Pak nga theniet e Mark Twain

Twain ishte nje femije qe nuk linte dy gure bashke. Luante ne brigjet e lumit qe kalonte permes fshatit te lindjes.Shpesh here e kishin shpetuar nga mbytja. Kur e conin ne shtepi, nena e vet thoshte me humor:''Gjithnje keshtu ndodh, ata qe duhen varur shpetojne nga mbytja.''

Emri i tij i vertete ishte Samuel Klement. U quajt Mark Twain ne keto rrethana. Qysh femije ai punoi edhe si ndihmes pilot ne nje anije. Gjate kalimit te Misisipit, piloti maste thellesine e ujit dhe ne cdo matje thoshte: '' Mark two." Keto fjale donin te thoshin'' sheno dy''. Me vone, kur ai u be gazetar, ne kujtim te ketij piloti qe e kishte bere mjeshter, mori si pseudonim keto dy fjale me te cilat pastaj u be i famshem.

Kur Mark Twain ishte ende reporter i ri ne nje gazete te San Franciskos, nje grua e takoi ne rruge me nje kuti kartoni te madhe cigaresh ne krah.
"Zoteri,- i tha ajo,-ju shoh shpesh me nje kuti te madhe cigaresh ne krahe. Me duket se pini pak si shume cigare.''
''Oh zonje,-tha Twain,-po nderroj shtepine serishmi."
Kutia e cigareve ne ate kohe mblidhte gjithe plackat e tij.

Shtepise te tij te vogel i silleshin rrotull hajdutet qe i kishin marre te gjithe sendet me vlere prej argjendi. Ai vendosi ne murin e sallonit nje kartele ku shkroi me shkronja te medha:
''Vihen ne dijeni te gjithe zoterinjte hajdute, se ne kete shtepi, nuk ka me vecse vazo te medha argjendi, te cilat do t'i gjeni ne dollapin e dhomes se ngrenies prane kanistres ku flene macet e vogla. Nqs edhe kanistra ju sherben, kini miresine t'i vini macet ne dollap. Mos beni zhurme qe te mos merzitni te zotet e shtepise. Ju lutemi kur te dilni, mbyllni mire porten.''

Nje mik e kishte ftuar qe t'i jepte mendim per popujt e ndryshem te botes. Mark Twain tha:'' Kur Zoti mbaroi se beri boten, pyeti popujt se cfare kerkonte secili prej tyre nga ai.
Bifteke-u pergjigjen anglezet
Gra te bukura-francezet
Muzike-italianet
Dollare-amerikanet
Ndersa ruset thane: prisni pak se ende nuk kemi vendosur se cfare do te kerkojme. "

Nje zoteri i dergoi Twain-it fotografine e vet, qe ngjante shume me Twain. M.Twain iu pergjigj:
" Fotografia juaj me ngjan edhe me shume se sa i ngjaj une vetes sime. Do ta vendos ne vend te pasqyres, qe ta kem cdo mengjes para se te rruhem."

Nje miku i tij duhej te operohej. M.Twain e ngushelloi ne nje menyre te cuditshme. Ai i tha:" Kur te te filloje operacioni, per te ngushelluar veten mendo se nderkohe qe ti vuan nga dhimbjet, kirurgu gezohet se do fuse ne xhep parate e tua."

Duke shetitur prane nje varreze,Twain pa disa inxhiniere dhe punetore qe po benin disa matje. I pyeti perse po i benin keto matje.
" Mqs gardhi qe rrethon varrezen eshte i prishur, duam te bejme nje mur te mire rrethues pergjithnje."
"Nje mur? Po perse beni mur, kur nderkohe ata qe jane brenda nuk mund te dalin jashte dhe ata qe jane jashte nuk kane deshire te futen brenda?"- tha Twain.

M.Twain ishte i semure dhe kishte dy dite qe nuk kishte vene gje ne goje. Diten e trete e ndjeu veten me mire dhe kishte uri. Infermierja qe e kuronte i solli nje luge me leng mishi. Ai donte dicka me shume por infermierja nuk e lejoi. Shkrimtari u detyrua te bindej, dhe i tha se donte te lexonte dicka.
"Po kujdes,-shtoi ai,- se mos me sjellesh per te lexuar nje pulle poste."

Nje gazetar amerikan e pyeti Twain-in se c'mendonte per ferrin dhe parajsen.
"Nuk mund te them mendimin tim sepse kam miq ne te dy vendet dhe me duhet te ruaj asnjeanesine e plote."- u pergjigj Twain.

Aforizma nga Twain:
->Shqetesimi qe shkaktohet nga shembulli i mire eshte nga me te veshtiret qe te perballohet.
->Besimi fetar qendron ne te besuarit e atyre gjerave qe nuk jane te verteta.
->E verteta eshte pasuri shume e cmuar, prandaj duhet ta ruajme ate si cdo pasuri tjeter.