Çmenduria kineze, fotografi dasmash 15.000 dollarëshe

Në ditët e sotme fotografitë e dasmave kineze janë një paradë e vërtetë ambicioze ekzagjerimi masiv dhe një rit i vërtetë, tejmase i kushtueshëm, që në shumicën e rasteve tejkalon edhe vetë shpezimet e dasmës

Çmenduria kineze, fotografi dasmash 15.000 dollarëshe

Në ditët e sotme, fotografitë e dasmave kineze janë një paradë e vërtetë ambicioze ekzagjerimi masiv dhe një rit i vërtetë, tejmase i kushtueshëm, që në shumicën e rasteve tejkalon edhe vetë shpezimet e dasmës. Pavarësisht të ardhurave mujore fotografitë duhet të jenë perfekte, të kushtueshme dhe mundësisht të konkurrojnë kopertinat e revistave më prestigjoze të modës botërore. Tashmë është çështje egoje dhe konkurrence spontane, mes nusesh dhe dhëndrash, se kush shpenzon më shumë dhe kush i përngjan më shumë supermodelëve botërorë.

Nëse futesh në dhomën e gjumit të çdo çifti të ri, të sapomartuar në Kinë, gjëja e parë që nuk ka sesi t'i shpëtojë syrit është një foto gjigande, me përmasa reale të dhëndrit dhe të nusesh që mbulon njërën faqe të murit. Nusja shkëlqen me një fustan dhe makiazh perfekt, ndërsa dhëndri i pozicionuar me kujdes përkrah saj me një vështrim admirues dhe pasionant.

Procesi i bërjes së këtij seti fotografik me shumë mundësi ka zgjatur një ditë të tërë për çiftin, duke buzëqeshur dhe pozuar në një peisazh kodrinor të gjelbëruar, në breg të detit apo brenda një studioje fotografike, i asistuar me kujdesin më të madh nga një staf i specializuar artistësh makiazhi, fotografësh dhe parukierësh. I gjithë seti mund të kushtojë nga 1.000 deri në më shumë se 15.000 dollarë, një shpenzim kolosal nëse llogarit që të ardhurat mesatare për frymë nuk i kalojnë 3.000 dollarët në vit ose maksimumi 10.000 dollarë në vit për qytetarët e Pekinit. Megjithatë, kjo është një domosdoshmëri e vërtetë për shtresën e mesme të popullsisë së Kinës, që tashmë ka tejkaluar edhe shifrën 430 milionë.

Një gjeneratë më parë, fotografitë e dasmave kanë qenë shumë më të thjeshta, të ngurta dhe të zymta. Zakonisht bëhej fjalë për fotografi bardhezi të çiftit, që qëndronte përkrahu, duke parë drejt dhe në shumicën e rasteve pa buzëqeshur. Por tashmë, duke dashur t'i shëmbëllejnë gjithnjë e më shumë bashkëmoshatarëve të tyre nëpër botë, kjo traditë ka ndryshuar duke u kthyer në histeri të vërtetë kolektive. Fotografitë e dasmës tashmë janë një biznes, i cili gjatë 20 viteve të fundit ka evoluar me hapa gjigandë dhe po bëhet gjithnjë e më shumë fitimprurës, duke u frymëzuar nga revistat ndërkombëtare të modës mondane. Procesi është një promovim i vërtetë i një imazhi mirëqenieje, bukurie, dashurie, pasioni dhe novacioni shpeshherë edhe fiktiv, që është bërë shumë më i rëndësishëm sesa vetë dasma. Gjatë kursit të shërbimit fotografik, nusja ndërron disa lloje fustanesh të modës së fundit dhe shumë të kushtueshëm, të cilët jo të gjithë janë të bardhë. Ashtu siç e shpjegon edhe një student nga Pekini, "Nusja, në ditën e saj më të rëndësishme, nuk dëshiron të duket vetvetja, ajo dëshiron që të paktën për një ditë të vetme të duket si një supermodele që pozon për kopertinën e një revisteje mode".

Në Kinë ndryshe nga Perëndimi, fotografitë e dasmës janë shpeshherë më të rëndësishme se vetë ceremonia apo edhe vetë simboli i martesës. Për më tepër, fotografitë e dasmave kineze nuk paraqesin nusen me dhëndrin duke bërë betimet e tyre, që mund të jenë në një sallë restoranti apo në kishë. Çifti, në këtë rast, pozon me veshje të shkëlqyera dhe me sfonde luksoze apo peisazhe përrallore. Si nusja ashtu edhe dhëndri janë të patinuar me makiazh dhe për çdo njollë apo skuqje të momentit, gjithnjë vjen në ndihmë photoshop-i. Qëllimi i vetëm nuk është të dokumentohet eventi real, por të pasqyrohet përsosshmëria.

Ekziston, gjithashtu, një aspekt tjetër i fotografisë kineze të dasmave që frymëzohet mesa duket nga përrallat klasike të vjetra, sidomos europiane. Sigurisht, ka edhe nuse të stilit amerikan në botën "blue jeans" apo fustane si ato të Hirushes, por mbi të gjitha ajo që të bie në sy është përdorimi i objekteve të caktuara si violina, shkallë ceremonie apo piano antike, për të dhënë idenë e një dasme të stilit antik (objekte këto që shpesh vendosen në breg të detit, nëse ky është vendi i përzgjedhur për shërbimin fotografik).

Pyetja është përse zgjidhet domosdoshmërisht fryma e aristokracisë europiane, kur Kina ka një mozaik shumëngjyrësh dhe tejmase të pasur figurash, ikonash dhe imazhesh tradicionalë? Ekziston një tendecë, gjithnjë e më shumë në rritje, e shtresës së mesme kineze për t'i përngjarë me doemos dinamizmit amerikan dhe sofistikimit europian, gjithashtu. Kjo tendecë shihet në shtëpitë e reja luksoze dhe komplekseve të apartamenteve në periferitë e pasura të Pekinit, të cilave u janë vënë emra të tillë si: "Romë" apo "Modern Mansion" dhe gjithashtu në maninë e kinezëve të sofistikuar për të shijuar dhe njohur më së mirë traditën franceze të verës. Disa nga studiot fotografike më në zë të Kinës përfshijnë "Gold Lady" (Jinfuren), "Venus", "Love Forever" dhe "Shanghai Paris".

Ndërkohë, që çiftet e reja të Perëndimit i dedikojnë vetes pushime të gjata për muajin e mjaltit nëpër vende ekzotike tropikale, një periudhë e gjatë pushimi e tillë mund të mos jetë e mundur apo e përballueshme për çiftet e sapomartuara kineze. Megjithatë, kur është e mundur të bëhet një muaj mjalti, vendi i preferuar nuk është kurrsesi një plazh përrallor tropikal ku mund të shijojë më tej dashurinë dhe pasionin një çifti i ri, por një qytet europian apo diku në Shtetet e Bashkuara. I vetmi rast ku gjen përdorim peisazhi i plazheve tropikale është nëpër dhjetra e qindra fotografitë e dasmës, kjo për të krijuar idenë e një qetësie të paqtë romantike dhe intime, edhe pse eksperienca në fjalë nuk është aspak intime. Nëpër zonat më të famshme, ku bëhen zakonisht fotografi artistike dasmash, si për shembull ishulli Hainan, çiftet radhiten çdo disa metra të caktuara në mënyrë që të pozojnë për kujtimet e tyre fotografike dhe romantike.

Ndërkohë, që çiftet e reja dhe familjet e tyre shpenzojnë një sasi të konsiderueshme parash për fotografi profesionale dhe artististike në Kinë, industria e fotografisë po pasurohet dhe po ecën përpara me hapa gjigande. Studiot e reja të fotografisë, zakonisht të themeluara nga 20 ose maksimumi 30 sipërmarrës, fitojnë famë dhe popullaritet duke vendosur reklama dhe postera gjigande nëpër qendra tregtare apo sheshe publike, duke shpërndarë pamfleta pafund dhe duke u thënë vajzave të reja në rrugë, "A dëshiron të dukesh si një modele në kopertinën e "Vogue"?

Një mashtrim i zakonshëm, për të joshur të rinjtë që do të martohen është që t'i premtosh atyre një çmim modest për një set të vogël fotografik deri në 10 foto për shembull. Por, çdo foto shtesë që dëshiron të bëhet më pas ka një çmim tejmase të kripur, ndoshta disa qindra dollarë një foto e vetme. Shumica e çifteve, në momentin që e kanë hequr qafe stresin për të gjetur vendin ideal për të bërë fotografitë, veshjet e ndryshme dhe artistët e makiazhit, përfundojnë duke nxjerrë nga xhepi një sasi shumë e shumë më të madhe se ajo që kishin planifikuar. Në fund të fundit, për ta është një ritual që bëhet vetëm një herë në jetë dhe që do të zgjasë përgjithmonë.

Ashtu si edhe në Amerikë, në qendër të vëmendjes është nusja e bukur dhe është pikërisht kjo e fundit, ajo që insiston dhe me doemos dëshiron që të ketë një shërbim fotografik të denjë për kopertinën e ndonjë reviste prestigjoze botërore. Dhëndrat e devotshëm detyrohen të rrinë për orë të tëra ulur duke ndjekur procesin e makiazhit, për të kontrolluar nëse çdo gjë po shkon siç duhet. Në fund të gjithë këtij procesi të gjatë dhe artistik, fotot e dasmave përfundojnë duke u kthyer në postera për t'u varur në mur, të ngjitura nëpër filxhane çaji dhe nëpër bluza apo si screen-saver në kompjuter. Për ata që kanë mundësi financiare për një shërbim fotografik profesional, këto shkrepje do të jenë gjithmonë një kujtesë konstante që ia kanë dalë mbanë për të realizuar ëndrrën e tyre, të një Kine moderne dhe një afirmim i modelit që synojnë të ndjekin.

Përgatiti

KLARITA BAJRAKTARI