Miset e kokainës Të bukura, të hijshme dhe …fatale

Gra dhe kokainë. Gra të bukura, mbretëresha të konkurseve të bukurisë, të cilat shefat gjakatarë të karteleve të drogës në Amerikën Qëndrore dhe jugore i duan t’i kenë përkrah si emblemë e dukshme e pushtetit të tyre. Por nga ana tjetër, edhe gra që nuk kënaqen me rolin e të dashurës së bosit dhe që shpesh bëjnë karrierë deri në kokën e organizatave mafioze, sapo burri i tyre përfundon në burg ose vritet. Madje në shumë raste japin prova për aftësi organizuese dhe talent në punët e papastra.
Mirazhi i luksit, jeta e lehtë dhe e ëmbël i tërheq si një spirale që i con gjithnjë e më poshtë deri në derën e një qelie burgu. Dhe për më tepër, jeta e tyre kalon shpesh në mesin e një tjetër qelie, kësaj rradhe prej ari, në vila të blinduara dhe me truproja gjithkund. E megjithatë objektivi i këtyre padroneve të drogës mbetet i palëvizur: të mos kthehen më kurrë në varfëri.
Ka një kategori femrash amerikano-jugore që nuk mund të cajnë në karrierën e tyre me anë të bukurisë fizike. Atëhere ato zgjedhin inteligjencën. Studiojnë dhe shkojnë shkolla të mira. Të tjerave nuk u shkon edhe aq mirë sa ato dhe duhet të kënaqen me role periferike, spektatorësh, korrieresh apo dicka tjetër. Shifrat flasin vetë dhe tregojnë një rritje shqetësuesde në të gjitha vendet që shtrihen në jug të SHBA, deri në Tokën e Zjarrit në kufi me Antarktidën.
DEA, agjencia amerikane e antidrogës, ka një listë të vitit 2008, ku figurojnë plot 36 gra meksikane të kërkuara për trafik droge. Në krye të listës ndodhet Eneida Arellano Felix, e njohur si kreu i kartelit të Tihuanas dhe eksperte në riciklimin e parasë pisët. Në listë janë edhe motrat Patricia, Marta dhe Ema Amezcua Contreras (karteli i Kolimas), të specializuara në tregëtinë e amfetaminës. Vitin e shkuar, për krime të ndryshme, në Meksikë janë arrestuar edhe Palet Monserrat Barragon Sevilja, e quajtur ndryshe La Flaca (Thatimja), Sintia Marisol Novelo de la Kruz, Roza Isela Martinez Guzman dhe Erika Kruz Garcia. Të gjitha ato akuzohen si mendjet kryesore të karteleve në plafikimin e strategjive dhe planeve operative për shpërndarjen dhe shitjen e drogës gjithkund në dy kontinenetet amerikane. Në pemën gjenealogjike të trafikantëve, ato kanë paraardhës të famshëm. Njëra prej tyre, një grua të cilës nuk i dihet emri, por vetëm pseudonimi “La Nacha”, krijoi në vitin e largët 1920 kartelin e parë të drogës në qytetin e Huarezit. Rreth njëzet vjet më parë, në provincën e Baderaguatos, lindi njëra ndër bandat e para kriminale të narkotrafikut, e drejtuar nga një tjëtër grua e famshme, Manuela Caro, e konsideruar edhe si pionierja e trafikut të drogës me rrugë ajrore. Me iniciativën e saj, kjo tregtare droge ndërtoi një pafundësi pistash të improvizuara uljeje për avionët në SHBA, ku operonte përmes ortakut amerikan Majer Lanski.
Kjo është në fakt edhe një histori vajzash të bukura që mbushin fillimisht kopertinat e revistave të kronikës rozë, për të përfunduar më pas tek fotot e policisë dhe në faqet e kronikës së zezë. E fundit që ka përshkuar këtë trajektore ishte bukuroshja meksikane Laura Helena Zuniga Huizar (Miss Meksika 2008), e arrestuar në fund të dhjetorit bashkë me një grup të armatosur narkotrafiku. Një vit para saj, i takoi Ema Koronelit, edhe ajo e shpallur miss në qytetin e lindjes, Durango. Në moshën 15 vjec, ajo u martua me “El chapo”, Guzman, i njohur si shefi i kartelit Sinaloas. Dhjetë vjet para saj, kishte përfunduar në burg Irma Lizette Ibarra, Miss Jalisco e vitit 1972, e cila u vra në korrik 1997. Për t’u kthyer në ditët tona, Sandra Avila Beltran, e konsideruar “mbretëresha e Paqësorit”, përfundoi pas hekurave muajt e fundit. Ajo është kushërira e njërit prej bosëve më të mëdhenj të drogës meksikane, Miguel Angel Feliks Gajardo.
Nëse Meksika duket se është kthyer në parajsën e re të trafikut të drogës, edhe vendet e tjera të zonës nuk mbeten pas. Në Panama statistikat e policisë vendase tregojnë një rritje të “narcomulas” (gratë korriere të drogës). Në Kosta Rika, në vitin 2008 u regjistrua një rritje prej 50% e numrit të grave të arrestuara për krime që lidhen me trafikun e narkotikëve, ndërkohë që në Nikaragua vepron Maria Gema Aviles, njëra ndër trafikantet më të mëdha të rrugëve jugore të trafikut të drogës.
Shumë e ngjashme është situata në Argjentinë, ku sipas shërbimit vendor të burgjeve, në korrik 2008, gratë e burgosura janë 1025, ose 11% e numrit total të të burgosurve. Rritje e numrit të femrave të lidhura më trafikun e drogës shënon edhe Uruguaji, me një përqindje që shkon drejt ngritjes nga viti në vit.
Në panoramën e tregtarëve të drogës boliviane, spikat Maisa Ardaja Andelo, e cila, së bashku me motrat Marta dhe Rozario, drejton një grup “narcos” i kamufluar në rrjetin e dyqaneve që shesin celularë në zonën e kryeqytetit La Paz. Miss Bolivia e vitit 1993, Roksana Arias Becerra, u arrestua dy vjet më parë me 800 gramë kokainë në cantën e dorës, ndërsa ngjitej në një avion me vajzën e saj drejt Brazilit. Në Kili, në qytetin e San Antonios, në gusht të 2008, gjatë një operacioni të policisë kundër një bande trafikantësh, u arrestuan tre gra, mes të cilave Patricia Albornoz, e kërkuar prej kohësh për trafik droge. Në këtë vend, në vitet e fundit, është shënuar një rritje kriminalitetit femëror, në vecanti në drejtim të dhunimit të pronës dhe të trafikut të drogës.
Më në fund, por natyrisht jo më e parëndësishmja, Kolumbia. Në këtë vend kriminaliteti i femrave ka qenë dramatik në dhjetë vjetët e fundit. Në këto anë “varfëria ka fytyrën e gruas”, sic thotë një proverb kolumbian. Në fakt, një ushtri e madhe femrash ndodhen sot të shpërngulura për shkak të konflikteve të brendshme dhe pa bashkëshortët e tyre, të cilët janë vrarë ose futur ne burgje. Që nga vitet ’80, situata në vend ka ndryshuar sa i përket futjes së grave në botën e trafikut të drogës. Vihet re se në organizatat kolumbiane të drogës, roli i femrave nuk është më periferik dhe i dorës së dytë. Sipas sociologëve vendas, kriminaliteti i ri kolumbian është më i hapur, pikërisht si vetë shoqëria, ndëj “shanseve” të barabarta edhe për gratë. Një rol të madh po luan ndër të tjera, edhe procesi i emancipimit të femrës, që e shtyn këtë të fundit që t’i rrisë kërkesat dhe pretendimet e saj. Cka bën që gruaja në Kolumb të nxitet që të arrijë sukesin me cdo kusht, qoftë edhe duke ndjekur shembujt e panumërt të padrinove të famshëm të drogës së këtij vendi.
Revista Mapo