poezi per deshmoret

deshmoret

sa shum vite u ben
sa shum vite kaluan
menje pushk ne dor
kosoven e shliruam

barbari serb na deboi
me hak por ne lirin e
fituam me
gjak

ne fushat e kosoves
shum vjet kemi luftu
per ket pavarsi qe
e kemi fitu

sa lot kemi derdhur
deri erdh kjo dit me
nje flamur ne dor pavarsn
e kemi prit

shum trima te medhenj
si avni zhabota na
dhan lirin qe tsh e
gezon votra

me legjenda te shkruara
ne liri tani jetojm
por deshmupret e kombit
kurr sdo ti harrojm

por gjaku qe u derdhe
per ket pavarsi tani
populli yn po jeton
ne liri

sa shum njerz u vran
per atdhe u flijuan
trimat e kosoves liurin
na e dhuruan

tani kosova jon si lule
po shendrit per ket
pavarsi qe me shekuj
e kemi prit

poezi nga Doruntina Doci
kushtuar deshmorit "Avni Zhabota"

[quote]

ZEMRA E UCK-se
(Lefter Bicajt-Telit)*

Kur Maqedonia ra ne qark,
Kur Haraeina mori hak!
Nga Berati i Shqiperise,
Vjen pishtar i lirise.

Grykes tanksit i rrin ne balle!
Lufton trimi dhe qendron i gjalle!
Me tmerr e panik ike ushtria e Maqedonise,
S'ka pa ende rrufe te lirise!

Vee se hudhet te gryka e topit!
Ky sternip i Mic sokolit
Dhe s'perkulet me hapin e mizorise,
Teli** vete, drangua i shqiptarise.

Hareine moj, tek ti kala!
Lefter Bicaj, deshmor ku rae
Gazi Babe moj, a e pa;
Lefter Bicaj deshmor si rae
Rreze bukur rreze zjarr,
Te tille burre pse ne varr!
Mori plumbin e tradhetise,
Nuk ka vdekur jo, trungu i ushtrise.

O vella o krushk i gjalle,
O deshmor i kombit Shqiptar.
I dhe zjarr zemres se Ilirise,
Flake e pashuar, drite e lirise.

KOSOVËS IA UROI LIRINË

(Adem Hotit)

Zemra flakë i digjej
Tu ndihmonte ushtarëve të lirisë
Por edhe fëmijët donin kujdes
Me te u vra edhe Armendi në lule të rinisë.

Ra në Qafë të Kaqanollit
Nga një granatë,bashkë me djalin e tij
Por edhe ne çastet e fundit
Lirinë Kosovës ia uroi ai.

Arbnori babin shumë e kërkuar
Por ai tash e ka kuptuar
Se ai bashkë me yjet tjerë
Në qiellin e Kosovës jeton.

QËNDRON NË TABE NË LAPIDARË


Kur në Cdo ane luftohej për Liri
Mori pushkën e babit, Isaku
Dhe u bashkua te Tabet
Me ushtarët e lirisë.

Nuk u hamend Tarif
Dhe Investitionsschutza nuk iu tremb
Bashkë mir Shoket e UÇK-së
Armikut këtu si la vend.

Betejë pas beteje ai luftoi
Në një pritë, ra në Varnidoll
Kurse tash bashkë mir Shoket tjerë
Qëndron në Tabe në Lapidar.

T R I M I
Në një dite shkova Marec,
Në të madh mal gegessen,
Me e pa Vendin ku luftuan trimat,
Vellai im ku ra?!
Pyeta Malin, pyeta lisat --
A e keni pa?

Mu afrua një Shpend Mareci --
Mallëngjyeshëm më tha:
"E kam një njohtë Major Trimin --
Muharrem Ibrahimin,
Ish fisnik zemërluan,
Ich thoshin "Bajram"!
Ich madh është Mareci,
Ich madh je edhe Ti,
Gjaku Yt, u befte dritë,
Dritë për Liri!

E Kalova tere Marecin,
Gjithe Atje më Degen:
"Shumë TRIMA këtu kane ra,
Por gjithmonë tun t 'Jene gjallë! "Pyeta Malin, pyeta lisat
A e kane pa vëllain tim?
Mu bë sikur mali foli
E m 'tha me krenari:
"E kem njohtë një Major Trimin --
Muharrem Ibrahimin,
Ish fisnik zemërluan,
Lum që Kosova e ka!
Ich madh është Mareci,
Të mëdhenj t 'gjithe Ju jeni,
Gjaku i Juaj u befte dritë,
Dritë për Liri!

Autor, Demir KRASNIQI

D ë sh m o r ë v e

Dëshmorët janë legjenda
prore dritë rrezatojnë,
Ata kurrë nuk vdesin
n'përjetësi kalojnë

Dëshmorët kanë një datë
e tjera jo s'egzistojnë
Ajo shenon ditëlindjen
me krenari i kujtojmë

Dëshmorët kanë vetëm një emër
Ata kanë vetëm një kryefjalë
Liri, Diell që rrezon dritë
Ata janë të gjallë

Dëshmorët janë me ne gjithkah
Ata një titull kanë marrë
legjenda pët t'mbetur
shekujve me radhë
Në përjetësi kalojnë
Ata janë të gjallë
me krenari i
kujtojmë
shekuj
me
radhë.

T A N U S H E S

Porsa syrin e ka çel Pranvera,
mbi Tanush mor po vin retë e zeza,
dora sllave po prin e po vret
faren me na e tret
Jo qe besa thret Likova
se ka burra Kumanova
mbaje fort Tanush bajrakun
bashke kem me marre hakun
se Shqiponjat i kam nis
me tri shkronja jane qendis
jane betue prej perendise
gjake me i fale lirise!
C'ke Mateç more o qe te tundet dheu
se i ka ne kambe more trimat Skenderbeu
ne Haracine, Hotell e Llojane
luftojne dhambe per dhambe
Orizare ti moj Zemra e Shqipes
mbajahu krismat trimave te Vaksinces
Hej Sllupcan mor
shtatin me shume plage
tane Likova ashte ne flake
Jo nuk shbahet dot Likova
Priti djemt qe i qon Kosova
mbaje fort Tanush bajrakun
bashke kem me marre hakun!

S U L M I

Ta shemba shkja kufinë
që ngrite ti në vendin tim
e përmbi varr të babës tim.
Ta shemba, ta dogja:
me zjarrin e shpirtit
të vujtjes dhe të urrejtjes.
Me zemërim, me vrull të math
e bubullimë qe s'ka mbarim.
Sa vjet ti me çave
më ndave, më vrave!
Armik-lugat! Armik-xhelat!
Ti bëre azape, s'tu tremba.
Ti ngrite kufire me gjemba,
fortesa ti ngrite,
t'i shemba!
Tani!
Tani!
Atje ku ti o Mal i Zi
ngite kufi që ndanin,
e çanin vëllazëri:
Hej! Sot, shkon
e valon,
parmenda!

Ti bëra të gjitha rrëmujë
dhe ty gjyrma t'u duk si në ujë.



Ta shemba armik kufirin
derë burgu,
dhè është tani si ish!
si do të jetë
përjetë Lëndinë!

N D E R T I M I

I bie arës mespermes
e gjer në bres, e përmbi bres
humbas me gas në grurin tim,
të Dheut tim, te babës tim,
të birit tim, sot e përjetë,
jetë pas jete!
Dhe ndje qysh flet, me zë të qetë
im`Atë vetë nga balta posht
Ta mbroni Dhenë ku eshtrat kam
ku hi e tokë e pluhur jam...
Ta mbroni Dhenë qe e ushqe
dhe sot si dje me kurmin tim...
Ta mbroni Dhenë,
me zjarr ta mbroni,
me gjak ta mbroni.
Të derdhni gjakun
me grushte plot
po kurrë lot,
as sot, as mot!...
Se loti është robërì,
Gjaku Liri!

Dhe Babën tim kur e kujtoj
Të pashë të vrarë, or Baba,
e pa qefin si për hata,
rreth e përqark me xhandërma,
desha të qaj e s'qava dot,
e të bërtas, s' bërtita dot,
pa asnjë lot, pa asnjë lot.

QËNDRIMI


Tani! Tani!
Unë jam gati te vdes që sot
se rroj përmot, mbytyr me gjak
po jo me lot, për këtë Dhè
që e kam si fè e përmbi fè.
E kam Vatan! E kam Atdhe!
Hej! po buças me zë kabà
sa të dëgjohet në qiell là
sa të dëgjojë funt e krej
kush gjak shqiptari ka në dej.
Shaban vëlla!
Destan baba!
Hej! Komb i lirë kosovar,
ti komb shqiptar, ti Zot krenar
ti djalëri, ti pleqërì bëju gati!
Bëju gati për vrull të rì;
ta djegësh botën ta bësh hì
për Lirì, Për Shqipëri!
Tani, tani
Oj Serbi ja unë ja ti!
Po unë jo ti,
se jam këtu kur s'kish njeri
dhe as kufi as fqinjërì...
Unë jam këtu kur Mali i Zi
me Shumadi me Dallmati
sa mban e gjitha Shqeherì ish ILIRI!
Kur nga një det në tjatrin det isha Zot vetë.
Se jam këtu nga moti kur vetë zoti
e bëri fushën fushë e malin mal!
Unë jam këtu e do të jem denbabaden
sa mali të bëhet hì e hiri mal përsërì.

RRUGA E MBARE JU QOFTE

nene lokja percjell femine
niset ne shkrepat e malesise
motra e dashur percjell vllaznine
te nisur ne rrugen e lirise



Rruga e mbare te qofte biri im
shko sherbej shqiptarise
shko krenar birri nenes TRIM
e na sjell ne voter zjarrin e LIRISE.



rruge e mbare vllau i motres
qofshe i bekuar me jete e mote
hallall te qofte pragu i votres
gjaku yt shqiptar mos te shkofte kot.



mos kurseni piken e gjakut
tregoni shkaut se jeni trimat e lirise
mos harroni amanetin e plakut
"mos ja leni shkaut token e shqiptarise"

Udha e mbare, Trim!

TE PESËVE*

Nisu Trim,
capit drejt agut te pergjakur
atje plumbat
shkruajne germa lirie
atje, plumbat grisin heshtjen
vrapo si i ri-si veriu
lufto si plaku.
Trimi im,
perpara ke jeten...ke vdekjen.

Nisu Trim,
drejt lavdise se heshtur
drejt te embelit-hidherakut
a-t-dh-e-u-t.
Ku armet renkojne shqip
ku buzet vjellin hekur
nisu Trim
se nata kemben e theu.

Nisu Trim!
shtij nje pushke edhe per mua,
melcine e nates
copetoje me maje te bajonetes,
flake vdekjen nga supet tane
femijet
jetimet
ne syte e tu te lexojne himnet e jetes.

Nisu Trim!
buzethare...se shteren burimet
se u dogj u be shkrumb
gruri ne are
se nenat, nenat
nuk flene gjithe naten nga renkimet
per djemte e tyre te vrare...
Nisu Trim
ti je i fundit...
se une,
nuk kam per te te qare

Shko Trimi im!
Te qofte udha e mbare...

BIJTE E SHQIPES


dite MARSI
mbi trojet tona ndricoi drita
drita e LIRISE.
drite,populli qe moti e priste
ishte drita e lirise.
humnere qe me shekuj ishim
humnera qe drite nuk kishim
humnere qe e quanim roberi
dite MARSI,na ndriti rrezja
rrezja qe u quajte LIRI.
linden shqipet e malit
linden ne shkrepat e sharrit
linden bijte e lirise
linden trimat e shqiptarise.
UCK u gezoft ky emer
cdo shqiptare te mba ne
me jete qofshi trimat e shqiptarise
u bekofte zoti me jete e mot
e gezofshi flamurin e lirise
plumbi i juaj per shkaun
u befte vaj e lot.

D e s h m o r e v e


Gjaku eshte e vetmja metafore e kuqe,
qe vdekjes i jep kuptim, perjetesise rrenje.
Mbi imazhin e sakatosur te atdheut, Kosoves sime,
Aty ku gjemon toka, aty ku derdhet gjaku,
Aty do vije liria, keshtu thoshte bace Metush Krasniqi – Plaku.

Ne oda burrash eshte pjekur burreria,
n’oda burrash tingllonte dhe digjej teli i lahutes
Tingllonte me ma te lartin ze sharkia e eiftelia.
Jane percjellur kenget e burrave qe kishin trimeri
Aty n’oda burrash u lidhe besa per vdekje a liri.

Kosove trime, je kala nder shekuj,
mbi te gjitha simbol i qendreses,
Nder stuhi e shterngata qendrove e hekurt
Kosova ime, ishe, je e mbetesh e pushkes dhe e beses.

Kosova.... din ta emoj gjakun e deshmoreve,
gjakun qe din ta urren roberine,
Kur derdhet per toke te Kosoves dhe e sjell lirine.

Varg-varg rrjedh gjaku te pragu i pergjakur
Populli im shqiptare per liri i perflakur.
E hekurt UeK-ja, radhitet ne male,
xhamadan per deke dhe bene ftese
Leshohet kushtrimi e lidhet besa-bese.


Ka shume burra te ktij dheu e shume burra te fisit
Ka sternipa t’Skenderbeut, e nipa te Metush Krasniqit.
Ka Adem, Hamez e Shaban Jashara
Qe lirine tende Kosove,
shohin vetem me pushke perpara.
Ise Kastrati, Avdi Xhaqku e Rexhep Mala,
Nuhi Berisha e Kadri Zeka lum per ju bejne nanat,
Selver e Emin Kryeziu mee Besnik Marocen si luan
Rrahim Beqiri, Musli Imeri u flijuan per vatan.

Kush na e zbukuroj me t’madhe Dardanen,
Kush qendron ne k’te lapidare
Sabri e Driton Krivaqa dy djeme te nje nane,
Agush Isufi me rrespekt aty u qendron pran.

Dardane , qerdhe e madhe trimash perhere,
Musli Ymeri e Besnik Maroca me plot ndere
Luftuan e rane deshmore per tmos vdekur kurrrrrr
Kurr nuk ju harrojme , ju kem ne flamur.
Ku krisi pushka e te pareve, ne Prekaz,
pikrisht ne kulle te Jashareve,
Aty dridhej toka deri sa i madh e i vogel luftonte
Aty Legjendari Adem Jashari lufte po bente.
Nga kulla e Jashareve ne Drenice,
Liria rruge te mbare ka nise.
Nga kjo beteje ne front lufte,
u mbush Kosova plot lulekuqe.

...e kam pa me syte e mij o vllezer, o shoke ,
fluturimin e pavdekshem sy shqiponje
ndonese kishte plage ne koke,
Muharrem Fejza i thone.

Por....e shihja edhe ne enderr kur flija,
me plage ne gjoks kah ecte Haki Efendija.

Por qe kurr s’pranoj ligjet serbo-sllave,
e lart iu ndegju zeri, besa e FJALA
Me paraftyrohet para syve i madhi Rexhep Mala.
Kushtrim leshon sikur rrufeja qe pret
Kadri Zeka me shoke t’idealit te vet.

Nga mergimi po vie me vrap ,ishte Avdi Xhaqku
Krenari qe per Kosove deshmore ra,s’ju dhimt fare gjaku.

Nje amanet, qe Heronjet lan, nuk mundem dot pa ua thane:
Kur vritet nje ushtar lirie nga Hogoshti, fjala bie,
Ju mos qani, mos vajtoni,
por me zerin me te larte deri ne qiell kendoni.
Dhe mos thuani se u vra, Komandanti ISA.

Po te vritet edhe nje ushtar lirie, ju prap mos qani por me te madhe kendoni
Dhe mos thoni u vra ushtari me emrin Avdi
Por thoni se ra per Kosove e shqiperi.

……Ah, ete them per kta trima e heronje te lavdise
po, ….po nje gje e di, s
e kurrrrr nuk vdesin trimat e lirise.
Ata vetem sa bien,
gjakun ta njomin me te shijshmin ATDHE
Ata vetem sa bien per tju be ATDHEUT DHE.
Ata vetem bien per te mbi lulkuqet n’Kosove e ne edo ane
Bien per t’na treguar se LIRIA e Kosoves quhet NANe.

Per bijte e maleve, ushtaret dhe deshmoret e lirise KOSOVe kendo,
Kudo qe i ke e kado qe shtrihet e gjithe shqiptaria
E kur zeri juaj larte te jehoj, s’ka e’na ban moti as stuhia

BIRI I GJILANIT

Puthe djemt te fundit here
Nane e Babe t’a dhane bekimin
Dole bjeshkes ne pranvere
Andrra jote ish’ elirimi

Ishe trim me palce Kosove!
Per Liri jeten e fale!
Ti kufinin e bashkove
Komandanti ne Koshare!

Mbete Agim Ramadani
Ne Koshare si Bajrak!
Djali i Zhegres nga Gjilani
Epopene shkrove me gjak!

Ti je Bir i Poezise
Je ne vargjet e edo kange!
Luftetari i Lirise!
Trim i Fjales Atdhetare!

Ti je AGIM SHQIPTARIJA!
edo pranvere je midis nesh.
Ti jeton tek Ardhmerija
Agon dita – na buzeqesh!

Me eshte mbushur kjo plot dhimbje e malle
S’dua ta shoh te vuajtur popullin tim shqiptare,
Ndaj e kam guximin e kurre s’do te pushoj
Kosove lirine tende shume e deshiroj.

Me percollen Gjyshi e Babai, lot’ s’u pash ne sy
Ishin krenare qe dot’ luftoj per te shtrenjten liri,
hoqa oren e dores, kujtim te dashures ia dhash
pas shtate muaj martese qe ishim bashk.

Neper koke me sillen verdalle
Vuajtjet e popullit tim shqiptare,
Qe tani nga keto lartesi
Shoh se Kosova dot’ gezoi liri.

Ah.. po flisja me veten e sikur po rritem ne kete dite
A ka me gezim se t’i dal shkaut ne pritee
E ta nxjerr hakun shekullor qe na shkelen si popull
Vete te jeme zot ne Kosoves voter.

Ishin keto deshira te deshmorit tone te madh
Musli Imeri me krenari i kan thane,
Sot e kujton Zajqeci e Dardana me krenari
E kujton gjithe Kosova heroizmin e tij.
Musli Imeri o hero, o trim i rralle
Per edo qast te kujtojme me malle,
Lulekuqet e Prillit me aromen e pare
I ke ne gjithkund dhe ne lapidar.


Kosova sot eshte me e lire, frymon ma me gjalleri
Lagjeja „Bullaj“ kundermon arome lulesh plot freski,
Mareci ishte e mbetet fole shqipesh e fushe nderi
Aty ra deshmor per t’mos vdeke kurre Musli Imeri.