Poezi nga *** Love***

Love,shume te bukura,lejohet ta shkruaj dhe une ketu nje poezi timen?

patjeter shefe do ishte kenaqesi dhe nder

Bukur shume me pelqejne, komplimentet e mia.

Ylli shkruajti:Bukur shume me pelqejne, komplimentet e mia.

Kjo duhet nje cike filozofi per ta kuptuar por nejse.
:##:
Kjo ka qene nje poezi qe e kam shkruar kur nje person ndodhet ne nje traume psikologjie(ka qene dhe si tip detyre me sakte)

Ne erresiren qe vret
hena eshte deshmitare
Ne keshtjellen e vetmuar
un jam sundimtare.
Bej te arratisem
por prap e kthej koken
E padukshmja me terheq
qielli puth token.
Ne muret e larta
me gjak te betonosur
dimensionet skan fund
erresira eshte e persosur.
Fantazma te kuqe
rreth meje kalojn'
bej ti perqafoj
por krahet sme lejojn'
Kerkoj te gjej nje cep
si e padukshme te ngjaj
por e padukshme sbehem
se te padukshmet s'qajn.

Uf tashi ketu do njihni dhe anen time romantike.
Ndoshta mamit do ti hapem
ndoshta dicka duhet ti flas
Do ti them dicka intime
Mos e bej zemren te pal.
I thash-E njoh
Vetullat mblodhi
I thash-I fola
As syte smi hodhi
I thash - E takova
Cjan keto veprime?!
I thash -E dua
M'tha s'je me bija ime
Dhe yjet po veshtroja
Diku ne hapesir'
Ku kam gabuar,
me te sjam sjell mire.
Un i hapa zemren
I thash dicka intime
Ajo si shpreblim
M'tha "s'je me bija ime".

Sa her ne endrra shoh
Nje princesh simpatike
Me duket si kur e njoh
Madje e kam edhe mike
Ajo me beri ftese
Ti beja vec shoqeri
Por i erdhi ne kujtese
Qe me mua kish ren n’dashuri
Un s’jam familje mbreti
As princ sisha vertet
Se di cfar tek un gjeti
E m’tha: te du perjet
E embel dhe e bukur
Buzqeshjen mu ma fal
Vallzova me nje flutur
Me nxorri mu shum mallll…

Edhe nje nat ne pritje po mbaron
Dita e re ne pritje po fillon
Edhe sa net te tjera do te mbarojn
Sa dit te tjera ne pritje do fillojn

Ah sa me ka marr malli shum po me mungon
Po me mungon gjithqka qe te perket ty
Aroma jote syt e zi

Vetem fjalen pritje sa e urrej si erdhi kjo dit qe ta perjetoj
Kjo e shkret sa shum esht lendu
Sepse pritja me rrjet e ka rrethu

Athu dovjen ajo dit ket rrjet ta shkepus te lirohem nga aty
Dhe te hidhem ne krahet e tu
Nuk e di kjo sa ka me duru ket rrjet qe e ka roberu
Po ta jap fjalen qe do jem e fort se per ty bej gjithqka ne ket bot
se pa ty nuk jetoj as nje sekond

Shpirt mi jep Syt te te shoh sa e Bukur je , se Zemren e di si e ke . . .
Shpirt mi jep Buzet të ti ndjej , se të ëmbla e di se i ke . . .
Shpirt ma jep Lumturin , se un pa ty nuk jam i Lumtur . . .
Shpirt ma jep Gezimin , se Gëzimi im je ti . . .
Shpirt më jep ndriçimin e rrugen , se pa ty ndodhem ne Tunel . ! .
Shpirt më bej Trëndafil , se ti per mu je Tulipan . . .
Shpirt mos më bej te Vuaj , se do Vuajsh më shum . ! .
Shpirt mos më thuaj ste Dua , se un të Adhuroj . . .
Shpirt të dua se je e vetmja për Mua , pse nuk jam un ashtu per ty . ? .
Shpirt te dua se kam prëgatitur nje Dhuart per ty ,a pranon kët unaz për Dashuri ??

Ish nje Vajz e bukur
Bukuroshe si nje lule,
S’donte te martohet kurre
Se, si pelqente asnje burre:
Ky i shemtuar shume
Ky i shkurt ky i gjate
Ky i trashe e ky i thate.
E Dua nje tjeter lum e lum,

Nuk la njeri pa’e sha
Athu kush mu ka mem marr
Une dua nje nga dora e pare
I bukur si jam une vete
I pasur dhe i levduar
Shume i ditur dhe me mend
i duruar dhe per gjdo vend

Po keto dhurata
i deshti vajza ne nje vend
Dhe Vajza mbeti pa’u Martue
Shkuan vite kater a pese
Vajza séshte me si me pare
Tash kerkon burre e smund te gjen
Por s’doli njeri qe ta marre
Se u plak e u shemtua
Kur erdhi dita meu martue
desht e s’desht u martua
me nje plak e kuku per mue

Loti s’do të Pushoj

ç’nga dymbëdhjet korriku
Loti mërrjedh si krua
Se di a ka ardhë te ti
Se di a te ka takuar

Ai po vjen te ti
Ta thot veq një fjalë
Se të desha shumë
E për ty kurrë
S’do të ndalet

E ti si të duash
i jep ndonjë porosi
Qoftë si shpresë e kotë
Apo hidhe në Arrati

Ai mund të shkoj në qiell
Po atje s’mund të rri
Ai kurrë s’do të pushoj
Sa do të ketë larg ty.

Një fjalë që dua
Kurrë nuk ma thua
Një fjalë të vërtetë
Që më mban në jetë

Pse nuk më thua
Të dua
Pse hesht
Atë fjal po e pres

Atë fjal të vlerë
Që sjell Pranverë

Ajo është jetë
O yll o lulja ime
Po të ma thuash
Të dua
Unë do të kem qetësi

Syri imë mori shikimin tuaj
Unë brenda shpirtit ndjej detin
Ju jeni engjull i butësive
Koka juaj mban syze te errta

Nga lartë shikoi dhëmbjet
Digjet zemëra për bashkim
Zugu largë fluturon
Unë i humbur në përjetim

Ngjyrat më shoqronin
Ti levizje nga koka ime
Shikoja trupin tuaj
I shoqruar me kujtime

Deti ujin më nuk mbanë
Zemëra juaj fiton dashuri
Ju jeni engjulli në ngushllim
Jeta humbës i madh.

Buzet e tua
si qershi
ti puth pak
i kam shum zili
un i kam te ngrohta
qe tmi kafshosh
por jo ti shijosh
sepse sjan brosh..

Eh ta dish sa shume te dua
do te rrije veq me mua,
dua ti ndjej buzet e tua,
dhe fjalet qe vetem ti mi thua.

Sa her ne endrra shoh
Nje princesh simpatike
Me duket si kur e njoh
Madje e kam edhe mike
Ajo me beri ftese
Ti beja vec shoqeri
Por i erdhi ne kujtese
Qe me mua kish ren n’dashuri
Un s’jam familje mbreti
As princ sisha vertet
Se di cfar tek un gjeti
E m’tha: te du perjet
E embel dhe e bukur
Buzqeshjen mu ma fal
Vallzova me nje flutur
Me nxorri mu shum mallll…

Ish nje Vajz e bukur
Bukuroshe si nje lule,
S’donte te martohet kurre
Se, si pelqente asnje burre:
Ky i shemtuar shume
Ky i shkurt ky i gjate
Ky i trashe e ky i thate.
E Dua nje tjeter lum e lum,

Nuk la njeri pa’e sha
Athu kush mu ka mem marr
Une dua nje nga dora e pare
I bukur si jam une vete
I pasur dhe i levduar
Shume i ditur dhe me mend
i duruar dhe per gjdo vend

Po keto dhurata
i deshti vajza ne nje vend
Dhe Vajza mbeti pa’u Martue
Shkuan vite kater a pese
Vajza séshte me si me pare
Tash kerkon burre e smund te gjen
Por s’doli njeri qe ta marre
Se u plak e u shemtua
Kur erdhi dita meu martue
desht e s’desht u martua
me nje plak e kuku per mue

Loti s’do të Pushoj

ç’nga dymbëdhjet korriku
Loti mërrjedh si krua
Se di a ka ardhë te ti
Se di a te ka takuar

Ai po vjen te ti
Ta thot veq një fjalë
Se të desha shumë
E për ty kurrë
S’do të ndalet

E ti si të duash
i jep ndonjë porosi
Qoftë si shpresë e kotë
Apo hidhe në Arrati

Ai mund të shkoj në qiell
Po atje s’mund të rri
Ai kurrë s’do të pushoj
Sa do të ketë larg ty.

Share
236
Posted in Poezi | Tags: poezi shqi

Një fjalë që dua
Kurrë nuk ma thua
Një fjalë të vërtetë
Që më mban në jetë

Pse nuk më thua
Të dua
Pse hesht
Atë fjal po e pres

Atë fjal të vlerë
Që sjell Pranverë

Ajo është jetë
O yll o lulja ime
Po të ma thuash
Të dua
Unë do të kem qetësi

kam vendos te vdes
vujtje te mos pres
nje lule te kuqe dua nga ti
je dashnori i par qe te deshta me shpirt
gjaki im rrjedh ne vena tu
zemra jote eshte vendos ne mu
fsheftsirat tua nuk ja tregoj as kuj
sepse un po vdes ato do ti kam ne at bot ngarkes
kur te mbledhen shoqerija
a do te me kujtosh ndoj her
a do tma vizitoni varrin
a do te nini mungesen tem
librat e mija
te shkreta dua me mbet
kur ti marrin ti shfletojn mu tme kujtojn

Jam e heshtur pa fjalë,
se çdo fjalë për ty mbaj ,
jam pa shpresë , jam pa ëndërr,
jam pa shpirt jam pa zemër.
Jam pa frymë e pa jetë,
sikur një qiri duke u tret.

Urrej vetën time,
se të do kaq shumë,
i urrej ëndrrat,
se më len pa gjumë,
e urrej detin,
se nga ty më ndan,
te urrej ty,
se nuk të kam pranë,

Dua ti ndiej në ty nxehtësinë ,
në përqafimin tënd vetveten gjeta,
dua të ma kthesh dashurinë,
dhe puthjet e nxehta.

Një gjë dua që ta them,
mbaje në zemër mbaje në mend,
kur një shpirt tjetër ta duash,
dashurinë tonë atij ti thuash,
të, të dojë aq sa të desha unë,
as më pak e as më shumë.

Ti fala sytë ,ti me verbove,
ta fala zemrën , ti ma copëtove,
ti fala ëndrrat, ti i shkatërrove,
ta fala dashurinë, poshtë e hodhe,
sa e zbrazët në shpirt u tregove.

Lule, pse strukesh kur pranë më ke?
Pse një herë nuk shikon nga unë?
Dhe pse bëhesh kinse nuk më njeh?
Ndonëse ne njihemi shumë.

Bashkë me tradhti më tradhtoi bukuria,
Edhe pse unë e desha përgjithmonë,
Sa e pa drejt është dashuria.
Dikën gëzon e dikën lëndon.

Por shpirti im lehët nuk jep dorëheqje,
Për ty jeton edhe më pak shpresë,
Nëse nga ti nuk merr një përgjigje,
Nuk i mbyll sytë që të vdes…