Poezi Dashurie

:bravo: :bravo: :bravo: .
lum kjo shoqni..
per cunat dhe gocat.qe ka..
se per poezi ...
keta qenkan hata...;
:bravo: :bravo: .
me shume se poezia...
flet zemra e shkrete..
dikush ne gezim ..
e dikush ne siklet..
:bravo: :bravo: ..
por per tu habit..
robi ben poezi..
kur eshte ne dashni..
or kurr urren njeri..
:bravo: :bravo: ..

Me trenin e fundit
Po udhetoja ate nate
Ne nje cep te
vagonit
Dallova dy sy te arte.
Ato ishin te perlotur
E shume te trishtuar
Ne nje pike te
vetme
Rrinin te fiksuar.
Qerpiket e saj te gjate
Larte e poshte leviznin
Me driten e tyre te
zgjarrte
Zemren fort ma trondosnin.
Me erdhi keq per ato sy
Dhe nuk durova dot
U afrova dhe e
pyeta
Perse derdhin lote.
Zerin tim kur e degjuan
Lehte u ngriten larte
Kur mua me
veshtruan
Ne shpirt m’u ndez nje flake
Ishin syte e nje vajze
Qe kerkonte pak meshire
Nuk ma tha me
fjale
Por i lexova ne fytyre.
Fytyren e kishte te ftohte
E shume te pikelluar
I mungonte nje e
ngrohte
Sadopak per ta ngushelluar.
Qe doja ta ndihmoja
Menjehere e kuptoi
Ndihme kur i ofrova
Nje
buzeqeshje me dhuroi.
Zemra iu ngroh
Fytyra si yll i ndricoi
Dhe nga syte e shkruar
Loti
me nuk i pikoi.
Pikat e fundit te loteve

Neper faqe i mbeten
Nga fjalet e
mia
Dalngadale iu treten.
Ne bisede e siper
Me shpjegoi shume pak
Se si prinderit e saj
Jashte
e hodhen kete nate.
Kur e pyeta se perse
Nuk donte te me tregonte
Poshti i uli syte
E
perseri nisi te lotonte.
Te lutem me trego
Iu dejtova perseri
Cfare i shtryri prinderit
Qe
vepruan keshtu me ty?
Kembenguljes time
Ajo nuk i rezistoi
Nje histori shume te
trishtushme
Nisi te me tregoje.
Kur pak dite me pare
Ne shtepi dikush kishte shkuar
Dhe prinderve te
sai
Doren e saj u kishte kerkuar.
Por prinderit te padrejte
Ndaj sai ishin treguar
Me nje djale qe ajo se
donte
Vendosen per ta fejuar.
Ndai kesai padrejtesie
Vajza kishte reaguar
Me nje pergjigje
negative
Prindeve iu ishte drejtuar.
Eshte e drejta ime personale
Qe shokun e jetes ta zgjedh vete
Nuk dua
nje jete banale
Por dua te jetoi ne realitet.
Ndaj ndjenjave te vajzes
Dicka kishte vepruar
E ne mesin e kesaj
nate
Prej shtepie ishte larguar.
Historia e saj trishtuese
Me tronditi thelle ne shpirt
Doren ia
shterngova
Dhe e ftova ne shtepi.
I qendrova prane ate nate
Me shpresa duke e ngushelluar
E zemra e saj e
vrare
Nuk reshti duke me falenderuar.
Kur mengjesi agoi
Ajo u zgjua shpejt
Me tha tani duhet te shkoj
Ty
do te jem borxhli perjete.

Me fjale te embla iu luta
Qe te qendronte me mua
Lehte ne faqe e
putha
Dhe i thashe “Te Dua“
Kur degjoi fjalen te dua
Ajo u ngroh ne shpirt
S’dinte c’te thoshte nga
habija
Dy pika loti i rrodhen mbi syte
Me buzet e sai si zjarr
Me peshperit lehte
Ti me sherove zemren e
vrare
Perjete e jotja kam me mbete.

Vuaj me një vuajtje
Plotë shpresë
Vuaj nën hijen e vetmisë
Nën
rrjedhën e lumit
Mbi vullkanin e trazuar
Vuaj edhe kur je me mua
Edhe
kur jeta
Si me shpatë na ndan
Vuaj edhe kur më shikon
Me sytë plotë
melankoli
Edhe kur dielli lind
Pa Ty
Vuaj edhe kur
perëndimi
Vujatjet e ditës i mbyll
Dhe hap shtegun
E ëndërrave
plotë
Trishtim
Vuaj edhe kur era
Më bart si puplën
Edhe kur jam
plumb i rëndë
Nga brengat e ditës së shkuar
Vuaj dhe nuk di pse
vuaj
Vuaj pse ashtu kot vuaj
Apo pse vuajtjen për ty
Në letër e
shkruaj!?

Mos harro se diku ne bote egziston një

vajz qe te do...

Filluam rastesischt ashtu dhe fund i

dham..

për fjalet e embela nuk me mjaftuan por

prap me lenduan

Ndarja ka qena e hidhur loqk kur ende te dua

Por sot nga jeta jote po dale

Zihe se kur me pare s'me ke pare

Binde veten se jam vdekur

E nuk jam e lenduar e duke hekur.

Te dua po me thua për qe nuk po mund te

vendos.

E qe nga un do te ikish dikur larg do te

shkosh.

Ngaqese nuk podon me shum te melendosh...

Por diqka mbaje ne mend se qenja ime do te

lendon ty

Ka do qe te shkosh mu sdo t'me takosh,

une nuk do te jem aty por imagjinata jote

do te me kujtoj

Koha qe i kaluam bashk do te mundojn

Ndoshta do te pendohesh pse pa dashje me

lendove por do te jete shum von...



një natë so te del gjumi e do te sillesh ne

shtrat, nga njeri krah ne tjetrin por

KOT.......

Do te zgjohesh me vrull do te sillesh ne

shtepi ku muret do te shtrengjne

E do te dalesh ne mesnate ne rruge

NDERGJEGJA DO TE VRET....



Ne qdo ane te rruges do te dal perpara une

Nga qdo ane qe do te shiqosh do te kesh

kujtimin tim

Ateher une nuk do te jem me ne kete bote

Atehere ndoshta do te pendohesh

Ndoshta edhe për here te pare dot qash

Mirepo....ndergjegja qe me le duke

te dashur qdo her do te ndjek pas....



Rruget qdo here do te behen me te gjata

nuk ke nga te ikesh

Do te shkosh te ulesh ne vendin ton ku u ulem për here te pare....

Aty do te vij un dhe ne heshtje do te

them UNE TE DESHTA....

Do te te qmend kjo fjal do te ben dhe i hipor KOT....

Vitet do te kalojn e stinet ndryshojn

Kur pranvera te vije eja te me vizitosh ne vare perseri

Aty mbi vare një lule do ta gjen sdi ti qe ta

mere a ja vlen ....?!

E kur vera do te vi shiko ne qiell do te me

gjesh mua aty

Njera nga yjet une di te jem dhe me

te thyer TE DUA do te them.

E ne vjesht do te kesh me veshtire do te kujtohet dita me e mirë

Dita e cila na bashkoj e dashurija jon filloj....

Por kjo stine do t'jete dhe tmerr për ty e

MUA

Do te kujtohet dita kur me le duke me then te dua

E une ne heshtje veq qendrova plaget qe i

mora vet i sherova

Kjo stine me shiun e saj varrin do t'ma

shemb e mua zemra do te me dhemb

E syri do te me lotoj qdo pike shiu do ta

shoqeroj....

E ne dimer do te kesh shum ftoht sdo te

me kesh mua qe te mbaj ngroht

Kur bora do te bie do te kujtohem une

perseri....

E kshtut vitet disi do ti kalosh por me se ke......

QE TE DON

Ajo vdiq dhe jeta jote shkoj.

por kujtimi i saj me ty do te jetoj

Pse te deshta nuk e pendova duke qeshur

jete nderova

Kur te gjithë qajn për mua edhe ti qaj pse

pa ty ket jete e kam jetu...

Me lendove ndoshta dhe pa qellim por ky

paska qen FATI IM

Me mirë me kohë me the te ndahemi se sa

me von

Me the se ke frig se ndoshta dhe me shum

dot me lendosh

Por plaget qe mora mua me mjaftuan

E gjalle ne VARR mua me quan.....



TE DUA
zemer1 zemer1 zemer1