Pleqte e sotume ,me keq se djemt e rinj....

Dashuria nuk ka moshë. Edhe seksi nuk ka kohë. Në shoqërinë tonë, burra e gra me flokë të bardha jetojnë emocionet, dëshirat seksuale, pasionet, me të njëjtin intensitet si kur ishin të rinj. Ngaqë jemi mësuar t’i shohim duke marrë pensionet, duke blerë ilaçet, duke marrë mbesat nga shkolla, ne nuk i konsiderojmë më si qenie seksuale, por vetëm si njerëz të dhembshur që vetëm ankohen.

E vërteta është që 70 e kusur vjeçarët janë po aq viktima të pasionit sa edhe të rinjtë.

Nëse ka rini të parë, të dytë e mbase të tretë… atëherë sigurisht që ka dhe një rini të katërt. “Pleqtë” shqiptarë kanë dëshirë të ngacmohen, të krijojnë njohje të reja me gjininë e kundërt. Ata që marrin iniciativat janë kryesisht meshkujt, sidomos ata që janë “single” në kërkim të një shoqeje. Por, nuk mungojnë dhe rastet e pleqve të pakënaqur me martesën e tyre dhjetëra-vjeçare ose që nuk e kanë marrë vesh që poligamia është e ndaluar në vendin tonë.

Pensionistët në vendin tonë janë rreth 500 e 70 mijë, nuk ka të dhëna se sa janë femra dhe se sa janë meshkuj, por duke parë shifrat, probabiliteti që të njihen e të “ngacmohen me njëri tjetrin është i lartë.

Por si gjenden këta shoke, apo shoqe? Në kushtet e Shqipërisë, pleqtë “rregullohen” me metoda të thjeshta. Forma më e përhapur është ajo e prezantimit, me anë të një të treti ose të trete. Duke gjykuar nga rradhët që mbajnë për të marrë pensionet a për ta paguar faturat, mundësitë për tu njohur e pëlqyer nuk janë të vogla.

Metoda tjetër e përhapur është ajo e komunikimit direkt. Ndryshe nga adoleshentët që më parë tentojnë të bien në sy e pastaj të futen në komunikim, pleqtë hyjnë në prezantim të menjëhershëm. Për këtë shkak edhe përgjigja që marrin në shumicën e rasteve është refuzuese. Në të tilla raste, pleqtë ftojnë për kafe, për një xhiro, e deri edhe për pica.

Në raste të tjera pleqtë e ndjekin “prenë” e tyre derisa ti mësojnë shtëpinë ku e ka dhe nuk përtojnë të trokasin për një kafe turke.

Fjalia e parë e hapjes së bisedës, shpesh ka të bëjë me interesimin mbi statusin e të zgjedhurës. Një nga gratë e vjetra që pyesim na tregon duke kapur faqet me duar, (siç bëhet kur flasim për një turp të madh) se si e kish “ngacmuar” në autobus një plak, i cili pasi e kishte parë me të zeza e kish pyetur: “Pse i mban veshur rrobat e zeza? Të ka vdekur burri?” Thjesht, pastër, drejtpërdrejt! Pas kaq vitesh mbi këtë tokë, ndoshta ata e kanë kuptuar se nuk ka nevojë për të komplikuar marrëdhëniet, gjërat duhen të jenë të thjeshta e të qarta: “nëse të ka vdekur, atëherë më lejo të propozohem si zëvendësues!” Por, nëse pleqtë i kanë të thjeshta gjërat, të moshuarat janë prapë gra e si të gjitha gratë i duan gjërat më të komplikuara. Prandaj, përgjithësisht refuzojnë, ose ka dhe nga ato që duan, por ende si kur ishin vajza të reja kanë frikë të pranojnë, se pale çfarë do të thotë bota…

Një tjetër na tregon se si në moshën 80-e ca vjeçare, i vjen në derë një i njohur i vjetër që kishte vite pa e parë i cili propozohet për bashkëjetesë. “Ti vetëm, unë vetëm… pse të mos rrimë bashkë?”. Por, në shumicën e rasteve, gjithçka fillon me një ftesë për kafe.

Mund të dëgjosh histori të shumta, por në finale, plakat kometojnë si të ishin kor: “Pupupu si janë bërë këta pleqtë e sotëm, më keq se djemtë e rinj…” por, pa mundur ta fshehin se u përkëdhelet sedra nga miklimet e bashkëmoshatarëve. Ato mund të jenë të vjetra, por, nuk rezistojnë pa i rënë me bërryl shoqes, “Shihe-shihe atë plakun aty, po ta bën me dorë!”






Pse nuk sillemi edhe një herë si të rinj?


E keni parasysh atë barcaletën me një çift pleqsh? Pas shume vitesh që jetonin bashkë, pleqtë i thonë njëri- tjetrit: I mban mend kohët kur ishim të rinj, që linim takime?

- Po i mbaj…-përgjigjet plaka- sa kohë të bukura kanë qenë!

- E pse nuk sillemi dhe një herë si të rinj?

Bien dakord dhe e lenë të takohen në park…plaku shkon, pret aty me orë të tëra, në fund ngrihet i mërzitur, shkon në shtëpi dhe i thotë plakës:

- Po pse nuk erdhe në takim, ashtu si e lamë dje?

- Nuk erdha- përgjigjet plaka- se nuk më la mamaja J





Edhe pas të 60- ave është e mundur!

Shpesh herë, kur shohim çifte të moshave të treta që kujdesen, puthen e përqafohen me njëri- tjetrin, habitemi. Me vete shpesh themi, si është e mundur?

Ndiejnë ende dashuri për njëri- tjetrin?

Por po të mendosh, e pse duhet të jetë ndryshe? A nuk është dashuria, në çdo formë të saj, leva që vë botën në lëvizje?

Këto gjëra ndodhin kudo, në filma shohim shpesh çifte që plaken në mënyrë të lumtur në krah të partnerit\es, të lexojmë kryevepra si të Gabriel Garcia Marquez që na dhuroi tek libri i tij “Kujtime kurvash të trishta”, një histori dashurie mjaft të fuqishme dhe prekëse, në të cilën një protagonist thuajse 100 vjeç zbuloi për herë të parë dashurinë.



Përveç fakteve në libra dhe në filma, ka dhe të dhëna që vërtetojnë këtë gjë. 3\4 e burrave dhe 2\3 e grave mbi 80 vjeç janë “seksualisht aktivë”.

Të dhëna të tjera tregojnë se 39% e 70 vjeçarëve bëjnë dashuri të paktën 1 herë në muaj, për t’i treguar partnerit afeksion dhe dashuri (50% të rasteve), por edhe për kënaqësi fizike (23%).

Ngjarjet fiziologjike të lidhura me plakjen (menopauza dhe andropauza) ndërtojnë, veçanërisht për gratë, një lloj barriere, përtej së cilës nuk mund të kalohet.

Nëse kjo ndodh për gratë, edhe burrat kanë ‘disavantazhet” e tyre. Pas të 50-ave, rënia e prodhimit të testosteronit mund të zvogëlojë dëshirën seksuale.

Këto dhe faktorë të tjerë, bëjnë që seksi, lidhjet dhe flirtet e pas 60-ve, të duken të ekzagjeruara…por në fakt janë normale!





Të duhesh për 82 vjet!


Çifti më jetëgjatë në botë? John Roçhio dhe Emilia Antonelli, të martuar që prej 82 vjetësh, në vitin 2005 ata kanë rrëfyer historinë e tyre te dashurisë. Çifti u martua më 10 shkurt 1923 dhe ishte një nga ato martesa, që nuk e mposhti dot asgjë. Thonë që janë po aq të dashuruar, sa kanë qenë 82 vjet më parë. Nuk kanë ndonjë recetë të veçantë dhe të vlefshme për të gjithë. Sekreti i tyre ka qenë; të bërit dashuri, dëshira dhe disponibiliteti për të gjetur kompromise me njëri- tjetrin. Të gjitha këto të “mbështjella” me shumë durim.



Nëse dashuria ka flokët e bardha….


Të dashurohesh në moshën e tretë nuk është e lehtë dhe kur gjendet një njeri që të mund të na bëjë shoqëri, nis disaprovimi i miqve, fëmijëve dhe familjarëve. Askush, më shumë se ti, nuk e kupton se sa e lodhshme është vetmia dhe se sa e mërzitshme është rutina. Atëherë, a duhet të sakrifikoni për hir të një “mentaliteti”. A ka ndonjë ligj të shkruar se dashuria ndalohet pas të 60-ave? ja disa këshilla që duhet të ndiqni, për të jetuar I qetë një lidhje, nëse jeni në moshën e tretë:

- sqaro menjëherë me fëmijët e tu që ky njeri, nuk zë vendin e prindit që nuk jeton më

- prezantojeni në familje në mënyrë të thjeshtë, si një mik të shtrenjtë, me të cilin ndan interesa të përbashkëta

- tregoni secili autonomi dhe përpiquni të gjeni mirëkuptim. Shekulli.

Elona Demollari