Në jetën seksuale nocioni “normal” është i pa rëndësishëm

TË RRITURIT i shqetëson ankthi për lojën seksuale dhe ata janë në merak për mënyrën si do të performojnë. Më poshtë do të përshkruaj vetëm pak skenarë, që tregojnë për influencën negative të këtij ankthi. Ju me siguri, jeni gjendur edhe në situata të tjera të ngjashme
1-Thuajse të gjithë njerëzit, kur bëjnë seks, përpiqen të mos bëjnë gabime. Ata ndjejnë një frikë të pakuptimtë, kur duhet t’i lënë energjitë erotike ta drejtojnë ato aktin seksual. Frika se mos dështojnë seksualisht mpak energjitë e tyre seksuale. Të gjithë, përpara ose gjatë marrëdhënies seksuale i bëjnë vetes këto pyetje: A mos ndërmora një iniciativë të papërshtatshme?. A mos do të përçmohem nga partneri ose partnerja?. A mos bëj gabim që e dua këtë djalë apo këtë vajzë?. Dhe radha e këtyre pyetjeve vazhdon pambarim.
2-Shumë grave u duhet stimulim seksual ekstra, që të arrijnë klimaksin. Por vetëm fare pak gra e kërkojnë këtë stimulim nga partneri. Ato nuk e kërkojnë stimulimin e klitorit, sepse mendojnë që gratë e tjera, shoqe të tyre, nuk kanë nevojë për këtë stimulim. Por ka edhe më keq. Çdo grua që nuk e arrin orgasmën, ndjehet e turpëruar, e ofenduar dhe fajtore, edhe pse nuk ka asnjë faj. Imagjinoni një grua që dëshiron të qëndrojë mbi burrin gjatë lojës seksuale dhe ajo e fsheh këtë dëshirë. Pse?. Sepse ndruhet mos nuk është mirë ta kërkojë këtë dhe partneri do ta fajësojë, ndëshkojë dhe përbuzë.
3-Frika se mos tregohen jo normalë seksualisht, i shtyn njerëzit që ta përmbajnë veten dhe të mos e shprehin atë që ndjejnë e që është natyrale gjatë lojës seksuale. Kjo do të thotë ti ndalosh trupit zërin, nuhatjen, frymëmarrjen dhe lëvizjet e tij natyrale. Kjo frenon kënaqësinë dhe arritjen e orgasmës.
4-Frika i detyron njerëzit që gjatë marrëdhënies seksuale të observojnë veten dhe të monitorojnë përgjigjen e partnerit ndaj veprimeve të tyre. Në vend që të gëzojnë trupat dhe ndjenjat e tyre, ata vlerësojnë mënyrën si aktrojnë. Ata shpjegojnë si bënë seks, në vend që flasin si u ndjenë me të. Kjo bën që seksi të mos jetë gëzim i perfeksionit të tyre human, por të bëhet një mundësi më shumë për dështim.
5-Frika i shtyn njerëzit të frenojnë eksplorimin seksual. Ata të shqetësuar pyesin veten: Ç’do të ndodhë, po qe se kërkoj diçka që nuk është shoqërisht e aprovuar? Kjo i bën të ndjehen jo normalë dhe të vulnerabël. Ata mendojnë se do të përbuzen nga partneri, që është ofenduar prej kërkesës së tyre. Kur njerëzit mendojnë se seksualiteti i tyre do të konsiderohet jo normal nga partneri, atëherë, që të jenë të sigurtë, ata bëjnë seks rutinë që përsëritet njësoj çdo herë, seks pa emocione.
6-Frika seksuale ka edhe shprehjen e saj sociale. Kjo, shprehet duke kundërshtuar edukimin seksual, duke kundërshtuar metodat e kontracepsionit dhe artin erotik. Kërkesa e fortë e vazhdueshme për të qenë “normalë”, sjell pikërisht “anormalen” – kërkesën për t’iu larguar seksualitetit, nga që kanë frikë prej tij.
Frika për seksualitetin në fëmijëri i shtyn fëmijët ta braktisin seksin. Frika për seksualiteti kur janë të rritur, i detyron ta mohojnë seksin në mjedisin ku jetojnë. Njerëzit, në çdo situatë përpiqen të evitojnë atë që kanë frikë.