikur shume te tjera, ku per ty vuan kjo e pikelluar nga dashuria qe ndjen. Edhe kete here me del para nje figure te cilen nuk mund ta identifikoj dot nga bukuria qe posedon. Krejt cka mund te them per ty eshte vetem nje pershkrim i vogel ne krahasim me bukurine tende te madhe.Shume here e pyes vehten : A te ndodhe edhe ty e njejta gje sikurse mua ??-- Apo mbaj vetem iluzione dhe endera qe mbase edhe mund te behen nje dite realitet.
- Me syte e mi nuk mund te shof gje tjeter vetem se fotografine tende qe posedoj, ku kjo edhe me mban te gjalle dhe me jap edhe me shume shpres per ty. Ne syte e mi nuk mund te shifet gje tjeter vetem se lot dhe pikellim, por a do te vie dita qe keta lote pikellimi te kthehen ne lot gezimi ?? ( Shpresoj )
- Sa kohe ka kaluar qe nuk te kam pare dhe mua me duket se cdo nate je me mua?Sa kohe ka qe nuk e kam ndjere frymen tende dhe me duket se ne cdo frymemarje e ndjej se je aty?Sa kohe ka kaluar qe ste kam degjuar tek flet dhe zerin tend e kam akoma ne vesh?Sa kohe ka kaluar?Sa?
Aq shume sa per te te harruar ishte e mjaftueshme!!!Por cuditerisht koha spo me ben gje! - Koha me ben qe te te dua edhe me shume.
-Sikur te ishte gjumi jone me te njejtin enderim, qe une te shof enderen tende qe ti deshiron.Sa do te doja te jem une endera dhe dashuria jote, por.......Tani qe po te shkruaj ty po me duket sikur nuk te njof fare, por me duket se njoh vetem dashurine tende.
-Nuk e di sa e gjate apo e shkurter eshte jeta, por, mua me dhimbsen ditet qe i kaloj pa ty.
-Me ngjall nga ky ankth dhe deshperim, ma kthe lumturine e mos me le ne pikellim, diten hijesho e naten ma ndriqo,ti je e vetmja gje e bu

Per ty...

Per ty qe se meriton kete shkrim!
Per pa pjekurine tende, dhe pakujdesine tende..disa fjale qe po me ngelin ne fyt, por per ty do ti them..
Ti, ishe dikur, nje mik i mire?? mund te quajme te tille?
Mbase.. per ty, qe ke len gjurme ne zemren time, per ty qe ke pas deren e hapur ne thellesine e shpirtit tim, asnje pengese nuk ke pas..gabim.. dhe vetem ti..hija jote ka pas kete privilegj, ka pas kete shanc, HIJA JOTE, jo ti!
Ka qen thjeshte nje hije kalimtare. E di..ne fakt sa isha e lumtur per ate hije, sa do e idhur qe ishte. Me mjaftonte kupton? Nuk pretendoja.. me mjaftonte!
Hija me ka rrite besoj, por gjith besimet e mija sot koha mi ka vertetuar, kan qen thjeshte nje imagjinate, besoja me shume tek ti se sa tek vetja. Me kupton?
Besoja me shume ne nje hije se sa ne nje ndjenje te sinqerte.
Kam krijuar ne mendjen time ate iluzjon qe leviz boten, sikur s'jetoja dot pa ate hije, por sot mund te te them pa frike shkurt shqip dhe qarte, qe un jetoj pa ate hije..
Kam ul veten duke u krahasuar, por sot kuptoj se askush nuk mund te me ulin poshte, sepse ne rradhe te pare vij un, pastaj vjen ti.. Me kupton?
Isha e lumtur per cdo gje sa do e vogel, per cdo moment, per nje buzeqeshje te vjedhur, per nje "batut" koti, per cdo fjale qe merrte jete nga goja jote..
me kupton?
Cdo gje ka nje shpjegim dhe un ne fakt nuk arrij te iu jap shpjegime shume gjerave, pse valle? Ndoshta fajin se kam un, apo thjeshte ti e ke.. apo serishte gabohem? Jo me vjen keq. Tani nuk gabohem me.
Hija jote me ka dhuruar jete, mendoje te kishe qen ti
Por tani kuptoj qe s'kam nevoj me per ate jete, sepse me ne fund si ne foshnje e vogel, u rrita dhe un, krijova ato rrethanat, dhe tani avash avash eci vet.. vrapoj vet..ne jeten time.
Te thash largohu? JO kurr.. te kerkova te me qendrosh prane? Asnjehere..Sepse ai qe te don, e din vet se kurr duhet qendruar prane, me kupton?
Un gjithmone te kam kuptuar mjafte mire, gjithmone kam dite te hjeshoja diten, kam dit te te dhuroja ate lezetin e castit, kam dite te te beja te buzeqeshja, si nje yll i vogel qe te qendron prane...gjithmone... Te kam degjuar, te kam kshilluar, s'te kam kerkuar asgje, me mjaftonte te qendroja prane problemeve te tuaja. Por tani nuk dua me. Me kupton?
Tani po qe iu jap vlera atyre momenteve, iu jap vlera atyre silljeve te mija, dhe jo te tuaja.. dhe me ne fund kuptova qe besimi ishte ne xhepin e gabuar.

Tani cdo gje dua qe thjeshte te mbetin nje hije, nje hije e bukur, nje kujtim, qe do tregoj ndoshta femijve te mi..nje shpres e vdekur, dua qe cdo gje te mos me shoqeroje me ne vazhdimin e jetes time.. Dua qe te te shoh te lumtur, po te kisha mundesi dhe zemren do te ta dhuroja qe ti te ishe i lumtur.. por tani e di qe se meriton ate , syte e mi do ti ipja.. por e di qe do ishin ne duart e gabuar..

Ti sme meriton, me kupton?

Keto fjale qe me kishin ngele ne fyt ishin per ty...
Enkelejda_24 nuk është në linjë Shto reputacion tek Enkelejda_24 Raporto postimin Përgjigju duke cituar këtë mesazh

Një çastë malli ...

Sa shumë mall, sa dëshpërim, sa vuajtje, sa shumë dashuri ndjej për ty sonte, në këtë natë e dashura ime. Sonte ëndërrat dhe kujtimet per ty i kam këtu grumbulluar në shpirtin tim në zemren time të perlotur. Më beso ndihem i vetem në këtë botë të madhe i humbur si një i huaj, ku në errësiren i harruar dhe i hidhur në nje qoshe pa skaj. Mes ëndrrash që dikur i pata, që jeta m'i ka ofruar njëher kur isha me ty, e ndjej veten të dëshiruar për pak qaste, e për pak ngrotësi, e për shumë dashuri, tani në zemren time mbretëron acari që më ngriu zemren, e bëri akullë! Sonte shoh një dorë që s'më bindet, shoh dy sy që të kerkojn, ty e dashura ime dhe ndjej një zemër që ndoshta s'më përket mua, ndjej dashuri që më përbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe çdo qelizë të qenies time. Ti ndoshta imagjinon çdo të thot të duash dikend në heshtje, në këtë largësi të mallkuar, të mendosh dhe të kalosh ditët përgjysëm.
Të jetosh çdo çast kur një pjesë e qenies tënde jeton larg dhe aq më keq kur e di që s'të përket aspak. E ç'rëndësi ka për mua, veç ekzistencës tënde. Vetem njëher të jem me ty të qendroja një minutë, atëher e kisha lutur zotin që të vjenë dhe le të më merr në atë botën tjeter sepse asaj bote i takoj pa ty !!!!
Eh, sa e sa orë e ditë më ikin duke të menduar ty, netëve përpilitem dhe ndjej shtërngimin në zemër lotët më rrjedhin pa pushim deri sa bien rrezet e diellit mbi dritaret e dhomes sime, atëher lotët teren nga ngrohtesia e rrezeve mbi fytyren time. Fytyra jote trazon çdo gjë në shpirtin tim, më ngacmon fantazinë. Ngado që po i hedhi syt më duket se të shoh, shoh atë buzëqeshjen tënde magjepsëse ato buzë të ëmbla, ata sy të shkruar. Ngado që e hedh dorën të parfytyroj se të prek. I prek ato flokë tua të gjata, atë trup të bukur mendoj se jam i ulur mbi prehërin tënd dhe ngadalë më perkëdhel. Ç'ti bëj tani shpirtit që të do pranë dhe s'të ka... ohhhh ZOT SI NUK ERDHE TË MA MARRESH KËTË SHPIRT QË TË MOS VUAJ MË Ç'ti bëj zemrës që brenda saj qëndron vetëm ti? Ti që je e vetmja rrënjë e mbijetesës së saj! Ç'ti bëj syve që ndjejnë mall e duan të t'shohin dhe derdhin vetëm lot pa ndalë! Ç'ti bëj vetes sime që është dashuruar marrëzist pas teje? Jam unë që të thërras me zë te shurdhër dhe vuaj brenda vetes këtë dashuri. TË DUA me shpirt.
I dashuruar si sot do të mbetem pas teje përgjithmonë. Dhe nëse kam lënë diçka tek ti, një ndjenjë të vogel dashurie apo respekti, të lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote. Unë do të dua deri në përjetësi vetëm ty dhe këtë fjalë do ta mbylli brenda në shpirtin dhe kurrë s'do ta tradhëtoj veten time. Nësë do të më marr malli për ty do ta gjej, ta shuaj në skutat e kujtimeve të mija që i ruaj të pastra.

Gjithqka bej per Ty.....

E ulur prane nje stacioni metroje duke pritur metrone e rradhes ku dritat e nje kulle mbiquajtur Eiffel te verbojne,rri e mendoj,cfare bej une ketu?Mijera kilometra me ndajne nga ty.Edhe pse jam ne qytetin e te dashuruarve heh e kote dashuria ime nuk eshte ketu.Dashuria ime se ciles i falem gjithcka ndodhet 1600 km larg,atje atje ku kemi bere gjithcka atje ku jemi puthur nen kenget e zogjve,ku kemi ecur per dore me ore te tera ku jemi shtrire ne barin e njome te parqeve,atje eshte dashuria ime.Asgje sme hyn ne sy nga ky Paris asgje sepse Parisi im je ti gjithcka qe kam je ti.Me kujtohen oret qe flisnim ne telefon pa mbarim dhe pa u merzitur kurre.Me kujtohen te shtunat ne vendin e takimit te perhershem.Ehhh si eshte jeta o te merr te flak tej te godet me nje shuplake dhe te thote rri urte aty.Por jo un smund te rri urte,sepse shume pak njerez e dijne qellimin e tyre ne jete dhe nder ato te pakte bej pjese dhe une.Nese askush nuk e di pse lind,un e mesove sepse kam lindur per ty dhe fati im je ti.Dua te jem aty kur ti te ftohesh pak e te jem une qe te pergatis cajin e ngrohte,dua te jem aty e te te shtrengoj doren kur ti te nxjerresh ne jete engjellin tone,dua te jem aty kur ti te lodhesh nga femijet tane e une te te them shpirt shplodhu pak se merrem une,eh dua te jem aty cdo mengjes kur ti hap syte dhe cdo mbremje kur ti i mbyll,dua te jem aty kur te merzitesh nuk e di per cfare e te me nxjerresh te gjithe nervat qe ke e une sdo merzitem sepse e di qe me do dhe e di qe pas pak do te me shtrengosh e do te me puthesh,dua te jem aty kur te te zere shiu ne udhe e une te vij te te marr ne cadren time,dua te jem aty e te te mbuloj kur te zbulohesh pak,dua te jem aty kur te shohesh nje enderr te keqe e te me hudhesh ne krahe sepse e di qe ne krahet e mi ti gjen sherim.Eh pra o Megi im dua te jem aty vetem per ty sepse tashme askush nuk ekziston per mua.Dua qe te ngelet dicka e jona ne ate vend aty ku u ulem per here te pare e u pame fort ne sy e pa fjale nisem te putheshim e i shprehem dashurine njeri tjetrit,aty pas 5000 vjetesh dua qe njerezit te thone ne kete vend jane puthur Serxhio & Megi te vetmit qe gjeten dashurine e vertete.Dua te te shoh flokun tend duke u thinjur e jo nga prishja e bojes por nga plakja e moshes,e di qe nuk eshte e bukur plakja por nje dite te gjithe do te kalojme,por rendesi ka si do te kalojme.Edhe pse i plakur me aq force sa te me ngeli do te perqafoj e do te te them te dua dhe pse mund te vuaj nga mijera semundje thjesht kur te te them te dua gjithcka me rigjenerohet.E keto sy qe te pane pergjithe jeten ne oren e fundit te jetes time dua qe te vazhdojne serisht te te shohin,sepse nese nuk arrita te te shoh kur linda dua te te shoh deri ne vdekje dua te jesh aty e te me shtrengosh doren e pas shume vitesh bashke te me thuash te dua o serxhio si diten pare,sepse nuk ka rendesi mosha,dashuria nuk plaket kurre.Dhe gjithcka le te shuhet sepse nuk kam frike nga vdekja nese ti do jesh aty.Me fal nese te kam trishtuar me keto fjale,me fal nese ke filluar te prekesh pak nuk eshte ne qellimin tim,por keto fjale nuk ti ka shkruar dora ime por zemra ime.Tani metroja po afron e sme ngelet gje tjeter vetem te te them te dua.Ah se harrova keto rreshtat qe nuk duken mire me fal por letra mu lag nga lotet dhe e zbehu pak bojen e ketij stilolapsi,por nuk do zbehi kurre dashurine time.Me lot ne sy e pergjysme te them Te dua me shume se jeten dhe gjithcka qe bej e bej per ty...

Dashuria.....

Thuhet, qe per t`u dashuruar na duhet kohe, dhe me shume kohe na duhet
per te gjetur personin qe ben per ne, ta njohesh mire, deri sa te kuptosh qe
eshte shpirti yne binjak...Por te siguroj qe...kur te gjesh personin e duhur
ky proces nuk ka me kuptim,sepse te godet si nje rrufe ateher kur nuk e pret
ne nje menyre te pabesueshme,dhe te ben te kuptosh se nuk ka person tjeter
si ai...jam shume e bindur qe ka qene fati, dhe fatit nuk i rebelohemi!
Per mua ndodhi keshtu...?
Me mjaftoi nje kohe dhe u cmenda pas teje...
Sa me shume kalon koha aq me shume rritet dashuria ime per ty, dhe e mendoj
gjithmon qe je pjesa me e bukur e momenteve te mia te trishta, je dhe do jesh
gjithmon dielli qe sjell lumturi brenda meje...
Ti mendove qe nuk na mjaftoi koha per te qendruar bashke, por...i dashur ka
ndodhur e kunderta aq me shume qe te mendoj aq me teper me rritet deshira
te jem me ty...!! Une e di, qe eshte nje sukses per momentin, por jam perfundimisht
e bindur qe kam gjetur njeriun e duhur, dhe te betohem qe do luftoj kunder "Botes"
se tere neqoftese eshte e nevojshme per te qene prane teje, do kaloja jeten time
me ty sepse...te Dua cmendurisht...sepse je cuni me fantastik ne Bote, me te vertete!!
Mbase mund te kesh ndonje te mete ,por...sikur ti bashkojme se bashku te gjitha keto
vogelsira qe na mungojne, te bejne ty mashkullin me special te Universit...!!
Ke dy sy te bukur qe kur me shikon dhe njekohesisht me puth une, humbas ne to...
ndaloj se menduari,enderroj sikur jam ne Parajse...pastaj rikthehem dhe shoh qe je
aty prane meje, qe je real, dhe qe nuk jam duke e enderruar te gjithe kete, dhe te mos
isha krenare do qaja, vetem nga Lumturia...!!Ke nje fizik te mrekullueshem,dhe nje
fytyre shume shume te embel! Dua te te puth gjithe diten vetem per kete!!
Une jam femra me me fat ne Univers qe te kam ty...vetem kur me perqafon me duket
sikur po fluturoj...mendo kur me puthje dhe me terhiqje pas vetes dhe akoma
nuk e besoj qe ti me do...mbase te meritoj...por akoma nuk e besoj...me ben te ndjehem
e rendesishme, dhe une do jepja cdo gje qe te beja te me ndjeje cdo second, cdo minute
te jetes tende personin me te rendesishem dhe me speciale ne faqen e dheut...
TE DUA!...

Te puth pambarimisht...zemra ime!

Edhe sonte i dashur ne Ditëlindejn tende festojm të ndarë !!!

Qëndroj si stuhi para njerzve të gëzuar,i shikoj dhe buzëqeshi deri
sa në zemër kam një pikëllim.Edhe disa minuta dhe tek ti do të ndahet
festohet ditelindja jote ,edhe disa minuta edhe ti e
feston diku në mesin e njerzve të gëzuar.Si kur se të kam para syve
,si kur se të shikoj me shikim të ngrohtë dhe çoj gotën duke ta
uruar ditelindjen të gjithë te dashurit tuaj ,ahh sa veshtire per mua sonte ,
si kur se ndoshta më lehtë do të ishte nese këto minuta i kalloj ne iluzjone!
Po unë nuk dua të shikoj dhe ta dijë si jeton bota e gëzuar kur prap
sonte të ndarë festojmë.Nuk kam dëshir ti shof të dashuruarit duke u
përqafuar kur se edho sonte nuk je në perqafimin tim.Nuk dua tju
bashkangjitem atyre që pa kur far dhimbje ose brenge janë me të
dashurit e vet kur unë ty stë kam pranë!Nuk dua ta shikoj qiellin plot e përplot vransi dhe re të zeza,të cilat më kanë mbuluar,nuk dua sepse më duket në këto çaste se edhe qielli pikon lot diku larg atje tek ti,ashtu si tek unë!
Por qëndroj,qëndroj në mesin e tyre,në mesin e të gëzuarve,të
dashuruarve,në mesin e atyre që festojnë së bashku,qëndroj dhe për
ty mendoj.Edhe sa vite tjer ,edhe sa ditelindje tjera,edhe sa gëzime tjerë
...edhe sa?A gjindet përgjigje për këto pyetjet e mija ndokun tjetër
se unë për këto përgjigje nuk kam?A gjëndet spjegim për këto dhimje
dhe definicion i kësaj dashurije?A është kjo një fantazi a po një
dashuri e ndaluar?Më ndihmo ,më udhëzo,më trego,se vetëm së bashku
mundemi të qëndrojmë të fortë!
Dhe le të festojnë bota,të gëzohen të gjith,të shkruajn fjalët e tyre
dashurije në rërën e lagur,të cakrrojnë gotat,të përqafohen!Diku larg
e di se ti je ,se ne mesin e tyre gjindesh,por ne zemrën time të mbajë
dhe prap njëri pa tjetrin Ditëlindjen tende festojmë!

Dite vjeshte...... dhimbja ime

Nje rruge e shkrete... Shume gjethe te vyshkura shtruar si nje qilim vjeshtor plot trishtim nje ere e thate me perplaset fytyres shume ftohtesi me sjell. Ne kete dite Tetori dicka ndodhi... Se ndiej egersine e natyres pasi.. skutat e shpirtit tim jane ndezur si vullkane te shumte, ku llava si nje lum i marre merr cdo ndjenje qe del perpara. Eshte egersia, krenaria e thyer humbja dhe se fudni dashuria e lenduar. Pse duhet te ndodhete, Pse?
Eshte pyetja qe me persekuton qe nga momenti qe morra ate telefonate e cila shkundi pemen e dashurise sime te paster, ku c’do frute ra pa jete ne token e copetuar nga korrupsioni imoral. Ai ze me kumbon akoma, me ndjek me sy hapur, ne enderr, kudo.

Ai njeriu qe i dhurova zemren time shpirtin tim, kohen time, me theu ne bese. Mbylli me force librin e dashurise sone pa pyetur, pa pandehur dhe gervishi cdo kapitull te saj. Pse, pse , pse me kumbon si nje refren i forte Rocku qe kalon cdo limit me nje shpejtesi sketerre. Dritherimat e trupit akoma i ndiej, qenien time te shtypur ne nje imazh bardhe e zi e shoh, kur ajo lajmeroi ne telefon, "I'm pissed at you!! Dont talk to him anymore!!!. Ishte sikur melodia e jetes sime u shkeput dhe cdo tingull ndaloi, qetesia therrese nxiste me shume rrahjet e zemres qe po dilte nga kraharori si nje kal i terbuar, donte lirine, hapesiren per te jetuar por ishte vone. C’do gje u erresua, degjova zerin tim qe morri komande dhe mesazhin qe perpunoi, "Ypu deal with him as for me i am done with him long time ago!" Dhe mbyllja e receptorit me pas si nje akt i pakontrollueshem. Spyeta kush ishte, perse ma bente mua kete gjest por ishte nje femer e irrituar , e ere ne moshe, ndoshta adoleshente qe donte te pronezonte dike qe une e jetoja dhe me perkiste mua per nje kohe te gjate. Euforia u shnderruar ne dhimbje, lot pa fund qe merrnin me rrjedhen e tyre gishterinjt e mi te ftohte nga era e cmendur kembet me conin ne drejtim te paditur, e rrisnin ritmin e tyre si ne nje gare ku trofeu do te ishte shkaterrimi.

Por une e kisha marr goditjen tashme ajo c’ngelej ishte perfundimi im. Sdija cte beja, imazhet e momenteve te kaluara bashke, me shkonin si nje film pa muzike, pa ndjenje, lotet u zevendesuan nga nje ngurtesim, perqendrimi ne nje vend te caktuar dhe e vecuar nga cdo gje e gjalle rreth meje. Menodja se telefoni do binte, do degjoja zerin e tij por intuita me kishte genjyer kesaj here, prisja buze krevatit si nje femij qe pret gjoksin e nenes te ushqehet por asgje... Qetesia varr me tmerronte, me ritkhente ngjarjen e asaj dite. Mendja me punonte si nje formular shkencor duke kerkuar pergjigje, Pse ma beri keshtu? C’te kisha bere valle? Pyetje te pafundme qe me fusnin ne nje vorbull te pafund konfuzioni,une isha vetem, e dermuar, e lenduar por mbi te gjitha e thyer ne krenari. Mu thye ajo gje qe askush sarrinte ta prekte, ma burgosi, gozhdoi si nje krisht, e vari e dogji si nje Zhan Dark.

E doja? Jo, nese e doja s’do ta lija te lire. E adhuroja? Jo te gjithe qenien e tij mbase natyren e qeshur. Kisha nevoje per te? Po, ai erdhi atehere kur une ndieja boshllek, desha nje fare ngrohtesie. Por c’te jete valle qe me lidh me kete qenie kaq mizore, Ah po, raporti qe ndertuam qeshjet , lotet.

Serish jam vetem, e plagosur, carrmatosur nga cdo imunitet social, shpirteror , shendetsor. me neveritet fjala "buke", me neveritet akti "te ", e urrej te ndjerit "gjume", kam dal nga cdo faze njerezore dhe kam krijuar nje "guacke mbrojtese" qe eshte larg njerezve, jetes, eshte brenda dhe vetem brenda dhimbjes sime.
Kane kaluar 4 dite, zeri i tij akoma ska trokitur ne veshet e mi, tani cdo shprese po tretet, ai sdo marr kushedi nga eshte duke ecur, qeshur, folur, me ke? Ajo qe vret me shume eshte serish. Pse ma shperbleu keshtu, pse theu ate gje te shtrenjte te jetes sime. I dhurova shume keshilla, ngrohtesi, vend ku te qante hallet dhe vjen nje dite si per ironi te fatit e ben zemren gure, me hedh tutje si nje leter pa vlere. Me kujtohet nata e fundit me te, thote te dua te dua pa rreshtur duke kafshuar puthjen time ne marrezine e pijes dhe e besoj me shume se cdo here tjeter por ploti i kesaj historie mbyllet, sperfundon si nje film Holliwoodian, happily ever after, por nje telefonate e shnderron nje lidhje kaq te bukur me shpejtesine e drites ne nje te shkuar. Ajo e shkuar akoma me ndjek pas si nje fantazme qe sgjen qetesi, duke me torturar ne lengimin tim dhe smund ta ngushelloj, nje perqafim ti afroj , se ajo jam une.

Jeta vazhdon dhe oret kalojne, dhe e di se rete do shkojne nje dite dhe dielli do ndricoj serish, por tek tuk ndonje pike shiu ne ajer do lag faqen time e do me sjell dhimbjen e nje dite vjeshte. Diten kur mu thye krenaria e bashke me te besimi tek njeriu...

UNE, VJESHTA E NDOSHTA dhe TI
Letargjia e rradhes nis me dilemen e ekzistences tende, i panjohuri im i shtrenjte. Flene te qeta enderrat e brishta, mbuluar me gezofin e bute te qetesise, flene te patrazuara nga demonet gjumeprishes, prehesh dhe ti.
Me shoqerojne besnikerisht syte e kureshtareve kalimtare. Nje i huaj shet perla fallso me cmime te ekzagjeruara, ne cepin perballe Edhe nje vere pa ty. Ne dantellat e pemeve vjeshta qendis gjurmet e ngrohtesise se fundit, kerkoj pa pushim fytyren e njohur mes kalimtaresh te huaj. Vdesin me dhimbje dhe klithma kercitjesh te mekura gjethet nen shkelje, vdesin te ngrira perpelitjet e mia vjeshtore per te te gjetur, i panjohuri im fisnik. Kalitur ne enderrime ngjethese, ti ekziston gjithekund, pervec se ketu me mua.
Iluzion apo fantazi?
Ndoshta thjeshte mosekzistence
Lapidar i nje shpirti te bardhe
Ti fli i paprekur ne cerdhet e nje ndjenje qe ste largon dot, se endrrat do te ti ruaj une, ti dileme e ideales.
Syte e kureshtareve mbeten te vetmit shoqerues ne rruget e vjeshtes. Nje i huaj shet pikturat e kopjuara te nje artisti, dhe mbi te bie bore Mbeta vetem edhe kete dimer.

TE DHUROJ ZEMREN TIME!!!
Ishte nje dite si gjithe te tjerat..ishte nje vite qe ata te dy ishin bashke..
kete her ai e percolli deri tek porta e shtepis por pa pritur ajo u ndih keq..
ne shtepi erdhi doktorri i cili tha qe ajo kishte nevoje per nje operacjon te shpjet zemre..
Mbas 1 muaji ajo doli nga spitali..donte te takonte ate po ai nuk u bente i gjall..prinderit e atij i thonin qe kishte ikur larg..kaluan dite..jave..muaj..ai nuk po u kthente...ajo vuante shum...kur...nje dite e ema i jep nje leter ku ishte shkruajtur:
"Nuk mund te shoh te vdesesh..preferoj te vdes un duke menduar qe zemra ime do jetoj tek ty perjete dhe do me kesh gjithmon prane..."
Enkelejda_24 nuk është në linjë Shto reputacion tek Enkelejda_24 Raporto postimin Përgjigju duke cituar këtë mesazh

BUZEQESHJA JOTE...

Kam vite qe perpiqem ti jap nje shpjegim buzeqeshjes tende. Edhe tani qe ti je larg meje e kujtimi yt tretet me kalimin e diteve me te te njejten shpejtesi me te cilen zbehet ne zemren time, ngadale, eshte buzeqeshja jote elementi i vetem qe nuk arrin te gerryhet nga ajo forca shkaterrimtare qe eshte koha. Eshte buzeqeshja jote, qe nganjehere neteve te vona me rikthen tek ty duke mposhtur cdo tentative timen te pranoje faktin qe ti i perket tashme nje realiteti tjeter, nje dimensioni universal krejtsisht te pangjashem me timin. Eshte imazhi i buzeqeshjes tende qe ende sot me largon nga kjo dhome, qe nuk di ne zien me teper nga tymi i cigares apo mendimet e mia e me lejon te fluturoj e te te gjej ndonese nuk di ku ndodhesh tani. eshte vegimi i buzeqeshjes tende qe kthen ne cast makthet e mia ne endrra, shnderron ankthet e mia ne shprese, erresiren ne drite. Aq e pakuptimte eshte forca e buzeqeshjes tende sa me ben te harroj edhe faktin qe tani i dhurohet dikujt tjeter. Po, ajo buzeqeshje qe i jepte permasa te tjera mengjeseve te mia kur ti lije pas kangjellen e shkolles e qe une kerkoja me aq ngulm gjate oreve te filozofise, me shpresen se do te ishte pikerisht ajo qe do ta kthente edhe ate ore te merzitshme ne magjike. E njejta buzeqeshje qe ndriconte syte e tua kur me the per here te pare " Te dua"e qe pak kohe me vone ishte e pranishme edhe kur me tregove me qetesine tende te zakonshme " Me vjen keq, por ne jeten time tani eshte dikush tjeter. lamtumire"
Une e di qe ditet do vazhdojne te kalojne e do te thellojne distancen qe qendron tashme mes nesh, distance qe do te mplake gjithnje e me shume kujtimin tend derisa dalngadale te filloi te shuhet, por buzeqeshjen tende une e di qe nuk do te arrije kurre ta varrose brenda meje.
Thone se te verteten e njeh gjithmone, sepse kur pret dike me thike apo te presin ka gjithmone shenja gjaku, vecse plaga qe hap brenda zemres time buzeqeshja jote nuk ka derdhje gjaku...nje plage qe edhe kur te arrije te mbyllet, cikatricja qe do te qendroje mbi te do te sherbeje si perkujtimore vdekjeje te nje buzeqeshjeje, por jo tendes...si perkujtimore e vdekjes se buzeqeshjes time

Bie shi jashte ben shume ftohte por per cudi nuk e ndjej sepse prania jote me ngroh me mbush me gezim me ben qe te jem gjalle...hyre shume papritur ne jeten time....nuk e di as vete si dhe pse hyre nuk e dija se do te te doja apo se do ndjeja ndonjehere per ty nje gje te tille...por ja qe ditet kalojne dhe une lidhem cdo cast e me shum me ty...deri sa po behesh pjese e pandashme e jetes time
deri sa pa ty nuk mund te rri dhe keshtu ditet kalon duke te dashur ty..faleminderit per keto dite te bukura..faleminderit per ate qe je...faleminderit per cdo moment dhe kohe qe kalon me mua...faleminderit sepse sa here te shikoj gjithcka ka nje kuptim...faleminderit qe me bene te ndjehem mire...faleminderit qe me bene te ndjehem e sigurt dhe e rendeshishme...faleminderit qe me bene te ...faleminderit qe je imi.. faleminderit qe rri me mua...faleminderit qe me duron...faleminderit qe je kaq fantastike...faleminderit qe me bene te lumtur...faleminderit qe me ben te jetoj kete dashuri me sy te hapur...faleminderit qe me do....faleminderit qe hyre ne jeten time...ndoshta mendohet se ne kete moshe nuk e dime ceshte dashuria po a mund te me tregoje dikush emrin e ksaj ndjenje qe ndjej per ty ti qe me ben zemren te rrah me shpejt dhe me ngadale njekohsisht me vjen keq qe nuk je afer meje qe te tregoj sa shume te dua se do te pres e se mezi pres qe te me shterndosh ne krahet e tu e me ne fund te jemi ne te dy e jam e gatshme te pres e te tregoj kuptimin e fjales dashuri ....TE DUA SHUME..
DEDIKUAR NJE PERSONI..

Cili është sekreti yt?

Ende nuk e kam të kjartë misterin e quajtur dashuri për ty. Kot jam perpjekur me orë, me ditë, muaj po bëhen edhe vite dhe ende nuk e di si
mund të dal nga rrjeta e dashurisë me të cilën TI më mbulon. Jeta disa here më tha : mjaft! TI ishe me e fortë se jeta. Vuajtja më tregoi pamjen e saj të trishtuar, dhe në sytë e vuajtjes shihja pamjen tënde prej engjulli. Sa here dhembja më goditi në fytyrë dhe çdo goditje mbante emrin tënd, unë filloja ti dua ato goditje sepse përplaseshin në fytyren time, dhe mbetej gjurma e emrit dashuri. Tani kam humbur në mes vuajtjesh, ankthit, frikës, ëndrrës dhe pritjes. Rruga deri tek ti është e pakalueshme më thotë bota, e ata nuk e kuptojnë që unë çdo natë e kaloj me ty, në përqafimin tënd, në gjoksin tënd, me puthjen tënde hipnoze.
Me thuaj cila je ti që je më e fuqishme se vuajtja, se jeta bile bile edhe më e fuqishme se vdekja që më sillet vërdallë.
Nuk e di, as nuk dua ta di, dua të luaj me vdekjen deri sa të kam ty në perqafim, dashuria ime e ëmbël.

Me pelqen te te shoh duke fjetur .
Me pelqen te ndiej frymemarrjen tende te qete dhe trupin tend qe ju jep forma çarçafeve te krevatit tone.
Me pelqen te shtrije doren dhe te leviz kaçurrelat rebele te flokut qe perpiqen te mbulojne fytyren tende te embel.
Te te perkedhel me kujdes faqet me mollzat e gishtave ngadale qe te mos te te prish gjumin
Me pelqen te imagjionoj keta sy te thelle blu qe me dashuruan disa kohe me pare , dhe qe tani pushojne te kenaqur.Keta sy qe ndalojn kohen kur mbeshteten mbi syte e mi, nderkohe qe duart tona bashkohen dhe bejme qe gjithçka rrotull nesh te zhduket. Dua qe koha te ndaloje perseri per ne te dy dhe te harrojme çdo gje qe nuk eshte une dhe ti.
Dua te kthehem e te te them "te dua" dhe qe fjalet e mia te ngelen te shperndara ne ajer, nderkohe qe jemi te kryqezuar.
Dua qe te jesh ne krahun tim , qe syte e mi te mos braktisen nga te tute dhe te ndiej perkedheljen e bute te duarve te tua. Dua te te peshperis "te dua", duke ndaluar ne çdo rrokje, duke u kenaqur me çdo germe, duke intentuar qe çdo tingull te mbushi me dashuri çdo skute te shpirtit. Dua qe syte e tu te shkelqejne kur te degjojne fjalet e mia dhe qe lotet te te rreshkasin lehte neper faqe. Keta lote per te cilet te premtova qe do ishin gjithe jeten te mite, qe kurre nuk do ti lija te rridhnin vetem.
Me pelqen te te shikoj kur fle me pelqen shume.

shte nje nate e lagesht vjeshte,gjethet e arta zverdheronin neper asfaltet e lagura nga shiu i mbremjes.Ja keshtu ishte ajo nate,as qe e pata menduar qe ne nje atmosfere te tille te lekundet zemra ime.E mendova thjesht,do te jete nje ditelindje si gjithe te tjerat,do kercej, e bej gallate ashtu si perhere.Sapo hyra syte me shkuan ne fytyren tende engjellore.Nuk mundem ti harroj per asnje cast syte e bukur,ata sy qe me skllaveruan me vite te tera.Sa bukur ndriste buzeqeshja ne fytyren tende,sa te mira i kishe gropezat ne faqe.Nuk te njihja e mezi prisja te na prezantonin.Bota mu shfaq me gjith bukurite e saj kur dora ime preku doren tende.Doren e durrsakes bukuroshe,asaj qe ndoshta ndjenjen time per te nuk do ta mbylli as erresira e varrit.Te ndjeva me tere forcen e shpirtit,e kuptova se cfare fshihnin vetullat e vrenjtura.Mjaftoi kaq pak kohe qe une te humbisja toruan,te mbyllesha nen masken e heshtjes.Mjaftoi kaq kohe,qe une te ndiqja me sy cdo veprimin tend.Ndoshta nuk ka bukuri me magjpese te natyres nga floket e tua qe te dredhen mbi supe.Kam zili eren kur ti perkedhel me flladin e saj.Nuk po zgjatem te flase ne detaje per pasojat qe me ndodhen mua,por te siguroj se isha dhe jam i yti me tere qenien time.Ke dicka te vecante ne shikimin tend magjpes,me duket sikur shpaloset kaltersia e detit me ate te qiellit,oh Zot para nje bukurie te tille nuk qendroj dot.Te kujtohet shpirti i vogel kercimi i pare? Si mund te harroj trupin tend te brishte,duart e vogla qe me rrethonin qafen,dhe aromen e flokeve tua qe i adhuroj me shume se cdo gje ne bote.Isha i emocionuar si asnjehere me pare,po kerceja si mos me keq,por qetesohesha kur shikoja buzeqeshjen tende hyjnore qe me inkurajonte,me jepte shprese e me bente te te shterngoja embelsisht belin tend te holle prej zane.Te kujtohet yll i vogel kur dolem nga lokali e ashtu pakuptuar u fshehem prej te tjereve.U mallengjeve me bukurine e gjirokastres nga siper,dhe po flisje ashtu tere hare si femijet e vegjel.Nuk kujtoj me asgje.......... vetem se ndjeva embelsine e buzeve te tua,dridhesha i teri,e nuk ngopesha se shternguari trupin tend te dregjur si lastar.Ajo nate per mua eshte gjithcka,sepse jeta ime mori kuptim kur nder krahe te pushtova ty shpirti vogel.Tashme te kam larg,te kujtoj me mall.Por nuk do te vonoje qe do te kem perseri ne krahe si dikur.Te te perkedhel floket e te te ndjej zemren e vogel kur rreh prane meje.

Ti nuk mund te Urresh....


Ti nuk mund te me urresh kurr,sepse Engjejt nuk urrrejne,ato vetem mbrojne.Do ishte e kote te provosh te me urresh mua sepse urrejtja jote do te kthehet ne dashuri dhe dashuria jote ne mbrojtje per mua...
Ti nuk mund te me urresh sepse tashme un jam pjese e jetes tende,jam cope e zemres tende.Te me urresh mua do te thote te urresh vetveten.
Sa here qe ti vuan une vuaj bashke me ty,sa here qe merr fryme un marr fryme bashke me ty,sa here qe ti un bashke me ty.Sa here qe ti me urren un te adhuroj.
Te dhashe zemren time qe te jete me ty ne cdo hap te jetes tende.
Te solla prane engjejt e mi per te qendruar perjetesisht me ty ne ditet bukura e te veshtira.
E di qe nuk mund te me urresh edhe pse ke deshire edhe pse do te me harrosh nuk mundesh sepse un jam gjithmon me ty jashte dhe brenda teje.
Edhe pse nuk te kam prekur kurre e ndjej qe jam Brenda teje,ne nje vend te vogel ne fund te zemres tende.
Sa here qe ti me kujton mua ti vuan,ti do qe te flesh por nuk mundesh sepse imazhi im te mundon,do te me kesh prane dhe sa here ti e kerkon kete un jam aty me ty....
Une vuaj njesoj si ty vetem se nuk qaj,ne keto momente po degjoj te njejten kenge qe po degjon ti por vetem me nje ndryshim,ti tani po qan kurse un jo.Brenda ne lotet e tu jam une.Ti je nje pike loti dhe prandaj une nuk qaj sepse kam frike se mos te te humbas.Dhe keshtu mbaj gjithcka Brenda meje.Dhe kjo me ben te vuaj akoma me shum.Une linda per ty edhe pse kete e kuptova pas shum kohesh.
Linda per te te bere te lumtur,kurse ti per te me bere te vuaj.Jam e bindur qe ne keto momente po qan,po Brenda ketyre loteve jam une,ti me sheh ne enderr ndersa un s`do te enderroj kurre sepse endrra ime fillon kur flas me ty.
Te jesh e bindur per dicka::::
JE PJESA ME E BUKUR E JETES TIME,ndersa un personazhi negativ i librit tend...

Mbi qyetet po bie shi e erresira ka mbuluar dhe qyetetin tend atje ku ndodhesh tii....
Kujtime te ngrira varen mbi mure e fotografite tona sot shfaqen bardh e zi........
........me lot ne sy
me nje mall qe se lag as ky shi i mallkuar qe po bie tani.
Po ecen dhe ti rrugeve naten sic po bej une ?
Po i kerkon kujtimet thelle neper qyetet ashtu i cmendur ashtu sic po i kerkoj une?
I ke pare valle ? Si ishim ne te dy dikur?
Me marrosi ky shi i lig qe gjithmone me kujton ty e lot derdh vetem lot sikur jam ne zi....
Se me solli tyyyy perseri neper kujtime ketu ne kete qyetet te lagur...............
................ e jetes ti them
me ler te lutem me ler se spo mundem te jetoj.
Por a do te me degjoj? Do mi degjoj vuajtjet e mallin qe kam sot ne shpirt?
Sikur te me shtrengoje sikur me shtrengoje ti dikur?
Dua te mbeshtes koken ashtu ne shpatullen tende eh dhe si me mbajte vetem ti.
Vetem me shtrengo me mbaj ne duar o jete qe je diku tjeter ne .............
..................ne nje qyetet tjeter...........
.............me shi dua te jete ...........
...po pikerisht nate e erret si kjo qe po ndjej une.............
..Me thuaj se dhe tek ty eshte nate e ftohte ............
........pemet kane ngrire dhe kujtimet tona .........
.......me fotogragfi te lena me lot pergjysem....
..........me thuaj se dhe atje po bie shiiiiiiiiiiiiiiiiii
.......me thuaj se dhe ti po vuan
...........keshtu sic po vuaj uneeeeeeeeeeee
..........ne nje tjeter qytet.

...........Loti pikon , mbi faqe
rrokulliset , eshte aj loti qe dikur rrjedhte nga gezimi por kurr
rrjedhte bike edhe neper faqen tende ,por tani ka mbet i vetmuar ,
erresira e vdekjes e ka mbuluar , gjdo nat po vdes nga pak , dhimbjen ekam afer se ty te kam larg M................
Heshtija naten shpirtin ma frikson dhembja zemren ma mundon , e di qe ti nuk me don ,por edhe ti e din s e uen te dua
ty .. Por nuk e di perse ka ren nje mjegull e zez ne shpirtin tim e ne zemren tende , e nuk ja falim njeri tjetrit . Loti
ngadale duke pikuar neper faqen time e len nje shej edhe shkruan nje emer te deshta M...........edhedo te ruaj ne
, e shkruan emrin tend e dashur qe e deshti shum edhe qe asnje qast nuk ndaloj se rrjedhuri nga syri.. Por
akoma nuk ka ren ne tok ky lot i vetmis, edhe toka do te qan edhe qielli do te mabaj zi kur ta kupton se jeta ime
perfundoj per ty ,...............................do te humbi do te tretem por ty M..... ne zemren time gjithnje do te mbetesh ....
Pse pregjdodit ne me vret,pse po me ndon se ekam vet,veten flen e me haron kur edi se ti nuk me
dashuron,endra qe dikur i patam tash si kemi ne si dhurat nga dashuria vetem lot mi len dhe prap me len fajtore
ndoshta faj une kam vetem se te thash e jotja jam...........
..........Melodin kur endigjoj malli me mer per ty,e vetmuar zemra ime e shkret nji lajm po e pres para se te vdes,nuk dua
te jetoj me keto fjalet e tua sime rendon,mallku qofsh mojdashuri
endrat pse mi more nji kujtim qe male zemren time ma lendove.Nuk ka nate endra pa ty,nuk paska drit pate pa me sy,nuk ka qjelli yje as
hen.Kjo jeta ime po don me bet vete................
................Akam faj qe dashurova ne ket bott akam fajqe i degjova rahet e nji zemre,akam faj qe takam falur buzen e
pa puthur,akam faj qe jam munduar jeten ta bej te lumtur,po largohm ne ket nate si nji zog me krah te thyer, ne ket
rug me pikojn lotet ndoshta me skam per tu kthyer. I vetmi je ti per mua .Ndoshta une nuk di ket jet ta jetoj.
.............Te jetoj por as nuk dua pa ty ta provoj,Te lutem mi kthe ndienjat e jetes mos me ler mua ne prag te vdekjes.
Mi kthe enderrat ,fytyra jote enderrat mi zgjat , por ti realizoj nuk kam fat ,te lutem eja e mos u vona ,Me asnje tejeter
mos shko, Ne dashurin time ti jeton edhe askush tjeter mos u mashtro.I vetmi je ti qe me mban gjall ne ket bot I vetmi je ti q e me sjell gezim,................
............Deri me sod pa ty vdekija gjendet ne dhomen time,Nje dite kur te mendosh per mua,atehere dote jete vone
,atehere nuk do te jem me ne kete bote ,nje dite te zeze e te mallkuar edhe une dote vdes e do te me mbuloj dheu i zi
,por nuke dua vdekjen ne vetmi,vdekja do te ishta emire se ardhur nese vdes mbi ty dhe nese dora jote mi mbyll keta
sy,por syte e mi nuk do te mbyllen edhe pas vdekjes ata do te mbesin te hapur me mall qe nuk munden edhe nej here
nuk ua dhe mundesine me te pa.Ndoshta atehere do ................
................te pendohesh por kot, se plaget nuklahen me lot.Do ta le nje amanet te mbetet ne histori , mbi varrin tim
le te shkruaj se te kam dashur vetem TY.e ti atehere valle qdo te besh.A do te festosh qe ja arrite te vrasesh nje
zemere pa meshire ,Edhe kur te jesh ne gjum do te degjosh nje ze duke te thene ,,I MALLKUAR''varrose zemren qe te deshti shume .................
...................E une ! une , une do te qaj do te vazhdoj te qaj,do te derdhi lot per jete ,derisa toka te behet det atehere
do ta kuptoje gjith bota se ta kam dashur me te vertete.Kur ta lexosh kete leter mos te beje te ndihesh fajtor e as te
ndihesh krenar .Le te beje kjo leter te kuptosh te verteten qe e tregon ,ndoshta kam gabuardhe jam dashuruar ne nje
emer i cili ka hasur rastesisht ne zemren time si nje udhetar i rruges se humbur,nese keshtu ka qene doren per te
shkruar nuk do ta ndale KURR, por te lutem me gjithe ,,ME FAL ME FAL ME FAL,, 1000 HERE ME FAL. ......................
.................Pse heret ne mengjes zgjona nga gjumi ndij zerin tend te leht, ndij fjalet e tua , qe nje kohe me benin te
Lumtur.Pse tash zmra me thot qe vetem ti je per mua ,kur gjdo gje ka mbaruar Nje dite do te dal dhe te them me sy se
nuk te kam me ne mednje ,edhe pse zemra me rreh vetem kur ti mekujtohesh.................. ..
............Te lutem , kemi qen ,kemi pas ate qfare kemi dashte , Por tash eshte shum vone , gjdo gje ka mbaru *gjdo te
mire te uroj nga Zemra ime , besoj qe ajo te bej te lumtur , por edhe psee shof se as ti nuk mund te behesh i lumtur .....
Te lutem i dashur eja e shpetom i vetmi je ti qe me jep shpres te jetoj i vetmi je ti qe une dashuroj ,gjdo gje qe une
shoh me duket pa vler ,
edhe kjo jet pa ty me esht ber tmerr ,pra te lutem kthehu eja te pres
se pa te pa ty nuk dua te vdes !................