Poezi kushtuar nënës/nënave...

Tërë jetën
me e u mundu...
Hakut nënës
nuk mundemi
me iu ofru!

Në jetë
kam mësuar shumë...
Të falem nënë
që më don
dhe më ke uruar pafund...

Me asgjë
s'mund t'krahasoj!
Me asgjë
s'mund zëvendësoj!
Gjitha t'mirat i kam, por pa pranin tënde
asgjë për mua vlerë nuk kanë!

Çfarëdo që
kam përjetu...
Të falem nënë
që më ke eduku.

Kur lodhem…
Kur mundohem të ç'lodhem…
Pos prehërit tënd
askund s'mund t'prehem!

Çdo gjë kisha dhanë,
për ledhatimin tënd tani...
Më mungon shumë
zemra të ndjen pafund... Asgjë në jetë
më shumë nuk du,
se fëmijët e mi
me i eduku si ti mu.

Posa jam mësuar
me shkru,
disa vargje
ty t'i kam kushtu.

E mbaj mend
si sot...
Kur unë i lexoja...
Ty të rrjedhnin lotë...

Fjalë të bukura
m'ke dhuru...
As uratat
nuk kanë mungu...

Fjalën nënë
ta kam dhënë,
do të bëhem
siç më ke thënë.

Nëna kosovare
lotë mos derdhni
përmbi varre...
Zemra juaj
qoftë beku,
djem sokola
keni dhuru...
Për këtë ditë
që gëzojm sot...
Amaneti i tyre
nuk ka shkuar kot.
Por kujdesin
që e meritoni...
Fatkeqësisht
nuk e përjetoni

Më fal
nëse ndonjëherë,
fjalën
ta kam kthy?
Me vetëdije
nuk e kam bërë,
e di...
Nëna ime
shumë ke hjekë...
si foshnje
jetime ke mbetë...
T'ka mungu
dashuria amnore...
Por asgjë
nuk t'ka ikë
prej dore.
Dashurinë
që na ofron...
Ngrohtësinë
që na dhuron...T'kompenzojmë,
dhe na kompenzon...

Nuk ka asgjë
më të mrekullueshme
se dashuria amnore...
Edhe kur gabojmë...
Na duan prore!

Nëna është
dritë në errësirë,
është engjëll
që na edukon mirë...

Me urata
jetën na e begaton...
Ai\ajo që nënën hidhëron,
shumë keq pëson.

Me Mungon

Nena ime e Dashur
ti mua me mungon
dhe do te me mungojsh
Nene ti për gjithmon.

Me mungojn mendimet e tua
fjalet e embla qe mi ke then
me mungon koha me ty
qe se bashku e kaluam.

Me mungojn momentet
kur ishim se bashku me ty
me mungojn buzeqeshjet
qe se bashku i pata me ty. Ne qell kur shikoj
me shkelqejn keto Yje
se për ty Nene
kom ra ne mendime

Mirpo nga njeher
po rri dhe mendoj
Nena ime e Dashur
Ty kurr nuk te harroj.

Bekuar qofsh
nëna ime,
që më rrite
me mundime...

Ke dinjitet
e krenari...
Je shembull
për mirësi...

Kur duart tua
kokën ma lëmojnë...
Sa hap e mbyll sytë
dhimbjen ma largojnë!

Nënë mos ndjej
dhimbje n’zemër,
nuk do të ndryshoj
edhe pse që nga sot
kam tjetër mbiemër...

Pavarësisht
kohës që shkon,
unë jam dhe mbetem bija jote
që këshillat e tua i zbaton.

Nëna ime, nëna loke
edhe pse do t’jem larg teje...
Me shpirtë e zemër
gjithmonë do t’jesh pranë meje...

Kjo jetë s’ka me’m mjaftu
por do t’mundohem maksimalisht...
Me arritë atë që dua
realishtë...

Zemrën tënde me gëzu...
Është lumturi për mu...
Do t’mundohem denjësisht...
T’mburrësh me mua absolutisht...

Do jem dhurata
më e çmuar...
Që zemra jote
gjithmonë ka ëndërruar...

Nëna ime, nëna loke
edhe pse do t’jem larg teje...
Me shpirtë e zemër
gjithmonë do t’jesh pranë meje...

Kjo jetë s’ka me’m mjaftu
por do t’mundohem maksimalisht...
Me arritë atë që dua
realishtë...

Zemrën tënde me gëzu...
Është lumturi për mu...
Do t’mundohem denjësisht...
T’mburrësh me mua absolutisht...

Do jem dhurata
më e çmuar...
Që zemra jote
gjithmonë ka ëndërruar...

Te lutem me perqafo
si femije ti me ledhato.
Dua zemren ta ndjej
nena ime.

Je forca me e madhe qe kam
jam me ty dhe kur s’te kam prane
vetem nuk do jem,
nena ime.

Une jom yll, jom talent
jom i urte, jom i trent
jom i vogel, jom i keq
jom i mire, inteligjent.

Asnjona prej tyne
s’kish me pas rendesi
asnjona si nonat tona,
s’ka ndjeshmeri. Une e di ti e din
sa ka kjo perparesi
sado te jesh i rritur
per nonen gjithmone do mbetesh femij

Non t`lutna maje veten nuk je vetem
solle jeten te verteten
po e ndjej e po e shkruj ne leter
i vjeter, i ri, ska mosh as gjini
ska ligj as mbreteri
qe barku i nones nuk e ka pas shtepi

(refreni)

Shume kohe rreziqe ne jete i kom kalu
shume mkan thon te du e me kan deshperu
shume here kam mbet me te vetmen dashuri
qe me mban ne jete prej kur isha fmi

Njeriu noiher gabon dhe harron
asnje drroge nuk te sheron si nona kur te don se
Vec ajo e ndjen kur jom keq e kur jom mir se
vec ajo ndjen kur kom meshire e nuk kom deshire
ajo nuk me trradhton ajo cdo mur rrezon cdo gje qe me ngarkon vetem nona ime ma largon

Asnjehere!!

Asnjehere nuk te kerkova me shum o nene
Te te kem pran meje ne kete natë te gjate
Si duket është një natë pa mbarim
natë e perlotur me fatin tim

Doja te rrefehem për dhembje qe kam
Doja te tregoja si ndihem o nane
Ti trgoj plaget e shpirtit te vram
Dhe plaget e zemres qe sherim nuk kan

Nuk te gjej kot kerkoj mbeshtetje
Edhe qe shpirti flak me digjet
Mallin qe kam si ta shuaj o nane?
Ah sa shum sante për ty kam etje!!!!!

ZEMER E EMBEL ME DASHURI

e kush tjeter mund te jete veq ti
nene fjale me te embel ska bota
nene e para fjale qe belbezon foshnja
ne kraharorin tend ,me aromen tende nis jeta
Vitet kalojne dashurine per nenen ato se mposhtin dot
ZEMER E EMBEL ME DASHURI
qe mbjell veq paqe e dashuri
je ti o nena ime je ti
Dashuria jote eshte e vetmja pije qe shpirtin ma sheron
Aroma e lekures tende eshte magji
e perqafuar te pushosh ne kraharorin tend
ndonese me thinja ne koke
ti gjithmone ndihesh femijeZEMER E EMBEL ME DASHURI
e shtrenjte e pa krahasueshme e vetme je ti
nje e madhe qe din veq te fale e te dhuroje
parajse e shpirtit per qdo femije
ti per ne thurr endrra
tek ti behen sa shfajsime ehh sa justifikimeParajse e jetes je ti
nje veshtrim ne sy qka ndodh brenda meje
e ndjen veq ti
ndjenja kurre ste genjejne
para se te ndodh ekeqe e mirezemra jote ndje parandjen qdo jot gezimi apo trishtime qe rrjedh ne syte e mi
ZEMER E EMBEL ME DASHURI
E DASHR E SHTRENJTE E VETME NENE JE TI

Nena thesar i cmuar.

Nena eshte nje perkedheje e deshirueshme
Nje shikim i embel
Nje buzeqeshje e ngrohte
Nje lule e njome,qe lind me kengen e pranveres
Nje yll qe shkelqen ne qiell
Nje engjell i ardhur nga qielli
Nje diell qe shkeqen dhe ngroh token
Nje thesar i cmuar, i fshehur ne nje ishull desert

PËR NËNËN



Sikur syte e saj te mund t'i shihja teksa ngrihesha ne mengjes,
Sikur doren e

saj ta prekja teksa ndieja mall,
Sikur shpirti im te mund te gjendej here pas here brenda saj
Do te isha e lumtur,

zemra do te me behej mal.

Sikur nga pak te merrja nga shpirti i saj, Sikur lodhjen e rrudhave mbi balle
t'ia

shkepusja e ta merrja mbi vete,
Sikur cdo vuajtje te saj ta ndieja e ta ndaja brenda meje
Do te isha e lumtur, do me
Moshen t'ia rinoja, syte t'ia gezoja me ciltersi Doren t'ia shtrengoja e ta mbaja

fort shtrenguar mbi gji,
Aspak te mos flisja, asnje zhurme, asgje ne ajer,
Vetem frymet tona qe do te perqafoheshin


Do te ndieja veten me mire,

Lot nuk do te kisha,
ata do te kisha lene per ata shpirtra pa fat qe jeten ne

mergim e shkojne
e qe nenen dot nuk e gezojne
e rrudhat e ballit dot nuk ia largojne.

Te kam ne o

qe me jep fryme
per nje dite me shume shprese e dashuri.
shum tbukra poezit lol

Nena eshte nje perkedheje e deshirueshme
Nje shikim i embel
Nje buzeqeshje e ngrohte
Nje lule e njome,qe lind me kengen e pranveres
Nje yll qe shkelqen ne qiell
Nje engjell i ardhur nga qielli
Nje diell qe shkeqen dhe ngroh token
Nje thesar i cmuar, i fshehur ne nje ishull desert

Nene te dua,
S’ka njeri ,qe mallin per ty ,me shuan,
andaj therras,bertas,
malli, gojen me mbyll
s’me ler te flas

Nga larg,z’gjat doren te prek edhe nje her
ta shuaj ate zjarr malli.

Sa qejf kam,te therras nene ,
nga malli fuqit me kan lene .
nje dicka me mban ne kembe ,
malli per tyj o nene

Nene o nene jam mbet i vetmuar shum
Qdo pjese trupit me dhemb nene
Kam shum nete te gjata pa gjum
I teri jom i dermuar nene
Nuk gjej prehje askund!

E dij qe smund te me ndihmosh
E dij qe je shum larg meje
Te lutem lutjen te ma pranosh
Merrem afer teje

Pse nuk me pranon o nene
A je hidherua me mua
Jam i lodhur o nene
Te dish sa shum te dua
edhe qe nga kjo bot je Larguar