"Nje leter per ty "

Tetovarja shkruajti:Të lutem G... mos më harro edhe kur te vdes një kuror mbi varr ma dërgo...Ne çdo sekond te mendoj ne çdo ëndërr te shikoj edhe nji her dua te perqafoj dhe kur s'të harroj, Tujt prit te dera me kaluan shumë pranvera, ah çka te bëj un e mjeri...Githmon rri ne mendime Shoqja pergezoet me simpatin time , Ku e pate besën qe ma pate dhen ndoshta tjetres jake dhen . Dashuria e par me mall e kujtoj ,këngët e dashuris për ty i kendoj dhe për ty nat e dit vajtoj, Iluzionet e mia nuk ekzistojn Dashuria ime ka mbaruar për gjithmon nuk dua te jem gjall sepse ti zemren ma ke vrarë, me Dashurin e par drite syve tmi ishe pse ,u largove pse, me mashtrove , pse aq shpejt me harrove. fluturoj biybyli shkoj e ra ne deg a e din G.... se ti zemren ma ke djeg , Sa shum shpresa ne ty kam pas, tash ne emër smund te thras smud te thras se skam fuqi, ty te kam besuar ti me le ne Vetmi , fjalët e botës na kan nda, ndoshta tash je duke menduar ,ndoshta emrin ma përmend, ne një vede. do të kujtoj plot me mall zdo te harroj sa te jem gjall, Kam shkuar larg në gurbet se dashnorja më ka len vete, me Shoqen time është dashuruar smundje te madhe ka hapur....NUK E DI PSE U NDAM , PSE U NDAM NE KET PRANVER PER MUA LULET ZDO TE LULZOJN PA TE PUTHUR EDHE NJI HER, Pse G.... kështu veprove , pse me tradhtove do të me djegesh do të me bejsh hi, do të me shtish ne dhe te zi .

:merzitur: :merzitur: jooo s'te kam tradhetu une :merzitur: :merzitur:

...Keshtu dore per dore arritem tek stacioni i autobuzit.Une escja gjithnje e me ngadale,doja te arrija sa me vone ne pike-ndarje.E dija se ishte e paevitueshme por njekohesisht deshiroja me gjithe shpirt te mbaja doren time shtrenguar me tenden edhe pese minuta me shume.My almost lover :(.Ne fakt nuk duhet te vuaj fare.Koha jone ishte kaq e shkurter,ditete kaq te shkurtra,u rrokullisem neper zemra si kalamanj dhe tani jemi pa fjale.Me shtrengon shpatullat,une mbeshtes koken mbi klavikul.Je i gjate,je i gjate sa duhet qe te mbeshtetem pa mundim hic.Ti me puth floket,me shtrengon fort.Ne ate moment deshiroj me shpirt te thyhem ne mes,keshtu zgjasim edhe pak pritjen.Te marr ne duar fytyren.S'e di pse te dua o njeri.S'e di c'me pelqen ne ty,s'di c'ke te vecante,s'di c'me ke dhene kaq te ndryshme nga te tjeret.A nuk je dhe ti ushtar i mire i armates se burrave qe te thyejne zemren?Se ti e bere po tani s'duhet ta kujtoj.Por meqe mu kujtuat gjithsesi te puth buzet,te puth syte.Dua te te them lamtumire dhe pac fat po s'ma nxe goja.E thua ti...me kap nga krahu tek rend mess rruges:"c'dreqin po bej?".Po nuk mbaj dot me,nuk kam me fuqi te degjoj perseri,te me pvrasesh serish,preferoj te vrapoj nga ana tjeter pa e kthyer koken pas.
...

E dija se do shikoheshim prape.E dija se duart e tua do zbusnin shpirtin tim.E dija se serish do

...Sot eshte e premte...jam shtrire pergjysem ne krevat e shpresoj te me zere gjumi duke menduar per ty.Sot ne dreke ndersa capitesha rrugeve te zhurmshme te qytetit pata nje vegim tendin..."e dua"-mendova-"e dua e smund te bej pa te, pa te nuk mund te jetoj" Te kuptohemi jo se nuk mund vertet, se deri me sot nuk di te kete vdekur ndokush ngaqe nuk ka prane njeriun qe do.kur them "nuk mund te jetoj" kam parasysh qe gjerat me te mira, momentet me te bukura, castet me magjike, e ne te njejten kohe ato me te rendomtat do te me dukeshin pa kuptim, pa vlere e madje te merzitshme do te thoja, e kjo per mua eshte vdekje...e di qe tani do te kesh vene buzen ne gaz.Ti nuk besonne keto gjera.te duken kotesira.Ti mendon se gjerat e rendesishme te jetes jane ato qe kerkojne pergjegjesi.Puna, nje grua, nje shtepi, femije...edhe pse nuk i do, e rendesishme eshte te jene aty, sepse ju i gjykoni njerezit nga aparencat, nje njeri i respektueshem si ty nuk mund te ndjeke gjerat qe e bejne te qeshe ashtu sic i ndjekin kalamajte...kostumi yt gjithnje i hekurosur e kravata aq tmerresisht ceremoniale nuk ta lejojne kete gje...
Mbaj mend njehere, teksa ecnim ne rruge guxova te te kapja nga dora, me joshte shume ajo dora jote e madhe me gishtat e gjate si prej pianoje.Ti e eterhoqe dhunshem e me veshtrove sikur te kisha bere fajin me te madh ne bote.Per nje cast kisha harruar se nje njeri ne poziten tende duhet te ishte serioz ne "ambjentet publike" e lojera te tilla ishin te ndaluara mes njerezve, sepse ti ishe njeri me rendesi, me nje moral te larte.Mund te te kujtoj edhe episode te tjera si ky, ndoshta edhe me interesante por e di qe ty kujtimet nuk te pelqejne.Ti i hedh mbrapa e nuk te ben pershtypje qe ato jane pjese e jetes tende.Deri para pak kohesh nuk arrija te kuptoja ku e gjeje forcen ta beje kete, ose si e beje me aq lehtesi, pse???Me ne fund e kuptova.Ato per ty nuk kishin rendesi.Fundi i findit crendesi mund te kishte me cilin minister hengre dreke dje, sa njerez genjeve pardje me premtimet e tua te rreme, ne cqytet mbajte fjalim para nje jave, sa veta largove nga puna para nje muaji.Per perqafime femijesh as qe behet fjale se ata te shohin fytyren njehere ne jave, e jo me te te duan e te te puthin, apo te te perqafojne...Je kaq i zymte i vetepermbajtur, kaq serioz, i pergjegjshem, je i mbushur me difekte, te vogla e te medha.Jemi kaq shume te ndryshem ne te dy.Ti, qe nuk te hyn asgje ne sy, e un qe gjithshka me duket nje lumturi me vete.E perseri nuk e di pse, nuk e di se si, te dua, te dua me shume se cdo gje ne bote...te duasepse fundi i fundit, ne thellesi te shpirtit tend te zymte...je njeri...

Une e di qe e gjithe kjo qe po te them ka per te mbetur vetem ketu.Ti ske per ta ditur asnjehere... Si shume gjera te tjera qe nuk di... Sa kohe ka kaluar qe nuk te kam pare dhe mua me duket se cdo nate je me mua?Sa kohe ka qe nuk e kam ndjere frymen tende dhe me duket se ne cdo frymemarje e ndjej se je aty?Sa kohe ka kaluar qe ste kam degjuar tek flet dhe zerin tend e kam akoma ne vesh?Sa kohe ka kaluar?Sa? Aq shume sa per te te harruar ishte e mjaftueshme!!!Por cuditerisht koha spo me ben gje! Nganjehere me duket se jam une ajo qe nuk dua te te harroj dhe e imponoj une kohen!!Bej nje hap mbrapa, nje hap para dhe...Perseri ne vend!!Jam kaq e pavendosur dhe kaq konfuze...Kam frike te ec!Kam frike tani edhe nga hapat e mia!!! E mbaj mend si sot heren e fundit qe kemi folur ne telefon!Mundohesha te mos kuptoje zerin tim qe dridhej dhe mundohesha te shtregoja fort jastekun...Dhe heren e fundit qe te pashe kur u largova prej teje u mundova aq shume qe te qendroja me kembe, edhe pse gjunjet po me tradhtonin!I futa duart ne xhep per te mos kuptuar qe dridheshin!!!Dhe kur te pashe ne rruge dhe ste fola...Ula syte ngadale dhe u mundova te fshihja lotet...Ishte me mire keshtu?Mbase po...Mbase jo...Nuk jam me e sigurt per asgje! Di vetem qe TE DUA,di vetem qe cdo moment do doja ti bija telefonit tend dhe ti thosha te gjitha... Me duket se do mbytem me te gjitha keto qe kam brenda meje...dhe ne fund te fundit...e di qe sja vlen me...Perseri kthehem mbrapa... Tani duhet te ecim vec!edhe pse ne cdo moment me kujtohesh ti, edhe pse ne cdo kenge te gjej ty, edhe pse ne cdo rruge them -Ishim edhe atje!Ishim dhe ketu!, edhe pse u largova prej teje te dua... Vertet jane kaq te nderlikuara gjerat apo i nderlikoj une????...

Një mëngjes pa ty !!!!


A të kujtohet sa të lumturë ishim zbashku, përderisa ti ishe afër meje, luteshim së bashku që cdo ditë të jemi bashkë sikurse në atë momentë.
Mendonim se Zoti do i dëgjonte lutjet e të dy dashuruarve,por në rrealitet ato thjesht mbetën vetëm lutje…
- Më kujtohet dita e parë që u ndamë, atë ditë kur erdha të përcjell, sepse po largoheshe nga unë, jetoje në një vend shumë larg meje, dhe kur mbarove shkollën, të duhej të ktheheshe në qytetin tëndë, të më braktisje mua, zbashku me gjitha kujtimet e mia që i kishe në këtë qytetë.
- Ehhh sa e pikëlluar isha, por nuk të tregoja sepse nuk doja që ti të mendosh se kur të shkosh unë do lëndohem , ti atëher do lëndoheshe dy herë më shumë, dhe unë këtë s’do të mund ta lejoja që të ndodh.
E di ! – Më thoje në cdo momentë se do kemi edhe shumë takime të tjera dhe se nuk do ta ndiejm mungesën dhe largësin që kemi në mesë , por është e kotë shpirti imë sepse sa do që mundohemi të jemi bashk më kurr s’do mund të takoheshim si dikur ne cdo minutë e në cdo sekondë, e di pse ?Sepse nuk të kamë më pranë klasës aty kur unë dilja në pushime dhe të takoja, sepse nuk më pretë më tek dera e shkollës të dal kur unë të mbaroj mësimin, sepse nuk ka më orë të lira që unë të mos shkoj në mësim e të vij me vrap tek ti,nuk ka më takime te fshehta si dikur me nidhmën e shoqëris, thjeshte nuk jemi më bashk si dikur….Je shumë largë nga unë dhe unë s’të premtoj dotë se do të mund te duroj shumë gjatë mungesën tënde.
- Më thërret cdo mëngjes, por kjo nuk është e njejtë sikurse mëngjeset që do mund ti bënim bashk, kjo është diqka tjetër…Është diqka tjetër sepse vetëm zërin e ëmbël mund të dëgjoj, nuk mundë të shohë, nuk mund të prekë , të të ledhatoj, e as të puthë e të përqafoj!!!Mëkatë që na hecën ditët më të bukura të rinisë pa qenë ne së bashku, edi tash po afrohet dita e të dashuruarve, mund të paramendosh se sa e vetmuar do të jemë në këtë ditë,ti më thua se cdo ditë e kemi ditë të dashuruarve, ashtu është engjëlli imë , por ja një ditë është më e rëndësishme e ne s’mund të jemi pranë njëri tjetrit në këtë ditë.
- Nuk edi se si ndihesh atëher kur e kujtonë gjumin e parë që kemi bërë zbashku, vetëm duke u ledhatuar dhe folur gjëra të bukura,që te ndihem gjithnje së bashku, dhe të ndihemi sikurse jemi bashkuar përjetësisht, e duke mos e kujtuar që jemi zbashku vetëm për një natë, ajo ishte friga jonë se do jetë nata e parë por dhe e fundit, por jo shpirt e mbajë në mendë sikurse natën e parë edhe natën e dytë që kemi bërë zbashku, dhe që kanë qenë dy netët më të bukura prej gjithë netëve që kamë kaluar në jetën time.
Ende kur takohemi jemi sikurse dy të rinjë që po sa janë njoftuar, edin mirë se më vie shumë turp kur jamë me ty, por gjithmon mundohësh të më ndihmoshë, e te më tregosh së mund të ndihem shumë mirë në pranin tëndë…Unë të dua tej mase, dhe ti ketë e ke kuptuar shumë mirë, por ne një gjë jamë më se e sigurt se dashuria që kamë, më është kthyer ashtu siq kamë deshur, sepse edhe une jame pjesa më kryesore e zemreës tënde,edi se më donë dhe se kamë shumë rëndësi për ty, këtë ma ke vërtëtuar në cdo aspkt.
Prandaj mbetet që prapë të lutemi zbashku, por tashë që të bashkohemi sa më shpejt, e jo të mbetemi të ndarë, si një zemër e thyer ,dhe e këputur në dy pjesë, që njëra ka mbetur tek ti dhe tjetra tek unë……………..

Thuamë që me do, duame e thuama kete. Kemi shume gjera per te arritur e kete do ta perseris pa u lodhur, o ti, vela ime e vogel dhe e bukur qe vrapon neper detin me ngjyre te veres se erret, fluturo dhe eja tek une. Era feshferin ne gjethet e pemeve e me thote se pikerisht koha e lashte e yjeve na hodhi ne krahet e njeri-tjetrit. Eja pra, eja!
Ku jane floket e tu e ku eshte ai vit qe nuk na ka pare ende bashke? E urrej dhe e dua ate vit qe po ngjitet e po rritet e qe he per he i fsheh njembelljete muajt qe ka perpara, ndersa gjethet e te dymbedhjetit tashme kane rene e kane fluturuar kush e di se ku. Pra, eja te mos ndahemi me sepse cdo gje rrjedh kaq shpejt, cdo gje eshte kaq e shkurter, kumbimi i tyre mistik do te jete i shurdhet e magjepes sepse keta tinguj vijne nga thellesite e detit.
Duame dhe ma thuaj kete, mbaje pezull kohen me frymen tende sepse kur me thua se me do , nga kreshtet e dallgeve te harlisura del e duket Atlantida dhe ne si ne nje toke te thate do te kalojme Detin e Kuq te harreses.

skam mor gjo une :gezim:

shum gjona te pelqejkan ty goce :gezim:

Ju te dashuir miq te mi qe me shtyni te shkruaj dicka qe prej 9 vitesh me radhe e shkrova ne shpirtin tim,ne zemren e vuajtur ne deshirat dhe ndjenjat e pashprehura,jo per mungese fjalori apo kurajo..Por thjesht per te mos patur kurre mundesine apo lirine e fjales....
Ishte tetor nuk bente ftohte ne Tiranen time te dashur ate dite apo ndoshta qeshe une qe kembet i pata ne toke e mendjen ne qiell????Ndoshta....
Njiheshim prej nje viti grindeshim debatonim por kot sthone ato qe zihen duhen...Aty ekuptova dhe une.....
Nuk te pashe kurre me ato sy pasi nuk me perkisje mua por ndihesha femer ne prezencen tende...Nje ndjenje qe kurre nuk do te jem e gateshme ta pershkruaj vetem di te them e mrekullueshme dicka e pakrahasueshme me asgje ne kete bote,pasi cdo gje ka vlerat e saj....
Duhet te shiheshim ate dite per arsye.........Nuk e dija me saktesi vendin ma shpegoje nepermjet telefonit,zeri yt ridhte i paduruar te ishte dhene mundesia zog do te ishe bere e ne krahet etu do me shije atje....
Asgje skishte ndodhur deri ne ato momente vetem me sinqeritetin me te madh dua te pohoj qe e parandjeja emocionohesha nuk arrija as veten ta pyesja cpo te ndodh?????
Mberrita dera u hap u futa une me kembet e mija qe mund ti krahasoje me te maces pa zhurme por dridheshin..E ndieja e dija .....Por nuk doja ta pranoja pasi vete situata nuk e lejonte...Por jeta eshte i tille.....
U ule ti prane disa letrave e me shpegoje...Papritur pa ze pa menduar dhe pakuptim u ngrita une dhe iu drejtova deres se balñlkonit kisha deshire te shihja diellin si si rrezatonte pikerisht bne kete dite.....Mbizoteroi qetesia brenda disa sekondave ndjej doren tende ne belin tim buzet e tua te ngrohta ne gushen time,u rrenqeth E TERA ME NJEREN DORE LARGOVA DOREN TENDE NGA BELI IM DHE ME TJETREN MBYLLA GOJEN TENDE N ETE NJEJTEN KOHE ME LOTET NE SY TE THASHE mOS TE LUTEM mOS...mOS MA BEJ KETE PASI E DIJA QE DO TE ME SILLTE VETEM VUAJTJE.....
Fillove te dridheshe si nje adoleshene edhe pse ishe 26 vjec djale,ndjeva zemren tende te rrihte si Kembanat e kishes,mu lute mu pergjerove doja te kontrollohesha por sme le kohe me perpive ne krahet e tu dhe te dy humbem ne ate bote e cila te gjitheve na dhuron kenaqesi e vujtje.....
Te desha me gjithe forcen e shpirtit te dhurova gjithcka dhe ti mua u kujdese me bere te lumtur..Por kurre sme lejove te te thoja se sa te desha.....
Dashuria jone te dashur lexues ishte pa fjale edhe pse e dinim qe kjo ishte zgjidhja tjeter me skish......
Sa here qe te shoh e te degjoj zerin e ndiej eren tende qe sme hiqet nga shqisat e nuhatjes mar fryme thelle perlotem zemra me gufon e them te desha o te desha dhe jam e lumtur qe zoti me dha mundesine te doja dike qe me deshi....
Lamtumire edhe pse tu luta qe te mbeteshim shoke me the....
Ne prezencen tende smundem thjesht te ndaj nje kafe dhe dy pare muhabet.....

...u ndave nga une por malli dhe dhembja per ty kurr nuk do te shuhen.
Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhembja per ty dita dites po me shtohet se bashku me lotet e mi. me ka marr malli per cdo gje: per zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaleqet e tua, syt e tu ...
Largimi yt i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilac qe do te mi sheroje keto plage edhe pse disa thone koha sheron cdo plag un nuk besoj. Sa me teper kalon koha aq me teper ndjej mungesen tande. Me shpirt te venitur, me te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel.
Dhembja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin pikellimin per ty. Gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa thene lamtumir. Me shpirt te venitur, te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma ktheshy lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne cdo vend po ndihet. Ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj. Malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen. Do te dua edhe me shum se sa te kam dashur, edhe me shum se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vet per lumturin qe mund ta kemi se bashku...

e paske dashur shum te uruarin moj