Thenie te bukura!

Shpesh ndodh të më pyesin: "Si ia del të përballesh me sfidat e jetës? Pse ti nuk lodhesh?"
E vërteta është se edhe unë lodhem. Jo rrallë herë, më vjen të tërhiqem, të heq dorë, por tashmë e kam mësuar se jeta nuk të jep shumë zgjidhje.
Sikur jeta të ishte zgjidh e merr, atëherë të gjithë do të turreshim pas sfidave të lehta. Realiteti është se sfidat na zgjedhin ne dhe jo ne ato. Dhe, si për inat, ato gjithnjë shkojnë dhe bëhen më të rënda. Sa më shumë që dëshiron diçka, diku mobilizohet një forcë e padukshme frenuese, që të mbështillet nëpër këmbë.
Në këso situata, unë nuk mendoj të ndalem, sepse e di se po u ndala, më nuk do të mund të vazhdoj. I them vetes: "Ndoshta nuk jam i ditur sa duhet. Ndoshta nuk jam i fortë sa duhet! Por çfarëdo qofsha, unë jam më shumë se kaq. Kjo nuk është e tëra, që unë mund ta jap. Patjetër se duhet të ketë diçka më shumë. Unë duhet të jem diçka më shumë."
Dhe aty lind shkëndija e re dhe gjithçka e fiton një kuptim të ri.
Sepse unë refuzoj. Refuzoj të shembem!

(Albatros Rexhaj)

Nese do te dish te verteten ,perballu me pasojat...

"Shko" - i thashe, dhe ne ato tre shkronja ndodhej oqeani.


|Giulia Carcasi|


Nese do te lotoja, ti do vije te me sheroje...Por une kam nevoje per dhimbjen time qe te mund ta kuptoja.

|Alda Merini|

Jam krenare, e padurueshme dhe pak e pasigurtё. Bёj gabime, jam e pa kontrolluar e ndonjёherё eshte e vёshtirё pёr tё mё qёndruar pranё. Por nёse nuk arrin tё durosh tё kёqiat e mia, tё jesh i sigurtё qё nuk meriton as tё mirat e mia.

|Marilyn Monroe|

Letra që shkroi Marquez përpara se të vdiste.
Sikur te kisha nje copez jete... |Gabriel Garcia Marquez|

Sikur Zoti te harronte per nje moment qe une jam nje dordolec i ndrequr me rrecka dhe te me dhuronte nje copez jete, mbase nuk do ti thosha te gjitha ato qe po mendoja, por sigurisht do ti mendoja ato qe po them. Do i jepja rendesi gjerave jo per vleren, por per domethenien e tyre. Do flija pak, do enderroja me shume, sepse cdo minute qe mbyllim syte humbasim 60 sekonda drite. Do vazhdoja kur te tjeret do ndalonin, do zgjohesha kur te tjeret do flinin. Do degjoja kur te tjeret do flisnin, dhe sa do e shijoja nje akullore me cokollate!!! Nese Zoti do me jepte nje copez jete, do vishesha thjesht, do shtrihesha perballe diellit duke e lene te pambuluar jo vetem trupin por edhe shpirtin tim. Ah Zoti im, sikur te kisha nje copez jete,nese do mundesha, do shkruaja urrejtjen time mbi akull, dhe do prisja te dilte dielli. Nuk do te lejoja te kalonte as edhe nje dite pa i thene njerezve qe dashuroja se i dashuroja. Do te beja cdo burre dhe grua te besojne se jane njerezit qe dua dhe do te dashurohesha me dashurine. Te njerezit do te tregoja se sa gabim bejne kur besojne se ndalojne se dashuruari kur plaken, pa kuptuar se plaken kur ndalojne te dashurojne. Femijes se vogel do t’i jepja pende, por do ta lija te mesonte vete sesi te fluturoje. Pleqve do t’u tregoja se vdekjen nuk e sjell pleqeria por “harresa”. Mesova kaq gjera nga ju,njerezit. Mesova se te gjithe duan te jetojne ne “majen e malit”,pa kuptuar se lumturia qendron ne menyren se si zbret “faqen e pjeret”. Mesova se kur femija i porsalindur shtrengohet mbi pellemben e tij te vogel,per here te pare gishti qe zgjatet i babit te tij e roberon pergjithmone. Mesova se njeriu ka te drejte ta shohe tjetrin nga larte, vetem kur duhet ta ndihmoje te cohet.... Te thuash gjithmone ate qe ndjen dhe te besh gjithmone ate qe mendon.. Nese do ta dija qe sot do te ishte hera e fundit qe do te te shihja duke fjetur, do te te perqafoja fort,fort dhe do t’i lutesha Zotit qe te behesha roja e shpirtit tend. Nese do e dija se kjo do ishte hera e fundit qe do te te shihja te dilje nga dera, do te te perqafoja dhe do te te jepja nje puthje dhe do te te therrisja perseri qe te te jepja edhe te tjera. Nese do ta dija qe kjo do te ishte hera e fundit qe do ta degjoja zerin tend, do te regjistroja cdo fjale tenden qe te mund te te degjoja perseri,perseri.. Nese do te dija qe keto do te ishin momentet e fundit qe do te te shihja, do te te thosha “te dashuroj” dhe do te supozoja jo logjikisht se e dije me pare. Ekziston gjithmone nje e neserme dhe jeta na jep edhe mundesi te tjera qe t’i bejme gjerat sic duhet, por nese bejme gabime na mbetet vetem e sotmja. Do te doja te te thoja se sa shume te dua dhe se kurre s’do te te harroj. E nesermja nuk eshte e sigurt per askend, si i ri, si i vjeter. Sonte mund te jete hera e fundit qe i shikon njerezit qe do. Prandaj mos prit me, beje sot sepse e nesermja nuk vjen kurre. Sigurisht do pendohesh per diten kur nuk gjete kohe per nje buzeqeshje, nje perqafim, nje puthje dhe sepse ishe i zene per te realizuar nje deshire te tyre. Mbaji ata qe dashuron prane vetes, thuaju duke mermeritur se sa shume ke nevoje per ta, dashuroji, sillu mire,gjej kohen per ta, thuaju "me vjen keq", "me fal" , “faleminderit” dhe te gjitha fjalet e dashurise qe di. Asnjeri nuk do te te mbaje mend per mendimet e tua te fshehta...

Ne nuk besojmë në veten tonë deri sa dikush zbulon se thellë brenda nesh është diçka e vlefshme, me vlerë për t'u dëgjuar, e denjë për t'u besuar, e shenjtë për t'u prekur.

| E.E. Cummings |

Mos i flisni për lumturinë tuaj dikujt që ka më pak fat se ju.

Kur gjithçka te kete mbaruar jam i sigurt qe do te me jepet nje minute per te menduar perseri per te gjitha heret qe doja te ulerisja çka ndjeja, por kam heshtur nga frika se nuk do te me kuptonin. E do te pendohem per qellimet qe kam braktisur, sepse frika per te deshtuar me ka ndaluar ti ndiqja. Kjo jete eshte **** por ta haje dreqi jam me te!

|Charles Bukowski|

Një nga gabimet që bëjmë më shpesh është ai i të parit të
njerëzve ashtu si duam ne dhe
jo ashtu si janë në të vërtetë ata.

Të thuash këtë frazë, ''jeta është e bukur'', në periudhën më të errët të jetës tënde, nuk është pak. Ta thuash, ndoshta, është më e thjeshtë se ta besosh, por nëse beson, ndoshta do arrish të kuptosh domethënien e vërtetë të kësaj jete. Sepse jeta është e bukur jo sepse ti ke, por sepse ti jep, megjithë vështirësitë. Lumturinë e gjen tek gjërat e vogla të përditshme, në heshtjet e dëgjuara, në boshllëqet e mbushura, në buzëqeshjet e dhuruara dhe në dashurinë e jetuar. Jeta është e bukur nëse përpiqemi ta jetojmë lumturinë dhe jo ta ndjekim.

| Roberto Benigni |

Mos e harro, njerëzit kanë nevojë për të qeshur ndonjëherë më shumë sesa për ushqim.

| Anna Fellows Johnston |

Lehtë na mashtrojnë ata që i duam.

Moliere