Zemra dhe heshtja kur vret!

nga **MONDI** Thu Jun 03, 2010 9:32 am

Aty mbushje, aty zbrazje. Nuk mbushet
gjë duke u zbrazur. Kur zemra zbrazë ç’ka në të, sado të mbushet,
s’mbush gjë. Shembulli i thesit të grisur. Aq më të gjera vrimat, aq më
me rrëmbim bëhet shkapërderdhja. Zemër e grisur; shkapërderdh çka në të,
e shpërqendruar. Jo e bindur, jo e qëndrueshme.

Ndalon, pyet, ç’ndodhi, me syrin kur loton, kalon pak kohë, thahet! Kur
falesh, ndalesh, e të ikë mendja, atje-këtu diçka të shtyn e të pengon, e
të mundon; trullosesh, nevrikosesh, por më shpesh ulesh, sikur vajton
me zemër të plogështuar; gjendje kome. Ç’ke, çdo herë kur thirresh me
fjalë të bukura, e me këshilla të dobishme, e ndonjëherë me qortim,
përgjigjesh, të lëvizin ndjenjat, të zgjohet zemra, ndihesh më i gjallë,
të loton syri. E, ç’ke, kur pritet fryti, futesh në kujtime, diçka të
heshttë!

Jo, loti kur thahet! Kur zemra zbrazet. Kur bindja lëkundet. Kur shpresa
dobësohet. Po, sepse zemra prehet, kur qetësohet, nuk lëkundet, kur me
besim mbushet, e kur diçka bën të zbrazë diçka, po qe e mirë, e ruan, po
qe e keqe, e gjuan.
Hidhërimi, shprehje e pakënaqësisë. Kur duart lidhen. E gjuha nuk
zgjidhë. Fjala e drejtë, fryt i të menduarit të ndërgjegjshëm. Por, kur
fjala e drejtë nuk nxit veçse zhurmë, bërtitmë, nuk është fjalë që nxit
vepër, por vajtim e ngushëllim. Po, të bërtitet, të bëhet zhurmë, të
lëkunden shpirtrat e drejtë, por kur pena e gjuha thjesht mbettë ngjyrë e
zë, shndërrohet në heshtje që vret.
Humbet forca e të menduarit të thukët, kur mendjen e pushton llahtaria e
padrejtësive. Syri mjegullohet nga loti kur çnjerëzish sheh, e nga
rënkimet e zemrës së pafajshme, veshi trumbetohet. Jo më, edhe trupi nuk
është më shtatdrejtë, kërruset i paaftë të lëvizë, gishtërinjtë bëhen
grusht, por fund kanë shtrirjen.

nga Melaqja Thu Jun 03, 2010 8:29 pm

Teme shume domethenese

nga **CLICHE'** Wed Oct 24, 2012 3:54 pm

" Mundesite e humbura, shanset e humbura, ndjenjat qe stu kthyen mbrapsh. -Kjo eshte pjesa qe nenkupton qe je gjalle. Por brenda ne koken tone, ose te pakten atje ku e imagjinoj une, eshte nje dhome e vogel ku ne ruajme keto kujtime. Nje dhome, si oxhaku i nje bibloteke. Dhe qe te kuptojme sesi funksionon zemra jone, ne duhet te vazhdojme te blejme libra te rinj. Duhet te heqim pluhurin ne cdo pak here, duhet te nderrojme ujin ne vazot e luleve.. Me fjale te tjera, do jetojme pergjithmone ne bibloteken e jetes sone. "

nga **Ylli** Wed Oct 24, 2012 4:40 pm

MË VODHE SHKËLQIMIN

1.
Ti me krenari ngrite kokë lart drejt qiellit
Jetës sime me qëllim ia vodhe rrezet e diellit,
Më shkilje çdo ditë, jetën m’ke përbuzë
S’më le gjë kujtim, veç buzëqeshjen e ngrirë në buzë!

2.
Tani jetoj me kujtimet nga kohë e kaluar
Me ëndrrën e ëmbël që tanimë ka shkuar,
Dhe mundohem kot të nxjerr mësim nga jeta
T’vetmen gjë që di: Shumë dhemb e vërteta!

3.
Ndërtoja në mendje jetën bashk me ty
Bota me dukej e mbushur veç me lumturi,
Në natën pa hënë gjeja frymëzim
Kur të kisha pranë çdo gjë kishte shkëlqim!

4.
Shiu që më lagte kokën me pahir
Më dukej se ishte sikur gjevahir,
Dhe ftohtësi e erës që më fshikte sytë
Më bëhej puhi e lehtë që shpirtin të flladitë!!

5.
Por tani jam vetëm dhe me plagë në zemër
Tani jeta ime më nuk ka as emër,
Sepse ti më vrave, mua me qëllim
Nga sytë e mi ma vodhe të vetmin shkëlqim!

nga Vizitor Mon Nov 26, 2012 5:39 pm

me mir nje zemer

pa fjal sesa fjal pa zemer

nga **CLICHE'** Sat May 25, 2013 2:57 am

Nese padashur keni degjuar se Dashuria e Vertete vjen vetem nje here ne jete ju lutem besojeni....sepse ashtu eshte.
Vetem nje here do ndjehesh ne qiellin e shtate, nje here do te te ndodhe te vesh 'dike' para vetes, e cdokujt, nje here ne jete do qash si femije para dikujt vetem mos te te braktise, nje here do te te dridhet zemra e do te duket sikur po te shpon kraharorin.
Keto gjera do i ndjesh vetem nje here, ata qe kane fat do i ndjejne e rindjejne me po te njejtin person...e 'ne' te tjeret do i bejme tatuazh ne kujtime ato emocione qe te mos ti harrojme kurre.
Nuk mohohet fakti qe do dashurohesh edhe dhjetra here te tjera, por do ndodh sa per te sheruar zemren ne krahet e dikujt tjeter...do ndodhe a ku ta di une si do ndodhe por ajo dashuria e vertete sdo mund te rindjehet me kurre...pervec asaj here.
Une e pata mundesine ta ndjeja kete dashuri...por zgjati pak, shume pak. E ju do pyesni: "Perse?"
Po ja...fati ndoshta...sigurisht 'fatit' s'i pelqyem si cift dhe na ndau...AI ishte plotesisht dakord...mua me mbeti vetem te pranoja zgjidhjen qe u be per ndjenjen time....
Mbase do ta pergezoj veten qe po marr guxim ti risjell edhe nje here ato kujtime, jo se i kisha harruar thjesht po iu kendoja nje ninulle e ti vija ne gjume, por e ndala kengen dhe po vendos ti ndaj me ju.

nga Ospite Sat May 25, 2013 3:02 am

njeriu sa here dashuron beson se eshte ajo dashuria e vertetet...keshtu ce nuk vjen vetem nje here ..partneri ose partnejra me e mire nga ato ce ke pasur arrin te lere dicka ne kujtimet tona...

nga **CLICHE'** Sat May 25, 2013 3:06 am

SHKODRA-CHANNEL shkruajti:njeriu sa here dashuron beson se eshte ajo dashuria e vertetet...keshtu ce nuk vjen vetem nje here ..partneri ose partnejra me e mire nga ato ce ke pasur arrin te lere dicka ne kujtimet tona...

Nuk mohohet fakti qe do dashurohesh edhe dhjetra here te tjera, por do ndodh sa per te sheruar zemren ne krahet e dikujt tjeter...do ndodhe a ku ta di une si do ndodhe por ajo dashuria e vertete sdo mund te rindjehet me kurre...pervec asaj here.

nga **CLICHE'** Sat Jun 08, 2013 1:17 am

Në sytë e tu e takoj një zemër të brishtë, që pret të vlerësohet për atë çfarë me të vërtetë është.
Heshtja jote më hedh në një arenë, ku bota që e ëndërrojmë përplaset me realitetin që na i ngatërron këmbët.
Digjem në vullkanin tënd, që vazhdimisht shpërthen në heshtje. Një llavë, ku shpresat treten në flakën që merr hov nga zhgënjimi i vazhdueshëm.
Bashkë me ty e kërkojë formulën që do të na lironte nga ankthi i pështjellimit. Një diçka që do ta mposhte errësirën. Frikën që na mbërthen atëherë kur dëshirat kurthohen nga keqkuptimet.
Të akuzojnë për ftohësi!
E vërteta është se nuk duan ta shohin ëndrrën që fle prapa bebëzave te tua.