Vdekja e Trebickës dhe hetimi i FBI

Kur u botua artikulli i parë i gazetës “New York Times” rreth aferës Delijorgji-Tomei-Pinari-Mediu, zhurma në Shqipëri zgjati vetëm një javë. Pak a shumë si çdo zhurmë tjetër shqiptare. Por kjo nuk mund të ndodhte në SHBA, ku drejtësia vonon, por nuk harron. Investigimi i gazetës “New York Times”, i cili kishte zgjatur më se 6 muaj, u bë shkak për fillimin e hetimeve zyrtare nga FBI-ja, Kongresi Amerikan dhe Pentagoni. Hetime, të cilat akoma vazhdojnë me seriozitet dhe intensitet të pandryshueshëm. Në ato hetime, një vend të rëndësishëm zë edhe një shqiptaro-amerikan, i cili kishte qenë bilbil-fërshëllyesi më i rëndësishëm për gazetën “New York Times” rreth aferës Delijorgji-Tomei-Pinari-Mediu. Por pikërisht ky shqiptaro-amerikan i rëndësishëm për hetimet e përtej Atlantikut u gjet i vdekur në një cep të largët të Shqipërisë, në një skenë që vështirë të krijonte përshtypjen e një aksidenti automobilistik. Emri i tij është Kosta Trebicka. Tashmë i njohur pothuajse nga çdo shqiptar.
Policia dhe Prokuroria shqiptare mund të konkludojnë se Kosta Trebicka vdiq vërtet në mënyrë aksidentale - siç kanë aluduar deri më sot. Ato mund të thonë edhe se Trebica, në fakt, nuk kishte kërcënime për jetën - siç kanë thënë deri më sot. Por FBI-ja amerikane ta do mendja se nuk do kënaqet me kaq. Sepse, sipas gazetës “New York Times” (e cila, me që ra fjala, nuk konsiderohet nga FBI-ja si një letër higjienike), Trebicka është kërcënuar disa herë me jetën për zbulimin e aferës Delijorgji-Tomei-Pinari-Mediu.
Kuptohet që FBI-ja nuk ka juridiksion të hetojë në fshatrat e Korçës, por ajo ka një levë të fuqishme në dorë për ta detyruar qeverinë tonë që ta lejojë të bëjë hetime të pavarura nga ekuivalenti i saj - Policia e Shtetit Shqiptar. Leva e saj është Senati amerikan, i cili është në procesin e ratifikimit të anëtarësimit tonë në NATO. Dhe në hetimet e pavarura që mund të kryej FBI-ja rreth vdekjes së Trebickës, mendja ta do se disa gjëra pak si të çuditshme asaj do i krijojnë dyshime. Si për shembull:
1 - Sado i apasionuar të jesh pas gjuetisë, a mund të shkosh i vetëm, qoftë dhe në një zonë që e njeh mirë?
2 - Zyrtarisht u deklarua se makina e Trebickës bëri një rreth-rrotullim të plotë. Nëse është vërtet kështu, a është e mundur që mjeti të ishte i ndezur? Po kështu, a është e mundur që trupi i viktimës të jetë paralel me makinën? Trupi normalisht duhej të ishte pas makinës, pasi bëhet fjalë për një mjet që pas rreth-rrotullimit vazhdon lëvizjen për inerci.
3 - Një tjetër detaj që shton dyshimet është arma e gjahut. A është e mundur që çiftja të ndodhej 1.5 metra larg kufomës? I bie që i ndjeri ta kishte patur çiften në krah tek ngiste makinën...
4- Kufoma dukej sikur ishte vënë me dorë në mes të rrugës. Në raste të tilla aksidentesh, trupi do kishte përfunduar në një pozicion më të çrregullt.
Nëse do bëhet apo jo një hetim i pavarur i FBI-së rreth vdekjes së Trebickës, mbetet për t’u parë. Gjithashtu, na duhet të presim për të mësuar se në çfarë konkluzioni do mbërrijë FBI-ja pas një hetimi të mundshëm.

qëndrimet e saj të kompleksuara nga vdekja e biznesmenit Kosta Trebicka. Prej momentit kur lajmi u bë publik dhe nisi të sundojë opinionin, qeveria ka bërë veprime të çoroditura dhe shpesh herë qartazi të kompleksuara nga ideja se bëhej fjalë për një kundërshtar të saj.
Kryeministri Berisha, dukej qartë se në veprimet e tij ishte realisht i shqetësuar nga ngjarja, por e trajtonte atë në mënyrë armiqësore.
Media e tij zyrtare, e cila vajtoi gati një muaj të tërë një viktimë aksidenti automobilistik në Tiranë, që shoqëronte Dritan Hoxhën, heshti për këtë aksident dhe thuajse e injoroi faktin se viktima ishte personazh kyç i një historie makabre korrupsioni në Shqipëri. TVSH e dha atë si një lajm të fundit pa rëndësi, ndërsa së paku dy gazetat RD dhe 55, e trajtuan si kronikë të zezë. Policia, dhe sidomos daljet publike të zotit Nishani, ishin zhgënjyese, pasi jo vetëm që nuk jepnin ndonjë të re që të dëshmonin përfshirjen e qeverisë në interesin për hetim të shpejtë, por gati në mënyrë zhvejgiane, kur gjithë Shqipëria priste shkaqet, ministri na thoshte se emri i viktimës ishte Kosta Trebicka.
Kjo sjellje e çoroditur, e krijuar nga komplekset që prodhoi mbi qeverinë vdekja e Trebickës, dëshmon për faktin se garnitura politike në pushtet e ka konsideruar në koshiencën e saj Kosta Trebickën kundërshtar të saj. Ky moment psikologjik është shumë i rëndësishëm për të shpjeguar sjelljen anormale të administratës së Berishës në marrëdhëniet publike prej ditës së premte, kur Trebicka u gjend i vdekur.
Në të vërtetë, kushdo që e njeh fare pak mënyrën se si funksionon zoti Berisha, e kupton që kjo më shumë se sa një direktivë është pasojë e sistemit të mbyllur që i aplikon për të kontrolluar një situatë të tillë. Shteti nuk kishte ç’të fshihte dhe të mbulonte në pasvdekjen e Kosta Trebickës, pasi detajet ishin publike. Nëse ka gjë për të fshehur, ato janë pjesë e kohës para vdekjes së Trebickës.
Sali Berisha e humbi këtë betejë dhe zor se rikuperon dot më. Këtë bilanc të humbur të qeverisë do ta thellojë më tej media në ditët që vijojnë, për shkak se akuzat e Trebickës, janë administruar nga prokuroria, por nuk janë administruar nga gjykata. Nëse në javët që vijnë mund të thirren në prokurori njerëzit që ka akuzuar Trebicka, prokuroria nuk bën dot më ballafaqim me dëshmitarin dhe dëshmitë e Trebickës do të dështojnë.
Ai ka përshkruar një skenë takimi mes Diverolit dhe dy të tjerëve që paraqiteshin si njerëz të Berishës, ka përshkruar një takim të tij me djalin e Berishës dhe ka bërë deklarata që lënë të kuptojë se para gjykatës mund të thoshte dhe fakte të tjera. Tashmë ky rrezik për të akuzuarit ka rënë.
Sa herë të përmenden këto fakte të administruara prej prokurorisë në gjykatë, aq herë shqiptarët do të dyshojnë se mungesa e Trebickës në sallë nuk është aksidentale. Dhe një shkak pse do mendojnë kështu është sjellja publike e qeverisë dhe kryesisht e Berishës.
Marre me shkurtime nga artikull i botuar tek TEMA
54 Komente