VETEM PER VETEN TIME!!

nje per vete nje per lemshen

flm marino   ,,,cili esh filxhani im??

lemshja shkruajti:flm marino   ,,,cili esh filxhani im??

nga e majta:) 

ate nga e majta desha dhe une ,,se kombinon ngjyra e kafes me filxhanin    

ate thashe dhe une  

Marino shkruajti:ate thashe dhe une  

 

pa lemshen as nje hap sbej dot

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

ta them ne vesh  

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

ta them ne vesh  

thuaje

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

ta them ne vesh  

thuaje

ne veshin tend desha jo te forumit    

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

ta them ne vesh  

thuaje

ne veshin tend desha jo te forumit    

timin timin thuaje  

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:

lemshja shkruajti:

Marino shkruajti:pa lemshen as nje hap sbej dot

ben  nuk te duhem gjithe kohes

he moj he se e di haha  

cfare di ti ?  

ta them ne vesh  

thuaje

ne veshin tend desha jo te forumit    

timin timin thuaje  

cik me von aty ke vendi poshte neonit hahah

PO DIELLI Ç’KA ME MUA?

Edhe drita e diellit këtu nuk ngroh, vetëm lehtë të miklon fytyrën. Si duket edhe ai e di që në vendin e huaj nuk duhet të të ngroh, nuk duhet të të ofroj kënaqësi, ashtuqë qëndrimi këtu të jetë sa më i shkurtër. Nuk e di, nuk e kap dot, si është e mundur që i njejti diell në vendin tim më ngroh më shumë?! Apo ndoshta nuk është vetëm dielli, por është reflektimi që rrezeve të këtij dielli i bënë toka e mëmëdheut! Vallë të jetë kjo e vërtetë? Dikur sa nuk e kisha lëshuar vendin tim, këtë nuk e kuptoja dot, por tash e vërej që gjithëcka në vendin tim është më e ngroht, më miqësore, më e afërt, me më shumë dashuri!? Këtu, në këtë atmosferë armiqësore, as dielli nuk ngroh, as hëna nuk ndriqon netët e errëta skëterrë, as fytyrat e njerëzve nuk janë miqësore, edhe të qeshurit e tyre është si një ngërdhezje, edhe përshëndetja e tyre si një sharje, edhe shikimi i tyre si një shigjetë therrëse…Vallë këta njerëz këtu janë të tillë vërtëtë, apo vetëm mua kjo atmosferë, ky vend, ky ambient më duket aq armiqëror sa nuk e përballoj dot. Gurët nëpër të cilët shkeli, më duken sikur thepa malesh që më shpojnë në zemër, barrikadat, sikur rrethoja të një burgu që po më zë frymën. Kahdo që sillesh, barikada, kahdo shikon mure betoni, kahdo që shkelë gurë, gurë dhe vetëm gurë. Ky vend të bën të të marrë malli për baltën e vendit, për drunjët e pyllit që këtu nuk i sheh askund. Më duket se atje edhe bora që bie është më e ngrohtë, edhe era kur fryen më miqësore, edhe shiu kur bie më freskues…e këtu asgjë, asgjë nuk e ka efektin e duhur, asgjë nuk ka shije, asnjë veprim nuk ka llogjik, asnjë fjalë nuk ka kuptim dhe asnjë buzëqeshje nuk ka efektin e vet. Jo që nuk të buzë askush, sepse këtu ti je një numër, një i huaj, një shkelës në tokën e tyre…po përse vallë unë, përse…vallë nuk janë shkelës ata që më morën në punë… ç’faj kam unë? Vetëm po bëj punën time, përse të më urrejnë? Po, po kanë të drejtë, edhe unë jam armiku që po ua uzurpon tokën, edhe unë jam pjesë e okupimit të trollit të tyre…edhe unë…Po dielli ç‘ka ka me mua, vallë edhe për të jam armik në këtë vend? Po hëna përse nuk mi ndriqon netët e kaluara në vetmi, çfarë i kam bërë unë asaj? Po gurët pse më lëndojnë, ç’punë kanë ata me mua?
Po po, nga çdo anë vije zëri: Ti je armiku i këtyre trojeve, ti je armik, armik….armik…

Ishim parë edhe herë të tjera, por ky ishte takimi ynë i parë. Një kryqëzim i beftë në rrugë apo pak kohë e kaluar bashkë duke pirë kafe, nuk mund të quhet takim. Së paku jo në botën time. Për mua, "takim" është përvoja kur dy shpirtra ndihen të lirë të shfaqen pa maska. Dy njerëz mund të rrinë bashkë me qindra herë, por nuk është e thënë që shpirtrat e tyre të takohen ndonjëherë. Takimi i vërtetë i dy shpirtrave është peng i besimit. Pa besim nuk mund të ketë liri dhe pa liri nuk ka as ndjenjë sigurie. Vetëm atëherë kur ndihet i lirë dhe i fuqizuar me ndjenjën e sigurisë se nuk do të keqkuptohet, njeriu i beson tjetrit dhe gjen kurajë të shfaqet me fytyrën e vërtetë.

Kam eleminuar njerez te ndryshem nga jeta ime.
Njerez qe i kujtoja thelbesore, per ekzistencen time, njerez te krijuar nga shume premtime, e aspak veprime.
E sa me shume kalon koha, ve re qe ai vendim sado i eger ka qene vendimi me i mire.

Une nuk iki..nuk fshihem siç mendojne ata..
thjeshte mbyllem ne dhome..ne guacken time..
Nuk eshte se nuk i dua o nuk besoj tek ata,
por kam nevoje te rri vetem..te degjoj vetveten..

Ajo dhome eshte gusha..flluska ime..
sa lote, mendime..e ndjenja
do te mbesin brenda atyre mureve..pergjithmone!..
**********************

Do ti trazoj yjet ...
me nje dore te nxituar....
nervoze...si ne faj
Do ti trazoj yjet...
pluhuri i tyre te bjere mbi toke..
te ndricoje mendjet tona
te erreta ashtu si jane..
Do ti shpupuris yjet...
si borzilokun ne mengjes...
po kam frike se...
nuk na mjafton!

Koha perfundimisht triumfon,
sado lufte t'i hapesh.
Fillimisht zbehet shija,
pastaj aroma, ndjesia e prekjes, zeri,
kujtimet vizuale rikthehen me shume
si flash dhe ato te fundit,
kujtimet qe i perfshijne te gjitha shqisat
clirohen nga emocionet
dhe behen thjesht ngjarje,
fragmente te se kaluares,
pa arritur te shkaktojne shkendija....
Ndoshta e vetmja gje qe shkaktojne jane,
adoptimi i shprehjeve te tipit : "ehhhhh c'ti besh, keshtu e ka jeta.

***************

Eshte pjese e jetes, e di...
Disa dyer mbyllen ne momentin me te bukur,
e ca te tjera hapen kur jemi gati te heqim dore...
Vitet kalojne...por
problemi gjithmone eshte i njejti..
Te gjejme forcen per te mos shikuar mbrapa...
per te lene pas dyerve ate qe duhet ...
Te gjejme forcen...te kapercejme

************

Ja ku jam serisht une...mendimet e mia pafund, hidherimet dhe menyra ime e te llogjikuarit. Une ngjis edhe zbrese shkallet e shpirtit, duke kaluar nga njera gjendje emocionale ne tjetren. Eci mes labirinteve te ngaterruar te llogjikes, dhe aty qaj, , flas, hesht...luftoj per te mbijetuar.Kujtoj caste, gjest, momente qe for...mojne ditet e mija. Grimca te dites qe shendrrohen ne magjike nga zeri e bute i nje engjelli qe s'te le te ndihesh vetem, nga shikimi i saj qe te ben te ndihesh e rendesisheme....qe te kujton se mbase nuk ekziston me per asnjeri, po per ate je aty! Sa do i "vogel" te jesh si njeri, sa do i brishte apo i pasigurt te jesh...nuk je i padukshem!