Shprehje , vargje te bukura per dashurine

Dua te te them te dua,
Por ti sme degjon

kujton se me djeg mua
nese ti s'me don ?


Dua te tregoj se çfar Je per Mua,
Por ti Nuk E Kupton,

Se kokën që e mban mbi krah
aspak ste peshon



Dua te kerkoj Te falur,
Por ti se Pranon

As nuk je per t'u tallur
se nuk di çka po bën !


S'dua te kerkoj ndarje,
Por ti Kete Po kerkon Sad

Se ti meriton dhe ndarje
ndoshta s'te vonon !

Me gjet te njejt asht shum veshtirê
me rujt dashurin nga rrethi gjeloz asht teper veshtirê
te heshtesh te han heshtja
te folesh te ik ndergjegja

si ta mbrojsh dashurin kur shumkush ta ka zilin
sa e poshter bota,me disa idiota
botê pa meshir,punen se njef aq mirê
me shkatrru din , me thy zemra ashtu
zoti i mallkoft ziliqaret e tradhtaret...

Më shfaqesh befas si drenushë në pyll
si njalë liqeni kur dalgëve noton
Diku hënë në qiell të shoh e bëhesh yll
dhe sërish kthehesh me buzëqeshje më ledhaton!

Në agim të hershëm i ndez ëndërrimet
magjistar i fatit e lidh këtë jetë
jehone kushtrimi i ke paralajmërimet
dhe unë dorëzohem krejtësisht i qetë!

E përse s'ndalen vargjet e lira ?
se je më e dashura , je më e mira...!

Asnjëherë s'të pashë, po sa shumë të njoh
Asnjëherë s'të preka po sa shumë të ndjej
E sa afër të mbaj, e sa shumë të dua

Ne u njohëm atë natë, atë natë kur
s'kishte gjë tjetër poshtë natës
Ti erdhe dhe si hënë më shndrite
rrugën për në mirësi

Sa larg je e sa afër të dua
C'do natë të shikoj, i them hënës
i them natës, i them edhe vetes:
Natën e mirë zemër!

Merre këtë dashuri e coja asaj
kudo që të jetë sonte
Vetëm ta di se është diku , dikush
duke e kujtuar...
Duke vrarë me lot dashurinë që kurrë se kujtuam

Të bukur, të lumtur, të lodhur, të zhveshur..,

qyteti, mbrëmja, unë edhe ti.

Aroma e përzierë e flokëve,

ngjyra e syve të tu, reflektuar në sytë e mi.


E kujt është kjo zemër që kaq shumë rreh

më fort se frymëmarrja dhe zërat tanë?

Është e jotja, e qytetit a e mbrëmjes,

apo ndoshta e imja me tingull këmbane?


Nuk e di ende ku mbrëmja mbaron

dhe ku fillon qyteti me zemrën e tij.

Nuk dalloj në jam unë kur më përqafon.

a je ti që pushon brenda syve të mi…

Nese une pra do te vdes
e fundit ti me puth ne ball se me ke dashur me gjith shpirt
per aq koh sa un isha gjall
E po te le si amanet varrin e ftoht ku vet do hyj
mos ma mbuloni me mermer
dua ti dal bari permbi
E kur te ket ardhur maji
tek varri eja me tako
fijet e barit mbi koken time
me mall si floket e mia mi ledhato
nga zemra ime e tretur
do te mbij nje lulekuqe
ndersa une nuk mund te ngrihem
ti mere puthe - puthe
ne cast ato do te mblidhen
fletat e kuqe nga malli
dhe do te puthin buzet e tua
ashtu si te puthja une per se gjalli

Na ndajnë pak çaste deri tek takimi,
Pastaj gjithçka mundet një varg t'i ruaj
Por, lotët nuk hyjnë aty se ai det pikëllimi ,
Më përmbyt me zjarr që dot se shuaj!

Na ndajnë pak çaste të të sikoj syrin
Imazh që më flet me gjuhën e shikimit
Për shijen, oreksin, ngjyrën që mbyll dryrin
Pa puthjen e buzëve të vegimit !

Na ndajnë pak çaste ! Po na ndajnë ne !
Jemi bërë qiell , diell, dhe yje për jetësimin !
As n'errësirën e mesnatës nuk kemi nge
Se ndarja e trishtë na e vrau gëzimin...!.

I zgjodha këto vargje jo të të bind
as të të drejtohem me JU !
Çdo kaptinë e re më bën të rilind
për lirikën që zgjohet këtu!


I zgjodha drithëmat që përshkojnë netët
ku frymëzimi bëhet vullkan në dimër!
Antologjia e prurjeve lart flatron fletët
tek vezullojnë metaforat në libër !


Qëndro si shkëmbi që u flet shekujve
në tufan e në stuhi ndiz flakadanin
se je bërë Muza që u flet dishepujve
të bëhen jehonë zanoresh - për vatanin!

E di se je bërë me zjarr në zemër
më thonë çdo çast mendimet , e ti dhëmb.
Të them se e skalis atë emër
çdo fjalë që shkruaj - shpirtin tënd gdhënd!

Kur më pyesin shokët përse tretem
- Përse kështu je çka ka ngjarë !
Lexoni po doni ta dini të vërtetën
janë lirikat e mia që derdhin ujëvarë!


I ndjeni se si digjen ato në net
se shpirti i shenjt - dritë s'u ka arritur
ndaj rimat mbushen me lot si det
e shpirti më rri gjithmon i tronditur !

Nuk jam Sizif, por jetoj me brenga
kjo dashuri e zjarrtë qan per nJë emër
Një ditë do nisem e do t'i hyj brënda,
do t'ia hap portën e shpirtit ,t'i jetoj në zemër !

ME THE TE DUA
DHE UNE E MORA SI LOJE
UNE LOJEN VAZHDOVA
DHE THASHE TE DHASHUROJ
POR JA TANI U BERE PJESE E JETES TIME DHE TE THEM VDES PER ty

dikur desha dike ,dhe ndoshta do ta dua
por dikur si ajo qe doja ,kot me kurre sdo dua,

cte them tjeter,tani vec se mendo mire
me ler te ik nese te pengoj ose thuaj te dua,
me thuaj me ty dua jetoj


dashuria eshte gjithcka ne bot,
se kot nuk thuhet pse per ate leshon lot.

engjell je po edhe e bukur,
mos harro qe ne me je futur,

Sot ke diten e marteses
e un fundin e ksaj jetes
edhe guri sduron ka me plas
sa kjo sa shum te ka dasht

Un si hen e ti si djell
ti ne drit e un ne ter
e per darsem ta qoj si dhurat
zemren time sa shum qe tka dasht

Let shkatrohet e gjith bota
Se kto vite ishin tkota
qe ti fala ty dhe jeten time
ne dor ti ta lash !!!

Ne mesin e natyres
lind dashuria ,
ne mesin e buzeve te tua
digjen buzet e mia

Nese ke duar:
Me shtrengo
Nese ke buze:
Me puth ku te duash
Nese ke shpirt:
Mos me ben te vuaj
Nese ke :
Me duaj e mos luaj me mua !!

Kur buzet e tua
takohen
me buzet e mia
atehere e kuptoj
se c'eshte
**Dashuria**

Kur ne te jemi bashk
kjo dite do te vjen
qe zemra ime e lodhur
pran tendes te flen...

O Dashuri ,ti erdhe per te me sjelle helm ne
nga vetja dot ste ndaj
kam frike te te belbezoj si emer
dhe te te harroj fuqi nuk kam...