Aborti ne syrin fetar...

nga Barbi Tue Jul 07, 2009 1:30 pm

Aborti nje klithme e heshtur

Shumë zhurmë edhe pak informacion i përgjithshëm rreth abortit. Nëse hedhim një sy në termin “ndërprerje artificiale e lindjes” dhe ta analogojmë me termin “ndërprerje artificiale e funksionimit të zemrës” do të ndërpritej një jetë.
Nga pikpamja fetare ky është një veprim jo fetar, i cili i përket frymës së laicitetit dhe trumbetohet nga njerëz që i përkasin të ashtuquajturës “frymë e lirisë”, duke mos njohur asnjë cak moral dhe njerëzor. Gjithashtu krijues dhe përkrahës të kësaj ideje janë edhe qarqet feministe me parullën e tyre të njohur: “jashtë ligjet nga trupat tona”.
Duhet përmendur se abortet janë kryer që nga kohët më të lashta, por çdo metodë për ndërprerjen e shtatzanisë konsiderohej e pa lejueshme. Gjithashtu edhe vetë embrioni shihej si njeri i plotë dhe aborti shihej si vrasje e pastër pa bërë dallim midis embrionit dhe një njeriu të pjekur.
Por, në sekullin e XXtë ushfaq lëvizja e cila u quajt “pro abortioniste”. Me kalimin e kohës kjo lëvizje mori përmasa silogjesh edhe organizatash, dhe kjo për faktin se mentaliteti moral ndryshon me kalimin e kohës dhe në këtë mënyrë duhet dhe kuptuar sipas ritmit bashkëkohor. “Pasi ajo që dukej die e keqe sot nuk duket dhe nuk mund të jetë më e tillë”. Kështu po e njëjta gjë ndodhi edhe me kuptimin e abortit.
Me refrenin pra, se çdo grua ka të drejtë të vendosë mbi trupin e saj, shtojnë se embrioni nuk ka jetë të pavarur në vetvete. Duke vazhduar të shtojnë se embrioni është pjesë e trupit të nënës, për të cilën ai përbën çështje personale, kjo pra është për ta arsyeja që aborti nuk përbën vrasje.
Por çështja nuk është aq e thjeshtë sa e shfaqin grupet “përparimtare” feministe dhe pro-abortioniste. Pikërisht për këtë arsye mendimin nëse aborti përbën vrasje apo jo duhet ta thonë personat konpetentë dhe jo njerëz me simpati dhe mendime të caktuara.
Dhe konkretisht ç’farë thotë për kërtë temë mjekësia, nëse embrioni është thjesht një pjesë “mishi” e trupit të nënës, të cilin ajo mund ta përdorë si të dojë, apo përbën një jetë krejt të pavarur. Apo mos vartësia e tij nga trupi i nënës është thjesht në kuadrin e të ushqyerit, ashtu sikundër edhe ç’do njëri prej nesh ka vartësi ushqyerje nga ambjenti rrethues.
Nëse pranojmë se foshnja deri në momentin e lindjes s’është jetë autonome, por pjesë e trupit të nënës, ç’mund të themi për lindjet e para-kohëshme në muajin e 7të, kur fëmija mund të jetojë pa ndërhyrjen e mjekut. Si pra mund të themi se brenda mitrës është një copë mish që nëna mund ta përdorë si të dojë edhe jashtë saj është një jetë e pavarur.
Ç’do dyshim rreth kësaj çështjeje u shua me krijimin e fëmijës së parë në kushte laboratorike “në epruvetë”. Kështu pra mjekët e SH.B.A në këtë kohë mbështetnin mendimin se jeta e embrionit fillon në javën e dymbëdhjetë. Gjë që pati si rrjedhojë, që pjesa më e madhe e aborteve rreth 91% e tyre të kryeshin para kësaj kohe. Por ky problem shqetësoi vazhdimisht mjekësinë dhe në veçanti mjeket gjinekologë të cilët kryenin aborte. Dhe kjo për vëtë faktin e shenjtërisë së jetës njerëzore. Problemi vendosi përpara përgjegjësisë mjaft shkencëtarë, të cilët pas shumë studimesh arritë të kuptonin atë që bënin dhe të hidhnin dritë mbi temën.
Njëri prej tyre është edhe gjinekologu Amerikan Bernard Natanson, ish drejtor i një klinike private abortesh, i cili brenda dy vjetësh kishte kryer 60.000 aborte. I shqetësuar për drejtësinë e veprimeve të tij, vuri në zbatim teknikën edhe mjetet bashkëkohore për studimin e çështjës. Çfarë jetë shfaq embrioni edhe kur fillon ajo.
Pas studimesh të shumta Natanson kuptoi edhe deklaroi se: “sot problemi se embrioni është një qenie e veçantë njerëzore me të gjitha karakteristikat e tija personale, nuk është më një çështje, e cila i përket vetëm besimit”. Embrioni pra është një jetë e plotë njerëzore edhe një person i veçantë dhe unik, gjë të cilën e treguan qartë studimet shkencore.
Si provë vërtetuese për këtë gjë z. Natanson me anë të ultratingujve filmoi në një videokasetë abortimin e një embrioni 12të javësh. Videokaseta që u filmua u quajt “Klithmë e heshtur”, duke vërtetuar se:
1) Embrioni ndjen rrezikun që i kërcënon mjeti vrasës i abortit.
2) Shpreh ndjeshmërinë e rrezikut duke bërë veprime si: a). Lëviz me nxitim në mënyrë të shqetësuar.
b) Rahjet e zemrës i rriten ndjeshëm nga 140 në 200 rahje në minutë.
c) Hapën dhe mbyll gojën e tij sikur nxjerr një klithëm.
Sot që mjekësia bashkëkohore bërthamore ka përparuar në majat e saj më të larta, ka arritur në zbulime si:
a- Embrionit brenda në 18të ditë ka filluar t’i bëhet e ndjeshëme, rahja e zemrës duke u pozicionuar në funksionim plotësisht të pavarur, me sistemin e saj qarkullues.
b- Në javën e pestë duken qartë hunda, mollzat e faqeve dhe gishtat e embrionit.
c- Në javën e gjashtë fillon të funksionojë sistemi nervor, gjithashtu dallohet qartë edhe skeleti dhe funksionimi i disa organeve si mëlçia dhe veshkat.
d- Në fëmija ende i pa lindur fillojnë të bëhen të ndjeshme edhe valëte trurit. Pra fëmija i pa lindur ka të gjitha organet e jashtme dhe të brendshme, ka sy, hundë, gojë, gjuhë.
e- Në javën e dhjetë fëmija ka të gjitha karakteristikat që shohim tek një fëmijë i sapo lindur pas nëntë muajsh.
f- Ndërsa në javën e dymbëdhjetë të gjitha organet e fëmijës janë të formuara plotësisht dhe për më tepër edhe shenjat personale të gishtave. Që në këtë moment e tutje nuk mbetet veç rritja dhe zhvillimi i tyre. Pra mund të themi me plot gojë se një embrion prej tre muajsh ka kaq jetë, sa mund të kthejë kokën, të shtrëngojë kërthizën e tij, të gjejë gojen dhe të futë gishtin në të duke e thithur, gjithashtu të bëjë edhe lëvizje të tjera të ndryshme.
Profesori Francez Jeronim Lezen për çështjen e abortit shkruan se: “zhdukja e një embrioni të çfarëdo moshe qoftë, është e barasvleftëshme me vrasjen e një qenieje njerëzore” - dhe shton- “Fillimi i jetës së një qenieje njerëzorte i takon momentit të ngjizjes... Edhe kjo qenie njerëzore është një e përkryer dhe e veçantë. Është një sepse është e veçantë në të gjitha pikat edhe është e veçantë sepse nuk mund të zëvendësohet me diçka tjetër”.
Gjithashtu edhe doktori Ernest Hunt, gjatë një studimi të tij arriti në konkluzjonin se: “Veza e pllenuar nuk është thjesht një masë qelizore, pa karakteristika të veçanta ...por është plotësisht edhe tërësisht jeta e një qenieje njerëzore. E cila ka aq gjallësi në vetvete, sa një foshnjë, sa një fëmijë, sa një i ri ose i moshuar. Si rrjedhojë aborti vret një jetë njerëzore, qoftë kjo edhe në hapat më fillestare”.
Pas gjithë këtyre mendimeve, lind pyetja ku është mesjetarizmi dhe prapambetja, që njerzit e kohëve moderne i veshin besimit edhe principeve fetare. Heshtja s’është e mjaftueshme kur faktet edhe veprat flasin të kundërtën.
Vlerat e jetës njerëzore nuk varen nga mendimet dhe opsionet e çdo njërit, për to flet vetë ndërgjegja njerëzore e cila pranon jetën si mirësinë më të lartë që i është dhënë njeriut. Paralelisht me mendimin e çdo njërit, ekzistojnë edhe korniza kufizuese të këtyre mendimeve. Sipas një asambleje të O.K.B thuhet se: “çdo njeri ka të drejtën e jetës, lirisë dhe siguisë personale”. Lind pyetja kush duhet të mbrohet më shumë jeta e embrionit që është një person më vete, apo e drejta e gruas, që të veprojë si të dojë me trupin e saj.
Profesori i sociologjisë z. Kavadhis shkruan: “Nëse do të flas siç duhet, duhet të pranoj se çdo njëri prej nesh është përgjegjës për tërësinë shoqërore. Pra duket qartë se shoqëria nuk ka vetëm të drejta por edhe detyra dhe detyrim, të ndërhyjë duke ndihmuar dhe mbrojtur njeriun”.
Kështu shoqëria ka për detyrë të ndërhyjë edhe të marrë në mbrojtje edhe fëmijët e palindur ende, pjesëtarët më të pafajshëm dhe të pambrojtur të saj.
Anarkisti i njohur Rus Mihail Bakuin thotë: “Fëmijët nuk janë pronë e askujt edhe as pronë e prindërve. As pronë e shoqërisë. Nuk i përkasin askujt, veçse lirisë së tyre të ardhme. Shoqëria nuk ka vetëm të drejtën, por edhe detyrën t’i rritë. Është mbrojtësja e fmijëve.
Sipas të dhënave të mjekëve, gjurmët e abortit në shpirtrat dhe ndërgjegjien e njerëzve që kanë abortuar, janë të mëdha edhe serioze.
Tek nënat. Probleme të ndryshme shëndetsore. Një pjesë e mirë e grave që kanë abortuar nuk mund të bëhen më nëna. Gjithashtu gjatë procesit të abortit vihet në rrezik serioz edhe vetë jeta e nënës.
Tek fëmijët. Përqindja e lindjeve të parakohëshme dhe e lidjeve të vekura është më e madhe tek gratë që kanë abortuar më parë.
Në familje. Tronditje të madhe shpirtërore dhe psiqike të gruas, rënie morale brenda gjirit familjar, si edhe turbullim të unitetit familjar dhe peshë të ndjenjës së fajësisë.
Tek adoleshentët. Lehtëson marrëdhëniet e pa përgjegjëshme seksuale.
Që nga kohët e Krishtit mësimi i Kishës është i njëjtë në të gjitha pikat. Kisha në të gjitha ato që thotë edhe mëson nuk bazohet në kritere dhe mendime njerëzish të caktuar. Kisha është mbartëse e së vërtetës që lëçiti vetë Zoti ynë Jisu Krisht, mendimet e saj janë që lartazi. Janë shprehje të urtësisë hyjnore.
Sot marrshimi i shkencës dhe i teknologjisë bashkëkohore, janë në përputhje me mendimin e Kishës për këtë çështje. Gjthashtu pranojnë se ndërprerja e jetës së embrionit është barasvlefshme me vrasje. Po të njëjtën gjë shprehin edhe etrit e Kishës si Grgor Theologu, Anastas Sinaiti, Maksim Konfesori etj.
Opinioni i Kishës në përgjithësi edhe i etërve në veçanti, bazohet dhe sjell në shekuj mësimdhënien e Krishtit dhe bazat morale hyjnore. Që nga kohët e hershme të Dhiatës së Vjetër, vrasja dënohej si mëkat edhe ishte në kundështim me Dekalogun që vetë Perëndia i dorëzoi Moisiut. Gjithashtu ky mësim vjen i paprekur që nga kohët e para kristiane.
Kështu Kisha e shenjtë si trupi i Jisu Krishtit, -kreu i të cilit është vetë Ai, Zoti ynë - e ruan dhe e mbron këtë mësim të pacënuar, pasi edhe vetë Krishti erdhi si përplotësim dhe përmbushje e li-gjit dhe e profetëve. Pra Perëndia si i pari kurorë-vënës në Eden edhe më pas Krishti si pjesëmarrës në dasmën në Kana të Galilesë, bekon dhe rrit vlerat dhe rëndësinë e martesës dhe njëkohësisht të lindjes së fëmijëve gjë që përbën frytin e martesës.
Pra aborti duke qenë se vret një jetë të sapo krijuar vjen në kundështim të plotë me moralin kristian. Edhe për të treguar shenjtërinë e këtij misteri të madh, të lindjes së fëmijëve, Kisha në shërbesën e kurorëzimit, bekon - pemën e barkut - d.m.th mëmësinë, lindjen.
Për këtë arsye etër të mëdhenj të Kishës sonë si shën Vasili etj, kanë mbajtur një qëndrim të rreptë ndaj abortit, duke e konsideruar jo vetëm si një vrasje, por si një krim të turpshëm dhe poshtërues. Kanonet e shenjta të Kishës dënojnë jo vetëm nënën e cila kryejnë abort, por edhe personat që marrin pjesë në të si bashkëfajtorë në vrasje. Gjithashtu në këtë pikë duhet theksuar se vrsja përbën një mëkat mortal. Dhe për këtë arsye shën Vasili i Madh në kanonin e tij të dytë thotë se: “gruas që aborton me dashjen e saj, duhet t’i ndalohet e drejta e çdo misteri për gjithë jetën, por për shkak të ekonomisë, të paktën dhjetë vjet”. Në të njëjtën mënyrë edhe në kohët e para apostolike, kanonet e Apostojve dënojnë me ç’kishërim një veprim të tillë. Duke i hequr - gruas që aborton - të drejtën e mistereve dhe të pjesëmarrjes në to. Pra mund të shohim qartë pozicionimin e Kishës në shekuj rreth abortit. Pozicionim i cili edhe sot është i njëjtë. Pra fjala e fundit me të cilën mund ta karakterizojmë abortin, me gjithë justifikimet që mund ta shoqërojnë, mbetet marrje e një jete njerëzore pa asnjë të drejtë, pra pëbën një vrasje.

Thursday	+14°	+7°
Friday	+12°	+6°
Saturday	+13°	+4°
Sunday	+11°	+1°
Monday	+11°	+1°
Tuesday	+12°	+5°

Aborti ne syrin fetar...

Aborti ne syrin fetar...

MENU

SHTYPI I DITES

REVISTA

FAQET PARTNER