Lindur Femer!!

CLICHE' shkruajti:Nese une jam taksirati yt, fol per vete sepse ti nuk perfaqeson te gjith meshkujt dhe s'mund te flasesh ne pergjithsi..Leri te tjeret te vendosin ca jam per to!!

Ua sa serioze...OK

Nese ti i perfaqeson femrat, perse ma ndalon mua ti perfaqesoj meshkujt?

CLICHE' shkruajti:Une s'kam fol ne emer te askujt..Kam thene thenie qe thuhen per femren nga njerez te shquar ose kam pershkruar veten,,por askund nuk gjen perfaqesime te mia ne emer te femrave tjera

Oj femer nervoze...tema nuk thote lindur CLICHE po Lindur femer...

lindur femer zoti mendoj per meshkujt

Nje femer mund ta fale Nje burr qe perpiqet ta joshe,Por sdo ta fale kurr ate qe se ben dicka te tille!!!

Midnight kiss shkruajti:Nje femer mund ta fale Nje burr qe perpiqet ta joshe,Por sdo ta fale kurr ate qe se ben dicka te tille!!!

Kjo qe thua ti me pelqen

1shkodrane shkruajti:Mos u perpiqe ta kuptosh nje femer ne te gjitha, sepse nese e ben ose do te cmendesh...
Ose do te fillosh ta duash...

paskemi me mbet pa e dashte asnje, sepse kur femrat nuk e kuptojne vetvehten, si do te arrijme ne ti kuptojme!

Absolutisht, gjëja më e mrekullueshme, më shumë se perëndimet, më shumë së fluturimi i një zogu, është një femër në rilindje. Kur ringrihet në këmbë pas katastrofës, pas rënies. Kur dikush mund të thotë: mbaroi. Jo nuk ka mbaruar kurrë për një femër. Një femër ringrihet gjithmonë, edhe kur nuk e beson, edhe kur nuk e dëshiron.Nuk flas vetëm për dhimbjet e pafund, për ato plagë të shkaktuara si nga mina anti njeri që të shkakton vdekja apo sëmundja. Flas për ty që kjo periudhë nuk mbaron kurrë, që po luan me ekzistencën në një punë të vështirë, që çdo mëngjes është një provim më keq se në shkollë. Ti gjykatëse e papërkulshme e vetvetes, që nga mënyra sesi shefi do të të vështrojë do të vendosësh nëse je në lartësinë e duhur apo se duhet të dënohesh. Dhe kështu ky provim nuk mbaron kurrë... Kudo që të kesh qenë ke qenë ngushtë: në lidhjen tënde, në punën tënde, në vetminë tënde. Dhe ishte krizë dhe ke qarë. Zot sa qani! Në stomak keni një burim uji. Ke qarë ndërsa ecje në një rrugë të populluar, në stacionin e metrosë, në motor. Aq papritur. Nuk mund ta mbaje. Dhe atë natë që more makinën dhe i dhe për orë të tëra, me qëllim që ajri i errësirës të të thante faqet? Dhe pastaj ke gërmuar e ke folur, sa flisni vajza! Jeni fjalë e lot. Për të kuptuar, për të nxjerrë jashtë një rrënjë 6 metra të gjatë që t’i japë një kuptim dhimbjes tuaj. ”Përse veproj kështu? Pse përsëris të njëjtën skemë? Mos ndoshta jam e çmendur?” I kanë bërë të gjitha këto pyetje. Atëherë i futesh me themel historisë tënde, me dy, a katër duar dhe dalin në dritë mijëra copa. Një mister i ndërlikuar. Ja këtu fillon gjithçka. Nuk e dije? Nga ajo kurajo e madhe që duhet për të parë veten kështu, të përbërë nga mijra pjesë, që do të rifillosh. Sepse një femër rifillon gjithësesi, ka brenda një instinkt që e tërheq përpara. Do të të duhet një strategji, duhet të shpikësh një mënyrë për një ti të re. Sepse të ka qëlluar të rinjihesh përsëri, për t’iu prezantuar vetvetes. Nuk mund të jesh ajo e mëparshmja. Përpara gërmimit. Nuk të entuziasmon? Do të të tërheqë dalëngadalë. Të dashurohesh përsëri me vetveten, ose për herë të parë është si një karburant. Niset ngadalë duhet të këmbëngulësh. Por kur ndizet ikën me revan. Të rindërtosh vetveten është një aventurë. Më e madhja. Nuk ka rëndësi nëse e nis nga shtëpia, nga ngjyra e perdeve apo nga prerja e flokëve. Ju kam adhuruar gjithmonë, femra në rilindje, për atë mënyrën e mrekullueshme me të cilën i ulërisni botës ”jam e re “ me një fund me lule apo me një kaçurrel të freskët bjond... Më shumë se mëngjeset, më shumë se dielli, një grua në rilindje është mrekullia më e madhe. Për atë që e takon dhe për vetveten. Është pranvera në nëntor,atëhere kur nuk e pret.

te jesh femer do thot te durosh
te jesh femer do thot qe veten ta mbrosh
te jesh femer do thot te dashurohesh
te jesh femer do thot te tradhetohesh
te jesh femer do thot te vuash
te jesh femer do thot qe nje maskara:burr:ta quash
te jesh femer do thot te kesh lot ne sy
te jesh femer do thot qe nje mshkull sjeton dot pa ty
te jesh femer do thot te jesh e sunduar
te jesh femer do thot te rrish me or te tera duke punuar
te jesh femer do thot te qash me kokrra loti
femren e gjor e kam mallkuar vet zoti
te jesh femer do thot qe jeta te te duket e trishte
te kesh nje te brishte
femra krijesa me e embel edhe me qeshur ne ket tok
[ppo ce do se ajo rrihet e kkeqkrajtohet
femra esht vet jeta

"Kisha qetesine, embelsine, kokefortesine qe besoja edhe se boshlleku po me rrethonte, kisha syte e pafajshem dhe egoist te atij qe kisha dashuruar siper cdo gjeje dhe isha rrezuar. Ti ishe atje i gjalle, dhe me shikoje, me mendoje te dobet.
-Por ne mendjen time kishe vdekur. Tre here."

Kishte fjale qe ajo nuk ia kishte thene akoma . I mbante brenda saj si thesare . I rriste e i ushqente cdo dite me ndjenja . Ato fjale duhet te ishin fitorja e saj dhe shkaterrimi i tij . Me ato fjale ajo duhet ta bente ate te ndihej sic is
hte ndjere ajo dikur , atehere kur ai i hoqi gjene me te shtrenjte qe ajo kishte : dashurine .


Por kur erdhi momenti nuk i tha asnje nga ato fjale qe kishte pergatitur per shume kohe , asgje si tha . Shqiptoj vetem : me ty nuk ja vlejti . E tha keshtu me indiferenc , me peshtiresi , me pa dashuri .
Por u habit , kur pa qe atij i bene keq , i bene shume keq , u habit kur pa qe fjalet e saj e kishin thyer sic donte ajo ta bente . Nuk e dinte as ajo cfare kishte ne ato fjale qe i bene keq atij .

Ndoshta nuk kishte dashuri ne ato fjale thoshte dikush .
Dhe ai dikush thoshte drejte , sepse ajo i kishte folur me dashuri gjithemone . Dhe ju e dini sa keq bene te te flasi pa ndjenje dikush qe me perpara kur te fliste dukej sikur donte te nxirrte shpirtin nga goja ?

Bota ishte e eger dhe ajo kaq e bute . Bota do ta hante nje dite , do ta shkaterronte . Ajo e dinte dhe vazhdonte te ishte e bute . Vazhdonte te ndiqte nje si e saja . Nje te bute si pambuku , nje koke te forte si hekuri .