Timo Flloko..

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:27 pm

Edhe Timo Flloko i përket vargut të kolosëve më të shquar të kinematografisë sonë i cili
arriti të krijonte vepra të llojllojshme filmore , disa nga të cilat ka pasur fatin t’i shikonte edhe spektatori ynë në Kosovë.Timo Flloko bën pjesë në elitën e aktorëve kulminantë shqiptarë i cili realizoi role të ndërlikuara filmore dhe teatrore nga të cilat mund t’i dallojmë edhe ato nga filmat:”Lulkuqet mbi mure”dhe “Njeriu me top” me të cilat arrriti kulmin e tij artistik.

Qysh në vitet e rinisë së hershme, kur filloi të aktronte, shihej se ai do të bëhej njëri ndër emrat më të ndritur në artin tonë filmor, duke premtuar role të fuqishme antologjike të cilat i sendërtoi gjatë karierës së tij të lavdishme.Ai jepte gjithçka nga vetëvetja dhe nga arti i tij poliedrik , prandaj edhe u bë aq i famshëm në atdhe dhe në botën e jashtme..Shpeshherë kur i kujtojmë krijimet e tij aq të suksesshme na shkon mendja se ai i përkiste një grupi të veçantë të aktorëve shqiptarë ku bënin pjesë edhe kolosët:Naim Frashëri, Sandër Prosi, Kadri Roshi, Tinka Kurti dhe disa të tjerë.Në çdo film të tij të ri Timo Flloko shkëlqente sërish dhe pandërprerë, sikur artin ta kishte pjesë të përditshme jetësore.

Shikuesit tanë , sidomos ata që janë më të vjetër, kurrë nuk e harrojnë rolin e tij në filmin’’Njeriu me top’’me të cilin realizoi një rol vërtet të vacantë çfarë mund ta bënte vetëm ai me talentin e tij specific..

Ishim tejet të gëzuar edhe atë ditë kur e kuptuam se Timo Flloko gjendej në SHBA me vite të tëra për të marrë pjesë në xhirimin e filmave të industrisë filmore, ku janë edhe disa emra të shquar nga bota shqiptare si:Xhejms Bellushi, Stan Dragoti, Eliza Dushku e të tjerë të cilët krijuan emra të mëdhenj në botën filmore amerikane e sidomos vëllezërit Bellushi:Xhimi dhe Xhoni i ndjerë i cili mbeti i pavdekshëm me filmin’’Vëllezërit Blluz’’ ku aktroi me Ben Akrojdin e madh.

Timo Flloku pra shkoi atje ku ëndërrojnë të shkojnë edhe aktorë të shumtë nga mbarë bota.Edhe ai dëshiroi ta provonte fatin e tij artistik në një vend të tillë ëndërrimtar ku krijohen mijra e mijra filma të zhanreve të ndryshme.

Jeta dhe vepra e Timo Fllokos janë kararakterizuar me ngritje të shumta në një vend të mbyllur siç ishte Shqipria e dekadave të kaluara, ku aktorët ishin të detyruar të aktronin vetëm në suazat socrealizmit filmor, por që krijuan edhe filma të mirënjohur siç ngjante shpeshherë.Ne me mallëngjim i kujtojmë edhe rolet e shumta të aktorit në fjalë i cili na la trashëgim personazhe të llojllojshme dhe figura të ndritura letrare dhe artistike.Ai ishte një aktor origjinal dhe dinte t’i plotësonte kërkesat regjisoriale por edhe shijet e shumta të spektatorëve të tij të dashur të cilët ishin mësuar me emrin e tij të ndritur.Timo Flloko ishte një dhe i vetmi i llojit të tij që krijonte vepra të tilla kulminante.

E kujtojmë edhe Qerqiz Topillin e tij madhështor dhe heroik, por edhe rolin e mësuesit në’’Lulëkuqet mbi mure’’, kur përherë mbetet i paharruar me ato dy vepra monumentale filmore me të cilat na bënte kureshtarë për ta shikuar çdo film të tij të ri.

Këta filma i mbajmë në mend edhe nga shkaku se i shikuam në vitet tona rinore kur ishin hapur deridiku kufijtë kulturorë të dy shteteve dhe kur filloi të bëhej një këmbim i vlerave kulturore midis dy vendeve tona-Kosovës dhe Shqipërisë.Ato ishin ditët më të lumtura të jetës sonë kur çdo njeri i Kosovës shkonte në kiinema për ta dëgjuar fjalën shqipe në ekran dhe për t’i parë idhujt tanë të adhuruar dhe emrat e shquar filmorë si:Sandër Prosi, Timo Flloko, Reshat Arbana, Naim Frashëri, Margareita Xhepa,Kadri Roshi e shumë e shumë të tjerë që na bënin edhe më tepër krenarë që ishim shqiptarë.Shkonim në kinema dhe e përpinim çdo fjalë shqipe, çdo emër të heronjve tanë nëpër shekuj dhe mburreshim me të arriturat e vëllezërve tanë andej kufirit që kishin krijuar një numër të madh vlerash të pashtershme kinematografike dhe qindra tituj filmash artistikë dhe dokumentarë, në mesin e të cilëve ishin edhe realizimet e fuqishme të aktorit Timo Flloko.

Për të folur dhe shkruar për të, duhet vend më i gjerë dhe analiza më të thukta të filmave të tij por kësaj radhe po e lëmë vetëm më kaq, për ta përfunduar këtë shkrim modest si kujtim të paharruar për një aktor që premton akoma më tepër.

Filmografia Watch! (2008) Pamje nga ura (2007) teater Stay Awake (2006 In Between (2006/Syri magjik (2005)Evil Never Dies (1999) (episodi i V/Angel's Dance (1999).... K-911 (1999) (V)Përdhunuesit (1995) Loin des barbares (1994 Vdekja e kalit - (1992)Balada e Kurbinit (1990) Binarët (1987) Vrasje në gjueti (1987) Fillim i vështirë (1986) Rrethimi i vogël (1986) Të paftuarit (1985) Militanti (1984) Nata e parë e lirisë (1984) Ballë për ballë (1979) Liri a vdekje (1979) Njeriu me top (1977) Lulekuqet mbi mure (1976) Shtigje të luftës (1974) Kur zbardhi një ditë (1971) Malet me blerim mbuluar (1971) Përse bie kjo daulle - (1969) Gadhnjim mbi vdekjen - (1967

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:28 pm

Gjumi eshte vdekje

Oret e gjata vone percjell
Gjumin mposht ne rrekje,
Mbahu, them, do flesh pafund,
Gjumi eshte vdekje...!

Sa here ndodh te me mashtroje
Tinezisht si t'ish dehje,
I tromaksur ngrihem çart,
gjumi eshte vdekje...!

Kur me merr, me ve poshte,
Me perhumb ne prehje
Neper endrra druaj, mos
Zgjimi eshte vdekje...!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:31 pm

Shen Valentini i fundshekullit

Ta kushtoj Ty
kete Nate te Shen Valentinit
Te gjallet,
prej ankthit te vetmise
ngerthehen fort,
tek njeri-tjetri shpresat varin...
Kete nate te fundit te dashurise,
ne fundin e mijevjeçarit!

***

Ne gjoks,
shkelin vrazhde hije pa emer
dhe s'nginjen dot
tek shohin dhimbjen,
si çan zemren...!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:32 pm

Pija që deh

I thashë zemrës, je në risk
Kur kaq fort ti rreh!
Pse të trembem, thotë zemra
Ndjenjat pse t'i fsheh...?!

Sa pandehma, iluzione
Gracka fati ngreh?!
Zemra ime, dashuria
Është "pije" që deh...!

Me shigjeta helmatuese
Të godet e ti s'sheh
Le të gjuajnë, gufon zemra
S'më vdes ai helm...!

Dhimbjen kur unë thellë ndjej
Botës pse t'ia fsheh
Çfarë më shumë se dashuria
Na merr mendtë, na deh!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:32 pm

Requiem per nje mik - Teodor Kekos

Jo, nuk do ta pijme me dot
Nje gote ne bar Evropa, Teodor
Kjo fundvere ngrice ma beri zemren
Dhe nje bosh me la ne kraharor…!

Si do te gdhije kjo nate pa ty
Hene e plote ndrin dhe yjet bien
Nga lartesite e pertejme ku te pret
Me porta te hapura qielli?!

Ti u nise, ike…pas na le…
Ke mberritur sakaq, do te desha ta di
Shpirti yt endet neper parajsa
A ne ferrin e asgjese pambarim?!

“Jo, mik, thua ti, koha s’ka kuptim
S’do m’i numeroje vitet me kursim
Jeta si Gobsek nje per nje…
Nje mije vjet, nje çast jane tani”

Paqe paç ngahere, atje ne qiell
Lus Zotin kete nate gushti
Ai vete qysh sonte per ty
Si nje mik goten do ta mbushe…

Vetmi ti s’ke me…une ndjej vetmi
Ne s’te harrojme, nje dite do te vijme
Ne baret qiellore, si dikur mbi dhe
Netet e pafundesise t’i gdhijme…!

Bohem, hokatar i trishtuar
Mendjemprehte, poet shpirtfisnik
Dashnor i detit, thellesise…
Faustian e prape donkishotik!

Jo çdo kush si ti i deshi zogjte, femijet
Ndaj shkelqimi kurre ne sy s’tu fik
Te gjithe mik te kishim ne kete jete
Vetem vdekjen kishe ti armik…!

Neteve te vona, ne vetmine time
Tok me heshtjen do te te kujtoj ty
Ne çdo skaj te kesaj jete, ku le veten
Teodor, i shtrenjti, miku im…!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:33 pm

E panë hënën me një yll, në qiell pa rënë mbrëmja…

Kur u bë terr
dolën yjtë të tërë
dhe i panë të dy…

Zunë të vezullojnë
e të ndizen zjarr
thellë të ndjejnë zili!

Hëna u trazua
tek i pa në ethe
t’egër e tërbuar

U zbeh në fytyrë
ra përtej, u fsheh
pas yllit harruar!

Muzgu me përtesë
vonoi të zbresë
ajo ndjeu frikë

Keq do ta pesojë
ky
dritën do t’ia fikin!

Kur pa hënën lart,
ylli u ndez zjarr
asaj iu afrua…

“Mos më eja pas
u ndjell maraz…
se unë ty të dua…!”

Ylli
në shpirt i lënduar
mbet’ me kryet pas

E ndoqën ata
tutje në thellësi
nata mend u zbraz

“Atë” kush lakmon
qiellit mëkaton
është një i pabesë…

Turren aq të marrë
si një kyqezatë
natës pis të zezë!

Përtej kësaj bote
u ndje një lëngatë
dhe mbeti mister

Vringëllima thikash
vrasës të pashpirt
nginjen si në ferr!

Zbehur në fytyrë
nga ajo mënxyrë
hëna q’e plotë ish

Nga tmerri që pa
atë natë prilli…
U ça, u bë dysh!

Si e panë ata
të dashuruar
klithën si të marrë:

“Rrëmbyes, kusar
ti, yll, imoral…
Kokën në hanxhar!

Shpejt kapën yllin
e linçuan qiellit
Ndriçimin ia shuan

Ai zu të bjerë
gjaku i tij ndezi
verbërine me dritë…

Por, u shua shpejt
gremisjes, në rënie
si meteorit…

Hëna e vrerosur
errur e brengosur
klithi në lëngatë:

“Të desha, o yll
i ndritshëm agimi
katila, pse ma vratë?!”

*

Pareshtur në netë
bien meteorë…
zgrofit t’qiellit fiken

Ndrisin veç një çast
kësaj botës sonë
në ikje tragjike!

Qielli sovran
shpërfillshëm atje
mbretëron mbi re…

Ndizen yje, shuhen
bien e më s’kthehen
porsi efemerë…

Hën’ e re rishtaz
e ndjekur prej yjsh
endet skaj më skaj

Tjetrin yll gremis
gjithësisë pa fund
për trillet e saj

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:33 pm

Fjalet e fundit te Lokres

Me plumba t’i vrane gazelat!
Te mbuluan petalet e rena
Mbi buze e mbi shtat kryefund
Ate nate kur qante hena…!

Ti u kendove qiejve te Spanjes
Vrasesit e shurdhet kush s’i nem
Te pashpirtet s’ta perfillen lutjen:
“Mos me vrisni kete nate me hene!”

***

Ndron qielli, rete, hena, yjet ne gjithesi
stinet ndrojne, e dashur, me nxitim…
Ti je me e befta
ne kete ndryshim!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:34 pm

Rob i manive

I perzura komplekset nga vetja:
Inferioritetin
e nisa te parin…
Ik prej meje, dil
kjo bote eshte e ashper per ty
maniak depresiv
ne kopshtet çehoviane shko
shkarko fobite
s’ke strehim ne trurin tim
S’te lodhi perulja
ndjesite diabolike?
Sa here i marr ere nje luleje
druaj se pas shpine
thika me ngulet…!

Supersticionet
gra te pabesa
i degdisa
ne manastirin e harreses!
Ritualet i vara ne kremastare
dal nga preferenca prej kohesh
I hoqa qafe lajkat, pa kortezi
Madame Pandehma – modus
jashte modes!
Grimcat e te perditshmes therrasin:
Nje dite do te te vrasim

Lojera parandjenjash sajojne numrat fatal
mezi c’presin te varem…?
Zbraza raftet e trurit nga kotesite
perzura dhe endrrat!
Kur u shfaq ai, deliri i madheshtise
kaloresi i gamiles, me krye ne hava!
“Jeto madheshtine, me derdellit
kthehu ne vetedije
bota eshte e ngushte
s’ka vend as per hijet…!
Gezo marrine, gjigand!”
me shkund deliranti
E ndoqa pas
askund s’gjeta
per te nje kafaz!

Por, ne mund e stermund
tinezisht nje dite
e shpura delirin ne kopshtin zoologjik
kureshtareve t’ua fal
si gjest filantropik!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:34 pm

Zogjte

Atje tani eshte ne prag pranvera,
po kthehen zogjte shtegtare...

Te munduar nga fati,
qe kurre s'na ndriti
me pengun e ikjes lemsh ne fyt
te lame Shqiperi
morem arratine
mes eres qe kujiste, detit me stuhi.
(Sa here na i perpine endrrat,
poshte, vorbullat ne thellesi...!)

Si erdhi' kjo ndarje kaq e larget, Shqiperi?!
Ketu perendon dielli, kur lind atje te Ti...

Me vret syte shkelqimi larg vendit tim,
Paris, Londer, New York, Rome, Zyrih, Berlin...
Zgjohem, endem, kurrkund s'gjej qetesi,
qyetit pa nate, udheve pa mbarim,
te rrejne me iluzione, te vrasin me vetmi
keto qytete te ftohta, me qiej te zymte!
Atje te ti, mbi Adriatik e Jon
te magjishme netet, praruar me yj!

Ne largesi pertej shquaj
karvane zogjsh shtegtare, mbi re,
lus Zotin te vije pranvera
porsa te mberijne atje!

Pse parndjej zhgenjim ne shpirt
mos te eshte ftohur dashuria ne gji
rrenuar ura mes nesh
perjete jemi ndre, Shqiperi?!
Zoti mos e dhente, se ky mall
ma shkallmon kraharorin pa pushim
dashuria me e pamate u beka
kur kapercen largesi pa kufij!

Druhem, qiejve mos mbes,
para se aty te mberrij...!

Si nizam i kthyer, rrok syri horizontet
nena kerrusur, ati ne varr prehet
me kryet perkundruall qiejve atje
ku zogjte ngahere kthehen!

Nje grusht dhe...heshtje...
Rane ne paqe shpirtrat e te pareve
u krye amaneti, mbetur pezull
si peng ne jeten e te gjalleve!
Shtati u tret,
ne dhe te vet!

*

Ka zogj fatlume qe shkojne e vijne
ka zogj qe nisen, por kurre, s'mberrijne
nga udhe e gjate, padurimi
ne fluturim ngrijne.
Dhe tek i sheh atje lart
ne kthimin prej se largu
s'di jane te gjalle, a malli i ka ngrire
ne vdekje krahehapur!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:35 pm

Falja njerit dashurine

Unë për ty i brodha rrugët,
pa fund në Tiranë...
Kujt ia fal, ti, përkëdheljet,
dhe puthjet këtë natë?!
Dalngadalë po shuhen dritat,
në bulevard...
Shirat nisën prapë... zogjtë po ikin...
dhe unë mbeta,
si një endacak!

Sa çudi kur ti më thua:
Në zemër të kam...
Unë e ndjej, ti e bën enkas,
me shpresë kot më mban.
Dhe pastaj sërisht largohesh,
nga syte më humb,
mallin të ma shtosh.
Pa ty, mbyllem thellë në vete,
Qytetit s'dal dot.

Mos na bëj aq shumë të vuajmë,
hape zemrën dhe na thuaj:
Cilin do më shumë nga ne?
Me pang në shpirt, ti, mos na lër!
Falja njërit dashurinë,
kurse tjetrit dëshpërimin...
Dhimbjen kush nuk e provon, zemra ime,
në këtë botë!

U bënë netë që s'po të shohim,
dhe blirët janë tharë.
Piano-baret, bulevardet,
pa ty heshtin, qajnë...
I mungon ti këtij qyteti,
në çdo skaj, në çdo sekondë...
Hyri dimri përsëri,
dhe zemra tu ftoh?!

nga Eri dr Thu Nov 18, 2010 9:35 pm

Kenge e Pirro Cakos me tekst te Timo Fllokos

Taka Krak

S'më merr gjumi...
Prej së largu
vjen e shuhet ritmi i këngës "Bailamos".
Me sytë mbyllur si somnambul,
hapat pak nga pak atje më çojnë

Hyra brenda, syve s'ju besova,
të kish sjellë ty Zoti sonte veç për mua?
Mikja ime, sa shumë të kam kërkuar,
e vogël është kjo botë për tu takuar.

Kur ajo më pa taka "krak", iu thye edhe ra,
dhe ashtu e zbathur mu afrua.
Sysh më more! - tha...
Unë në gjumë rashë. Më jep frymë i thashë,
se jeta është vetëm një çast....
Sikur të ma falësh trupin tënd këtë natë,
ti s'bën mëkat!

Dot nuk pritëm,
dritën fikëm,
ishim dy të dashuruar, jo fajtorë...
Rastësi... je mbret i botës,
vjen një herë dhe ikën përgjithmonë.

Gjithë pasion m'u dha kur e pushtova,
afshi i saj në Qiell të Shtatë më ngjiti mua...
Mikja ime, ti frymë më dhe nga vetja,
në këtë botë më mbyt pa fund vetmia

nga Engjelli Shqiptare Thu Nov 18, 2010 9:37 pm

Markos shkruajti:Shen Valentini i fundshekullit

Ta kushtoj Ty
kete Nate te Shen Valentinit
Te gjallet,
prej ankthit te vetmise
ngerthehen fort,
tek njeri-tjetri shpresat varin...
Kete nate te fundit te dashurise,
ne fundin e mijevjeçarit!

***

Ne gjoks,
shkelin vrazhde hije pa emer
dhe s'nginjen dot
tek shohin dhimbjen,
si çan zemren...!

:##: