VETEM PER VETEN TIME!!

shkruan e shprehesh shume bukur komplimente

silvi shkruajti:shkruan e shprehesh shume bukur komplimente

Flm e dashur per vleresimin

Dua tjem larg nga ju.......
ende e vogel por ama un di sesi ta shoh boten por jo me me szrin e nje femije por me szrin e nje adoleshenteje te vrar e cila kerkon me ngulm te shpetoj nga te gjithëgjithmon e kam ditur madje qe ne hapat e jetes time qe do tkisha veshtir tu mbijetoja te gjithve,qe ne fillim kur jam shkolluar e kam pasur te veshtir te yija miq pasi serioyiteti edhe vetmia te ben te atilleënuk esht se ndihem e shmangur nga te tjeret perkundrayi shum her them jam mir kshu si jam pavarsisht se bejn shum kritika te tjeret,pavarsisht se jo tgjith me duan tmirenëdua tjem larg sa me larg te gjithve te iki nga qyteti se aty mbaj mend vetem kujtime te hidhura ,mbaj mend qe vetem kam qar gjat gjith jetes timeëmbaj mend qe vetem mkan tallur ......un sjam me femij qe tme mashtrojn as me nje bebe vogel qe thon vec genjeshtra.....pa folur fare te kuptoj qe nga szt cdokend e kuptoj qe ne shikim....

Dedikim........
do doja qe te mos ishim njohur kurr sepse ti ke goditur tek un ke goditur ne yemren time me nje shigjet helmuese e cila na ka mallkuar te dzveëme vjen inat me veten qe yiej nga trut e kokes e emrin tend kudo e shkruaj edhze kur vjen fundi se marr guximin te te them te dua por rri e qaj si nje femij i vogel kur te shoh pran nje vajye tjjeter......un jam thjesht nje nje hajvane qe se ka shoqen perderisa nuk te mbaj pran vetes perdersa nuk te afroj edhe te te mbaj pran vetes te mos te te lej tme arratisesh me sikur ben yakonisht.....e di cfare esht me mir qe njeri nga ne te dy te ik nga qyteti sepse hija jote pavarsisht se ti sje me ndjek kudo kujtimi yt me ben te trishte me ben qe te urrrej edhe veten kur te shoh ty...

"Kane te drejte te gjithe.
Kush do te tradhtoje per natyre, le te tradhetoje.
Kush do te tradhetoje sepse ndjehet i lene pas dore, le te tradhetoje.
Kush do te tradhetoje nga merzitja, le ta beje.
Kush do te tradhetoje nga mendjelehtesia, nga monotonia, a sepse e ka per "profesion", le te tradhetoje.
Por une zonja e zoterinj, perseris , e perseris, dhe e perseris akoma qe : Kush DASHURON , NUK TRADHETON !

Harroi te perdorte llogjiken. U zhyt ne ndjenja. Ju dha rendesi gjerave te vogla. U quajt deshtake por mbante koken lart.
Nuk ishte e cmendur, ajo nuk kishte gjetur akoma boten te ciles i perkiste. Ndjehej ne gjemba kudo.
Njesoj si te mbjellesh nje trendafil ne mes se kaktuseve.
I thane qe gaboi, gaboi rende, humbi shume nga vetja, humbi veten e saj, humbi kohen e shtrenjte dhe prape ishte aty, aty ku gjithcka nisi, por tani ishte e forte, e rritur, dhe me nje logjike qe mposhti cdo ndenje.
Pikerisht ne ate moment ajo vlersoi veten dhe e kuptoi se meritonte dike qe ta trajtonte sic duhej, sic ishte ajo, si nje trendafil i ardhur nga shkretetira e kaktuseve thumbues.

edhe pse nuk arrij ta kuptoj ket teme po i dedikoj vetes time kete poesi

Un Bacio
Ti sussurrerò un bacio,lo farò piano, con dolcezza,
senza che tu te ne accorga..
Le mie labbra cercheranno il tuo volto
per disegnare i suoi contorni
e trasferirvi i sentimenti che hai scatenato
nel mio animo.
Ci metterò tutto l'amore del mondo,
ti donerò amicizia e serenità.
Le mie labbra cercheranno le tue in un inebriante gioco
di emozioni che non avrà mai fine.
Volerò oltre l'immaginazione
verso un mondo nello spazio ignoto
dove la libertà inebria lo spirito e
mille desideri si intrecciano tra di loro
in un sottile gioco di pensiero
per rivivere in un intenso attimo d'amore.
Ti donerò le chiavi del giardino dei sogni,
quel luogo segreto sepolto nel tempo,
dove sapevo che un giorno saresti entrata
per posarvi un frammento di felicità.
Porterò sempre con me le tue parole,
custodirò il suono della tua voce
per ascoltarti in giornate senza sole.
Vorrei amarti come non ho mai saputo,
come si amano le cose più belle.
Vorrei amarti oltre la stessa vita,
come le cose più eteree ed impalpabili,
nell'ombra tra anima e cuore.
E mi illudo che sarai sempre là ad aspettarmi
nel mondo di fantasia che abbiamo costruito per noi,
dove vivrà per sempre il nostro
amore senza limiti.

Goc Tirone shkruajti:edhe pse nuk arrij ta kuptoj ket teme po i dedikoj vetes time kete poesi

Un Bacio
Ti sussurrerò un bacio,lo farò piano, con dolcezza,
senza che tu te ne accorga..
Le mie labbra cercheranno il tuo volto
per disegnare i suoi contorni
e trasferirvi i sentimenti che hai scatenato
nel mio animo.
Ci metterò tutto l'amore del mondo,
ti donerò amicizia e serenità.
Le mie labbra cercheranno le tue in un inebriante gioco
di emozioni che non avrà mai fine.
Volerò oltre l'immaginazione
verso un mondo nello spazio ignoto
dove la libertà inebria lo spirito e
mille desideri si intrecciano tra di loro
in un sottile gioco di pensiero
per rivivere in un intenso attimo d'amore.
Ti donerò le chiavi del giardino dei sogni,
quel luogo segreto sepolto nel tempo,
dove sapevo che un giorno saresti entrata
per posarvi un frammento di felicità.
Porterò sempre con me le tue parole,
custodirò il suono della tua voce
per ascoltarti in giornate senza sole.
Vorrei amarti come non ho mai saputo,
come si amano le cose più belle.
Vorrei amarti oltre la stessa vita,
come le cose più eteree ed impalpabili,
nell'ombra tra anima e cuore.
E mi illudo che sarai sempre là ad aspettarmi
nel mondo di fantasia che abbiamo costruito per noi,
dove vivrà per sempre il nostro
amore senza limiti.

A na e perkthen shqip silvi?

Goc Tirone shkruajti:edhe pse nuk arrij ta kuptoj ket teme po i dedikoj vetes time kete poesi

Un Bacio
Ti sussurrerò un bacio,lo farò piano, con dolcezza,
senza che tu te ne accorga..
Le mie labbra cercheranno il tuo volto
per disegnare i suoi contorni
e trasferirvi i sentimenti che hai scatenato
nel mio animo.
Ci metterò tutto l'amore del mondo,
ti donerò amicizia e serenità.
Le mie labbra cercheranno le tue in un inebriante gioco
di emozioni che non avrà mai fine.
Volerò oltre l'immaginazione
verso un mondo nello spazio ignoto
dove la libertà inebria lo spirito e
mille desideri si intrecciano tra di loro
in un sottile gioco di pensiero
per rivivere in un intenso attimo d'amore.
Ti donerò le chiavi del giardino dei sogni,
quel luogo segreto sepolto nel tempo,
dove sapevo che un giorno saresti entrata
per posarvi un frammento di felicità.
Porterò sempre con me le tue parole,
custodirò il suono della tua voce
per ascoltarti in giornate senza sole.
Vorrei amarti come non ho mai saputo,
come si amano le cose più belle.
Vorrei amarti oltre la stessa vita,
come le cose più eteree ed impalpabili,
nell'ombra tra anima e cuore.
E mi illudo che sarai sempre là ad aspettarmi
nel mondo di fantasia che abbiamo costruito per noi,
dove vivrà per sempre il nostro
amore senza limiti.

Mire e ke kuptuar E dashur, te shprehesh dicka per veten tende qofte ajo poezi, ndjenje apo pershkrim!

Un Bacio , nje puthje
, do peshperis nje puthje, do e bej avash , qe ti te mos e ndiesh
buzet e mia do kerkojne fyturen tende
per te vizatuar kontrnat e tyre
e te trasferoj ndjenjat qe ke terbuar ne shpirtin tim
do vej te gjithe dashurin e botes,
do te dhuroj shoqeri e sinqeritet
buzet e mia do kerkojne buzete e tua ne nje loje ne mhniteshme ,
dhe emozionet sdo ken fund.
Do fluturoj pertej imagjinates
pertej nje bote ne hapsiren e pafundeshme
ku liria inebria (se di shqip) shpirtin e
mijra deshira gershetohen midis tyre
ne nje fije te lehte mendihmesh
in un sottile gioco di pensiero
per te jetuar nje moment dashurie shume intense
Do te dhuroj çelsat e kopshtim te endrrave
te atij vendi sekret te varrosur prej kohesh ,
ku e dija nje dite do hyje ,
per te vendosur nje fragment te lumturise.
.
Porterò sempre con me le tue parole,
custodirò il suono della tua voce
per ascoltarti in giornate senza sole.
Vorrei amarti come non ho mai saputo,
come si amano le cose più belle.
Vorrei amarti oltre la stessa vita,
come le cose più eteree ed impalpabili,
nell'ombra tra anima e cuore.
E mi illudo che sarai sempre là ad aspettarmi
nel mondo di fantasia che abbiamo costruito per noi,
dove vivrà per sempre il nostro
amore senza limiti.


o yllo u lodha pjesen e dyte ta perkthej me vone

Ua c'perkthyese me je ti mi....shaka pakes...Te flm per mundin

Pas takimit te sotem, une u largova fshehurazi nga turma pa i thene asgje, askujt. U drejtova per tek makina ime dhe u ula brenda, vetem. Heshtja vizatonte boten qe po ngadalesonte. Po, si neper filma. U ula per nje moment te cuditshem perpara se te deshiroja thjesht te levizja, dhe te largohesha sa me shpejt te ishte e mundur. Dhe un vazhdova te buzeqesh, sepse ishte e nevojshme dhe dicka qe pritej te ndodhte.

Jam e lodhur duke ecur vetem ne rruge dhe e lodhur nga turmat. E lodhur duke u ulur ne qetesine shurdhuese. E lodhur duke u lene mbas dore dhe duke mos u marre parasysh. E lodhur duke qene e mire dhe e lodhur duke qene e keqe. E lodhur duke ndjere dhe e lodhur duke qene e mpire. E lodhur nga ky rreth pafundesisht i pathyeshem. E lodhur duke u shtirur, duke u fshehur dhe duke u mbrojtur. E lodhur duke qene e forte dhe e lodhur duke qene kaq e dobet. E lodhur duke qene e lodhur gjithashtu.

Ndoshta per kete arsye une e le TV ndezur dhe nderkohe gjej dicka per te bere, te gjej nje menyre per te vizatuar keto mendime. Ndoshta eshte me e lehte te vazhdoj te bej ate qe duhet te bej. Dhe asnje peshe. Asnje cudi. Por edhe nga kjo jam e lodhur.

Dikur kishte nje tension midis frikes se te qenurit vetem dhe deshires per pavaresi. Dikur e gjija lirine e pavaresise pas frikes se te nesermes se panjohur dhe botes atje jashte. Ishte nje tension qe kurre nuk mund te zgjidhet-- ndoshta kurre nuk duhet zgjidhur. Por tashi thjesh jam e lodhur duke provuar.

Cfare mund te them? Ti ne c'perfundim arrin? Nuk eshte asnje sekret!

...pastaj nje kenge e njohur me vjen ne mendje "...megjithese askush nuk eshte me mua, une do te vazhdoj..." dhe lodhja fillon te venitet.
Ndoshta un thjesht kam frike te eci vetem...

Shpesh ndodh të më pyesin: "Si ia del të përballesh me sfidat e jetës? Pse ti nuk lodhesh?"
E vërteta është se edhe unë lodhem. Jo rrallë herë, më vjen të tërhiqem, të heq dorë, por tashmë e kam mësuar se jeta nuk të jep shumë zgjidhje.
Sikur jeta të ishte zgjidh e merr, atëherë të gjithë do të turreshim pas sfidave të lehta. Realiteti është se sfidat na zgjedhin ne dhe jo ne ato. Dhe, si për inat, ato gjithnjë shkojnë dhe bëhen më të rënda. Sa më shumë që dëshiron diçka, diku mobilizohet një forcë e padukshme frenuese, që të mbështillet nëpër këmbë.
Në këso situata, unë nuk mendoj të ndalem, sepse e di se po u ndala, më nuk do të mund të vazhdoj. I them vetes: "Ndoshta nuk jam e ditur sa duhet. Ndoshta nuk jam e fortë sa duhet! Por çfarëdo qofsha, unë jam më shumë se kaq. Kjo nuk është e tëra, që unë mund ta jap. Patjetër se duhet të ketë diçka më shumë. Unë duhet të jem diçka më shumë."
Dhe aty lind shkëndija e re dhe gjithçka e fiton një kuptim të ri.
Sepse unë refuzoj. Refuzoj të dorzohem!

-Dhe gjendem ketu . . .
Nuk di te them se si arrita deri ketu, por ja qe jam . Rruge te panjohura, pa nje destinacion i kam pershkruar. . Pershtjellim ndjenjash e mendimesh kam perjetuar . Dhe gjendem ketu tani . . . Zonje e jetes sime . E forte, e vendosur ne qender te vendimeve te mia . Me kembet e ngulura forte ne toke . Me deshirat fort shtrenguar . E gjendem ketu . . . Te mendosh qe edhe une kam qare . Po, po une Zonje e jetes se saj, kam derdhur lot . Une e hekurta, i jam trembur jestes . Une e forta, kam perjetuar momente dobesie . Une e pamposhtura, jam zhgenjyer . Une e qeshura, kam njohur dhe trishtimin . Por ja ku gjendem ketu . . . Sepse kam mesuar qe njerezit e forte, jane ata qe dine te ngrihen c'do here qe rrezohen . Sepse kam zbuluar qe forca qe rrotullon boten, eshte forca shpirterore . Sepse kam besuar ne endrren time . Sepse kam shpresuar . . . dhe vazhdoj te shpresoj . Jam ende ketu . . . E armatosur me fjalen time, me buzeqeshjen ne buze, e plot dashuri ne shpirt . . .

Pak, vetem pak dua te rri me veten time, te notoj ne data e te perplasem ne kujtime. Te hedh gure sic hidhja dikur ne lume, te hedh dhe ankthin qe po me vret ne gjume. Te rri pak, vetem pak... kaq dua, te kujtoj njerezit qe dikur ishin me mua.

CLICHE' shkruajti:Pak, vetem pak dua te rri me veten time, te notoj ne data e te perplasem ne kujtime. Te hedh gure sic hidhja dikur ne lume, te hedh dhe ankthin qe po me vret ne gjume. Te rri pak, vetem pak... kaq dua, te kujtoj njerezit qe dikur ishin me mua.

sa thjesht dhe sinqerte,,, 

Kshu eshte kur rri ne shtrat tere diten Lemshe do besh dhe kerkesa te tilla     

CLICHE' shkruajti:Kshu eshte kur rri ne shtrat tere diten Lemshe do besh dhe kerkesa te tilla     

  

me flihet