Dhimbja emigranteve!
2 posters
Faqja 1 e 1
Dhimbja emigranteve!
nga Engjelli Shqiptare Fri Dec 11, 2009 7:40 pm
....po behej gati te ikte larg. Ishte vetem 19 vjec. Ishte zbehur, nuk nxirrte fjale nga goja. Syte e tij me te thelle se deti ishin krejtesisht te humbur, kthjellesia e tyre ishte turbulluar. Me shterngonte fort, sikur donte ta ngrinte ne perjetesi perqafimin tone! Shpirti me ishte ndare ne mijera copeza, secila me e pervuajtur se tjetra. 'Kujdesu per prinderit' - me tha tek po me perqafonte deri ne mekat. Mezi u largua, duart nuk i shkepuste dot nga te miat. U degjua thirrja e fundit per nisje, sikur ra gongu!! Dalengadale u zhduk ne qiell, duke lene pas trishtimin, mallin...
Kaluan shume dite, shume muaj. Ai po behej i gjalle cdo dite e me pak. Jeta po e terhiqte zvarre. Ia kishin futur tmerrin ne palce. Frika e kishte ushqyer cdo qelize te trupit te tij. Malli me mbyste shume e me shume, atij ia kishte marre shpirtin qysh moti...
E kishin gjetur ne gjume, mbase po enderronte shtepine, familjen, femijerine e cila duhet t'i jete bere nje jete e larget. Shume here ia lane ne gjysme endrrat, deshirat... Shume here e bene te qante, edhe pse po behej burre e bukuria e tij te vriste syte! E derguan t'i bente shoqeri krimineleve, te semureve psiqik, te varferve, te cmendurve!!!
'Me ka zene policia' - u degjua dritherime e tij, qe nga largesia e madhe qe na ndante sikur u shua ngadale, mezi arriti deri tek veshi im... E kishin zhveshur, duke analizuar cdo pjese te trupit te tij. Mbi nje tavoline te zeze, kishin bere ekzibicione me zingjirin e tij. 'E kam nga nena ime, te vetmen gje!' - u kishte thene.
Ankthi po shtohej. Ai nuk behej i gjalle. Netet nuk u ngjanin me neteve! Cdo ze, cdo thirrje me pushtonte trupin. Doja te ishte ai! Malli dhe nevoja per te po me corodisnin! Po dilja nga vetja ime. Ai vuante tmerrin. Ndonjehere i bija me grusht kokes time, e cila padashje mendonte qe ai nuk jetonte me. Ne mendje e kisha te ngrire imazhin e tij. Doja ta thyeja ate imazh, ta prekja me duart e mia e ta zbusja mllefin qe po zgjeronte horizonte ne shpirtin tim. Ku ishte, valle?!
...jam une... vellai yt... po kthehem - nuk u besoja vesheve te mi!!! Ai po vinte. Ishte pune ditesh, tha ai. "Pune ditesh!!!", cfare ironie. Dite, qe sado te vogla te jene, ndryshojne jetera njerezish. Koha s'te fal! Nuk e fali as ate. Akoma e pres kthimin e tij. Duhet te jete lodhur shume nga rendesa e bagazhit mall! Vazhdon te me mungoje tmerrsisht. Gjysmen e zemres time vazhdon ta kete me vete! Cdo mbremje lutem per te, qe mengjesi te ma sjelle prane. Cdo mengjes lutem, qe perendimin e diellit ta presim bashke. Dielli lind e perendon, atje larg, sa ne njerin kend te qiellit ne tjetrin, duke shetitur horizontet... e jeta vazhdon te na terheq zvarre... te dyve!!!
Kaluan shume dite, shume muaj. Ai po behej i gjalle cdo dite e me pak. Jeta po e terhiqte zvarre. Ia kishin futur tmerrin ne palce. Frika e kishte ushqyer cdo qelize te trupit te tij. Malli me mbyste shume e me shume, atij ia kishte marre shpirtin qysh moti...
E kishin gjetur ne gjume, mbase po enderronte shtepine, familjen, femijerine e cila duhet t'i jete bere nje jete e larget. Shume here ia lane ne gjysme endrrat, deshirat... Shume here e bene te qante, edhe pse po behej burre e bukuria e tij te vriste syte! E derguan t'i bente shoqeri krimineleve, te semureve psiqik, te varferve, te cmendurve!!!
'Me ka zene policia' - u degjua dritherime e tij, qe nga largesia e madhe qe na ndante sikur u shua ngadale, mezi arriti deri tek veshi im... E kishin zhveshur, duke analizuar cdo pjese te trupit te tij. Mbi nje tavoline te zeze, kishin bere ekzibicione me zingjirin e tij. 'E kam nga nena ime, te vetmen gje!' - u kishte thene.
Ankthi po shtohej. Ai nuk behej i gjalle. Netet nuk u ngjanin me neteve! Cdo ze, cdo thirrje me pushtonte trupin. Doja te ishte ai! Malli dhe nevoja per te po me corodisnin! Po dilja nga vetja ime. Ai vuante tmerrin. Ndonjehere i bija me grusht kokes time, e cila padashje mendonte qe ai nuk jetonte me. Ne mendje e kisha te ngrire imazhin e tij. Doja ta thyeja ate imazh, ta prekja me duart e mia e ta zbusja mllefin qe po zgjeronte horizonte ne shpirtin tim. Ku ishte, valle?!
...jam une... vellai yt... po kthehem - nuk u besoja vesheve te mi!!! Ai po vinte. Ishte pune ditesh, tha ai. "Pune ditesh!!!", cfare ironie. Dite, qe sado te vogla te jene, ndryshojne jetera njerezish. Koha s'te fal! Nuk e fali as ate. Akoma e pres kthimin e tij. Duhet te jete lodhur shume nga rendesa e bagazhit mall! Vazhdon te me mungoje tmerrsisht. Gjysmen e zemres time vazhdon ta kete me vete! Cdo mbremje lutem per te, qe mengjesi te ma sjelle prane. Cdo mengjes lutem, qe perendimin e diellit ta presim bashke. Dielli lind e perendon, atje larg, sa ne njerin kend te qiellit ne tjetrin, duke shetitur horizontet... e jeta vazhdon te na terheq zvarre... te dyve!!!
Engjelli Shqiptare- Perparues
Gjinia : 
Ditelindja : 26/09/1992 Numri i postimeve : 4056 Vendndodhja : ITALI Hobi : MUSIKA,PISHINA,GIRO Humor : ALOOOOOOOOOOOOOOOO MARMROMA Data e rregjistrimit : 06/12/2009 Falenderimet : 132
Maks- Anetare i/e Perjashtuar
- Gjinia :
Numri i postimeve : 18309 Data e rregjistrimit : 23/03/2009 Falenderimet : 138
Faqja 1 e 1
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti pėrgjigjeni temave tė kėtij forumi
» SHtepia e marinos ju mirepret !!!
» Perandoria ,,,e Shkodra Channel And NAQES SHKODRANEe...
» U rihap shpella luksoze e Ylli-t
» shtepia EDA 82..eshte e hapur me miqt
» ViLa E <<Goces Tironse>>
» welcome in my castel xhoooooooooniiiii
» Capital Club<>Tzio
» Pershendetje nga Adea
» Pallati i Tironcit
» Keshtjella e MORENES...
» Kasollja e Mona&Takut !!!
» Vjen nje moment dhe..!..
» Tė flasim pėr festėn e tė dashuruarve,dhuratat dhe mendimet pėr kėtė ditė !
» A JENI ZESHKAN/E APO BJOND/E/?