Re: A duhet te shembet Piramida,nje argument..

nga **durresi86** Sun Nov 07, 2010 6:16 pm

liqen ka vetem bretkocka e gjarperinj qesh

nga **Goc Tirone** Sun Nov 07, 2010 6:22 pm

tashi se me pare ishte i paster liqeni

nga **Morena** Tue Nov 09, 2010 7:26 pm

Debati i plotë mes dy aktorëve kryesorë të politikës në vend, mesazhet e Topallit dhe Berishës dhe përplasja për rolin e Enverit

Çështja e prishjes apo jo të Piramidës në qendër të Tiranës ka prodhuar dje një nga debatet më të rralla të politikës shqiptare. Më shumë se katër vjet tension dhe përplasje mes liderit të mazhorancës dhe atij të opozitës janë shfryrë dje në mjediset e Kuvendit gjatë takimit të mbledhur enkas për Piramidën.
Edhe pse në sallë kanë qenë shumë ministra dhe zyrtarë shtetërorë, ata që kanë folur kanë qenë vetëm Edi Rama dhe Sali Berisha. Si gjithmonë në mes ka ndërhyrë si "fanti spathi" edhe kryeparlamentarja Topalli. "Shekulli" boton të plotë debatin për prishjen e Piramidës, si dhe çdo gjë tjetër që ndodhi në ish-sallën e mbledhjeve të Byrosë Politike.

Sali Berisha: Ky është tragjizmi i arkitekturës së viteve të diktaturës. Sigurisht që çdo sistem ka detyrimet e veta. Por, kjo qeveri dhe qeveritë përpara saj nuk kanë pasur mundësi që të angazhohen me ndërtime publike, sepse kanë pasur një mijë probleme të tjera për të zgjidhur, duke filluar nga gota e ujit, tek rruga, rrugicat, shkolla dhe me radhë. Mirëpo, vendi gjithnjë e më i madh bëhej nevoja për parlamentin e ri.
Në këtë kontekst, jo vetëm në legjislaturën që shkoi, por edhe përpara saj ishte ngritur një komitet që po shqyrtonte mundësinë e ndërtimit të parlamentit të ri. Konkursi i fundit i studiove serioze, i studiove ndër më serioze erdhi i ndarë. Arkitektura ka gjuhën e saj.
Në këto kushte u përcaktua të ndërtohet parlamenti tek vendi ku ndodhet mauzoleu i diktatorit. Mauzoleu i diktatorit i parashikuar për balsamimin e tij, por dështoi në atë proces, zë një sipërfaqe katër herë më të madhe se sa Këshilli i Ministrave të Republikës së Shqipërisë.
Nga ana e sipërfaqes, mauzoleu i diktatorit ishte parashikuar si shtëpi e përjetësisë tokësore të tij, se për në qiell ai i kishte ndarë hesapet, ishte ateist. Mauzoleu u vendos aty për të përjetësuar kujtimin e një njeriu, që në historinë e këtij kombi do të mbetet njeriu më barbar, më mizor, më gjakësor i të tëra kohërave. Njeriu që çoi kombin në alternativën për të qenë apo për të mos qenë.
Edhe për aq sa është nostalgjia do të thosha që ajo është gjëja më absurde dhe më e pajustifikueshme. Shumë drejtë mund të shtrohet pyetja pse tani? Sepse tani kjo qeveri ia doli të disponojë të gjitha mjetet për ta ndërtuar atë, duke zbatuar të gjitha projektet, duke rritur rrogat, duke ndërtuar shkolla, duke ndërtuar rrugë. Faktet flasin më shumë se fjala, thotë Platoni.

(Edi Rama tund kokën në shenjë mohuese)
Teatri kombëtar merr një sallë mbretërore, nga sallat më të bukura në Europë, e vogël, e bukur, akustike, me një arkitekturë dinjitoze. Fatmirësisht parlamenti i bëri një rindërtim të shkëlqyer që i përgjigjet në të gjitha aspektet edhe atyre që vijnë, ju informoj se artistët e kanë pritur me një kënaqësi shumë të madhe.
E ftoj kryetarin e Bashkisë së Tiranës të japë ndihmesën e tij. Këtu do të organizohen qytetarët e Tiranës, do të jenë ata dhe të Shqipërisë, maketi do të kalojë dhe do të jepen vlerësimit. Krahas jurisë së prapaskenës do të ketë dhe një juri publike. Do të krijohen sistemet më të mira të komunikimit, që edhe qytetarët do të votojnë projektin, natyrisht pa kuti, votim elektronik.
Sikundër do të përgatitemi paralelisht për kontraktimin e firmave më të fuqishme, sepse 28 nëntori i vitit 1912 po afron, duhet që etërit e pavarësisë të jenë më 29 nëntor shpirtërisht të pranishëm në atë parlament dhe në atë sallë, duhet që shqiptarët të festojnë pavarësinë e tyre me një parlament të ri.

Jozefina Topalli: Faleminderit zoti kryeministër. Kush e dëshiron fjalën?
(Jozefina Topalli sheh nga Edi Rama. Ky i fundit hesht.)

Jozefina Topalli: A do kush fjalën? A do kush fjalën? Atëherë jepi një gotë ujë të gjithëve. Atëherë zoti kryeministër, meqenëse nuk e dëshiron kush fjalën, Kuvendi ka punuar deri tani në kushte aspak të përshtatshme.
Për të gjithë ato që kanë parë parlamentet nuk ekziston një godinë më e përshtatshme që s'ka asgjë të përbashkët me atë që duhet të ishte tempulli i demokracisë, me atë që duhej të ishte parlamenti i Shqipërisë.
Jemi vonë. Duhet të rikapim kohën për të ndërtuar një godinë të re të parlamentit që të jetë dinjitoze. Padyshim që është një sfidë e vështirë. Unë kam dëgjuar dhe deputetët e opozitës që janë natyrisht me të drejtë të pakënaqur me këtë godinë...
(Edi Rama )

Jozefina Topalli: Kështu që, me këtë rast i kërkoj kryetarit të Bashkisë, kryetarit të grupit Parlamentar dhe të gjithë opozitës që ta mbështesin se është parlamenti i vendit të tyre, parlamenti i gjithë Shqipërisë. Po, faleminderit.
(Edi Rama kërkon fjalën).

Jozefina Topalli: Po, zoti Rama urdhëro.

Edi Rama:Pikërisht se është parlamenti i vendit tonë dhe nuk është parlamenti i një pale, është parlamenti i të gjitha palëve që përfaqësohen në Kuvend përmes deputetëve ne e kemi mbështetur pa asnjë ngurrim nismën tuaj zonja Topalli për konkursin e mëparshëm të parlamentit të ri.
Jo vetëm kaq, por besoj që edhe përgëzimet që ju kemi bërë aso kohe kanë qenë plotësisht të merituara. Pasi edhe për eksperiencën time në krye të Bashkisë në raport me konkurset ndërkombëtare, e kam thënë dhe e përsëris, ka qenë një nga konkurset më të mirogranizuar dhe me një rezultat që ishte dhe mbetet spektakolar për nga pikëpamja e zgjidhjes.
Jo më kot, juria ndërkombëtare e asaj kohe, e drejtuar nga një personalitet i padiskutueshëm që nuk ka asnjë gjasë të ketë dashur të bashkojë të vdekurit me të gjallin, bëri një zgjedhje të guximshme për atë sallë. Ju siguroj që ajo sallë do të ishte unike në botë, sallë parlamentesh ka në çdo vend që voton, ka gjithfarëlloj zgjidhjesh dhe teknologjikësh.
Por, atë sallë në atë kontekst s'e ka asnjë vend të botës. Ajo sallë do të kishte një unikalitet të papërsëritshëm për vetë historinë dhe kurajën e arkitekteve dhe të jurisë që bëri atë zgjedhje.
Ju nuk e keni për gjë të improvizoni përditë dhe madje me kosto sepse për atë konkurs u angazhua dhe një burim të ardhurash. Pse u hoq dorë nga ai projekt? Pse sot pas një periudhe kohe relativisht të gjatë dhe të shkurtër njëkohësisht ne rimblidhemi këtu për një konkurs tjetër, për një ide tjetër.
Prezantimi i arkitektëve që fituan konkursin është i vlefshëm kulturalisht dhe konceptualisht edhe për ju që nuk dalloni dot godinën nga konteksti historik. Është problem kulture ky.
Por në rast se i kthemi atij prezantimit arkitektët e prezantuan shumë qartë qëllimin e tyre dhe dhanë arsye jashtëzakonshme legjitime për zgjedhjen e tyre, që sallën e parlamentit ta vendosnin mbi këtë godinë.
Ndërkohë, ka një tjetër aspekt. Siç vjen dhe improvizon kryeministri, improvizoi për të bërë teatrin më të bukur në botë dhe galerinë më të bukur në botë tek Piramida. Ai improvizim iu kushtoi shqiptarëve disa miliona euro.
Një vendimmarrje absurde për të hequr Top Channel nga Piramida në atë kohë. Sot ne jemi këtu për t'iu rikthyer asaj hapësire, pasi janë hedhur në lumë disa miliona euro, janë kontribute të shqiptarëve për buxhetin e shtetit dhe shpenzohen sikur të ishin të shtëpisë suaj.
Ka një plan për Tiranën. Ky plan ka të përcaktuar perspektivat për të gjitha godinat. Ndër to përcakton dhe vendosjen e teatrit kombëtar ku është sot parlamenti i vendit.
(Sali Berisha buzë)
Në këtë rast, pa dashje kryeministri ka shkuar në të njëjtën linjë me planin. Por fatkeqësisht me kaq vite vonesë, sa për çdo vit shqiptarët i kanë paguar vonesës 1 milionë euro. Nuk ishte e nevojshme fare të hidheshin të gjithë ato lekë për të bërë teatër brenda në Piramidë.
Ndërkohë që, plani orienton zhvillimin e zonës me një pellg kulturor, i cili përfshin të gjithë hapësirën, nga galeria kombëtare e arteve deri tek parlamenti aktual që bëhet teatri kombëtar, duke integruar atë godinën që vazhdon të jetë e ministrisë së Mbrojtjes dhe organizon dasma Ministria e Mbrojtjes atje...
(Sali Berisha )
...Si një ministri kulture me qendrën ndërkombëtare të kinematografisë, me agjenci të tjera kulturore. Pra, mbyll të gjithë atë hapësirë si një pellg kulturor, duke transformuar të gjitha hapësirat e ndërmjetme të këtyre godinave në hapësira publike për këmbësorët.
(Jozefina Topalli shkruan një mesazh në telefonin e saj, ia kalonin telefonin Sali Berishës. Ky i fundit ia kthen sërish pasi lexon mesazhin)
Ndërkohë, sytë e zëna me perden e urrejtjes, por edhe të padijes, ju pengojnë të kuptoni që i gjithë ai plan është një instrument për të adresuar këto probleme që edhe po diskutojmë sot.
(Jozefina Topalli i afrohet Sali Berishës, komunikojnë bashkë)
Nuk ka asnjë diskutim që godina e Piramidës kërkon një zgjidhje. Ajo nuk u arrit të kthehej në Qendrën Ndërkombëtare të Kulturës. Iu bë një hap përpara simbolikisht, iu vu emri Pjetër Arbnori. Sot nuk diskutojmë më për mauzoleu, se nënkupton një varr. Ai nuk ishte mauzoleu, ai ishte muzeu i diktatorit, i cili u zbraz nga gjithçka që ishte brenda.
Sot ne po diskutojmë për Qendrën Ndërkombëtare të Kulturës Pjetër Arbnori, nuk diskutojmë për mauzoleun, se aty s'ka as varr dhe as hije më të diktaturës, përveç se ajo hija që rrotullohet në kokat tuaja, që ju ndjek pas dhe që nuk ju ndalet dhe ju bën të harroni një gjë, që është themelore, problemi që ka shoqëria jonë sot nuk është më me Enverin si Enver, se e ka përcjellë Enverin me kohë dhe me vakt, por me enverizmin si kulturë dhe si metodë në të gjitha sjelljen dhe në komunikimin shoqëror.
Për fat të keq, këtë problem të madh që ka kjo shoqëri prej 20 vitesh e mbartni ju dhe jo ne. Megjithatë, të qëndrojmë tek çështja. A mund të bëhet Qendra Ndërkombëtare e Kulturës Pjetër Arbnori parlament? Pa dyshim që mund të bëhet.
Një gjë duhet të zgjidhim ne dhe për ne s'ka më problem, problemin e ngrehinës ekzistuese, nuk ka të bëjë fare, mos të hyjmë më në këtë debat, e fyen kulturën dhe inteligjencën europiane, nuk ka të bëjë me Enverin apo me këto nostalgjia, por ka të bëjë me dy aspekte.
Një aspekt është aspekti historik-arkitektonik dhe aspekti financiar. Në rast se zgjidhim këtë pikë, këtë e them në cilësinë e kryetarit të bashkisë, por edhe në cilësinë e njeriut të kulturës dhe të artit që nuk e pranon dot talebanizmin në raport me objektet. Sepse i çfarëdo kohe qoftë dhe me çfarëdo arsye u motivoftë është talebanizëm.
Taleban ishte Enver Hoxha dhe regjimi i tij që i hynë me dinamit dhe hodhën në erë 2400 kisha, që dogjën mbi 3000 libra fetarë. Taleban është edhe e kundërta, që të bësh atë që bënte Enver Hoxha me trashëgiminë kulturore dhe historike të këtij vendi. Këtë nuk do ta bënte asnjë vend europian. Nuk ia vlen të humbasim në një debat kur flitet për gishtin, kur gishti tregon hënën.

Jozefina Topalli:Faleminderit. Kush e dëshiron fjalën?
(Sali Berisha kërkon fjalën).

Jozefina Topalli: Zoti kryeministër...

Sali Berisha: Së pari, dua të them se ndërtimi i parlamentit sipas planit përcaktues të Tiranës është në vendin më të përshtatshëm, sepse plani francez e lë atë problem të hapur. Për sqarim për opinionin, aty ka qenë e parashikuar të varrosej i balsamosur diktatori. Por, balsamimi ishte një proces i komplikuar dhe cilido që dëshiron mund të shkojë të gjejë shenjat e varrit, të sarkofagut.
Më vonë, pasi ky proces nuk mund të përfundonte në atë mënyrë, u vendos busti i tij. Pra, nuk kemi të bëjmë këtu thjesht me një trashëgimi arkitekturë se cila do të ishte, duhet parë me një farë me interesi. Unë s'mund të them kurrë, duhet të jem i hapur me ju.
Nuk ekziston tek unë kulti i armikut, sepse armiku urrehet. Unë nuk urrej njëri ndaj dhe mendoj se këto terma që përdorni ju, taleban etj., mendoj se janë terma që dalin nga një prapavijë psikologjike shumë e pafavorshme.
Sikundër për projektin, ju e quajtët më të mirin në botë, ai është afrodiazik, por, së paku, minimumi zgjidh disa probleme të tjera. Nuk po marr afrodiazizmin e tij, por po marr atë që kemi ne legjendë, keni parë, s'keni parë një i vdekur me të gjallë.
Atëherë, kjo e dëmton në moral ndërtimin. Unë e kuptoj se artisti ka mënyrën e tij të perceptimit të gjërave, por kjo nuk duhet të thotë se ky është etaloni sesi duhet ta perceptojë shoqëria, sepse ai s'është më artist, nëse pretendon për këtë.

Jozefina Topalli: Faleminderit zoti kryeministër. Urdhëroni zoti Rama.

Edi Rama: Zoti kryeministër, ju flisni për seriozitet dhe për punë serioze, por punët serioze i bëjnë njerëzit serioz.
Njerëzit serioz nuk hidhen nga një degë në një tjetër të folklorit për të sjellë këtu argumente që nuk janë argumente fare dhe s'kanë lidhje për çështjen të cilën po flasim dhe as me pikat e referimit që ju po merrni. Unë nuk e di çfarë kanë dashur të bëjnë me trupin e Enver Hoxhës, ta balsamosin apo jo, ju me siguri këtë e dini më mirë, keni qenë mjek në byronë politike, me siguri ju kanë konsultuar...

Ndërhyn Jozefina Topalli: Ai arkitekti si e ka që e ka ndërtuar...?!

Edi Rama: Të lutem shumë mos më ndërprit se nuk jemi në parlament këtu.

Jozefina Topalli: Jo more të shpjegoj...

Edi Rama: Të lutem shumë mos më ndërprit se nuk ka nevojë të më shpjegosh fare...

Jozefina Topalli: Ta shpjegoj që ç'ke me të...

Edi Rama:Të lutem shumë, ju çdo gjë mund ta bëni, por përkthyesen time s'e bëni dot, se nuk arrini dot të më kuptoni.

Jozefina Topalli:Sa herë që të mos e dini, ju sqaroj.

Edi Rama: Shqipen time ju nuk e kuptoni dot se është shumë e përpunuar mbi... Kështu që, mos më ndërhyj. Unë thjesht po jap përgjigje për çfarë dëgjova këtu. Këto që dëgjova këtu janë gjëra që çdo audiencë mesatarisht e kulturuar i konsideron absurde.
Prandaj, lojëra fjalësh dhe folklor politik këtu s'kemi pse bëjmë. Unë kam ardhur bashkë me kryetarin e grupit për të diskutuar për këtë çështje me shumë seriozitet. Unë nuk mund të pranoj që këtu të kalojmë nga një diskutim serioz për t'i dhënë Shqipërisë një parlament tek fantazitë dhe fantazmagoritë që na bëjnë të flasin për varre. Cili varr? Për çfarë arsye ju duket si varr juve?
Për çfarë arsye i vutë emrin Pjetër Arbnori atij varri? E përsëris, as nuk e di dhe as nuk më intereson fare se çfarë kanë dashur të bëjnë komunistët me godinën për të cilën flasim, nuk më intereson fare. Unë jam këtu për të thënë që nuk është e vërtetë ajo që thoni ju. Meqë flisni rroma-për-toma, po ju kujtoj atë fjalën latine: Ignorantia argumentum non es.
Po jua them latinisht që ta kuptoni vetëm ju.
Nëse flasim si njerëz serioz, ju nuk mund të vini këtu dhe të bëni Namik Hotin dhe të flisni për çdo gjë. Probleme psikologjike keni ju zoti kryeministër dhe jeni ju që vuani nga këto probleme dhe që kudo shikoni hijen e Enver Hoxhën.
Për sa i përket talebanizmit, talebanizmi nuk është çështje çallme, është çështje kulture. Talebanizëm është të merresh me godinat për hir të funksionit që godinat kanë pasur dikur. Enver Hoxha ishte taleban dhe të sillesh siç u soll Enver Hoxha në ato godina ku shikonte fytyrën e armikut është të jesh taleban, kjo është kulturore, nuk është personale.
Për të qëndruar tek çështja dhe për të mos u marrë në këtë gurrën folklorike të argumenteve që s'janë argumente, unë po ju përsëris, jemi këtu për të organizuar një konkurs ndërkombëtar apo jemi këtu për t'iu thënë arkitektëve të huaj se çfarë duhet bërë.
Kjo shembje godine nuk ka lidhje as me 100-vjetorin e pavarësisë, as me gjithë sa thuhet, por ka lidhje me një domosdoshmëri të brendshme dhe një nevojë të kuptueshme që keni ju sot për të spostuar vëmendjen dhe për të devijuar opinionin publik drejt një çështje që ju siguroj se nuk ju nderon ju.
Nuk ju nderon as si kryeministër dhe as për aq intelektual sa jeni. Ju nuk jeni zoti i këtij vendi. Ju nuk jeni kushtetuta dhe ligji në këtë vend.
Europianisht kjo bëhet kështu, shpallet konkursi dhe u lihet atyre që ftohen. Cilido qoftë fituesi, projekti është në duar të sigurta dhe me një juri ndërkombëtare, jo votim elektronik. Cili votim elektronik? Votimin elektronik të zonjës Jozefinë që edhe në një parlament me 140 veta e manipuloni?

Jozefina Topalli:Jo si tek Bashkia që i numëroni me numra...

Edi Rama: A ka mundësi të mos ndërprisni?

Jozefina Topalli: Meqë folët për seriozitet përpiquni të jeni pak serioz. Bëhuni serioz...

Edi Rama: Unë me shumë respekt për rregullat e tavolinës dëgjova këtu broçkulla që në kushte të tjera nuk do të rrija t'i dëgjoja. A ka mundësi të mos më ndërprisni, pastaj merrni fjalën dhe vazhdoni. Nuk jam këtu në parlamentin tuaj.

Jozefina Topalli: Në fakt, në parlament jemi këtu. Parlamenti jonë është.

Edi Rama: Këtu, në fakt, jemi në tavolinën ku bëheshin mbledhjet e byrosë politike dhe ju jeni fiks aty ku i bënte ai i varrit...

Jozefina Topalli: Ti je tek Pali...

Edi Rama: A ka mundësi të mos më ndërprisni ju lutem shumë dhe të mos vini si zë nga varri...

Jozefina Topalli: Disa zëra të vijnë ty nga andej, ne po përpiqemi t'i heqim këto varre...

Edi Rama: O zonjë, nëse doni që ta zgjidhim këtë çështje ashtu siç zgjidhet në Europën ku duhet të integrohemi dhe nuk integrohemi dot për shkak se kjo mendësi dhe këto procese qeverisëse nuk e çojnë vendin përpara, kjo është shumë e thjeshtë.
Ofrohet një propozim, u kërkohet të interesuarve të japin një ide. Kjo është e gjitha. Mbi bazën e ideve një juri ndërkombëtare thotë kush është më e mira. Kështu i zgjidh gjithë Europa.

Sali Berisha: Po të fillojmë për uljen, më duhet të rikujtoj se je ulur në vendin e shokut Spiro Koleka. Ne këtu nuk jemi mbledhur të bëjmë avokatinë e mauzoleut të diktatorit.

Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Po lëri këto.

Sali Berisha: Ju duhet të keni kurajën të thoni të vërtetën dhe jo t'i mohoni dhe t'i maskoni ato. Kryearkitekti i asaj godine tha se ishte parashikuar dhe varri i diktatorit. Se në atë kohë i ke pasur lidhjet me muzeun të forta ti... Ti në atë kohë dy gjëra dije, fushën e basketbollit dhe muzeun... Të them unë ty, se e di unë.
Edi Rama: A ka mundësi...

Jozefina Topalli: Mos ndërhy...

Sali Berisha: Unë të respektova, por po të hymë për të folur pastaj flas unë për këtë punë...

Edi Rama:Nuk ka problem. Nuk ka punë force fare këtu. Mua me ti nuk mund të më drejtoheni dot se s'jemi as shokë dhe s'jemi as miq. Unë ju drejtova me ju, ju duhet të drejtoheni me ju. Se jeni përditë shembulli më i keq për shqiptarët...

Sali Berisha: Zotëri nuk mund të hiqesh dot ti se a ishte varri... Atë e afirmoi kryearkitekti i godinës. Faktikisht atë ti po mbron, faktikisht atë po imiton, faktikisht ti atë ke në mendje, faktikisht ti atë ke frymëzim. Por kjo është puna jote, zgjidhja jote... Për këtë unë nuk kam asnjë lloj keqardhje dhe asnjë lloj shqetësimi.
Shqetësim ka po, që këto mikrofona, këto kamera të mos përdoren për t'iu thënë shqiptarëve të kundërtën asaj që është...

Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Po thuaje pra të vërtetën.
Sali Berisha: Para një jave Klement Koloneci tha që është parashikuar të vendosej varri i diktatorit aty. Unë i di ato, se kam lexuar gjatë jetës sime më shumë se çdo gjë tjetër në shkencat e turit dhe i kuptoj komplekset që trashëgon dhe ke, dhe përpiqesh t'i maskosh. Por, të dalësh t'i thuash shqiptarëve se po e mbroj se aty nuk ka qenë varri i Enverit...
Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Nuk e thashë fare kështu

Sali Berisha: Jo, jo. Absolutisht që the kështu, nuk është përcaktuar për varr the këtu.

Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Nuk e thashë fare kështu, fare.

Sali Berisha: Replay të gjithave.

(Edi Rama tund kokën në shenjë keqardhje)
Tani sy për sy ma mohon ti mua këtë. Së dyti, konkursi do të jetë kombëtar. Do të prishim varrin se ai është atje ku është, s'ka kocka, nuk kemi të bëjmë me ndonjë problem tjetër. Nuk mund të lemë varrin e diktatorit në qendër të kryeqytetit. E vure aty ti atë kambanën, nuk e zgjidhi gjë. Shiko e ke shumë të vështirë të kalosh nga ngjyra tek arkitektura është gjëja më e vështirë për ty...
Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Mos më fol me ti, e kupton apo jo. M'u drejto me ju, nuk jam shoku jot.

Sali Berisha:Arkitektura është një shkencë aq komplekse, është sa art aq mat, sa mat aq mekanik. E fundit është ngjyra në arkitektura.

Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Ti nuk je në rregull.

Sali Berisha: Në arkitekturë janë shumë gjëra të tjera parimore. Ti lexon vetëm ato që të interesojnë, të cilët e quajtën strukturë afrodiazike. A shpreh arkitektura këto? Arkitektura shpreh të gjitha të gjitha problemet e psikologjisë. Absolutisht duhet të dish t'i lexosh ato.
Sigurisht është vetëm psikologjike. Tani këtë debat do ta bëjmë kur të diskutojmë planin e përgjithshëm të Tiranës, këtu jemi për parlamentin. Sali Berisha po thotë atë që është, se aty ishte varri i diktatorit.

Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Ti nuk je në rregull.

Jozefina Topalli:Zoti Rama, ju lutem ruajeni qetësinë.

Sali Berisha: Unë ju dëgjova ju edhe kur e shqiptuat latinishten sikur ishit prej Dragobie. Nuk kam çfarë t'ju bëj se ajo është kultura juaj në latinisht. Kështu është. Do të më përdorni terma latinë pa e deshifruar.
Jozefina Topalli: Pa e ditur me latinizma...
Sali Berisha:Fjala është me e prononcuar, se është tjetër ajo kuptimi. Ju ftoj të vazhdojmë këtë bashkëpunim, t'i lemë pasionet, të shkëputemi nga komplekset historike. Të mos e përdorim. E vërteta është se Enver Hoxha ishte njëlloj Mullah Omari.
Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Ekzakt.Sali Berisha:Por, të përpiqesh të krahasosh të tjerë me Enver Hoxhën, do të thotë që të ka ngelur ora tek Enver Hoxha. Të përpiqesh të tjerë me Enver Hoxhën do të thotë se ora jote ka ngelur tek Enver Hoxha, minimumi kjo, për të mos thënë që po bën avokatinë e tij. Të përpiqesh të gjesh një taleban tjetër në Shqipëri përveç Enver Hoxhës, atëherë të mbetet të jesh i dyti, se ti je biri shpirtëror i tij.
Lëri skemat, jemi mbledhur për të dhënë mendime. Po të hymë për të bërë diskutime të tjera, unë jam i hapur gjithmonë. Madje, unë të ftoj ty ku të duash, në çdo studio televizive, edhe në Top Channel po deshe, se të tjerat i anatemon dhe të bëjmë një debat të gjerë, 2 orë, 3 orë, 4 orë, sa të duash. Por, dhëndri i ri, me mendime të reja. Jozefina Topalli: Tani..
Edi Rama: Më falni një sekondë. Kemi një paritet. Besoj që ata na ndjekin e kanë të qartë se çfarë them unë dhe çfarë thoni ju. Unë nuk thashë se aty nuk mund të bëhet parlamenti, unë thashë krejt të kundërtën.
Unë nuk thashë se aty nuk ka qenë plan për t'u bërë varr, thashë se ju me siguri këtë e dini më mirë se keni qenë mjek i asaj byroje dhe me siguri ju kanë konsultuar për balsamimin e trupit të Enver Hoxhës. Se çfarë kanë dashur të bëjnë nuk ka pikë vlere për mua.
Meqë keni merak prononcimet nuk thuhet afrodiazike, thuhet afrodiziake.
Jozefina Topalli: Si, si, si thuhet?
Edi Rama:Afrodiziake. Megjithatë nuk ka problem.[b]Sali Berisha: Të falënderoj se këto i dini më mirë.
Edi Rama:Nuk është hera e parë dhe as e fundit. Kështu që, për të qëndruar në temë, unë po ju them se është shumë banale ajo që bëni ju në mënyrë të përsëritur, duke u munduar që ta ktheni një problem, të cilin fare mirë mund ta zgjidhim së bashku për t'i dhënë vendit një parlament ashtu siç e ka çdo vend tjetër, në një çështje se kush është me Enverin dhe kush s'është me Enverin, kush është biri shpirtëror i Enverit dhe kush është biri për shpirt i Enverit. Kjo është një çështje që nuk ekziston. Meqë e kam dëgjuar që e përsërisni shumë shpesh këtë çështjen e birit shpirtëror. Bijtë shpirtërorë Enveri i kishte me teserë.
Dhe si çdo bir i tij shpirtëror edhe ju kishit teserën përkatëse. Pa dyshim që mund ta bëni ju dhe kushdo birin plëngprishës, por nuk keni asnjë arsye që të shikoni tej vetes për të gjetur birin shpirtëror.
Për sa i përket çështjes së krahasimit me talebanët. Po ju them që ky është një nocion që është bërë pjesë e debatit kulturor sot në Europë. Por, më shumë s'kam çfarë t'ju them se boshllëku dhe hendeku që na ndan kulturalisht është aq i madh sa edhe sikur pjesën e mbetur të jetës unë t'ia kushtoj këtij boshllëku nuk do të arrij ta mbush dot.
Në rast se është fjala për të ndërtuar një parlament të ri aty ku sot gjendet Piramida, unë dhe ne jemi dakord.
(Jozefina Topalli shkon tek Sali Berisha dhe komunikojnë bashkë).
Me kushtin që kjo gjë të bëhet ashtu siç e bën bota, të cilës ne themi që i përkasim, por me të cilën ne ende s'jemi integruar, me një konkurs ndërkombëtar, me arkitekt të njohur, me propozime serioze që vendosin ata.
Koncepti më i bukur në botë është një koncept realist socialist dhe ju jeni mishërimi i realizmit socialist zoti kryeministër.
Jeni i realizmit socialist që ecën, që flet, që bën mitingje, që është kudo i pranishëm në jetën tonë, si shprehja më kuptimplotë e faktit se problemi i kësaj qeverie sot nuk është më Enveri, të cilin ky popull e përcolli ashtu siç e meritonte dhe e la pas, por është enverizmi, por është kultura enveriste, të cilën ju e mishëroni dhe nuk e shmangni dot, gjë që bën që kur s'keni argumente merreni me atë që keni përballë, me shpoti dhe me një humor, i cili realisht nuk ju bën nder, realisht tregon se kush jeni ju Sali Berisha.
[b]Sali Berisha: Pra, siç e shihni, përveç faktit se je një piktor i realizmit socialist, i penduar dhe për këtë më vjen mirë. Se në qoftë se zotëria nuk është penduar në ideologji, rezulton i penduar në art dhe kjo përbën një zhvillim, kërkon ta projektojë të gjithë sistemin demokratik, të ndërtuar nga shqiptarët këto 18 vite, me trashëgiminë e tij të realizmit socialist.
Unë uroj që të çliroheni sa më shpejt nga kjo mënyrë arsyetimi dhe të arrini të shihni një realitet krejt tjetër, një Shqipëri, e cila është vite drite larg asaj që imagjinoni, zhvilloni dhe parashikoni ju.
Nuk ka diskutim që nuk do të jetë ky Komitet, ai që do të përcaktojë arkitekturën e parlamentit të ri, por ky Komitet ka të gjithë tagrin t'iu ofrojë arkitektëve zonën, sepse, me sa po shoh unë, do të kalojmë nga një model mbi për mbi, në një model tjetër mbi për mbi, mund të dalë dikush e të thotë ta ruajmë godinën e të vëmë shtylla mbi të. Piramida do të prishet, sepse ajo sipërfaqe aty është jetike për ndërtimin e parlamentit.
Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): E kuptoni tani problemin?
Sali Berisha: Ajo sipërfaqe aty është jetike për ndërtimin e parlamentit. Por, nga ana tjetër, ne na ndajnë dy botë, dy botëkuptime, dy filozofi. Unë nuk mund ta konceptoj kurrë atë që ju thoni që vlerat historike të asaj godine janë të atilla, sa për t'u mbajtur.
Periudhën socialiste të qendrës së Tiranës, unë e quaj periudhën më të zezë të historisë së saj. Në rast se ju mendoni se qendra e Tiranës duhet të jetë skllave e asaj periudhe, unë ju garantoj se kjo nuk do të ndodhë.
Unë nuk them kurrë se do të rrafshohet kjo ndërtesë, por, në qoftë se epoka e kryetalebanit, që mjerisht rezulton të jetë edhe ati shpirtëror, bëri këtë batërdi në qendër.
Edi Rama (Pa mikrofon ndezur): Mos më trego mua Enverin. Ti je komunist 25 vjet dhe më tregon mua Enver Hoxhën. Mos spekulo më me këtë histori. Ti me teserë në xhep të Enverit, po më tregon mua. Erdhe me teserë dhe po më tregon mua Enverin.
Jozefina Topalli: Qetësohu zoti Rama. E rrëzoi Enverin, ti ike dhe ky e rrëzoi...
Sali Berisha: Ti fillimisht erdhe tek unë dhe më pas u ktheve prapë atje. Nuk të kam qortuar për këtë.
Edi Rama: Ika nga atje se të gjeta ty atje, që ishe me teserë partie në xhep. Problemi është që të kam pyetur, ore atë teserën e dorëzove atje në komitet qendror para se të vije këtu?
Jozefina Topalli:E kishte rrëzuar Enverin kur shkove ti atje?
Sali Berisha: Prit një minutë.
Edi Rama:Të ishte për këtë zotëri do të parfumonte varrin si mjek atje.
Sali Berisha: Jo zotëri. Ti një meritë ke. Në prag të zgjedhjeve shkove në "Qytet Studenti" dhe e rrëzove bustin atje.
Edi Rama: E paskam një meritë...
Sali Berisha: Por, kur ia rrëzove bustin atje, përse do që të mbash bustin këtu? Në 2009 rrëzove bustin atje, ndërsa sot do të mbash mauzoleumin këtu.
Edi Rama: Kur jam përballë nuk ma përmend dot Enver Hoxhën, nuk ma tregon dot birin shpirtëror, sepse kush ka qenë pikërisht biri shpirtëror i Enver Hoxhës e dinë mirë shqiptarët dhe është Enverizmi juaj që ju mban peng.
Sali Berisha: Nëse s'ta përmend unë... Nuk më shqetëson fare mua ai problem, s'më shqetëson. Çfarë pune kam unë?
Edi Rama: Si çfarë pune ke pa atë problem. Po ku jeton dot t'i pa Enverin.
Sali Berisha:Dakord tani...
(Pa mikrofon ndezur):Sa herë ke një problem ti kapesh me Enverin.
Jozefina Topalli: Të lutem zoti Rama, qetësohu.
Sali Berisha: Ne duhet të shpallim konkursin, të ftojmë studiot më të mira, të bëjmë debat me qytetarët, sepse nuk është bërë ndonjëherë debat me ta, të marrim vendimin e tyre.
Edi Rama: Pyeti qytetarët, a të shembet apo jo?
Sali Berisha: Po pse për kultin e Enver Hoxhës do të pyesim qytetarët.
Edi Rama:Cili është kult? Nuk i ofendon qytetarët t'i marrësh mendim kur janë kundër.
Sali Berisha: Ti po u heq abonetë dhe nuk po i pyet gjimnazistët dhe tani po më thua pyet qytetarët për Enver Hoxhën. Unë të ftoj të bashkëpunojmë. Pavarësisht nga kundërshtitë e mëdha që kemi, se i kemi dhe do t'i ruajmë ne ato, pavarësisht nga pozicionet e ndryshme që ndajmë.
Parlamenti nuk është as i imi, por është i çdo shqiptari. Pavarësisht nga pozicionet e ndryshme që ndajmë, jemi të përafërt në shumicën e pikave, gjer tek ajo që ti kërkon që të ruhet, por ajo nuk mund të ruhet.
Edi Rama: Pse s'mund të ruhet?
Sali Berisha:Sepse është i lidhur me Enver Hoxhën dhe varrin e tij.
Edi Rama: Më të lidhur se sa jeni ju a ka? Memoria juaj është vetëm Enveri.
Sali Berisha:Po leje mos u fut në memorien time, se me pa ato...
Jozefina Topalli: Meqë qytetarët e kanë shembur atë 20 vite përpara, me rastin e 100 vjetorit do ta heqim ne fare. Do të kalojmë tek pika e parë e rendit të ditës. Shpallet për njoftimin e këtij konkursi në revistat e specializuara ndërkombëtare. Jeni dakord?
Sali Berisha: Dakord.

nga **Tironcja_omel** Tue Nov 09, 2010 7:29 pm

Morena nuk e vendos me mire me ngjyre te zeze sepse nuk e lexoj dot keshtu!

nga bigbeng Thu Nov 11, 2010 5:56 pm

"Saleban" historia e një vizionari - së shpejti në kinema Qeveria
Studio Filmike “Tritol Entertainment” nën kujdesin e vecantë të Këshillit të Ministrave.org sjell për spektaktorët shqiptarë një kryevepër të Orientit, filmin “Saleban”.
Bazuar mbi romanin “Salistani dhe Jozefistani” filmi trajton jetën e prof.dr.Saleban, i cili ishte një shkencëtar futurist në Albanistan, një vend diku në Ballkan dhe mbajti për disa vjet postin e kryevezirit.Një ndër cilësitë e tij të shumta ishin respekti për fermanet e Khalif Topistanit dhe të Kushtetutistanit.Dikur kishte punuar nën sundimin e Sulltan Hoxhës por me vete gjithmonë aspironte për demokracinë perëndimore sepse ai kishte një vizion.Indinjata e Salebanit arriti kulmin kur pas vdekjes së Sulltan Hoxhës u ndërtua një piramidë në kryeqytetin e Albanistanit, Tiranastan. Cdo ditë që kalonte shtonte dëshirën e Salebanit për të shkatërruar Piramidën që mishëronte kujtimin për Sulltan Hoxhën. Por ai kishte një vizion. Kur u bë kryevezir, Salebani shprehu dëshirën e zjarrtë të shembte më në fund Piramidën.Kohë më parë, sistemi sulltanor e kishte detyruar Salebanin ta vizitonte shpesh atë ndërtesë por tani ai mund të realizonte një detyrë historike siameze dhe kombëtare , shkatërrimin e veprës djallëzore që nuk e linte të flinte rehat natën...Filmi është i mbushur me skena teatrale që sipas producentëve kanë kushtuar miliona euro.“Saleban” do të shfaqet në kinema kundrej cmimit 1 Euro dhe në platformën DigiSAL në formatin Sal Definiton.

nga Mona Thu Nov 11, 2010 7:07 pm

është e habitshme, të dy figurat jan tej mase të zgjuar, por, zgjuarsia e tyre nuk vlen për ne popullin e këtij vëndi
Shum trishtim ndjeva gjat leximit të këtij debati, jo për piramidën, por për veten, për miqt e mi, njerzit e mi që jetojn në këtë vënd ku qeverisin "Korleonët"