Re: Eva Sotiri

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:35 pm

Babait tim

Kujtimet janë veshur plot mjegull.
Tashmë nuk i kujtoj dot të gjitha
Aq kthjellët përherë.

Dhe figura jote dhe zëri yt,
Dhe aroma jote kanë hyrë në një botë zbehjeje,
Siç zbeh era polenin e luleve në pranverë.

Ti vjen e nga ajo fotografi më buzë
Çdo herë që të shoh.
Ti më buzë përsëri e përsëri.

Duket sikur ti je më i lumtur se unë,
Sikur edhe që andej shpirti yt kërkon të më dërgoje
Lumturi.

Ku ta çoj gjithë këtë dashuri që na bashkon?
Këtë lidhje kaq të fortë?
Këtë lidhje instiktive, të pakëputur, ma thuaj!

Lidhje të pavdekshme!
Unë nuk mund të jetoj dot pa ty.
Siç duket as ti, që vjen kaq shpesh, pa mua...

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:36 pm

Më thuaj…

Rastësisht
emrin e dashurisë ke marrë ti?

Është shndritur
nga mijra drita verbuese imazhi yt
dhe gjithë këto drita
të ndezura nga fantazia ime,
jo nuk më lënë
Të të shoh qartë…

Pa e ditur mirë vlerën tënde të vërtetë
të dashuroj…

Thuamë: E jotja vallë është kjo meritë,
a dashurisë i takon…?

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:36 pm

Komunikimi

Doja vetëm të të përqafoja…
por ja…. fjalët… fjalët…
Fjalët na afronin, na largonin,
na bënin keq,
pastaj na ndihmonin,
pastaj….

...Doja përsëri të të përqafoja dhe atëhere…
prapë fjalët…..
na largonin…
ngrinin mure mes nesh,
na zvarrisnin larg njëri-tjetrit.
Tepër larg….

Dëshiroja vetëm të të përqafoja…

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:41 pm

Baticë…

Nata në rrezet e para të dritës
po tretet dhe shkon,
Lind dita e re plot tinguj,
me prekjen e Diellit më zgjon.

Fantazmat veniten,
të trembura struken, heshtin diku.
Gjithë shpresat, projektet, vendimet
sërish arrijnë këtu.

Së bashku me natën
mendimet e trishta kalojnë në asgjë,
Udhëkryqe për zgjidhje plot ethe,
sikur nuk presin dot më.

Vrapon si e çmendur gjithë jeta
me ritëm, në pafundësi
Një ditë që po ikën, vrapon
dhe nuk kthehet tek unë përsëri.

Po ti Zemra ime… ku je sot, ku je?
Nuk mundem të shoh…!
Je larg edhe afër, je imi,
të dua dhe zemrën ma ngroh.

E lire - robëruar,
gëzimin kërkoj, trishtimin e prek,
Brenda dhe jashtë jetës sime
je Zoti dhe flaka që djeg.

Me fjalët e ëmbla pa trup
dhe pa shqisa, shikimet pa sy
I ndjej ledhatimet edhe përkëdheljet,
me mendjen tek ty.

Me puthjet pa buzë, me prekjet pa duar,
me ëndrrat pafund,
Me mall edhe dhimbje,
në fatalitetin qe dot nuk na mund.

Në qiellin e bukur të ditëve tona
është ndezur stuhi,
Me rrahjet e zemrës
ke sjellë në këtë botë Vezuvin e Ri…

Me lotët e derdhur
ke bërë të ndryshojnë baticat dallgë plot,
Lavdia e yjeve
me zjarrin e zemrës nuk matet më dot…

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:42 pm

Marsi

Plot dritë, sërish i bukur Marsi,
Një mik që sjell gëzim të ri.
Atë trishtim që vjeshta mbarsi
ia rrëmben dimrit, e bën hi.

Dhe loz me mua qielli i kaltër,
më këndojnë zogjtë këngë plot,
e gurrave plot ujë të pastër
unë shkoj flladitem e derdh lotë.

Ja rendin lotët bashkë me ujin,
lozin me gurë, me shkopinj.
Më lëshon Marsi buzëqeshur
një syth të njomë nëpër gishtërinj.

Po pikon sythi nëpër duar
lot kristalinë… Unë buzë..!
Pergjigje per sa kam kerkuar.
Të tillë gjithmonë, Mars do të më gjesh…

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:43 pm

Fantazi per Hënën...

Je e zbehtë sepse je e lodhur,
duke rendur pafundesise
dhe duke vështruar tokën pa pushim.

Je e mërzitur duke shëtitur
e vetmuar,
ndërmjet yjesh që nuk janë aspak si ty...

Ndryshon përherë si një sy
pa gëzim,
që nuk gjen dikë të denjë për të ndaluar...!

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:43 pm

Zgjidhje

Zot, ti më pyete nëse kam një qëllim…

Më pyete nëse kam ndonjë dëshirë,

si për shembull

të mësoj notin pa ujë,

të fluturoj pa krahë,

të flas duke heshtur,

të ndal kohën, duke ndryshuar fatin.

Më kërkove ndoshta

të boshatis thesin e dëshirave dhe të ëndrrave?

Ndoshta ta boshatis veten time

nga e mira dhe e keqja,

nga meskiniteti, egoizmi dhe altruizmi

e kështu të arrij në qendrën e së vërtetës…??

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:44 pm

Klasifikim...

Zhgenjimin nga disa “miq e shoke”

Do ta klasifikoja ne vargun special.

Trishtimin do ta groposja thelle nen toke,

Do nisja per ta nje funeral.

Atje do t’i hidhja gjithe fjalet

e bukura, qe dikur u thane.

Do fundosja miqesine e genjeshtert,

Neverine qe pas vetes zvarritur e lane.

Ne funeral do ftoja te shkojne,

Vemjet, cakejte, krijesat e pazonja..

Gjithe qeniet pa gjak qe ne toke jetojne.

Por ne do jetojme ku ka zemren shqiponja.

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:45 pm

Eva dhe gjarperi

Shume me kane thene se emrit tim
Qe nga shekujt i mbartur
S’i ndahet dot si nje trishtim
Nje gjarper i percartur.

Rend jeta, ditet - gaz e lot
Si enderr a perralle
Por gjarperi ja – me shfaqet sot
Si nje legjende e gjalle.

Nuk ish si Boa, Anakonda
Dhe as Neperke capkene
Por kishte zerin edhe syte,
Per dreq kish pamjen tende.

Perreth nuk kish Parajse a ferr
Ishim vec une dhe ti.
Nuk ishte molla gjith mister
Por gjarperi ishte aty.

Nuk do ta nderroja emrin tim
Per gjithe gjarperinjte e ferrit
Nje shkak me shume qe gjithe gjarperinjte
Te zhvishen prej misterit.

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:45 pm

Te dua ty

Te dua sepse jeta ime je ti...
Te dua se me jep drite dhe dashuri.
Te dua se je me i bukri perfytyrim,
Te dua se je me mua nga mbremja ne zgjim...

Neper ditet dhe netet e mia ti vjen
Ne gjithe universin me kerkon dhe me gjen
Je kenga e jetes qe kurre nuk mbaron
Kur stepem je endrra, kur qaj me qeteson.

Je shikimi i vrenjtur kur bej marrezi
Je puthja e embel mbi floket e mi
Je trokitja e zemres, thelle vetes te ndjej
Je Drita Udheheqese e Zotit ne qiej.

Ti je nje menyre per te hyre atje
Ne ate qe njerezimi si Parajse e sheh
Me zerin e embel me ndez shpirtin tim,
Me fjalet magjike me fal dritherim.

Ne ndjenjat e tua vec une jam, e di!
Ne endrrat e mia ke vend vetem ti…
Me forcen e zemres qe ke je AI
I vetmi ne bote qe me fal dashuri

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:56 pm

Lasgush Poradecit

Me shikimin përmbi valët e liqenit

Lasgush Poradeci të shoh!

Me qëndrimin aq të këndshëm, të mistershëm

Që e vogël të njoh..

Jam mësuar të shoh lulet, ujin, qiellin

Atje, në të bronztat sytë e tu.,

Nëpër rrezet përkëdhelëse të një Dielli

Që filtrohen kur prekin këtu.

Buzeve te tua te bronzta e ndjej

Po ju afrohet një varg...

Edhe gishtat sikur duan që ta shkruajnë,

Ta nisin larg...!

Vallë sa shumë mrekulli janë fshehur

Pas atyre syve atje?

Ëmbëlsisht tani më duket se po ndjej

Një poezi të re.

A mos janë këto vargje për qytetin tënd,

Apo… ndoshta per mua tani?

Që jam pranë teje prej kohësh tek ky vend

Dhe e magjepsur rri…!

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:57 pm

Kenget e tyre

Shihni ne lendina
plot me luleshqerra
Mbushur trendeline
fshehur neper ferra.

Gjeta Naim Frasherin
Atje tek lendina
dhe kengen e tij
ku cel tremdelina.

Qe fshehur Cajupi
ne lulet e para,
Qe fshehur aq bukur
sa s'e gjeti Mara...

Vete kenget e tij
ja ketu me prune.
Mara nuk e gjeti,
por e gjeta une...

Manushaqe e bukur
atje lart kish mbire
sic enderroi Naimi
e forte dhe e lire!

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 8:57 pm

Poeme per fatin dhe per forcen

Në këmbë të një statuje
Në sheshin e qytetit,
Që ngrihet madherishëm
Pranë pallatit të “mbretit”,

Çdo ditë të ftohtë dimri,
Çdo ditë të nxehtë behari,
Në atë shesh përmendoresh
Nje burrë duket i pari.

I kërrusur, i munduar
Nga hallet, nga mjerimi.
Në sytë e tij të shuar
Nuk duket gjurmë gëzimi..

Ne thinjat përmbi flokë,
Në rrudhat e fytryrës
Mjerimi i thellë i kësaj
Krijese të natyrës..

E sheh në çdo lloj pune
E në çdo lloj zanati.
Ky ishte shorti i tij,
Që ja dhuroi fati…

Ja pranë shpinës së tij
Të kërrusur nën mundime
Kalojnë zoterinjtë
Me shpirtrat e përhime.

Dhe aitj i vjen që punën
Ta lërë në çast atje.
Por kjo uri që ndjen
I thotë: “Duro ende..!!”

Ja një ditë e sheh “mbreti”
Nga kulla e tij e lartë
Urdhëroi: “Çdo ditë t’i jepni
Mes bukës monedhë të artë!”

>>>>>

E mori :- “Bukë “mbreti”!
Ta shes më mirë!” – tha,
Që me paratë e nxjerra
Dhe nje copë djathë të ha”

>>>>>>>>>>>>>>>

Në këmbë të një statuje
Në sheshin e qytetit
Përpara atij të mjeri
Ja del imazhi i “mbretit”

Ç’e bën ti atë bukë,
Që unë çdo ditë të jap?”
“E shes lartmadhëri
Që të mos e ha thatë…!”

“Oh! Ç’ben, i mjeri ti!
Tani eja me mua.
Do të të jap një pasuri të madhe.
Hë, si thua?

Ja, merre këtë gur
Dhe hidhe me furi
Deri ku të shkoje guri,
Pronari do jesh ti…!”

E mori dhe me vrull
E fluturoi ne erë…
Dhe pa me ankth, me droje
“Ku vallë do të bjerë…?”

Shkoi guri pas një shtylle
Dhe u përplas pas saj….!
Në kokën e të mjerit
U kthye vrik pastaj…..!!

>>>>>>>>>>>>>>>

Në këmbë të një statuje
Në sheshin e qytetit,
Që ngrihet madhërishëm
Pranë pallatit të mbretit

Çdo ditë te ftohtë dimri,
Çdo ditë të nxehtë behari
Në ate shesh përmendoresh
Ai del prapë i pari

Dhe në halle, mundime
E zhyt kjo jetë e mjerë.
Kështu do jetë për të
Kjo botë përngaherë?

Jo! Nuk e bën të lumtur
Të mjerin e qytetit
As fati i papritur,
As mëshira – lojë e “mbretit”

Por ndoshta do t’i sjellë
Këtë lumturi qv s’vjen
Ky krah i tij
Që rrotën e historisë e kthen.

Dhe zemra e tij e fortë
Që mjerim gjeti ngado
Tani i flet kaq qartë:
“Jo, jo, më mos duro!”

nga Eri dr Wed Nov 24, 2010 9:11 pm

Për një engjëll…

Engjëll, ditëve dhe netëve endesh mes kujtimesh,

Mëngjeset, mbrëmjet vijnë e ikin dhe ti je aty…

Rastësisht një dite me shi, hyre dhe në botën time

Idhull i një shpirti të lënduar, që më flet për ty.

Hera – herës të mendoj si do ishe sot, tani…

A do të më buzëqeshje? Ndoshta ne do ishim shokë!

Zoti deshi që të rrije pergjithmonë një fëmijë…

Ikur ëndrrash, shpresash, dhimbjesh, një engjëll je ti.

Regëtin në buzëmbrëmje lot dhe dhembshuri,

I mbrojtur nga dashuri zemrash, dhe nga dhimbje plot...!

_________________
Nje udhetim prej njemije miljesh fillon me nje hap te vetem...!!