As e imja, as e tija...!

Një histori e bukur por me një përfundim të hidhur

Jam T. lindur në një qytet të zonës së veriut. Kur isha 8 muajsh familja ime zbriti në durrës se babi kishte punën në këtë qytet. Në mbarim të shkollës 8-vjeçare mora rrugët e kurbetit. Isha vetëm 14 vjeç kur mbërrita në greqi. Në kurbet mësova shumë gjëra nga jeta. U bëra një njeri që gëzoja rrespekt, kjo falë prindërve që më dhanë kulturë, por edhe falë vetes, pasi i vura në praktikë ato që prindërit më mësuan.

Megjithatë një sëmundje që e ka emrin °° Dashuri °° ma ka bërë zemrën copë-copë. Në vitin 2005, me datë 25 qershorë, isha në Tiranë dhe po pija kafenë te lokali im i preferuar. Në atë kohë më morën në telefon dhe më njoh=ftuan që dy miqtë e mi kishin bërë aksident me makinë dhe më thanë se ishin në spital.

Gjatë rrugës për në spital, fillova të njoftoja gjithë miqtë për këtë që kishte ndodhur. Disa numrave që nuk i kisha në celolar i rashë përmendësh. Ndër të tjera i rashë dhe një numri që mendoja se ishte i një mikut timë, por nga ana tjetër nuk po përgjigjej njeri. kur mbërrita në spital, doktorrët më thanë që njërin do ta dërgonin në Tiranë, ndërsa tjetri ishte jashtë rrezikut për jetën. U qetësova disi dhe po pija një kafe, kur më erdhi një zile.

E mora dhe mu përgjigjë një zë femre, e cila më pyeti se kush isha.
- Kush je ti që më bën zile.. - i thashë unë.
- Në fakt ai që më ka bërë zile je ti, - u përgjigjë ajo.

I thashë që nuk kisha nerva për shaka dhe i tregova se çmë kishte ndodhur. Ajo më tha që unë i kisha rënë telefonin të saj. I kërkova falje që e kisha shqetësuar dhe i shpjegova që numrit duhet ti kisha rënë nga nxitimi. E mbyllëm bisedën, por diçka më rrahu fortë në zemër. Pas dy orësh e mora sërisht në telefon. Folëm gjatë saqë kur pashë orën ishte 2 e gjysëm e natës. Rashë në gjumë.

Kue u zgjova e pashë në sms: °° Mirmëngjesi! Të urojë një ditë të mbarë. Më ke pëlqyer nga e folura, por mos u trego kaq i hapur °°

Kështu kalonin ditët. Mbas pak kohësh ajo erdhi me shkollë në Tiranë. U takuam. Unë i shpreha dashurinë. Ajo qante dhe më thoshte: °° T. ti je shumë më lart se unë °°. Ajo ishte 22 vjeçe dhe vazhdonte shkollën për mjekësi dhe në të njëjtën kohë punonte në Tiranë jashtë orarit të mësimeve. Një vëlla e kishte në burg, babi i njihte vetëm shihsen e alkolit.

Unë e doja dhe u ktheva në ëngjëll mbrojtës për të. I kërkova të shikonte shkollën se për të tjerat më kishte mua. Unë ikja dhe vija shpesh për Greqi, por flisnim shumë në telefon. Shkurt fare fillova të jetoja për të. Në mars të 2007-s më mori në telefon dhe më tha se duhej ta harroja.

Po qante. Fola dhe më tha lamtumirë. Mbylli telefonin. Pas shumë përpjekjesh fola me shoqen e sajë. Ajo po qante. E pyeta ku ishte, por më tha se ajo ishte në spital pasi kishte tentuar të vriste veten. Më ra telefoni në tokë. U nisa menjëherë për në spital. Kur po afrohesha te dera e dhomës së sajë, dëgjova nënën e sajë që bërtiste me të madhe °° Ma mori në qafë vajzën, ma fejoi pa dëshirën e sajë, i shkatërroi jetën, që Zoti ia marrtë shpirtin °°

Nuk ju besova veshëve dhe për një çastë thashë se më pushoi zemra. Më ranë lulet në tokë dhe kavanozi u thye. Ata që ishin aty kthyen kokën. Aty gjendej dhe shoqa e sajë e cila erdhi pranë dhe më tha: °° Më vjen keq por nuk mund tia tregoja të vërtetën °°

U futa në dhomë, u afrova te shtrati dhe iu ula në gjunjë te koka. Ajo ngriti dorën dhe më tha °° Më Fa, por nuk meritoj të jetoj se jetën time e mbylli babi °° I vura dorën në buzë që mos të fliste, vetëm qaja me lotë. Dhoma kishte dhe njerëz të tjerë. Ra heshtja. Kur u dëgjua zëri i shoqes së sajë që thoshte °° Po i vjen babi me atë të mallkuarin °°

Unë bëra dy hapa më tutje. Ato hynë brënda dhe shkuan tek ajo. Babi i vetë i vuri dorën tek koka, e puthi dhe i dëlën lotë. Ndërsa i fejuari i tha °° O shpirtë, të kaluara dhe të shkuara, të harruara °° Uli kokën ta puthte, por ajo e largoi kokën.

- Të lutem largohu, - i tha ajo, - po më vjen për të vjellë nga era e alkolit dhe cigares.
Ai pa pikë turpi qeshi dhe tha: °° Shpirtë, cigarja dhe pijet për burrat janë °°

Mua po më sillej dynjaja vërdadhë, sidomos kur dëgjova fjalët që ajo i tha.
- Po ta them publikisht me trupë më bëre tënden, por me zemër kurrë sdo të jemë e jotja.

Aty më luajti mëndja. I fola atij dhe i shashë që të mbante qetësi se kishte njerëz të tjerë të sëmurë aty.
- Kush je ti? - Pyeti me fodullëk.

Mu sos durimi dhe nuk e di se çfarë kam bërë në trupin e atij njeriu. Vetëm më kujtohen njerzit që më thoshin ta lëshoja. E lëshova dhe ika të laja duar se i kisha me gjakë. Kur po dilja nga banjot pashë dy policë. Më morën dhe më dërguar te rajoni numër 3. Falë miqësisë ia hodha, dola që atë natë.

Vajta në lokal, bleva alkol, u ula në banak dhe nisa të dëgjoja disa këngë greke. Pija dhe qaja. Kështu i kaloja netë të tëra. Alkoli, cigarja dhe muzika më bënin shoqëri. Dilja natën nganjëherë në breg të detit dhe bërtisja me të madhe °° Përse o Zot më zgjodhe mua °°

Me kalimin e ditëve ajo filloi të më shkruante sms, më merrte në celular, por nuk ma bënte zemra ta hapja. Më uronte që të vazhdoja jetën dhe ta falja. Po ç'ta falja? Ajo kishte qenë e fejuar katër ditë dhe kishte dalë me të. Kishte bërë dashuri me të dhe ngaqë si bënte zemra të më tregonte mua, deshi ta mbyllte jetën e sajë.

Unë u ktheva në Greqi dhe falë shokëve dhe familjes sime u largova nga ajo rrugë ku isha futur. Pak nga pak iu ktheva jetës së qetë. Ajo tani ka një djalë i cili ka emrin timë. Është ndarë me burrin dhe jeton jetën e sajë e qetë. Publikisht i themë: °° Jeto se edhe unë do të jetoj. Zoti na ndau, por kemi një të mirë që nuk e mallkojmë njëri-tjetrin. Gjithmonë Zoti qoftë me ty! °°