Importi i plehrave, ç’po ndodh në Rumani ose ajo që do të pësojë nesër Shqipëria

nga **Morena** Fri Nov 04, 2011 10:11 am

Kjo është një fotografi nga fshati Glina në Rumani ku përfundojnë plehra - apo mbetje :) - nga Italia

Importi i plehrave, ç’po ndodh në Rumani ose ajo që do të pësojë nesër Shqipëria Glina

Importi i plehrave, ç’po ndodh në Rumani ose ajo që do të pësojë nesër Shqipëria Glina

Përbindëshi
është zgjuar përsëri. Kanë filluar përsëri rënkimet e “Ochiul Boului”
(Syrit të Demit), vendgrumbullimit më të frikshëm të plehrave në
Rumani. Rënkon qëkur Napoli u gjet i mbuluar për të disatën herë nga
plehrat. Në Glinë – (fshati ku gjendet ky vend-grumbullim afër
kryeqytetit të Rumanisë, Bukuresht) – ekziston frika e kthimit të
rrezikut italian, ose ajo që njihet ndryshe si fluksi i kontenierëve me
plehra, drejtuar nga Kamorra.

Kanë
frikë se përtej deklaratave të qeverisë Berluskoni që premton, heqjen
dhe zhdukjen e malit të plehrave duke e shpërndarë në rajone të tjera,
do të filloj trafiku i anijeve fantazmë të tejmbushura me plehra. Kjo,
sepse paratë e vëna në lojë janë të shumta. Nuk është hera e parë që
kargot e plehrave italiane shkarkohen këtu dhe dihet edhe se pas këtij
operacioni ligjor fshihet dora e mafias. Toka tashmë është kalbur dhe
prishur. Liqeni dikur i Glinës, tashmë është zhdukur. Uji i zonës ka
marrë ngjyrë kafe të errët.

Historia e fshatit Glinë Importi i plehrave, ç’po ndodh në Rumani ose ajo që do të pësojë nesër Shqipëria Napoli-plehra-kopertina_0

Importi i plehrave, ç’po ndodh në Rumani ose ajo që do të pësojë nesër Shqipëria Napoli-plehra-kopertina_0

Plehrat
e Bukureshtit, shtresë pas shtrese formuan një kodër në jug-lindje të
kryeqytetit duke mbuluar pothuajse plotësisht fshatin e vogël. Ka njerëz
që marrin frymë duke thithur atë erë të keqe që nga 1976, kohë në të
cilën ish-lideri komunist Nicolae Ceausescu vendosi që në këtë vend të
hidheshin mbeturinat e Bukureshtit. Ashtu si Glina, janë edhe një mori
vend-mbledhjesh të tjera të shpërndara. Drejtimin e tyre, paçka që në
fasadë janë rumunët, e kanë italianët.

Fenomeni
i fundit, i cili ka alarmuar Interpolin, është lulëzimi i një morie
kompanish që merren pikërisht me plehrat. Projekti filloi para tre
vjetësh, kur biznesi drejtohej nga ortakë të don Vito Ciancimino (dënuar
me 13 vjet burg për bashkëpunim mafioz), që morën me firmën e qeverisë
rumune fushën e Glinës, krematorin në Ploiesti dhe një sërë
vendgrumbullimesh të mëdha në Mures dhe Baicoi. “Ecorec” që drejton
biznesin në Glina, u fitua nga grupi “Valente”. Dy vjet më parë, ata
vendosën që të luanin “ndeshjen” e tyre të parë për plehrat duke zbatuar
një plan modern për transformimin e “Ochiul Boului” duke mbyllur
kontratat me një pjesë të madhe të vendeve të Unionit Europian: plehrat e
tyre, drejt Rumanisë. Shumë prej korporatave tentakula të Vëllezërve
Pileri, që drejtonin grupin me në krye Gianni Lapis e Romano Tronci,
operojnë akoma në Bukuresht në sektorin e plehrave, në fushën e pasurive
të patundshme dhe në biznesin e modës.

Kontenierët
e plehrave vijnë nëpërmjet detit, dhe kalojnë lehtësisht kufirin nga
porti i Kostancës (Costanza). Ka raste që vijnë edhe nga Odessa dhe
Illichivs’k në Ukrainë. Gjatë muajve të nxehtë janë shtuar kontrollet në
kufij dhe gazetat rumune flasin për “caracativa”, (oktapodi italian),
rrjeti i shoqërive që ndajnë “llomkat” e plehrave. Është e lehtë ta
luash këtë lojë, këtu ku mafia dhe kamorra kanë kohë që janë
stabilizuar.

Mjafton
të mendosh që në 5 vitet e fundit janë arrestuar të paktën dhjetë super
të arratisur italianë të gjetur në këtë zonë: që nga Francesco
Schiavone, kushëriri i Sandokan, kamorristi Mariano Pascale i kapur në
Dubraveni, Ignazio Nicodemo etj., etj.

Ndërkohë
janë trefishuar kompanitë italiane që marrin pjesë në garën për plehrat
dhe që prezantohen në Romenvirotec, panairi më i madh që zhvillohet për
këtë biznes.

Nëse
në jug të vendit mbizotëron mafia kineze, rusët janë organizuar në kufi
me Moldavinë për të drejtuar trafiqet e mbeturinave toksike nëpërmjet
Republikave ish sovjetike. Më të fortët në këtë fushë janë dhe mbeten
italianët. Ata kontrollojnë veri-perëndimin, zonën e Bukureshtit dhe
deri poshtë në Detin e Zi. Për ata, mbeturinat nuk bëjnë pis, ato
pastrojnë. Mbeturinat pastrojnë para, dhe thithin fonde publike.
Bashkimi Evropian është dorëlëshuar për sa i përket financimeve për
modernizimin e sistemit të mbeturinave dhe kjo i mbush llogaritë
monetare të kriminelëve.

Si
rrjedhojë, “emergjenca Napoli”, për disa, është një pulë që bën vezë të
arta. Paguan qeveria, paguan Brukseli, paguajnë të gjithë. Firmosen
kontrata me korporata italiane, dhe plehrat ecin në “rrugët” e Kamorrës,
të përziera me plehra që në Itali është e pamundur t’i zhdukësh. Nuk
është fanta-shkencë, ky është rregulli: Plehrat janë tashmë një biznes
që sjell fitime më shumë se sa droga. Kriminaliteti ka bërë një
“kapërcim cilësor” duke u hedhur në të ashtuquajturat “sipërmarrje
ekologjike”.

***

Është
e qartë që strategjia bazë e riciklimit të plehrave shikon drejt
Lindjes. Mjafton të bësh vetëm një kalim të shtunave në “Bambo”. Është
një nga diskotekat më të mëdha të Europës Lindore, parajsë e ndërtuar
nga muzika, vajza të bukura dhe meshkuj biznesmenë. Pronarët janë dy
italianë që kanë ndërtuar një perandori të vogël në kryeqytetin rumun:
Xhiosu e Çiro Kastelano, nipërit e Pupeta Mareskas, mikja e njohur e
bosit Umberto Amaturo, gruaja e parë mes Kamorrës. Një tavolinë në zonën
VIP ta japin vetëm ata personalisht dhe pastaj paguan edhe 1000 euro
për të pirë vodkë komerciale. Jashtë vijnë rrotull Ferrari, Audi, BMË të
reja fringo. Në Bukuresht, seksi dhe biznesi janë shumë të përziera. Në
atë pistë vallëzojnë jo vetëm njerëz, por edhe miliarda, që nga Italia
kalojnë transit në Ballkan. Një inxhinier lombardez vitin e kaluar ishte
bërë pjesë e lojës duke dashur të behej pjesë e xhiros së shkarkimeve.
Dhe rezultati i vetëm që arriti ishte vajtja në spital me kocka të
thyera. “Shoqëritë pas të cilave fshihet krimi i organizuar, marrin nga
shteti (komunat) autorizimin për shkarkimet e plehrave”, – tregon ai për
“L’Espresso”. Është parashikuar zgjerimi i biznesit tashmë.

****

Pak
javë më parë policia rizbarkoi në Glina. Ndaloi disa kamionë. Brenda?
Ajo që pritej. Transportonin sasi substancash ilegale. Pak më në jug
arrestuan një shofer më një ngarkesë mërkuri. Këta janë arsyeja që
plehrat e Napolit për popullin rumun mbeten një ankth që rikthehet.
Pikërisht për këto mbeturina presidenti Traian Besesku vendosi një JO të
prerë në 2007. Po të shkosh sot në Glina ose në rrethina të tjera e të
flasësh italisht rrezikon jetën. Para disa muajsh të rinjtë e zonës i
përzunë të gjithë nga shkarkimet. Me ta është edhe Alin, një i ri që ka
punuar në Napoli në kantierin e pafund të “metropolitans”. E njëjta gjë
ndodh nëse shkon në jug, drejt Kostancës, ku një mori shkarkimesh
abuzive e kanë trazuar zonën. Banorët rrahën edhe një gazetar, reporter i
huaj. E konfirmon policia rumune dhe zyrat diplomatike. Këto të fundit
këshillojnë të mbrosh veten. Nga kush? Nga këta të dëshpëruar apo nga
ekomafia ballkanike?

_________________

Ky
artikull i shkruar nga vetë mediat italiane për Rumaninë, pas pak
vitesh mund të rishkruhet fjalë për fjalë për Shqipërinë. Artikulli
shpjegon çfarë po ndodh në Rumani, ku ndërmarrjet italiane dërgojnë
tashmë plehra të Italisë dhe vendeve të kontraktuara të BE-së. Si për
ironi të fatit, edhe lokalitetet në Rumani ngjajnë aq shumë me tonat.
Vend-grumbullimi kryesor është afër kryeqytetit, vendi ku shijohen
milionat e këtij biznesi i ngjan thuajse në detaje “Bllokut” në Tiranë.
Atje arrestohen mafiozë italianë, njësoj si në Vlorën tonë. Edhe atje
maunat vijnë fillimisht nga porti dhe shpërndahen në brendësi të vendit.
Vetëm se Rumania është 238.391 dhe 22 milionë kurse Shqipëria është
28.748 km 2 me rreth 3 milionë e gjysmë banorë (!)

Mbi
të gjitha rumunët vetëm pas disa vitesh të këtij biznesi, kur toka
është kalbur dhe prishur kurse liqeni i Glinës është zhdukur, po
ndërgjegjësohen çfarë po ndodh.

Shkruan
“L’Espreso”: “Pak javë më parë policia rizbarkoi në Glina. Ndaloi disa
kamionë. (nga ato që transportojnë gjoja plehra të zakonshme). Brenda?
Ajo që pritej. Substanca ilegale, ngarkesë mërkuri. Këta janë arsyeja që
plehrat e Napolit për popullin rumun janë kthyer në një ankth…”

“L’Espresso”:

“Emergjenca
Napoli”, për disa, është një pulë që bën vezë të arta. Paguan qeveria,
paguan Brukseli, paguajnë të gjithë. Firmosen kontrata me korporata
italiane, dhe plehrat ecin në “rrugët” e Kamorrës, të përziera me plehra
që në Itali është e pamundur t’i zhdukësh. Nuk është fanta-shkencë, ky
është rregulli: Plehrat janë tashmë një biznes që sjell fitime më shumë
se sa droga. Kriminaliteti ka bërë një “kapërcim cilësor” duke u hedhur
në të ashtuquajturat “sipërmarrje ekologjike”.

Rumania dhe Shqipëria

Pësimi
i Rumanisë (për të mos folur për vende të botës së tretë) është një
mësim i madh për ne, nëse duam të mësojmë dhe të mbrojmë veten dhe të
ardhmen e fëmijëve tanë. Edhe atje kontratat janë “ligjore” dhe
kontraktorët thonë që po sjellin thjesht “plehra të zakonshme”. Por
faktet tregojnë se brenda “plehrave të zakonshme” kryhet trafiku i
mbetjeve të rrezikshme të cilat janë problem i madh për tu zhdukur në
botën e sotme industriale.

As
plehrat e zakonshme nuk kanë përse vijnë në një Shqipëri që nuk trajton
dot plehrat e zakonshme të vetat. Por ato janë e keqja më e vogël.
Brenda tyre nuk mund ta dish kurrë se çfarë ka. Përfytyroni një anije me
ngarkesë nga Napoli, 7 mijë tonelata plehra të paketuara. Mendoni se
dikush mund ti kontrollojë ato nëse janë “plehra të zakonshme”, “plehra
për riciklim” apo “plehra të rrezikshme”? Në kufirin shqiptar??! Mendoni
se dikush do ti shoqërojë ato kilometër pas kilometri në territor
shqiptar për të kuptuar se ku venë dhe ku ndalen? Të gjithë e dimë, nga
deputeti e deri te qytetari më i thjeshtë, që kjo është e pamundur edhe
për shtete shumë më të zhvilluara se ne, kurse për Shqipërinë është
thjesht e pamundur!

Dhe
diçka tjetër: Rumania mund edhe t’ia lejojë vetes një “devijim”. Bëhet
fjalë për një vend me sipërfaqe 238 391 km2 dhe 22 milionë banorë.
Shqipëria është vetëm 28 mijë km2 me 3.5 milionë banorë. Si mund ta
përballojë territori ynë kaq i vogël, groposjen e plehrave të rrezikshme
që mund të na vijnë tani që rruga për ngarkesat e plehrave nga jashtë
është hapur?