Poezi Dashurie

A ke force te thuash naten e mirë?
Nëse përshëndetjet nuk u mungojnë takimeve, përse duhet t’u mungojnë ndarjeve?
Le të ndahemi këtu ku u takuam se dashuritë kanë veç fillim e jo fund
Zemrat braktisin ata që duan më pak, për hir të atyre që duan më shumë
Veç shpirtrat që bashkohen për hir të Së Vërtetës, ndahen të bashkuar në rrugët e jetës.
Veç ata që përjetuan dhimbjen tonë, kur ne të kemi ikur, do të thonë:
“Këtu i lagte loti kur s’i lagte shiu, një zemër nga jugu, tjetrën nga veriu”

Ah sa gjëra do ishte më mirë të mos i kishim se sa t’i humbisnim!
Sa e qetë do ishte zemra nëse për gjërat që s’i dimë të mos flisnim!
Por ja, në botë jemi e botën s’mund ta kemi!
Përmbushja e çdo dëshire që vërtitet në mendje, do ishte ndëshkim për zemrat
Sepse jo çdo herë mendja e di çfarë është e mirë për zemrën
Jetuam në shtatin e nënës por s’mbajtëm mend asgjë nga ajo jetë
U ndamë nga shtati i saj dhe ajo nëpërmjet ndarjes na deshi edhe më shumë
Madje, edhe pse i shkaktuam dhimbje më të forta
Po ndahemi edhe ne sonte me dhimbje që nesër të duhemi më shumë
Nesër sërish dielli do të shfaqet mbi Dajt,
Nesër dhimbjet tona në det i çon Lana, e natën e fundit e ruan Tirana.