Gezuar Shen Valentinin!

hajde ne koke ne atyre qe jan single

GEZUAR SHEN VALENTININ GJITHE TE DASHURUARVE

Gezuar Shen Valentinin te gjithe te dashuruarve

HAPPY VALENTINE'S DAY...

Gezuar te gjithe te dashuruarve

Per te dashuruarit,normalisht qe po.

Dua një përshëndetje në natën me shi
një përqafim të ngroht kur s'na sheh njeri
një puthje në faqe një lutje për mua
një ëndërr të shthurur një klithmë TE DUA

T'kam dasht me zemet t'kam dashut me shpirt
Qe ti prej meje do me ik kurr nuk e kam dit
Nje e pata dhe ate ta fala
Ma more ma theve dhe per jet ma ktheve
Me fjal me the te dua
Me me the sje per mua

E pranoj se jam fajtor qe ty zemren ta kam thy
E pranoj se kam gabuar qe ty shpinen ta kam kthy
E pranoj se zemra jote dhimbjet nuk i meriton
E pranoj se n'jeten time me mungon me mungon
Jo s'te harroj kurre s'mundem ty t'mos dashuroj

Më e rëndë se toka Më e lehtë se hija
E vjeter sa lindja Pafund sa gjithësia
E ëmbël sa fjala E hidhur sa pikëllimi
E ngrohët sa falja E fortë sa qëndrimi
Rrënon edhe atje Ku fare ska ndërtuar
Ep fryte në atë vend Ku rrënjë ska lëshuar
E-ndrit errësirën Errëson ndriqimin
I pasuron ëndrrat Dhe ndalon ëndrrimin
Ujitet dhe jeton Edhe në shkretëtirë
Përballon acarin Dhe nuk ka të ngrirë
Rrallë kthehet aty Qe njëherë del
Është fuqi e fort Kur pushton s`pari herë
Pastron çdo plagë Dhe një ofshamë liron
Sa do t`jetë e dhimbshme Plagën e shëron
Vajin e kthen në këngë Ngushllimin në urim
Ndryshk unazat ne gisht Kur nuk ka bashkim
Kur ndizet t`parën herë Flaka e saj përjetohet
Vetëm prushi nëse mbetet Është e para dhe nuk harrohet
Syri nuk e shef Veshi nuk e dëgjon
Zemra është folea Që në të banon

Mezi pres natën e Shën Valentinit,

atë natë që ka aq orë, sa netët e shkurtit,

por unë dëshiroj të mos mbarojë kurrë,

duke harruar edhe lindjen e diellit!

Atë,

natën e Shën Valentinit,

të vetmen natë në netët e mia,

natën e Shën Shpirtit tim.

Unë dua të më mbërthejnë prangat e ledhatimeve,

dhe përskuqja e puthjeve të nxehta,

si trëndafilat e Shën Valentinit.Mezi pres agoninë e puthjeve,

të magjepsura nga nxehtësia e tyre,

të shkrijnë acarin e shkurtit.

Mezi pres të marrësh peng përhumbjen e syve të mi,

ndriçimin e tyre të qeltë e të gjelbër,

si blerimi në pranverë,

t’i japë dritë errësirës.

Të zbukurojmë bardhësinë e çarçafëve,

me aromën e kurorës së shpërthimit

t’u japë frymë trëndafilave të ndezur,në kopshtin tim.

Jashtë bien qeparisët e flokëve të borës,

si nostalgjia e syve të qelqtë,

atë pranverë të parë, teksa çelje lulet e përgjumura,

në livadhin e mermertë si bora.

Mezi pres të ngrohim me frymën e ofshamave,

qeparisët dhe

t’i tretim në shtratin e virgjër të dëshirave,

kur hëna zbret në dritare e na shikon.

Mezi pres strehën e hajthshme të duarve tua,në mashtrimin e brishtë të trëndafilave të bardhë,

që lulëzojnë në zjarrminë dehëse,

nën hutimin e diellit të mëngjesit,

nën fëshfëritjen e gjetheve ledhatuese,

që unë i dua kaq shumë,

jo vetëm në një natë me Shën Valentin,

për Shën Shpirtin tim.