Zgarravina .. dedikuar vetes!!

Eshte pjese e jetes, e di...
Disa dyer mbyllen ne momentin me te bukur,
e ca te tjera hapen kur jemi gati te heqim dore...
Vitet kalojne...por
problemi gjithmone eshte i njejti..
Te gjejme forcen per te mos shikuar mbrapa...
per te lene pas dyerve ate qe duhet ...
Te gjejme forcen...te kapercejme
pragun e asaj...

E dua naten sepse gjithmone me sjell paqe.
Paqe...ne shpirt...per nje ballafaqim mes
nates dhe mendimive, mes te panjohures
dhe te njohures, mes realitetit
dhe endrrave, mes teje dhe meje.
Gjithcka merr jete aty ne boten time, larg
cdo te keqeje, larg urrejtjes, genjeshtrave,
mashtrimit, egoizmit, smires, inatit, llafeve,
thjeshte larg gjerave qe nuk kane vlere.
Jam e tille me beso...ashtu jam
...si nje kristal delikate e brishte.
E nderkohe qe ti mendon e me gjykon..
une vazhdoj te ndertoj mure per keshtjellen time
ta mbroj sepse eshte thesari im..
vetem nje hajdut i mirfillte e posedon
kete fuqi...nje nga kto njerezit e thjeshte,
si une...qe per arsyet e njejta rrethohen gjithashtu.
Mos mendo se jetoj mes muresh...ne hije. Kjo
eshte thjeshte trillim. Mos me merr per arrogante.
Une s'dua te me shpetosh nga toka sepse jam pjese
e saj. Dua vetem te di nese ti ndjen. E nqs po,
ateher vetem buzeqesh sepse gezimi yt e zgjon
shpirtin tim si dielli mengjesin. Mos thuaj PO por
vetem me merr e vallzo me mua duke me puthur
ne faqe. Vallezo me mua mes reve naten...
ne pranine e pafundesise se yjeve, qe jane deshirat
e heshtura te asaj melodie qe kercejme me endje.
Dua te thith ajrin tend, te dehem me te,
te digjem ne zjarrin tend e te njollos lekuren me
djersen tende. Kemi nevoje per njeri-tjetrin.
Nqs pasqyrohesh tek une atehere mos hesht.
Jane vetem tinguj qe mendja ime po luante sonte
e jane vetem nje veshtrim qe ti hodhe pertej
murit tim. Sapo te dale dielli un prap do vej masken
sepse akoma skam kriju imunitet nga ligesite. Jeta
neser vazhdon me ritmin e saj dhe mua do me
duhet te pres deri sa dielli te lodhet e hena te
me sjelle tinguj te tjere...
Po le nje dere hapur paksa qe ti...
te veshtrosh nga larg se cfare behet ne shpirtin
tim...e nqs te bind nje fjale, nqs e ndjen ate fjale,
ateher je gati per te shembur murin tim....!

Ajo c'ka dua,
...eshte nje shikim i thelle
qe arrin deri ne fund te shpirtit..
e ta pyes se çfare sheh aty...

Ajo c'ka dua,
...eshte nje buzeqeshje e sinqerte,
...te rizgjoje kete diell..
qe fle pas maleve te hipokrizise..

Ajo c'ka dua,
...eshte nje perqafim i ngrohte,
qe dalengadale zbret ne ..
e shkrin akullin e mureve te saj...

Ate c'ka dua..
...e qendisa ne qiellin e kristalte,
por yjet rane si pika loti..
nga pesha qe mbanin ato fjale..

E ndjen kete fllad..?
Arrin ti degjosh pershperitjet e tij..?
..atehere flasim te njejten gjuhe..

Shiko kete qiell magjik..
Arrin ta hedhesh shikimin pertej tij..?
Atehere, mire se erdhe ne boten time!

Shikome thelle ne sy....
Arrin ti depertosh..me shikon aty ne nje cep te erret?
Faleminderit....
Me ne fund edhe naten time do ta ndricoje nje yll..

Jam fjale me peshe guri,
Jam fryme, me lashtesi shekujsh,
Jam emer nga Iliria e lindur e pagezuar,
Jam tingull lahute, derdhur stineve te bardha,
Jam kenge nga ze kanarine thurur
Jam flamur me bulze gjaku ndritur
Jam flutur, me krahe shqponje
Lartesive ngritur.

Kam, buzeqeshjen qendisur nga dielli
Kam tingull lahute, kengeve nder stine derdhur
Kam lotin e kristalte, kryqezuar nga hena
Kam shikim yjesh derdhur trojeve te lashta
Kam fuqi zemre, gjunjezime urrjetjesh fal
Kam emer Ilirie,
lindur nga ai hi lashtesie.

Te kerkova e nuk te gjeta..
yjet rrugen nuk ma rrefyen.
Nuk me besuan se te desha,
thane: Ata qe duhen ,nuk humben...
Te kerkova ne cdo qiell..
Ktheva permbys cdo re..
yjeve zjarrin ia vura,
cdo fole endrrash permbysa perdhe.
Me kot shkoi mundimi,
ty me prane s'te kam..
dielli fytyren tende mban te fshehur..
dhe hena larg nga une te mban...

Me zbehtesine e zymte te gjetheve qe thahen,
Me ngjyren gri te qiellit mes reve qe shperndahen,
Me nje kujtim te bukur, ketu ne zemren time,
Me shira te rrembyer, me erera e gjemime,
Ja vjeshta po afron.
...
Me nje petale loti ne cep te syve rene,
Me nje pende dallandyshesh neper shtegetime lene,
Me nje fjale dashurie mbuluar me mister,
Me mall e nostalgji per Diellin ne pranvere,
Ja vjeshta po renkon.

Kur era vershellen mbi xhama dhe troket,
Kur shiu lot i qiellit mbi syte tona shket,
Vete vjeshta murmurit me nje trishtim ngjyre gri:
Nuk dua qe te kem kaq shume lot e merzi,
Vete vjeshta po loton.

Dhe ikin ditet, javet, pranvera vjen serish,
Na peshperit gjithe gaz plot fjale dashurish.
Dhe iken perseri dhe prape vjeshta vjen,
Trishtimin, zymtesine me vete pas i kthen
Kjo vjeshte qe vjen e shkon..

Copeza shpirti
le rruges ne çdo hap
gjerave te shtrenjta
me dashuri ua dhuroj
te urryerat
ma brejne pak nga pak...
E çuditshme kjo pune e shpirtit
edhe kur mendoj
se kam mbetur bosh
ndjej filizat e tij tek rriten brenda meje
e me thone...
Lufto
Beso
Mos pusho se enderruari
Dashuro
Je ende gjalle
shume me teper
se me pare

Njeriu

Eshte drite,
qe leviz ne kohe,

Qiell e dhe,
Peme nen bresher e shi.

Pa nje psheretime,
nje dridhje, nje "oh",

S'do te mund te ishte
njeriu "njeri".

DASHURIA

E shurdher thone,
eshte,
dhe rron ne verberi.

Çudi!?

Mua mu afrua,
me pa dhe me endje,
me puthi,
sikur te kishte sy...!

Ka dite kur ndjehesh e vetmuar!!Dite ne te cilat kupton se personat qe ti i ndjeje afer...nuk jan me aty!!Do ndjesh vetem deshir per te qare!!Ti bertasesh botes trishtimin tend..dhimbjen tende!!...Nuk kam me force te shpresoj!!Cfare kam ber gabim??Pse duhet te me ndodhin keto mua???Une skam bere asnje te vuaj,pse duhet te me bejn te tjeret mua??Ndonjeher pyes veten..Ceshte lumturia???...e nuk di te pergjigjem!!Di vetem ceshte vuajtja:TE MOS RRESHTESH KURRE SE QARI,E TE NDJESH NE ZEMER NJE DHIMBJE TE MADHE!!TE NDJESH SHPIRTIN QE TI DIGJET!!E TE MOS KESH DESHIR PER TE VAZHDUAR PERPARA!!Por asnje nuk te kupton,asnje nuk e ndjen dhimbjen qe ke ne shpirt...e atehere mbyllesh ne vetvete,duke Shpresuar....

Buzeqeshja!Nje dhurate e mrekullueshme. Sec me kujtohet nje shprehje: “Ajo s’varferon askend por pasuron ate qe e jep.” Ajo mbin si nje gonxhe kur shpirti eshte plot miresi e dashuri. Sa e bukur do te ishte bota po qe se do te mbizoteronte buzeqeshja e embel dhe e sinqerte, e lumtur e plot dinjitet. Buzeqeshja eshte fasade e nje shpirti te paster.
Ndaj me vjen te therras me tere forcen e shpirtit: “Le te behemi te mire, le te buzeqeshim. Do te shohim si shpresa e gezimi do te ulet ne zemra, do te shohim se si agimet do te jene me te bukura dhe e nesermja do te buzeqeshe.”

Disa dhimbje te ndihmoje te rritesh...Disa te tjera te japin me teper force per te ecur perpara e per te hedhur themelet e nje tjeter lumturie...
Por disa dhimbje jane shkaterruese.Ato vec lendojne duke lene brenda nesh aq shume lote dhe ndjenja te coptuara,Qe te bejn te kesh deshir te ZHdukesh per mos u kthyer me Kurr..

Ne deren e nje zemre trokiti shpesh,
"Hyr" - i thoshin dikur...
Nje copez zemre ajo desh..
Por i jepnin gure.


Keshtu i mblodhi gure-gure..
I coi ne shtepi,
Dhe me ta ndertoi nje mur
Perreth zemres se saj..

Te jesh femer,edhe ne perralla eshte e veshtire!
1. O duhet te jetosh me 7 budallenj pisanjos.
2. Ose duhet te puthesh nje bretkose shemtaraqe.
3. Ose duhet te helmohesh nga molla e shtriges hunderre.
4. Ose duhet te mbyllesh ne nje kulle duke pritur nje gomar te te shpetoje,te te nxjerre per te te futur ne burg.
5. Ose duhet te zgjasesh floket aq shume qe nje idiot te kapet dhe te te ngjitet ne ballkon se i perto menderja me u fut nga dera si rob normal.
6. Ose duhet te presesh oren 12 qe nga nje princesh te kthehesh prap ne pemthyme.
7. Dhe me e keqja duhet te presesh qe nje hajvan te dashurohet nga numri jot i kembes..

Kjo bota ime...

Bota ime nuk eshte e madhe
Eshte e vogel, qesharake
S'ka vend per urrejtje, per intriga
Per genjeshtra, ska vend per lufte
Qofte ajo vetem nje dhe e vetme.

Bota ime e vogel, qesharake
Ka vend per dashuri, per ndjenja
Bota ime s'ka vend per vdekje.

ĸαм мëѕυαr ѕe loтeт тe ɴdιнмojɴë тë rrιтeѕн !
ĸαм мëѕυαr ѕe ĸυjтιмeт ɴυĸ ғѕнιнeɴ ĸυrrë !
që ғjαlëт e нedнυrα ɴë erë тë lëɴdojɴe!!
ĸαм мëѕυαr që ѕα мë ѕнυмë jep αq мë pαĸ мerr !
që ɢjërαт e мëdнα dυĸeɴ ɴɢα ɢjërαт e voɢlα !
ĸαм мeѕυαr qe ɴυĸ ĸα ғαlje per αтe qe ѕ'e мerιтoɴ!
ĸαм мëѕυαr që вoтα rroтυlloнeт ..por αтëнerë ĸυr ѕтe вëнeт мë voɴë !
që ɴë jeтë ɴυĸ мвαrojмë ĸυrrë ѕë мëѕυαrι!!

ÇASTI...

Ishte, po ashtu, një çast, kur ti ke ardhur në këtë botë!

Derisa ti ke ardhur duke qarë,
të gjithë të tjerët rreth teje, kanë buzëqeshur të gëzuar...

Vazhdo të jetosh ashtu....

Që kur të vije çasti, që ti të ndahesh nga kjo botë,
të ndahesh me buzëqeshje,
e tjerët rreth teje të qajnë!


Në jetë, nuk është e rëndësishme se cilës rrugë nisesh,
e rëndësishme është që të arrish me kohë në cakun e synuar.


Mos shiko në bukuri, sepse ajo është mashtruese!
Mos vrapo pas famës, sepse ajo është kaluese...
Mos shiko në pasuri, sepse edhe ajo është shteruese...

Kërko dikë që di të të bëjë të buzëësh!
Gjej atë që e bën të ë zemrën tënde...
Pasi njeriu më i bukur është ai që sjellë buzëqeshje kurdo që vjen!
Mjafton vetëm një buzëqeshje e tij,
për ta kthjelluar qiellin e universit tënd nga çfarëdo lloj vranësire.


Çdo e qeshur me zemër
është një gur më shumë në muret e urës që ndërtojmë,
përmes së cilës,
një ditë,
do të arrijmë t'i (mbi)kalojmë edhe greminat e vuajtjeve...


Shumë njerëz kalojnë nëpër shtigjet e jetës sonë,
por vetëm ata më të rëndësishmit, më të veçantit...
arrijnë të lënë gjurme të Arta që shkëlqejnë përjetësisht!

Jeta s´ka ndonjë tjetër kuptim,
përveçse atij (kuptimi) qe i japim ne vetë...
Jeta është vijë,
ngjyrën e te cilës e shohim sot...
ndërsa ngjyrat që dëshirojmë t'i shohim
i pikturojmë në galerinë e shpirtit...


Njeriu nuk bëhet i lumtur duke arritur gjërat me vlerë,
por duke arritur ato që ia kërkon dhe dëshiron zemra.


Është e vërtet,
që ne, ndonjëherë, nuk dimë ta vlerësojmë atë që e kemi,
derisa nuk e humbim!

Është, po ashtu, e vërtet,
që ne, ndonjëherë, nuk e dimë çfarë na mungon,
derisa ajo nuk na nevojitet!


Në jetë zgjedhim rrugë të ndryshme por,
pavarësisht se ku shkojmë,
me vete marrim edhe një pjesë nga tjetri.

E dua naten sepse gjithmone me sjell paqe.
Paqe...ne shpirt...per nje ballafaqim mes
nates dhe mendimive, mes te panjohures
dhe te njohures, mes realitetit
dhe endrrave, mes teje dhe meje.
Gjithcka merr jete aty ne boten time, larg
cdo te keqeje, larg urrejtjes, genjeshtrave,
mashtrimit, egoizmit, smires, inatit, llafeve,
thjeshte larg gjerave qe nuk kane vlere.
Jam e tille me beso...ashtu jam
...si nje kristal delikate e brishte.
E nderkohe qe ti mendon e me gjykon..
une vazhdoj te ndertoj mure per keshtjellen time
ta mbroj sepse eshte thesari im..
vetem nje hajdut i mirfillte e posedon
kete fuqi...nje nga kto njerezit e thjeshte,
si une...qe per arsyet e njejta rrethohen gjithashtu.
Mos mendo se jetoj mes muresh...ne hije. Kjo
eshte thjeshte trillim. Mos me merr per arrogante.
Une s'dua te me shpetosh nga toka sepse jam pjese
e saj. Dua vetem te di nese ti ndjen. E nqs po,
ateher vetem buzeqesh sepse gezimi yt e zgjon
shpirtin tim si dielli mengjesin. Mos thuaj PO por
vetem me merr e vallzo me mua duke me puthur
ne faqe. Vallezo me mua mes reve naten...
ne pranine e pafundesise se yjeve, qe jane deshirat
e heshtura te asaj melodie qe kercejme me endje.
Dua te thith ajrin tend, te dehem me te,
te digjem ne zjarrin tend e te njollos lekuren me
djersen tende. Kemi nevoje per njeri-tjetrin.
Nqs pasqyrohesh tek une atehere mos hesht.
Jane vetem tinguj qe mendja ime po luante sonte
e jane vetem nje veshtrim qe ti hodhe pertej
murit tim. Sapo te dale dielli un prap do vej masken
sepse akoma skam kriju imunitet nga ligesite. Jeta
neser vazhdon me ritmin e saj dhe mua do me
duhet te pres deri sa dielli te lodhet e hena te
me sjelle tinguj te tjere...
Po le nje dere hapur paksa qe ti...
te veshtrosh nga larg se cfare behet ne shpirtin
tim...e nqs te bind nje fjale, nqs e ndjen ate fjale,
ateher je gati per te shembur murin tim....!

Ajo c'ka dua,
...eshte nje shikim i thelle
qe arrin deri ne fund te shpirtit..
e ta pyes se çfare sheh aty...

Ajo c'ka dua,
...eshte nje buzeqeshje e sinqerte,
...te rizgjoje kete diell..
qe fle pas maleve te hipokrizise..

Ajo c'ka dua,
...eshte nje perqafim i ngrohte,
qe dalengadale zbret ne ..
e shkrin akullin e mureve te saj...

Ate c'ka dua..
...e qendisa ne qiellin e kristalte,
por yjet rane si pika loti..
nga pesha qe mbanin ato fjale..

*********
E ndjen kete fllad..?
Arrin ti degjosh pershperitjet e tij..?
..atehere flasim te njejten gjuhe..

Shiko kete qiell magjik..
Arrin ta hedhesh shikimin pertej tij..?
Atehere, mire se erdhe ne boten time!

Shikome thelle ne sy....
Arrin ti depertosh..me shikon aty ne nje cep te erret?
Faleminderit....
Me ne fund edhe naten time do ta ndricoje nje yll...


************

Ju ndodh ndonjehere te zgjoheni ne mengjes me buzeqeshje ne shpirt?!
E ajo buzeqeshje ju shoqeron gjithe diten, ndiheni plot energji..plot dashuri..
Ju duket sikur keni brenda nje diell gati te shpertheje e çdo buzeqeshje,
cdo shikim...cdo fjale eshte e mbeshtjellur me rrezet e arta te atij dielli....
Atehere ju keshilloj te mos hedhni tutje as edhe Cast te kesaj dite,
..t'i buzeqeshni cdo fytyre te trishte qe do te shikoni,
...te perqafoni cdo njeri qe keni perzemer,
...te shperndani perreth jush cdo rreze qe keni brenda.
Sepse sa here te jeni ju ai qe keni nevoje per nje buzeqeshje,
nje perqafim, nje fjale te ngrohte ose thjesht nje rreze te vogel
ata njerez, nuk do te hezitojne te bejne te njejten gje per ju!

**************
Kjo ishte e imja

Urrej veten ... qe lashe ndjenjen te merrte perpjete, qe lashe dhimbjen te me pushtoj ...
Urrej veten .. qe jam ndryshe nga ty, qe kam nje dhe qe te mendoj
Urrej veten ... qe jeta me denoi te jem e pafat ... kete semundje qe po me torturon... por semundja me e madhe je ti ....
Urrej veten ... qe nuk me dhe mundesine te me njihje, te me perqafoje, te me flisje ....pastaj te me gjykoje ...
Urrej veten .... qe tregoj dobesine time ... zemren e dobet, qe te futi ty ne kthetrat e saj, duke te dhene mundesine te ndihesh ngrohte ne te mes kesaj shtrengate te madhe qe jeten e mbyt ....
Urrej veten ... qe njerzit me gjykojne pa me njohur, pa ditur kush jam, pa ditur cfare ndjej, cfare mendoj, cfare deshiroj ....
E urrej veten ... atehere gezohu tani qe arrite te me lesh te vetme ne kete shtrengate te madhe te jetes time !!!!!

Urrej veten... sepse nuk mundem te urrej dot ty ... sepse kjo jam une !!!!

Tingujt..

Tingujt po frymzohen
Po marrin udhe te gjate
Bashk me dallget e detit
Te shoqeruar nga nje shtrengate.

Ato po mbrrijen ngadale
Edhe ne zemren time
Po i falin melodi
Edhe jetes time.....

**********

Cudi se si nje moment i shkurter ndryshon gjithecka. Edhe pse intriga te huaja te rishfaqen para syve edhe ti sheh nje tjeter njeri brenda syve te dikujt qe mendoje se e njihje, cuditerisht zhgenjimi nuk te dobeson....te kalon shkarazi. Te godet... pastaj humbet. Cudi se si nje moment te ben te rritesh kaq shume. Edhe e sheh boten serish, lakuriqe, te piset..., te zhgryer ne jashteshqitjet e saj e serish shemtia e saj nuk ta shqyen shpresen nga shpirti....nuk te helmon. Thjesht ndjen pak keqardhje qe nje tjeter iluzion u fik...u shua, humbi dhe asgje me teper!
Jeta fillon serish. Ti je po ajo qe ishe dje. Vetem pak me e rritur. Me nje grimcez njohuri me teper...Shpirti eshte i njejti. I imi shpirt qe i reziston gjitheckaje...
Shpresat jane aty. Te mijat shpresa qe nuk shuhen kurre...

**************

Te gabosh pa pasur frike…
te qash pa pasur turp...
te te kuptoje edhe kur nuk ke te drejte...
te mos ndjesh peshen e sakrificave...
te zhveshesh shpirtin….
te mos fshihesh pas hijeve...
te gjesh buzeqeshjen...
ai perqafim i sinqerte…
ajo puthje aq e deshiruar...
ai fllad lumturie...
Ndoshta kjo eshte dashuria...


*********

Bote reale apo virtuale, te dyja te cojne ne perfundimin qe femra eshte kurve. E kur i jap perkufizimin kurve, nuk e kam per prostituten e rrugeve, qe nderron meshkujt per njeqind arsye te saj, po flas per kurvellekun e shpirtit. Po flas per ate kategori femrash te uleta, te cilat vene ne perdorim gjithe ligesine qe u permban zemra per te arritur qellime qe vetem mendja e tyre i di. Duke besuar ne aftesite e nje femre fillova te ndjej keqardhje per mashkullin . Jo rralle here ndodh qe mashkulli te bjere pre’ e mendimeve djallezore te femres, te ideve absurde se si nje femer e konceptopon jeten. Menyren sesi trajton dicka qe e ka per , por qe papritur e kthen ne nje prone vetjake. E duke e pasur te tille, nuk i le hapesire te jete vetvetja. E drejton seksin e kundert ne kthesat qe do ajo vete, nxiton me ritme marramendese, e nese ai papritur pengohet, apo thjesht nuk mund ta ndjeke dot me, ajo tjetersohet, behet e eger, del nga vetja, e shikon nga lart me perbuzje si per ti thene "S’je per gje"! Dhe rrezikshmeria e te qenurit femer, arrin maksikumin kur nga nje , behen dy femra, pastaj tre dhe me shume. Krijohet nje lufte e heshtur seksesh, ne te cilen rregullat jane vendosur ne heshtje prej seksit me te bukur, dhe mashkulli thjesht duhet t'i ndjeke. I pelqen apo jo, s’ka shume rendesi. Por sigurisht, nuk duhet nenvleresuar per asnje moment te vetem, se mashkulli rralle here ve trurin ne levizje, e nxjerr jashte perdorimit si nje organ te trupit te skaduar tashme, per tia lene vendit ndonje organi tjeter qe merr situaten ne dore. E kur ndodh kjo, te menduarit me koken poshte, ne vend te kokes lart, femra e humbet lojen, dorezohet....por jo per shume kohe. Eshte aq e zonja sa te marri frenat ne dore, te braktisi mashkullin qe tashme eshte kthyer ne nje objekt pa vlere, per ta zevendesuar me nje loje me terhqese. Qe te kthehem te ideja e fillimit, duhet te jesh femer qe te kuptosh djallezine e nje femre te tille. Se sa eshte e zonja gjinia femerore qe ta rrotulloje boten si te doje , kete e dine mire te gjithe...e vetmja gje qe me ngushellon ne gjithe kete mesele, eshte fakti qe jo te gjitha femrat jane te tilla....egziston ende nje perqindje qe vuajne nga naiviteti, nga ndershmeria, nga besimi i verber qe kane kundrejt gjithckaje qe e rrethon,dhe pa dyshim jane pikerisht keto femra, qe bien viktima te parat. Nuk jane meshkujt fundja ata qe demtohen me shume prej kesaj lufteje cmendurie, por femrat naïve qe bien ne kurthin e kurvave te panumerta. Eshte vertet per te ardhur keq. Ky eshte realiteti, ku ka femer , ka ligesi, ka sigurisht edhe bukuri, por kjo bukuri mbytet nga gojet e keqia, urrejtjet hakmarrjet dhe xhelozite. E ndersa nje femer e bukur ne shpirt ( c'rendesi ka sa te bukur i ka syte, buzet, apo trupin), jepet e gjitha, me gjithe ciltersine e saj, dashurine e saj per jeten, per te gezuar cdo moment ne kete bote, kurthi eshte ngritur tashme prej shpirtrave te shemtuar ne maksimum!
Eshte me mire qe nje femer naive, mos ti futet fare asaj loje! Sigurisht qe ka per te humbur, sepse ligesia fiton gjithmone ne kete jete. S'ka vend per ndershmerine! Cdo hapesire eshte pushtuar nga kurvelleku, qe me ngjan me rrjeten e nje mirimange, e cila zoteron gjithcka!

*********************

S'te besoj, o vdekje, s'te besoj.
Mos m'u drith e m'u perdrith.
S'te besoj, kot e ke s'te besoj
s;te besoj qe regjistrin tend ke hapur ,
regjister era dhe te kalbezuar.
s'te besoj qe erdhe per te me marre
s'te besoj pra s'te besoj....
Ndoshta po ulerin ne brebdesi
per kete mosbesim-marrezi
Por c'te bej qe dot ty s'te besoj?

Shpesh une i therras jets,
pergjigje nga vdekja marr.
Shpesh dua te prek jeten,
papritmas me drith ftohtesia e vdekjes.
O Zot, perse, perse papritur
vdekja ne boren e jetes perzihet?

*****************

Sonte dua te shkruaj per ty. Mendime mbase te thena nga malli, qe rritet.
Mall i pakontrollueshem, qe me shtyn me force, e ushqen kohen qe kalon.
Ne mendje edhe pa ndonje imazh, bombarohem me fjale te pavdekshme ashtu sic vete koha.
Vullkan ndjenjash qe arrin ne e shkrin cdo copeza te akullta, lot te gedhendur nga enderra, asnjehere te realizuara.
Tashme te lena menjane...Asgjeja lundron ne ajer. Te heshtura stinet zevendesojne njera- tjetren.
Rreze drite kercasin mbi xhama dritaresh e ne boshllek, dyer te hapur drejt asgjese.
Ne shpirt, nje ishull i humbur ne nje det plot boje...shenja te thella te nje trishtimi te vjeter.
Fjale qe fluturojne ne erresiren e nates, e vizatojne te kaluaren e cila vret te ardhmen duke i hedhur nje perde syve te tashmes.
E kam akoma deshire te shkruaj per ty...Ty qe nuk me degjon!