Re: Poezi Greqisht!

nga **Morena** Mon Dec 07, 2009 5:10 pm

Sikaritira polli omorfa Ketrushe

nga **Morena** Mon Dec 07, 2009 5:19 pm

Θα μπορούσα να πω και να γράψω πολλά.
Κάπου εδώ τελειώνει το ομορφότερο ίσως κεφάλαιο της μέχρι τώρα ζωής μου.
Τελειώνω αυτό το κεφάλαιο όπως ακριβώς το ξεκίνησα. Χωρίς πολλά λόγια.
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω άλλες λέξεις για να μπορέσω να περιγράψω αυτά που νιώθω.
Εύχομαι μόνο σύντομα να σταματήσω να πονώ και να μπορέσω να ξαναχαμογελάσω. Αυτό μόνο.
Δεν άξιζα αυτό που πήρα γμτ.
Τέλος. Μόνο αυτό έχω να πω.

nga **Morena** Mon Dec 07, 2009 5:31 pm

Τίποτα δεν υπάρχει στο στόμα πια φωνή...

Τίποτα να σου πω δεν υπάρχει...

Σήμερα που ξανάγινε χώμα το κορμί...

Σήμερα που ψάχνω να βρω ακόμα το "γιατί"...?

Ποια λέξη να σου πω;Δεν βρίσκω τίποτα...

Αφού το σ'αγαπώ...το λέω ακόμα....
Poezi Greqisht! - Faqe 5 114301-Sadness_by_GlamisGirl

Poezi Greqisht! - Faqe 5 114301-Sadness_by_GlamisGirl

nga **Morena** Mon Dec 07, 2009 5:41 pm

Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα
Τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή
Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα
Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ

Εγώ σ' αγάπησα εδώ
Με τα φεγγάρια της βροχής
Περίμενες τόσο καιρό να ξαποστάσεις
Έφτανε να χαμογελάς
Να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς
Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις

Παραμυθάκι μου σκληρό
Όπου κι αν είσαι και γυρνάς
Για μένα εκεί να μη ρωτάς
Εγώ σ' αγάπησα εδώ.
Poezi Greqisht! - Faqe 5 Cry

nga capkenja Tue Dec 08, 2009 4:05 pm

Κι
αν τραγούδια
σου γράφω
και κλαίω
δεν
στο είπα, ποτέ
δεν το λέω
και
δεν ξέρεις
ακόμα πως
λιώνω
και [u]υπάρχω για σένανε μόνο
Εγώ είμαι για σένα μια ξένη..
μα [u]η
καρδιά μου θα
σε περιμένει
[ίσως
κάποτε να με
γνωρίσεις[
κι
ό,τι σου 'δωσα
να μου
χαρίσεις...
.κι
αν η μοίρα το
θέλει να
και
μιας άλλης το
χέρι να
σφίγγεις,
δε
θ' αντέξω και
θα γίνω λιώμα,
μα θα σε περιμένω ακόμα

Δε
θα μάθεις ποτέ
τι έχω κάνει,
η
φτωχή μου
καρδιά θα
πεθάνει
και
εκείνο που
θα τη
σκοτώσει
είν' η αγάπη που είχε να δώσει

Poezi Greqisht! - Faqe 5 18362-121B37r8y3d_again3

Poezi Greqisht! - Faqe 5 18362-121B37r8y3d_again3

nga capkenja Thu Dec 10, 2009 4:07 pm

Mη φοβάσαι! Τα
ίχνη νωπά σημάδια
στη ζωή,που
μαρτυρούν πως
πέρασες
από'δω...
Αφήνοντας κάτι
δικό σου στο
πέρασμα του
χρόνου.. Τα
δάκρυα που
κύλισαν απ'τα
μάτια
σου,γίναν
βροχή να
ποτίσουν μια
άγονη γη ...
Κοίτα!! Εκεί
σε μια άκρη
ξεπρόβαλε μια
παπαρούνα ... κι
έχει το χρώμα
της καρδιάς
σου ... όλοι θα
την κοιτάξουν
...μα μόνο λίγοι
θα τη δουν ...
Τα όνειρα που
τόλμησες να
κάνεις ήταν μια
ανατροπή για
όλες τις
δήθεν καθώς
πρέπει απόψεις
μερικών.. πως η
ζωή δεν
συγχωρεί
λάθη ... πως η ζωή
έχει
ημερομηνία
λήξης..πολύ πριν
λήξει η ζωή
σου ...
Αρνήθηκες τα
επιτρεπτά
όνειρα,και
ονειρεύτηκες
τα θέλω σου ...
Αδιαφορώντας
για τα πρέπει
που
λήστευαν τη
ζωή σου ... Μη
φοβάσαι!! Αν
υπάρχει κάτι
που αφήνεις
πίσω ... είναι η
ομορφιά όσων
ένιωσες ...και
όχι όσων έζησες
... Οι θυσίες
σου
αποτύπωμα
χαραγμένο με
αίμα ... Για να
ξέρουν που να
πατήσουν.. για
να μη χαθούν.. Μην
προσπεράσουν
τα όνειρα
τους ...

nga capkenja Sun Dec 13, 2009 11:31 am

Δεν
περιστρέφεται
η γη γύρω από τον
ήλιο, απ’ τον
ήλιο,
μα
περιστρέφεται
η γη γύρω απ’
την αγάπη μια ζωή
κι εγώ όλα αυτά
που σου ‘χα
πει πως δε θ’
αγαπήσω, παίρνω
πίσω
σου δίνω πάλι
το κορμί κι ό,τι
με διαλύει
θα διαλύσω,
θα διαλύσω.
Όλο
γυρίζω μια ζωή
γύρω, γύρω, γύρω
απ’ την αγάπη
λέω δεν έχω
αντοχή κι όμως
ξαναχτίζω την
αγάπη.
Όλο γυρίζω
μια ζωή γύρω,
γύρω, γύρω απ’
την αγάπη
πονάω, πεθαίνω,
ξεψυχώ μα όλο
επιστρέφω στην
αγάπη….

Έτσι
είναι μάτια
μου η καρδιά,
φταίει το
υλικό της, το
υλικό της
σπάει στα δύο
μια βραδιά κι
όμως επιμένει
να χτυπά
κι εγώ που
είχα
ορκιστεί τη
καρδιά να σώσω,
θα στη δώσω
πάρε καρδιά
μου την
καρδιά, φέρ’ τη
μου
συντρίμμια,
τα συντρίμμια
θα ενώσω, θα
ενώσω…

Όλο
γυρίζω μια ζωή
γύρω, γύρω, γύρω
απ’ την αγάπη
λέω δεν έχω
αντοχή κι όμως
ξαναχτίζω την
αγάπη.
Όλο γυρίζω
μια ζωή γύρω,
γύρω, γύρω απ’
την αγάπη
πονάω, πεθαίνω,
ξεψυχώ μα όλο
επιστρέφω στην
αγάπη…
Poezi Greqisht! - Faqe 5 1052913163_0caa4e65a4

Poezi Greqisht! - Faqe 5 1052913163_0caa4e65a4

nga **Morena** Sun Dec 13, 2009 12:55 pm

ΜΕ ΡΩΤΑΝΕ ΤΙ ΚΑΝΩ

Με ρωτάνε τι κάνω, τι να πω, λέω καλά
και γιατρός είναι ο χρόνος, θ' αγαπήσω ξανά
Κι ενώ θέλω στ' αλήθεια να τους πω την αλήθεια
πως σαν ήλιος το χιόνι ο καημός της με λιώνει
Κι ενώ θέλω στ' αλήθεια να φωνάξω βοήθεια
γιατί σαν σουρουπώνει η καρδιά μου παγώνει
λέω καλά και τελειώνει
Απορούν που τα βράδια μένω σπίτι κλειστός
μα εγώ λέω δε βαριέσαι κρύος είναι ο καιρός
Κι ενώ θέλω στ' αλήθεια..................................................

nga **Morena** Sun Dec 13, 2009 12:58 pm

Θέλω να σε πάρω τηλέφωνο και ν’ ακούσω μόνο την φωνή σου..
αλλά είναι αργά ρε γαμώτο..
Θέλω να σου στείλω ένα μήνυμα να δω απλά τι κάνεις..
δεν θα μου απαντήσεις, θα έχεις κοιμηθεί..
Θέλω να σε δω και να σε αγκαλιάσω..
άτιμα χιλιόμετρα..
Θέλω ν’ ακούσω το γέλιο σου, τη φωνή σου, να νιώσω την ανάσα σου..
από κοντά τα θέλω..
Θέλω να σε πάρω να σου πω πόσο σε χρειάζομαι..
διστάζω και φοβάμαι..
Θέλω να σου πω πως για ένα παράξενο λόγω η απουσία σου μου δημιουργεί κενό..
συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ μακριά σου..
Θέλω να σου πω πόσο πολύ Σ’ αγαπάω..
ναι, Σ’ αγαπάω!

nga **Morena** Sun Dec 13, 2009 1:19 pm

Μου λείπεις..και βούρκωσαν τα μάτια,
τα λόγια κενά, λέξεις άδειες σ'ένα λευκό χαρτί,
μα μου λείπεις..μου λείπεις πολύ..πώς να στο πω;;
Νοστάλγησα τα ματάκια σου,
πεθύμησα εκείνες τις σιωπηλές ματιές,
πεθύμησα ν'ακούσω τους κτύπους της καρδιάς σου,
πεθύμησα την αγκαλιά και τα φιλιά σου..
πεθύμησα το γέλιο σου και τη μορφή σου..
κι αν ακόμα κλειδώσω την καρδιά ,
αμπαρώσω πόρτες και παράθυρα
θα βρει τρόπο η σκέψη κοντά σου για να 'ρθει..
και περιμένω την επόμενη φορά που κοντά σου θα'μαι
που θα ακούσω τη φωνή σου να ηχεί στην καρδιά και στο μυαλό μου..
που θα αγγίξω τα χείλη σου, που θα με κρατήσεις αγκαλιά..
ως την επόμενη φορά..θα μου λείπεις..
Σκάει μέσα μου η λαχτάρα να σε δω..
όχι,όχι να σε κοιτάξω..να σε δώ..να δω μέσα σου..εσένα..
να δω γυμνή τη ψυχή σου..
Η αγκαλιά σου ο προορισμός μου,
τα μάτια σου ο κόσμος μου όλος,
μελωδία σιωπής σεντόνι στα όνειρά μου..
Μ'αγκαλιάζεις και χάνομαι
και χαμένη θέλω να μείνω..
Εσύ το όνειρό μου εσύ κι ελπίδα,
φάρος στα σκοτάδια μου,
και φως στη μοναξιά μου.
Με φιλάς και δραπετεύω από το χρόνο,
κλείνω τα μάτια και χάνομαι.
Αχ ψυχή μου..ναι σε σενα μιλώ..
βαθειά μου ανάσα..ανάσα μιας ζωής..
Ζω ένα όνειρο και δε θέλω να ξυπνήσω..
Μαζί σου όλα γλυκά, σα χάδι, σαν πνοή.
Για σένα μπορώ να σιωπώ
ν'αφήσω ένα βλέμμα να πει όσα δε λέει η σιωπή μου..
Για σένα μπορώ να βλέπω κατάματα το φόβο
και να ονειρεύομαι και πάλι..
Πυρετός καίει το αίμα μου μακρυά σου.
Ματώνω στη σκέψη να σε χάσω,παγώνω..τρέμω..
Από τότε που σε γνώρισα έμαθα τόσα,
τόσα που δεν ήξερα, τόσα που είχα μάθει να αγνοώ..
κι αν δεν εμπιστεύτηκες ποτέ,
σε γελάσανε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν..
Απ'το τζάμι κοιτώ και στη σκέψη μου στροβιλίζεται η μορφή σου..
Αν σε είχα τώρα δίπλα μου θα άπλωνα στο στήθος σου να ακούσω την καρδιά σου.
Αχ κι όταν κοιμάσαι..πόσο αλήθεια λατρεύω να σε χαζεύω..
Η σκέψη μου κουρνιάζει στη ζεστασιά του κορμιού σου,
ακουμπάει στην άκρη του ζεστού κρεββατιού σου..
Σε σκέφτομαι..μου λείπεις ήδη...

nga capkenja Wed Dec 16, 2009 11:18 am

Δυο αδελφές είχε η Ψυχή - και βασιλιά πατέρα -
κι ήτανε όμορφες πολύ, σαν λιολουσμένη μέρα.
Μα της Ψυχής η ομορφιά ήταν σαν ήλιος ίδια.
Τα μάτια της λαμπύριζαν κάτω απ' αχτίδες φρύδια.
Κι είχε μαλλιά ολομέταξα και μάλαμα ωμοπλάτη
κι είχε σεντόνια σύννεφα και ουρανό κρεβάτι.

Οι δυο αδελφές παντρεύτηκαν, μα η Ψυχή απομένει
ανύπαντρη, γιατί έμεναν μπροστά της θαμπωμένοι
όλοι οι υποψήφιοι γαμπροί κι ούτε ένας δεν τολμούσε
να ναι σκιά μιας γυναικός που ακτινοβολούσε.
Φοβήθηκε ο πατέρας της ανύπαντρη μην μείνει
και το μαντείο ρώτησε, κι αυτό εντολή του δίνει:
στης ερημιάς και στης σιωπής το βράχο να την δέσουν
αφού πιο πριν το νυφικό φουστάνι της φορέσουν.
Τότε, ένα τέρας τρομερό δική του θα την κάμει.
Τ' άκουσε η νέα κι έτρεμε το σώμα της καλάμι ...
Την πήραν, την στολίσανε, στο βράχο την αφήσαν
δεμένη, και περίλυποι στο σπίτι τους γυρίσαν.
Και το κορίτσι έμεινε έντρομο και μονάχο
στης ερημιάς και στης σιωπής τον γρανιτένιο βράχο.

Ξάφνου, ένα κύμα ένιωσε να την σηκώνει αέρα
ψηλά και σαν το πούπουλο εχάθη στον αιθέρα.
Σε μια κοιλάδα βούλιαξε μετά, όπως μες στην λήθη,
και κουρασμένη στο απαλό γρασίδι αποκοιμήθη.
Γλυκό αεράκι φύσηξε και η Ψυχή ξυπνάει.
Σ' ένα παλάτι βρέθηκε, τριγύρω της κοιτάει.
Βλέπει μαρμάρινα σκαλιά, χρυσάφι πολυθρόνες
σ' αίθουσες μ' ελεφαντοστούν πανύψηλες κολόνες.
Πόρτες με διαμαντόπετρες ανοίγουν μοναχές τους,
κουρτίνες αραχνοΰφαντες μεριάζουν τις πτυχές τους.
Φωνές την καλωσόρισαν - μα άνθρωπος δεν φαινόταν -
μόνο φωνές, που σκλάβες της πιστές της θα γινόνταν.

Κύλησε η μέρα, κύλησε ... Κάθε στιγμή, ένα θαύμα
την έκπληκτη περίμενε Ψυχή. Κι όπως το τραύμα
σιγά σιγά επουλώνεται με τον καιρό, το βράδυ
απάλυνε η μοναξιά, σαν μέσα στο σκοτάδι
ένιωσε πλάι της η Ψυχή τ' αντρός την παρουσία,
κι αργά αργά βυθίστηκε σ' αγνώστου συνουσία.
Μια ζεστασιά ως τα κόκαλα και γλύκα ως το μεδούλι
ένιωσε κι ανατρίχιασε της ήβης της το χνούδι ...

Ένιωθε μόνο, ένιωθε ... Να δει όμως δεν μπορούσε
τον άντρα που αγκάλιαζε κι εκείνος της μιλούσε:
«Αν θες, Ψυχή, να ζήσουμε μαζί για πάντα, δω' μου
υπόσχεση πως δεν θα δεις ποτέ το πρόσωπό μου.
Σβυστός ο λύχνος τις νυχτιές θα μένει, και στης μέρας
το φως δεν πρέπει εσύ να δεις την όψη από ένα τέρας,
ειδάλλως θα χωρίσουμε και θα χαθούμε αιώνια.»
Περάσανε μερόνυχτα, βδομάδες, μήνες, χρόνια ...
και η Ψυχή τον άγνωστο παράφορα αγαπάει,
μα νοσταλγία ένιωσε στο σπίτι της να πάει,
να μάθουνε και οι γονείς πως ζει ευτυχισμένη,
που θα νομίζουν, οι άμοιροι, πως είναι πεθαμένη.
Έκλαψε, παρακάλεσε, τον άντρα καταφέρνει.
Φύσηξε πάλι ο άνεμος, πίσω την ξαναφέρνει
στον ίδιο βράχο, της σιωπής, της ερημιάς, και πάλι
βρέθηκε στων γονέων της τη λατρεμένη αγκάλη.
Κι οι παντρεμένες αδελφές γυρίσανε απ' τα ξένα
κι είδαν τα μάτια της Ψυχής που ταν ευτυχισμένα.
Τους είπε για τον άντρα της, που τόσο αγαπούσε:
κι ας ήταν τέρας, πέθαινε γι' αυτόν, για κείνη ζούσε.
Αν και την όψη του ποτέ δεν είδε, για να κρίνει,
πίστευε πως η αγάπη της τον είχε ομορφύνει.
Τότε, η περιέργεια σαν μαύρο φίδι μπήκε
μες στις καρδιές των αδελφών, και σαν φαρμάκι βγήκε
αυτός ο λόγος σφυριχτά κι απ' των δυονών το στόμα:
«Δύστυχη, που τον άντρα σου δεν γνώρισες ακόμα!»
Και συμβουλέψαν την Ψυχή: ο ύπνος σαν τον πάρει
τον άντρα της, αυτή κρυφά ν' ανάψει το λυχνάρι
κι όπως η φλόγα τρέμοντας τα σκότη θα σκορπούσε
να έβλεπε το πρόσωπο εκείνου π' αγαπούσε.

Φύσηξε ο άνεμος ξανά ... και η Ψυχή γυρίζει
στον π' αγαπά ... Σαν νύχτωσε, ο λύχνος σπινθηρίζει
που άναψαν τρεμάμενα της γυναικός τα χέρια
κι είδε την όψη του άντρα της ... Και σβήστηκαν τ' αστέρια
από ντροπή - τόσο έλαμπε το πρόσωπο του νέου!
Του ιδανικού την ομορφιά είχε του πιο ωραίου.
Λιώνει η Ψυχή απ' τον πόθο της ... Και όπως ένα χάδι
σκύβει να δώσει, έπεσε μία σταγόνα λάδι
από το λύχνο, που έγειρε, πάνω στον κοιμισμένο
Έρωτα ... και σαν όνειρο εχάθη ξυπνημένο!
Αυτός ήταν ο άντρας της, το φοβερό το τέρας,
κι απ' τα φτερά του ήτανε εκείνος ο αέρας
που την Ψυχή εσήκωσε σαν πούπουλο μονάχο
στης ερημιάς και στης σιωπής το γρανιτένιο βράχο.
Μόνη από τότε η Ψυχή στον κόσμο τριγυρνάει
και ψάχνει για τον Έρωτα, που μακριά πετάει ...

Δεν είχε άδικο ο χρησμός που τον παρομοιάζει
με τέρας, αφού δάκρυα και στεναγμούς μοιράζει.
Κι οι μύθοι, που σαν όμορφα φαντάζουν παραμύθια,
αλήθειες κρύβουνε πολλές στου ψέματος τα βύθια.
Ψέμα είναι πως ο έρωτας τον άσχημο ομορφαίνει
ή ότι ζει στα σκοτεινά και με το φως πεθαίνει
Και πως γυρεύει η ψυχή, στ' ανθρώπινα τα στήθια,
τον έρωτα παντοτινά, μήπως δεν είν' αλήθεια

nga Vizitor Wed Dec 16, 2009 1:29 pm

te me falni per injorancen por nga greqishtja nuk thihti fare.....hahahaha

nga **Morena** Wed Dec 16, 2009 1:39 pm

Nqs deshiron te perkthej ,e bej me kenaqesi Dua

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:11 am

Θέλω να γίνω ΑΕΡΑΣ
για να χαιδέψω το πρόσωπό σου.
ΝΕΡΟ για να αγγίξω τα χείλη σου,
ΦΩΤΙΑ για να κάψω την καρδιά σου,και
ΨΥΧΗ για να μπω στη ζωή σου…

“Ποτέ μην αγαπήσεις τον άνθρωπο
πουΘα σου πει “Σ’αγαπώ”…,
Να αγαπήσεις αυτόν που
Θα σε κοιτάξει με δάκρυα στα μάτια
kαι θα σου πει “αγάπησέ με”…

Σου στέλνω άγγελο κρυφό,
να σε φυλάει τη νύχτα!!!
Να έχεις όνειρα γλυκά,
μωρό μου,ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!

θα είμαι κοντά σου!
Σαν άγγελος θα έρχομαι
σε κάθε κάλεσμά σου!!!

Λένε, πως η απόσταση
Χωρίζει καρδιές,
Κάνει αγάπες να ανήκουν Στο χθές
!Μα παρ’όλο που είσαι Μακριά μου,
σε εσέναΑνήκει η καρδιά μου!!!

Όταν τα χείλη δεν μιλούν,
τα μάτια μαρτυράνε,
γιατί επίμονα κοιτούν,
εκεί που αγαπάνε!!!

Δεν είναι τα σχολεία,
Δεν είναι οι βαθμοί,
Εκείνο που μου λείπει
Είναι η Ζωή….

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:14 am

Σ' αγαπώ!
Είναι τόσο απλό,
είναι απλά δυο λέξεις
είναι κάτι που θέλω να σου πω,
μα δεν ξέρω αν θ' αντέξεις.
Ούτε ένα βιβλίο σκέψεων
δεν ξέρω αν θα φθάσει
για να εκφράσει τόσα πολλά
όσο αυτή η φράση.
Είναι απλό, τόσο απλό
μα τόσα αισθήματα από πίσω
τίποτε άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ,
για να μπορέσω να σε πείσω.
Ότι αυτά που αισθάνομαι
μου έχουν γεμίσει την καρδιά
Ότι μαζί σου χάνομαι
Σε κάθε σου ματιά.
Μα τώρα έφτασε η στιγμή,
η στιγμή για να στο πω.
Καρδούλα μου, αστέρι μου, φατσούλα
Σ ' ΑΓΑΠΩ.

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:14 am

'Aγγελος στη Φωτιά
Στο δωμάτιο είχα ένα κερί
ένα κερί αναμμένο
με τη ψυχή και το μυαλό
εσένα να προσμένω.
Και μες την φλόγα ξαφνικά
ένας άγγελος μπροστά μου,
ήταν η μορφή σου, μια ματιά,
βγαλμένη από τα όνειρα μου.
Την φλόγα τότε πρόσεξα,
η απόλυτη ευτυχία
τη ζωή μου σκέφτηκα
ως τότε δεν είχα ζήσει,
τον κόσμο μέσα έβλεπα
από την Ανατολή έως τη Δύση,
και στην καρδιά την έβαλα,
ποτέ της να μη σβήσει

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:14 am

Ένα ξύπνημα μαζί σου
Ένα ξύπνημα μαζί σου,
αυτό είναι που ζητάω
να αγγίζω το κορμί σου
το κορμί που αγαπάω.
Τα πουλιά να κελαηδάνε
η φύση να μας κάνει συντροφιά
οι αγγέλοι να γελάνε
στη δική μας τη χαρά.
Οι δυο να χουχουλιάζουμε
Ο πρίγκηπας και η πριγκήπισσα από τα παραμύθια.
Το ξέρεις πως ταιριάζουμε
και ότι αυτά είναι αλήθεια.

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:15 am

Σε περιμένω
Στα όνειρα μου ένα βράδυ
τον εφιάλτη έδιωξες
και έφερες το χάδι.
Στη σκέψη μου ήσουν έρωτας
και στο μυαλό η τρέλα
άσε τα παράλογα
και στην καρδιά μου έλα.
Σε περιμένει ο κόσμος μου
του παραδείσου η χάρη,
έλα γιατί είμαι μόνος μου
να γίνουμε ζευγάρι!

nga capkenja Fri Dec 18, 2009 10:15 am

Δες με λιγάκι
Δες με λιγάκι,
δες μέσα μου
δες μες την ψυχή μου.
Εσένα έχω στο μυαλό,
εσύ είσαι η ζωή μου.
Δες με λιγάκι
δες άγγελε μου,
δες μες την καρδιά μου.
Εσύ είσαι τα πάντα μου,
εσύ είσαι η ματιά μου.
Δες με λιγάκι,
μια φορά
και νιώσε ότι νιώθω
μία τρέλα, μία χαρά και έναν μεγάλο πόθο.
Δες με λιγάκι
και θα καταλάβεις όσα για σένα νιώθω.

nga **Morena** Wed Dec 23, 2009 5:58 pm

Σα να ‘ναι ψέματα το νιώθω στην ψυχή μου
Πώς να πιστέψω ότι πια δε μ’ αγαπάς;
Για ‘μένα ήσουν το καλύτερο χαρτί μου
Κι εσύ λες «πάσο» κι έτσι απλά με προσπερνάς

Ήσουν ανάσταση και φως
Άντρας, πατέρας κι αδερφός
Όλα για ‘μενα
Λουλούδι αλεξανδρινό
Καθρέφτης μου, να με κοιτώ
Μέσα από ‘σένα

Πως είναι ψέματα το θέλω να με πείσω
Κι αύριο πάλι θα ‘μαστε όπως παλιά
Μα ξέρω σα συναντηθούμε θ’ αντικρύσω
Ένα άδειο βλέμμα που ψυχρά θα με κοιτά

Ήσουν για ‘μενα προσευχή
Η μόνη που ‘χε εισακουστεί
Για να τη νιώσω
Μα τ’ όνειρα λίγο κρατούν
Φεύγοντας, δε σε χαιρετούν
Ήταν για τόσο…

nga **Morena** Wed Dec 23, 2009 6:01 pm

Μια καλημέρα μόνο έμεινε να πούμε
Δύο κουβέντες τυπικές μα και ψυχρές
Πόσο δε σου ‘λειψα τα λόγια σου αντηχούνε
Κι όμως στ’ αλήθεια πως με νοιάζεσαι μου λες

Μια καλημέρα μόνο μένει για να πούμε
Από υποχρέωση θαρρώ πως μου μιλάς
Οι λέξεις μέσα μου αρνούνται πια να βγούνε
Αφού το ξέρουνε καλά. Δε μ’ αγαπάς!

Μια καλημέρα ίσως κι αύριο να πούμε
Αν διαπιστώσεις πως δε θα ‘ναι επισφαλής
Αγάπης λόγια στο κενό μας θα χαθούνε
Κι όσα δε σου ‘πα, θάβω μέσα μου ευθύς.

Μια καλημέρα θα σου πω και θα μου πεις
Ίδια μ’ αντίο που μου φάνηκε εξ’ αρχής…

nga capkenja Sun Dec 27, 2009 9:49 am

Χαμογέλα μου....
χαρισέ μου ένα από εκείνα
τα βελούδινα χαμόγελα που σε
μεταμορφώνουν στη πιο γλυκειά νεραίδα...
Ξέρω τι σκέφτεσαι....
ότι είναι απλώς χαμόγελα...
πέφτουν κάτω..σβήνουν με την
πρώτη ψυχρή σκέψη...
μα μην ανησυχείς γι αυτό όμως...
Δεν έχεις καταλάβει πώς είμαι εδώ
για να τα μαζεύω πριν πέσουν;
πριν σβήσουν;
Τα φυλάω στην καρδιά μου...
στην καρδιά σου....
στις καρδιές μας....
και θα είμαι πάντα εδώ για ένα σου
χαμόγελο...

nga capkenja Sun Dec 27, 2009 9:49 am

Αν ο ουρανος ειχε μονο δυο αστερια
θα ηταν τα ματια σου
και αν ειχε μονο μια ευχη
θα ηταν να μην ξημερωνε ποτε.....!!!!

Poezi Greqisht! - Faqe 5 %CE%91%CF%88%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%820a0de0b7dfe6d10fef2562021043dc7b

Poezi Greqisht! - Faqe 5 %CE%91%CF%88%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%820a0de0b7dfe6d10fef2562021043dc7b

nga capkenja Sun Dec 27, 2009 9:57 am

Poezi Greqisht! - Faqe 5 215223-netBLEMAC_0135

Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες

Νύχτα βροχερή άδειο το χέρι

ψάχνει να σε βρει μα δεν το ξέρει

πού θα σε βρει

Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες

τώρα βροχή

μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες

τώρα σιωπή

Πέτρωσε η φωνή και πώς να κλάψει

που ΄φυγες εσύ έχουν ανάψει

χίλιοι καημοί

Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες

τώρα βροχή

μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες

τώρα σιωπή

Θα 'ρθει το πρωί και θα περάσει

θα με λυπηθεί θα με ξεχάσει

όπως κι εσύ

Μια φορά θυμάμαι μ' αγαπούσες

τώρα βροχή

μια φορά θυμάμαι μου μιλούσες τα

ώρα σιωπή.

nga capkenja Sun Dec 27, 2009 10:03 am

Την εικόνα σου πιάνω να γλιστράει απαλά
σε αόρατους χώρους με θεούς και βιολιά.
Μ' ακουμπάς τυχαία λες και δεν είσαι εσύ
Η αγάπη σου φίδι, σε παρθένο νησί.

Εσύ δε ζεις πουθενά μόνο στα ονειρά μου
Εσύ δε ζεις πουθενά!

Το κορμί σου μια νότα που δε λέει να βγει
Η μορφή σου τρελαίνει τέλος δίχως αρχή
Ο λαιμός σου ένας άτλας που κρατάει τη γη
Χέρια, στόμα, λαγόνες, Διονύσια πηγή

Εσύ δε ζεις πουθενά μόνο στα ονειρά μου
Εσύ δε ζεις πουθενά!

Την εικόνα σου πιάνω να γλιστράει απαλά
σε αόρατους χώρους με θεούς και βιολιά.
Μ' ακουμπάς τυχαία λες και δεν είσαι εσύ
Η αγάπη σου φίδι, σε παρθένο νησί

nga Sponsored content

Thursday	+14°	+7°
Friday	+12°	+6°
Saturday	+13°	+4°
Sunday	+11°	+1°
Monday	+11°	+1°
Tuesday	+12°	+5°

Poezi Greqisht!