Perla forumore!

Ky CITIM ESHTE MAR NGA dO TE VDISJA PER TY MJAFT I BUKUR
Gjithmon nga ajo dit kur te njha ty dertha lott sikur pikonte shiii nje nat ne net me the diqkaa me the se do te martohemm e lote e mij ne tastier rann Ahh zot i madh pse me ndodh keshtu at qe un e dua po maritohet ee spo me pret muuu Jeta eshte etill po si te jetoj pa te pa me syy e nje puthje ta dhurojj nga shikimi im kerkove takim te me pershdeesh po jo sdo te lejoj se pa te puthur jo nuk do t eleshojj nje e dij o zemre tani nese ket e lexonn mos e haroo at vajzen qe te don per jett Kjo zemra mu eshte ber copp e kah te shkoj te kerokjj po ti me tejr e un me mendimet tek tij Jeta eshte e till jeta eshte e shkrett aa moj dashni qe shakotronn per jet perse sna bashkove per shkak te dashuris Por na ndave per shkall 3 vite maturiee…. Dije dhe lexojj ty po te kerkojj kthehu e le suedinnn se asgje nuk perfitonn do te me mer malli mua shum per tyyy por nese 2 muaj kalojn pa te paa nese un vdess dij kam vdekur per tyyy

Te Dua

Te dua te dua deri sa te vdes edhe ne ate

boten tjeter une do te pres.

Une te dua, ti me don, dashuria

jone nuk mbaron.

Krejt bota kerkon paqe, c’do kerkon ilaq.

Kjo quhet dashuri e vertet… Te dua perjet.

Nje lule u cel ne zemren time,

Nje trup u shtri mbi mua,

Nje dore me perkedhel embel,

Nje ze me thote te DUA.

Dashuria eshte si nje pike loti,

Te rreshket ne faqe kur je i zoti,

Nese zemra-zemren dashuron,

Fjalet e botes ajo kurre nuk i DEGJON…


I gjalle jam, mgjse po vdes,

per dashurine e saj,

qe pa dashur me vret

Dhe ashtu duke vdekur e dua ,

sepse kjo vdekje eshte jeta ime ,

dhe nuk ka rendesi plagosja

qe me denon me vdekje

jua them vertete,

Te vdesesh nga dashuria eshte te jetosh! …

E TE JETOSH PA DASHURI NUK ESHTE JETE.


TE VDESESH DUKE JETUAR

I gjalle jam, mgjse po vdes,

per dashurine e saj,

qe pa dashur me vret

Dhe ashtu duke vdekur e dua ,

sepse kjo vdekje eshte jeta ime ,

dhe nuk ka rendesi plagosja

qe me denon me vdekje

jua them vertete,

Te vdesesh nga dashuria eshte te jetosh! …

E TE JETOSH PA DASHURI NUK ESHTE JETE.

Pa Ty

Pa ty nuk mundem te ri,

pa ty jeta me behet hi,

pa ty varri sme pranon

se zemra ime vetem ty te don

Nata Jon E Fundit

Ishta nata jon e fundit

Kur më the se më s’të dua

Prita se do t’rridhnin lotët

Por spat lot në faqe tu

Dhe s’të erdhi keq për mua

Ishte nat dhe shiu binte

Shum ngadal dy fjal i fole

Me dy fjal ma vrave zemrën

Dhe shpejt ike ulargove

Krejt qka patat ti mi more

Sikur veq një her të flisja

S’dua tjetër prej ksaj bote

Sikur veq të më kuptoje

Sa më mungon buza jote

Qe spo mund ta puthi sonte…

Ajo iku,s`kthehet me ...
nga MONDI prej Sun Oct 10, 2010 7:38 pm

-Ate dite kur u njohen ishte shtator, nje shtator i lumtur dhe i hidhur. Kishte lumturi se vajza per here te pare e kuptoi se c'ishte nje dashuri, por kishte me shum hidherim se djali nje tjeter kish dashurine. Per pak muaj syt e djalit nuk mundi ti shikonte se per nje koh te gjat nga atdheu i saj u largua. Djali kurr, kurr se kish kujtuar, ndersa ajo vazhdonte akoma te ishte e dashuruar.
Nje dite te bukur qershori syt e djalit perseri i pa, nje ndjenj i pershkoi gjith trupin kur ai per here te pare nje buzeqeshje i dhuroi. Kaluan ditet dhe ndodhi ajo qe vajza enderronte , dashurin e djalit qe prej kohesh dite e nate mendonte arriti ta fitonte. Momente te bukura , plot dashuri, zjarr e pasjon se bashku kaluan. Kalonin momente te bukura por bashk me ato momente kalonin edhe ditet qe vajzes i kishin mbetur ne token e saj. Dhe ja, erdhi momenti kur duhet te ndaheshin. Vajza syt si deti me lot kish mbushur, ndersa ai per ta qetesuar embel i perkedhelte fytyren e luante me floket e saj. Nje perqafim te fort njeri-tjeter i dhuruan, nuk donin te ndaheshin, nuk donin te largoheshin, por ky isht fati duhet ta pranonin. Nje lamtumire me gjysem zeri nga goja e saj doli...
Nga larg e telefonoi: " ME THUAJ SHPIRT , DUHET TE VAZHDOJ TE SHPRESOJ APO PER TY ATE DIT AJO DASHURI MBAROI???" Djali nje pergjigje te drejt i dha : "NESE AKOMA ME DO ATEHER VAZHDO E SHPRESO , NESE JO ME MIR ME HARRO..."
U be kohe qe ajo zerin sja degjonte, qe syt e bukur sja shikonte, e merte malli per ate shikim, i qante zemra per ate djal. Nga dikush mori nje lajm te hidhur :" AI TE TRADHTOI, ATA JAN BASHK". Nuk mundi ta duronte kur vet e dashura e tij i tha:" PO JEMI BASHK , AI KURR SME KA LENDUAR!" Nuk mundi ta degjonte zerin e tij tek pohonte ato fjal qe te vrisnin. Zemra e saj shum shpejt filloi te rrihte , aq shpejt sa ne spital pa ndjenja perfundoi. Doktorri mendonte se nuk do shpetonte, por nje ze ne enderr i thoshte: " TE LUTEM MAMI, TI MUND TJA DALESH, UN E MERITOJ TE JETOJ, NUK KAM ASNJE FAJ..." Vajza i hapi syt dhe jeten shpetoi. Ate mengjes doli ne lulishten e spitalit, ajer ,freski...qetesi kerkonte mes pemeve dhe luleve. Nje infermier i buzeqeshi dhe i tha:"URIME"
"PER CFARE?"
"MBAS 7 MUAJSH DO TE BEHESH NENE!"
"JO , JO , JOOOOO"
Mes te britmash e te qarash barkut me grushta i binte. Kaluan ditet dhe femijen mesoi ta donte, dhe jeten do jepte per te. Ishte dikush tjeter qe nuk e donte, ishte babi i femijes qe sdonte ta besonte.
"ME THUAJ SHPIRT, CFAR TE BEJ UN E VETME ME NJE FEMIJE?"
"NUK E DI UN , ATE E DI TI, UN SKAM MOSH PER FEMIJE PASTAJ TANI KAM TE DASHUR."
"ASHTU? OK NA HARRO , NA QUAJ TE VDEKUR!"
"JO, JO ME MIR KESHTU; TI MBAJE FEMIJEN, RRITE DHE KUR UN TE JEM 27-30 VJEC DO I TREGOJ PRINDERVE TE MI QE DHE UN KAM NJE FEMIJE."
"DMTH TI DO VAZHDOSH JETEN ME NJE FEMER TJETER DHE PA PROBLEME, NDERSA UN E VETME ME NJE FEMIJE?!"
"JO POR...PAK A SHUM ..."
"OK....."
Ishte e lumtur se do behej nene, e ndjente zemra, e ndjente shpirti, trupi i saj teksa rritej ai femije. Cdo muaj shkonte e bente ekografi e ne muajin e pest doktorri i tha :"URIME DO BEHESH ME DJAL" Disa lot nga lumturia i dolen.
Ne ate mbremje von e mori djalin ne telefon: " TE MORA PER TE TE THEN SE...."
"SI ESHT FEMIJA ? PO TI?"
"MIR! DO BEHEM ME DJAL...."
"VERTET?! SI DO JA VESH EMRIN ?"
"NUK E KAM MENDUAR TY SI DO TE PELQENTE ?"
"C.....OSE A....EJ DO BEHEMI ME DJAL JO DO BEHESH."
"JO SHPIRT SE TI DO TA DUASH VETEM KUR AI TE RRITET E TANI NUK DO TI QENDROSH PRAN. E DI SI DO TE THOJ AI KUR TI TI DALESH PERPARA:"kush je ti zoteri qe vjen papritur e me thua se je im ate? ku ke qen per kaq vjet ? ku ishe ti kur un kisha nevoj per nje keshille? ku ishe ti kur un hodha hapat e para?? ku ke qen netet kur un qaja se kisha nevoj per nja babi? me thuaj ku ishe?" JA KETO DO TE THOJ, SI DO TI PERGJIGJESH?"
"JO AI DO ME KUPTOJ..."
Kalonin ditet dhe djali nga e dashura ishte ndar, se ajo e kishte mar vesh te verteten qe ai sdonte tja thoshte.
Ai mendonte se ja tha nena e femijes se tij e ateher si hakmarrje i tha " TE PERDORA NUK TE DUA AS TY E AS FEMIJEN TEND"
Ato fjal jashtmase e lenduan ate dhe ne koma pa gjak ajo bashk me femijen perfundoi.
Ajo sdonte te ishte penges per djalin qe dashuronte , por as femijen e saj smund ta vriste. Kaloi keshtu disa dit ne koma,kur mjeket i thane qe kish humbur femijen .Kur ai erdhi ta shihte e kjo e ldhur dhe mezi fliste i thoshte: "DO JESH I LUMTUR SHPIRTI IM , TE DESHEM VERTET E DERI NE VDEKJE. ME VJEN KEQ QE NE ZEMREN TENDE NUK PATI VEND PER ENGJELLIN TON. AI VDIQ SESHT ME MES NESH"
"TE LUTEM MOS MI THUAJ KETO, SE TI E DI QE UN TE DUA. DUHET TE JETOSH, NE DO JEMI SEBASHKU, DO KEMI FEMIJ TE TJER..."
"JO ZEMER SKA ME KOH PER MUA, AI ESHT SHUM I VOGEL NDAJ DHE UN QE E DESHA VERTET DUHET TE SHKOJ ME TE , DUHET TE KUJDESEM..."
"JO JO PO TE THEM, TI DUHET TE JETOSH BEJE PER MUA TE LUTEM , JAM PENDUAR, E DI QE STE MERITOJ POR ME FAL TE LUTEM..."
" ME PUTH PER HER TE FUNDIT TE LUTEM.."
Djali u afrua ta puthte, por per pak sekonda trupi i saj u be akull, dhe dora i ra nga krevati....
"JO JO JOOOOOOOOO ZOT TE LUTEM , TI E DI QE E DUA . PERSE MA MORE PERSE ....TE LUTEM ZEMER TI DUHET TE KTHEHESH ... DO JEMI BASHK GJITHMON TE LUTEM HAPI SYCKAT E BUKURA TE LUTEM...UN TE DUA ME FAL..."
Djali ish penduar , por ishte e kot ajo skish me shpres...nje foto te saj e mori si kujtim e mbante ne gjoks ....

''VAJZA E BABIT''-BUZEQESHJE E KTHYER NE LOT.
nga Dafina prej Sat Sep 18, 2010 11:02 am

-''VAJZA E BABIT''-BUZEQESHJE E KTHYER NE LOT.

-Une shkova ne nje party Mami,dhe kujtoja fjalet e tua,ti mu lute te mos pij,dhe une ashtu veprova nuk piva pike alkoholi.Mdjehesha krenare qe nuk pija edhe pse te tjeret talleshin me mua,e dija se keshtu ishte ne rregull se ti gjithmon ke te drejte.
-Party ngadal shkon nga fundi dhe te gjithe u nisen per ne shtepi,i hypa makines dhe e dija se do te vij mire ne shtepi,per arsye te eduketes tende te paster dhe plote vetedije,respektoja rregullat e komunikacionit ashtu siç më kishte mesuar instruktori im,te vozis ngadal dhe me kujdes,mbaj mend qe ndodhesha ne rruge me perparesi kalimi,por shoferi tjeter qe vinte nga rruga jokryesore nuk me pa dhe me goditi me tere fuqine.
-Derisa qendroja ne trotuar degjova policet qe thoshin se shoferi tjeter ka qene i dehur,e tani per kete shkak une duhet ta paguaj me jeten time.
-Qendroj ketu per vdekje Mami,te lutem eja sa me shpejt,rrotull eshte krejt gjak Mami e shumta prej meje,e ndegjoj mjekun qe thote NUK KA SHPETIM,jeta ime plasi si nje balon,te betohem nuk pata pire,ishin te tjeret ato qe nuk menduan,ishim ne te njejten party Mami dallimi eshte se ai u deh e une duhet te vdes.
-Para se te iki qe ketej po ua le nje amanet;
-ma bani hallall
-me fal mami ta ktheva buzeqeshjen ne lot por nuk kisha une faj
-thuaji vellaut tim se ai nuk duhet te qaj
-Babi duhet te jet guximtar dhe i forte,nese une ne qiell jam shkruani te guri i varrit'' VAJZA E BABIT''
-Une nuk pata pire para vozitjes perse une te jem ajo qe duhet te vdes?! .

Vetevritet prane te dashurit te porsavarrosur
nga Love prej Wed Sep 08, 2010 7:15 pm

.E Marte, 26 Prill 2005
Tragjedi shekspiriane ne Tirane. Anxhelina Cerpja, shkoi dje pasdite ne varrin e sapombyllur te te fejuarit te saj Altin Koci dhe gelltiti disa kokrra helm duke iu bashkuar ne ate bote, njeriut te zemres. Altini, u vetevra me cifte dy dite me pare, pasi po vuante shume, prej diabetit. Deshmite ne vendngjarje dhe letra e viktimes

Sokol COBO

TIRANE – Romanca e dashurise perfundon ne nje tragjedi per dy te rinjte e dashuruar. Altin Koci dhe Anxhelina Cerpja jane vetevrare njeri-pas tjetrit, pas nje grindje mes tyre. Gjithcka ka nisur dy jave me pare. Altini pas nje semundje te pasherueshme vendos te prishe maredheniet me Anxhelinen. Grinden dhe ndahen eprfundimisht. Por ne nje cast depresioni, diten e shtune 24-vjecari vendos te vetevritet me cifte. Gjithacka ka qene tragjike per familjen e tij, pasi vetevrasja u realizua ne banese. Trupi u percoll per ne banese te fundit, diten e diele, nderkohe ne varrim kishte mare pjese edhe Anxhelina. Por pak kush e priste se te njejtin veprim do te merte edhe 22-vjecarja, duke ndryshuar mjetin e vetevrasjes. Ne te tretat e te dashurit, vajza shkon te varri dhe qan, nderkohe me vete kishte marre edhe nje helm. Pasi kishte pire nje sasi te konsiderueshme, vajza prehet mbi varrin e te dashurit perjetesisht, ndersa pas disa casteve familjaret e Altinit kane gjetur trupine e pajete te Anxhelines dhe kane tentuar me te gjitha menyrat per ta sjelle ne jete, por perpjekjet ishin te kota.

“Mbi varr edhe nje leter”

Familjaret e Altinit, te cilet kishin shkuar per azhdisje mbi varrin e te dashurit te tyre, gjate tentatives per sjelljen ne jete te Anxhelines, gjeten nje leter, ku shkruheshin motivet e vetevrasjes. Letra u gjend afer trupit te pajete dhe mbi varrin e 24-vjecarit. Mesohet se letra e Anxhelines eshte lexuar nga te afermit, te cilet nuk e kane bere publike. Ndersa burime nga Komisariati i Policise Nr.5 bejne te ditur se vetevrasja e 22-vjecares ka ndodhur rreth ores 15.00, dhe ngjarja ka ndodhur ne varrezat e Kamzes. Mesohet, sipas policise, se vajza kishte shkuar e pergatitur, duke marre edhe helmin me vete. Policia thote se ende nuk ka mesuar ne lidhje me helmin qe ka pire vajza, duke ia lene ekspertizes mjeko-ligjore. Nderkohe te pyetur per lidhjen midis dy te rinjve, familjet e tyre kane mohuar gjithcka, duke cituar se nuk dinin asnje per ta.

Vetevrasja e Altinit

Rreth kater dite me pare, diten e shtune, Altin Koci, u vetevra ne shtepine e tij ne lagjen “Bregu i Lumit”, ne Kamez, periferi e Tiranes. Ngjarja ka qene e dhimbshme per familjene tij, pasi 22-vjecari u vetevra me cifte ne dhomen e gjumit. Pas ngjarjes u aludua nga familjaret fakti se Altini vuante nga nje semundje e pasherueshme. Ai ishte me diabet dhe kishte nje plage qe nuk kishte sherim. Semundjet qe kishte si dhe problemet me te dashuren, sollen edhe vetevrasjen, e cila u pasua nga veteflijimi i Anxhelines, te dashures se tij.

Re: Ditari i ndjenjave
nga engjelli_i_dashurise prej Thu Feb 25, 2010 11:43 am

.+
----
-Ditet kalojne nje nga nje.Po behet nje muaj qe zerin tend se degjoj.E di qe faji ishte i imi.E di qe nuk duhet te merresha me gjera kot.Te degjosh zerin e zemres,fjalet e saj plot ankth e dashuri.Malli me venit per zerin tend kur dielli nis te perendoje.Dikur ne nje kohe te tille te degjoja kur flisje.E qete shume e kulturuar dhe shume shume e embel.Mos kujto se do te harroj.Pamvaresisht se si erdhen punet.Lere fajin te shkrihet me kohen.Harroji disa fjale boshe qe te thashe i nxehur.Beso ne boshesine e zemres time kur s'ndjen per ty.Un zemren kurre nuk do ta lej bosh.Gjaku do te me levroje nder vena.Zemra do te rrahe vetem per ty.Syte e zeza,fytyra e qete dhe floket e bukura me shuan nje zjarr te dikurshem dhe me ndezen nje tjeter qe me djeg vetem per ty.Une nuk besoja qe te dua.Por zemra me thote te kunderten.Sahere qe te shoh ne foto ndjej rrahjet e saj.Hidherimin me veten time.Te qenit fajtor ne lidhje me ty.Ndoshta dhe nuk kam faj,ndoshta nuk je dhe aq e bukur,ndoshta dhe nuk je aq e mire...por per MUA ti je me e bukura ,me e mira nga te gjitha.Te me jepnin gjithcka ne bote nuk do ta nderroja per nje buzeqeshje nga ti.Me beso?
E di qe keto fjale per ty tashme nuk kane vlere.Rrjedha e ngjarjeve ka marre drejtim tjeter per te dy neve.Por vetem dicka kerkoj nga ti.Mos mendo qe nuk te doja dhe te dua.Te kam dashur dhe do te dua gjithnje.E ndjej qe jam shume i interesuar per ty.Nuk mund ta kapercej lehte kete realitet te hidhur qe krijuam per gjera kot.Gjithsesi ti vazhdo,edhe nese ke ndjere qofte dhe dicka te vogel per mua...mohoje.Beme qe te urrej(nuk do te ndodhi kurre),te shemb statujen ideale qe krijova per ty ne ....shpirt.

Femra mbane mend puthjen e pare kurse burri te fundit.

Shume interesante kjo teme.

Nje ditë, nje dijetar Indian , i beri kete pyetje dishepujve te tij:
“Pse personat bertasin kur jane te nervozuar ?”
-“Bertasin sepse humbasin qetesine”u pergjigj njëri prej tyre.
-“Po perse te bertasin, ne nje kohe qe personin tjeter e kanë fare prane?”-tha perseri dijetari.
-“Epo…bertasim, sepse deshirojme qe personi tjeter ten a degjoje”-replikoi nje tjheter dishepull
Dhe mjeshtri iu rikthye me nje tjeter pyetje:
-“Po, nuk eshte e mundur ti flasesh me zë te ulet ?”
U dhanë pergjigje te ndryshme por asnje nuk e bindi dijetarin. Atehere ai tha:
“E dini se perse i bertasim nje tjetri kur jemi te nervozuar?? Fakti
eshte se kur dy persona jane te nervozuar, zemrat e tyre largohen shume.
Per te mbuluar kete distance duhet bertitur per tu degjuar. Nga ana
tjeter, cfare ndodh kur dy persona jane te dashuruar. Ato nuk bertasin,
flasin lehtë. Dhe e dini perse ? Distanca mes tyre eshte e vogel.
Ndonjehere, zemrat e tyre jane aq prane, saqe as nuk flasin, vetem
peshperijne. Dhe kur dashuria behet intensive, nuk eshte më as nevoja te
peshperitësh, mjafton te shihesh ne sy. Zemrat e tyre meren vesh.”
Ne fund, dijetari e mbylli duke thene:
“Kur ju diskutoni, mos lejoni qe zemrat tuaja te largohen, mos thoni
fjale qe mund te krijojne te tjera distanca, sepse do vije nje dite qe
kjo distance do jete aq e madhe, sa që nuk do gjëndet rruga per tu bashkuar serish”.

Një grua e cila nuk kishte asnjë burim financiar , gjeti një kokërr vezë .
E lumtur thërret burrin dhe fëmijët e saj dhe iu tha :Të gjitha shqetësimet tona sot mbaruan .
Shikoni pak : Gjeta një vezë!
Ne nuk do ta hamë , por do e çojmë te komshiu ynë që ta vendosi në
furrikun e tij .Në këtë mënyrë shumë shpejt do të kemi një zog , që do
të bëhet një pulë .
Ne natyrisht që nuk do e hamë pulën , por do e lëmë të bëjë shumë vezë ,
dhe nga vezët do të dalin pula të tjera , që do të bëjnë përsëri vezë .
Kështu që do të kemi shumë pula dhe mjaftueshëm vezë .
Nuk do të hamë as pulat dhe as vezët por do i shesim dhe me lekët do të blejmë një viç.
Do e rrisim viçin dhe do e bëjmë një lopë .Lopa do të na japë viça të tjerë , deri sa të bëjmë një tufë .
Do e shesim tufën dhe do të blejmë një fushë , më pas do të blejmë e do të shesim , do të shesim e do të blejmë .
Ndërsa fliste , gruaja përdorte gjeste , veza i rrëshkiti nga dora dhe iu përhap në dysheme...

Synimet tona shpesh duken si diskutimi i
kësaj gruaje : Do të bëj , do të them , do të përmirësoj ...Kalojnë ditëe muaj dhe nuk bëjmë asgjë ...!!!

Një dite ishte pyetur një profesor i matematikës për vlerën e gruas...
Dhe Ai u përgjigj:
Nëse gruaja... është pronare e moralit atëherë ajo vlerësohet me = 1
Nëse ajo posedon bukuri atëherë i shtohet vlera e saj me një zero = 10
Nëse ajo është e pasur atëherë i shtohet vlerës së saj edhe një zero = 100
Nëse ajo posedon autoritet familjar atëherë vlerës së saj i shtohet edhe një zero = 1000

Dhe nëse ia largojmë numrin një [1] (moralin) atëherë vlera e saj do të mbetet [ 000 ] , dhe kështu ajo mbetet e pavlerë.

Morali dhe sjellja e mirë është vlera e
femrës, stolia më e bukur e saj, nëse ajo atë nuk e posedon, stolitë
tjera nuk i bëjnë dobi...!!

Ju Lutem merni pak kohe dhe lezoni kete histori


Në tavolinën e një gruaje të vjetër , e cila ishtë shtruar në një spital
për pleq , një ditë pasi kishte vdekur , gjetën këtë letër.

I ishte adresuar infermieres më të re që punonte aty .
Çfarë shikon ti kur më kuron ? Kë shikon kur më vështron ?
Çfarë mendon kur largohesh ?Dhe çfarë thua kur flet për mua?

Shumicën e kohës shikon një plakë pak të çmendur , me një vështrim të
hutuar , që nuk është plotësisht plot shkëlqim , që bën pis kur ha dhe
nuk përgjigjet kurrë në kohën e duhur . Që nuk pushon së humbur rroba e
këpucë, të lejon të bësh çfarë të duash , banjot dhe ushqimet , për të
shtyrë ditët e gjata në ngjyrë gri…

Kjo është ajo që shikon ?

Atëherë hapi sytë ! Nuk jam unë ! Do të të tregoj kush jam !
Jam fëmija i dhjetë i prindërve të mi , motra e motrave dhe vëllezërve që duheshin shumë.
Një vajzë e re 16 vjeç , me krahë në këmbët e saj , ëndërrimtare që së shpejti do të takonte të dashurin e jetës .E martuar që 20 vjeç. Zemra ime ngazëllente atë ditë nga premtimet e bëra .
Jam 25 vjeç dhe kam një fëmijë , i cili ka nevojë për mua .
Jam një grua 30 vjeç , djali im rritet shpejt , jemi të lidhur me njëri – tjetrin .
40 vjeç , së shpejti ai do të ikë , por im shoq do të më rrijë pranë .
50 vjeç , përreth meje luajnë përsëri fëmijë .

Dhe ja ditët e errta , im shoq vdes . Shikoj të ardhmen , dridhem nga
frika , fëmijët e mi janë të zënë duke rritur fëmijët e tyre .
Mendoj për vitet dhe dashurinë time .
Tani jam plakur . Natyra është e pashpirt ,kënaqet duke e treguar
pleqërinë si çmenduri . Trupi im më lë , bukuria dhe forca po më
braktisin .
Dhe me moshën e avancuar atje ku dikur kisha një zemër tani kam një gur
.Por në këtë pleqëri , duke kërkuar të jem përsëri e re , zemra më
gufon …
Kujtoj gëzimet , dhimbjet ,dhe përjetoj sërish nga e para jetën time dhe dashurinë .
Rimendoj vitet e kaluara shpejt .
Dhe pranoj realitetin e hidhur : Asgjë nuk zgjat përjetësisht …
Atëherë hapi sytë ti që më kuron , mos shiko plakun e çmendur . Më shiko mirë …!
Sa fytyra ,sa sy , sa duar kryqëzojmë çdo ditë ?Çfarë shikojmë ?
Rrudhat ,armiqësitë , dyshimet , ngurtësitë .
Po sikur të fillojmë të shikojmë ëndrrat , rrahjet , dashuritë , që shpesh herë janë të fshehura me kujdes ?

|Bruno Ferrero|

Një burrë po i shërbente me shumë përkushtim rrënjës së trëndafilit që
kishte mbjellë ca ditë më parë. E ujiste çdo ditë duke pritur çastin,
kur gonxhja do të shperthente. Mirëpo një ditë u mërzit nga gjembat e
shumtë e tha me vete: “Si mund të dalë një lule kaq e bukur nga një bimë
e mbushur plot me gjemba ?!” Dhe e la pas dore kujdesin ndaj saj,
pikërisht pak para se ajo të çelte.Kësisoj, rrënja e trëndafilit u tha.
Fatkeqësisht,kështu ndodh dhe me shumë njerëz. Brenda çdo shpirti
ekziston një trëndafil, pavarësisht fajeve dhe gabimeve. Por shumë nga
ne shohin vetëm gjembat,të metat dhe nuk e vlerësojne natyrën e pastër
që Zoti ka mbjellë në shpirtrat tanë. Kjo ndjenjë dëshpërimi dhe
vlerësimi i ulët për veten na bën që ta lëmë pa ujitur këtë mirësi, e
cila pak e nga pak vdes brenda nesh....!!

Shoqeria e mire njihet ne kohe te veshtira


Një natë mora një telefonatë nga një mik i mirë.
U ndieva shumë mirë nga telefonata e tij. Gjëja e parë që më pyeti ishte :
- Si je ?
Nuk e di pse iu përgjigja :
- Ndihem i vetmuar !
Dëshiron të flasim ? - më tha.
Iu përgjigja - Po !
Dhe ai menjëherë më tha : Dëshiron të vi në shtëpinë tënde dhe të flasim ?
Unë iu përgjigja - Po !
Ula telefonin dhe për 15 minuta shoku im ishte para derës duke i rënë ziles.
I fola për orë të tëra për gjithçka, për punën time, familjen, të
fejuarën, për dyshimet e mia, dhe ai më dëgjonte gjithmonë me kujdes.
Pa kujtuar ishte zbardhur, ndihesha i shlodhur mendërisht, u ndieva
mirë nga shoqëria e tij, mbi të gjitha nga dëgjimi i tij, më bëri të
kuptoj gabimet e mia. Ndihesha shumë më mirë, dhe kur ai e vuri re që
ndihesha mirë më tha :- Mirë ! Tani që ndihesh më mirë, unë po iki në
punë.U çudita dhe i thashë :- Përse nuk më lajmërove që do ikje në punë ?
Shiko sa është ora dhe ti nuk ke flejtur fare, të humba gjithë kohën këtë natë !
Ai qeshi dhe më tha :- S'ka problem, për këtë janë miqtë !
U ndieva i lumtur dhe krenar që kisha një mik të tillë.
E përcolla deri te dera e jashtme e shtëpisë dhe ndërsa ai po shkonte
drejt makinës i bërtita nga larg :- Tani çdo gjë është në rregull, po
përse më telefonove aq vonë mbrëmë ?
Ai u kthye drejt meje dhe më tha me zë ulët që dëshironte të më jepte një lajm, dhe unë i thashë :- Çfarë ka ndodhur ?
Mu përgjigj :- Shkova tek doktori, dhe ai më tha që jam shumë sëmurë..
Unë ngela pa fjalë, por ai buzëqeshi dhe më tha : Do të flasim përsëri, të uroj një ditë të bukur !
Ktheu kurrizin dhe iku. Mu desh pak kohë që të vija në vete dhe pyesja
veten: Përse kur më pyeti si isha, unë harrova ta pyes për veten e tij
dhe fola vetëm për vete ?
Ku e gjeti forcën të më buzëqeshte, të më jepte kurajë, të më thoshte
gjithçka, në atë situatë që gjendej ? Kjo është e pabesueshme !
Që nga ai moment jeta ime ndryshoi.
Tani jam më pak dramatik për problemet e mia, dhe luftoj shumë për gjërat e bukura në jetë. Tani iu kushtoj shumë kohë njerëzve që dua dhe
problemeve të tyre...
I uroj ata të kenë një ditë të bukur dhe iu kujtoj se: Ai që nuk rron për të ndihmuar të tjerët, nuk ia vlen të jetojë...



Jeta është si një shkallë, nëse ti shikon lart do të jesh gjithmonë i
fundit në rresht, por nëse ti shikon poshtë do të shohësh që janë të
shumtë njerëzit që do të dëshironin të ishin në vendin tënd !


ps-Shume domethenese,nje shembull me shume per "investim" morali tek vetja.

Historia e dy lapsave !


Njëherë e një kohë, ishin dy lapsa, të cilët ishin shokë të ngushtë. Për
shkak se ata nuk ishin mprehur kurrë, ata kishin të njëjtën gjatësi.
Megjithatë, njëri prej tyre u lodh duke jetuar në heshtje dhe në
pasivitet. Prandaj, ai shkoi tek një mprehëse lapsash dhe i kërkoi që ta
mprehte atë. Duke u frikësuar nga mprehja, lapsi i dytë u tërhoq; ai
ishte i vendosur të ruante paraqitjen e tij elegante. Pasi u mpreh,
lapsi i parë vendosi të kalonte pak kohë larg shtëpisë. Ai u kthye pas
njëfarë kohe “i shkurtër”, por i zgjuar. Pasi e pa lapsi elegant i pa
mprehur nuk e njohu, madje nuk pranoi të fliste me të. Lapsi i mprehur
mori guximin dhe ia tregoi se kush ishte në të vërtetë. Lapsi i gjatë u
habit, dhe në fytyrën e tij u vunë re shenja talljeje, kur vuri re sa i
shkurtër ishte shoku i tij i ngushtë. Lapsi i shkurtër nuk i kushtoi
rëndësi talljes së mikut të tij. Ai filloi të fliste për gjërat që
kishte mësuar gjatë kohës që kishte qenë larg. Ai filloi të shkruante
shumë fjalë dhe të vizatonte forma shumë interesante, ndërsa po i
tregonte mikut të tij të gjatë për përvojën që kishte kaluar jashtë shtëpisë. Në fakt ai kishte mësuar shumë gjëra që e kishin bërë më të
zgjuar. Pas kësaj lot pendimi rrodhën nga sytë e lapsit të gjatë dhe ai
menjëherë nxitoi tek lapsi që të mprihej. Ai e prishi barrierën e
heshtjes, të pasivitetit dhe të frikës vetëm pasi e mësoi se kushdo që
dëshiron të mësojë, në fillim duhet të vuajë. Megjithëse historia e
mësipërme nuk është e vërtetë, ajo ka një moral intrigues të lidhur me
botën reale. Vetëm nëpërmjet përvojës në jetë njeriu mund të përparojë
dhe të fitojë urtësinë që ka nevojë që të durojë vështirësitë dhe
peripecitë e jetës.

Jeta ka të bëjë gjithmonë me zgjedhje. Njerëzit e gjejnë gjithmonë veten
të detyruar të vendosin për një ecuri të caktuar veprimi për një sërë
zgjedhjesh që kanë në duar. Prandaj, është gjithmonë në dorën e njeriut
të zgjedhë, dhe ajo që është e rëndësishme është se ne duhet të jemi të
gatshëm të përballemi me pasojat e zgjedhjeve tona.

Për më tepër, është detyra e secilës qenie njerëzore të bëjë përpjekje që të ketë sukses në jetë.

Pas 9 vitesh martese, hasa ne një tjeter dashuri te çiltër.Para disa
kohësh, fillova te kaloj kohën me një grua të ve qe prej 19 viteve.
Gruaja ime me parapriu me fjalët e saja, duke me thënë: “E di shumë mirë
se sa e doni atë, perse nuk e gjen kohen te rrish me te”. Gruaja për të
cilën më këshillonte shoqja ime të kaloj çaste me të, ishte Nëna ime, e
cila kishte mbetur e vejë qe para 19 viteve. Punët dhe obligimet e
shumta si dhe 3 fëmijët kishin bërë që nënën time ta vizitoj shumë
rrallë. Një ditë prej ditësh, gjeta kohën që ta ftoj nënën time për
darkë. Mora telefonin dhe e telefonova. Ishte bërë vonë dhe Nëna u bë
merak kur ma dëgjoi zërin, nuk e kishte zakon që të flas me dikë në kohë
të vona, dhe më pyeti: Si je biri im? Mirë jam Nënë - iu përgjigja. Të
telefonova nga koshienca për të kaluar disa çaste me ju. Më pyeti: Vetëm
ne të dy? U mendua pak dhe më tha: Më pëlqen propozimi yt... Ditën e
enjte, pasi mbarova orarin e punës, u nisa për në shtëpinë ku banonte
nëna ime. Ndihesha paksa i shqetësuar...Kur arrita në shtëpinë e nënës,
vërejta se edhe ajo ishte paksa e merakosur dhe ishte duke pritur te
dera e shtëpisë.
Ishte veshur bukur dhe m'u duk se kishte veshur fustanin e fundit qe ia
kishte blerë babai im pak para se të vdiste. Duke buzëqeshur si një
engjëll me tha: “Biri im, te gjithëve u kam thënë se sonte do të dalë me
djalin tim, dhe që të gjithë janë gëzuar, andaj të gjithë me padurim
presin kthimin tim për t'ju sqaruar hollësitë e këtij takimi”
Shkuam në një restorant jo të zakonshëm, mirëpo i bukur dhe i qetë,
nëna u mbështet në krahun tim dhe dukej sikur të ishte një zonjë. Pasi u
ulëm, fillova ta lexoj listën e gjellërave, edhe pse Nëna nuk ishte në
gjendje të lexonte përveç shkronjave të mëdha. Gjërsa po lexoja listën e
ushqimeve, Nëna më shikonte me një buzëqeshje të gjerë, me dy buzët e
saja të çara, më ndërhyri, duke thënë:
"Kur ishe i vogël, unë isha ajo që lexoja për ju".
“Ndërsa tani ka ardhur koha të ta kthej këtë borxh dhe ja unë po lexoj sot për ty. Çlodhu dhe pusho nëna ime” - i thashë.
Gjatë tërë mbrëmjes biseduam dhe nuk kishte asgjë të rëndomtë, me
përjashtim të nostalgjive dhe përditshmërisë sonë. Qëndruam aq shumë sa
që koha ishte bërë shumë vonë. Pasi që u kthyem dhe arritëm te dera e
shtëpisë, Nëna m'u drejtua me këto fjalë: “Kam dëshirë që te dalim së
bashku përsëri, mirëpo me kusht që unë të paguaj”?
Ia putha dorën dhe i thashë lamtumirë. Pas disa ditësh, me erdhi lajmi
se Nëna kishte ndërruar jetë. Kishte vdekur nga nje atak ne zemër.
E tërë kjo ndodhi për një kohë shumë te shkurtër që unë asgjë nuk munda
të bej për te. Kaluan ca ditë dhe nga posta më arriti një letër e
dërguar nga restoranti, në të cilin kishim darkuar unë dhe Nëna ime. Në të kishin qenë disa fjali të shkruara nga dora e Nënës sime: "Kam paguar
faturën para kohe, duke e ditur se nuk do të kem rastin të takohem me
ty përsëri. Me rëndësi është se bëra pagesën për dy persona, për ju dhe
gruan e juaj. Ju kurresesi nuk mund ta përshkruani vlerën e asaj nate,
në te cilën darkuam së bashku. Te dua shumë biri im". Në këtë moment,
arrita të kuptoj domethënien e fjalës "Dashuri" apo "Te Dua".

Asgjë nuk ka vlerë me shumë sesa
Prindërit, e në veçanti Nëna. Dhuroja kohën te cilën ata e meritojnë...
Shpresoj se porosia dhe mesazhi i kësaj ngjarjeje do t'ju arrij edhe
atyre te cilët ende i kanë prindërit gjallë..!!

Një ditë një djalosh i varfër që shiste gjësende derë më derë për të
paguar shkollimin e tij, pa se nuk kishte të holla e ishte shume i
uritur.

Vendosi që të kërkonte diçka për të ngrëne në shtëpinë e radhës ku
trokiti për të shitur diçka. Megjithatë ai humbi fuqinë dhe kur në derë u
lajmërua një zonjë ai në vend të ushqimit kërkoi një gotë qumësht. Asaj
ia mori mendja se ai mund të jetë shumë i uritur dhe i solli një gotë
të madhe me qumësht. Ai e piu ngadalë dhe e pyeti:
-" Sa ju kam borxh?"
-"Nuk më ke borxh asgjë" ia ktheu ajo " nëna na ka mësuar që kur të bëjmë mirë të mos marrim asnjë para"
-Ai ia ktheu "Atëherë të falënderoj nga zemra".

Kur Howard Kelli (djaloshi i varfër) u largua nga ajo shtëpi jo vetëm që
u ndje më i fuqishëm fizikisht por besimi i tij në Zot dhe në njeri
ishte edhe më i fuqishëm. Deri në atë moment ai qe në gjendje të hiqte
dorë nga gjithçka.


Disa vite më vonë ajo grua u sëmur rëndë. Mjeket lokal nuk kishin
shpresë se ajo do të shpëtonte, dhe më në fund e dërguan në qytetin e madh ku u mblodhën shumë specialistë që të studiojnë sëmundjen e saj të
rrallë. Për konsultime ishte thirrur Dr. Howard Kelly. Kur ai dëgjoi
emrin e qytetit se nga ishte ajo grua, një shkëlqim i çuditshëm shkëlqeu
sytë e tij. Përnjëherë u ngrit dhe duke vrapuar shkoi në dhomën e saj
ku ishte e shtrirë. I veshur me mantelin e tij të bardhë hyri ta
vizitojë atë. E njohu sapo e pa. U kthye në dhomën e konsultimeve i
vendosur që të bëjë gjithçka që ta shpëtojë jetën e saj.

Që nga ajo ditë u dha vetëm pas atij rasti.

Pas peripecive të gjata, beteja u fitua. DR. Kelly kërkoi nga zyra e
biznesit që t'i dërgojnë atij faturën për aprovim. Ai e shikoi njëherë, e
pastaj shkroi diçka në fund të faturës dhe iu tha qe t'ia dërgojnë në
dhomën e saj. Ajo kishte frikë ta hapte sepse e dinte se do t'i duhej që
gjatë tërë jetës së saj të paguante për atë faturë. Më në fund e hapi,
dhe diçka e tërhoqi vëmendjen e saj, në fund të faturës ajo i lexoi:
"E paguar me një gotë qumësht"(E nënshkruar)
Dr. Howard Kelly.

Një vajzë u martua me një tregtar të pasur. Ai posedonte një punëtori të
madhe në të cilën shiste pëlhura dhe veshje. Një ditë kishte blerë mish
pule dhe kërkoi nga gruaja e tij që ta përgatiste në mënyrë që të hanin
për darkë.
Kur filluan darkën dikush iu trokiti në derë. Burri e hapi derën dhe e
shikoi një varfanjak të uritur i cili kërkonte diç për të ngrënë.
Burri refuzoi t’i jepte diçka, ia ngriti zërin dhe e largoi.
– ZOTI të faltë, zotëri – i tha lypësi – po të mos kisha nevojë të
madhe dhe të mos më mundonte uria e madhe nuk do të trokitja në derën
tënde!
Tregtari nuk priti që ta përfundonte lypësi, me forcë ia përplasi derën dhe u kthye pranë tavolinës.
– Pse ia mbylle derën ashtu atij të varfëri? – e pyeti gruaja.
– Çfarë duhej të bëja? – i nervozuar ia ktheu burri.
– Ke mundur t’i japësh një pjesë mishi, qoftë edhe krahët e pulës të cilat sa do pak do t’ia zbutnin urinë!
– A t’ia jap komplet krahët?! A je çmendur?!
– Por, të paktën ke mundur të sillesh mirë!
Pas një kohe duke shkuar në punëtori, tregtari e pa se e kishte kapluar
flaka dhe se ishte djegur gjithçka brenda. I mërzitur u kthye në shtëpi
dhe i tha gruas: – Flaka e ka shndërruar në hi punëtorinë time, kam
mbetur pa as gjë!!– Mos vuaj, burri im! Pajto me caktimin e ZOTIT ! Mos e humb shpresën nga mëshira e Tij, e Ai do të ta kompensojë.
– Dëgjomë grua, deri sa kjo nuk ndodh, shko te babit yt, sepse unë nuk mund të përkujdesem për ty!
Atëherë, gruaja e braktisi atë, mirëpo ZOTI e shpërbleu me martesë të
re me një burrë i cili ishte i zoti dhe ishte i mëshirshëm ndaj
mysafirëve. I ushqente të uriturit dhe nuk i largonte të varfrit dhe
lypësit. Një natë kur u ulën për darkë dikush trokiti në derë. Ajo u
ngrit të shohë se kush ishte.
– Është një lypës i cili ankohet se është i uritur dhe kërkon diçka për të ngrënë – tha gruaja.
– Jepja njërën nga këto dy pula. Neve na mjafton njëra. ZOTI do të na e
kompensojë. Nuk do ta dëshpërojmë atë që na ka trokitur në derë.
-Sa i sjellshëm që je burri im!
Gruaja e mori pulën dhe ia dha lypësit. Por, u kthye me lot në sy për
të vazhduar darkën. Kur (burri) e vërejti këtë gjë i tha asaj i habitur:
– Ç’të bëri të qashë moj gruaja ime e dashur?!
– Po qaj nga mërzia e madhe!
Burri e pyeti për arsyen, ndërsa ajo iu përgjigj: – Po qaj sepse lypësi që ishte në derë, ishte ish-burri im!!!
Ajo ia tregoi tërë atë që kishte ngjarë me burrin e saj koprrac, i cili
i ofendonte lypësit dhe i dëbonte ata duke mos iu dhuruar asgjë.
– Gruaja ime, nëse lypësi që kishte trokitur në derën tonë ishte burri
yt i parë, atëherë dije se unë jam lypësi i parë! – i tha burri i saj
bujar

Rregullat e një babai, për t’u ndjerë i plotësuar pas vdekjes së tij !


Një histori sa e dhimbshme aq dhe e çuditshme ka ndodhur në Britaninë e
Madhe. Një baba i përkushtuar,ne kohe te lire zbukuronte muret dhe
dritaret e viles se tij cdo dite,si shenje perkujdesje per familjen e
tij. Por Poli, një mësues i mire,vdiq nga kanceri në moshën 45 vjecare,
në nëntor 2009,por plot pasion besonte tek fëmijët e tij.


Thomas 5 vjec dhe Lucy – vetëm një vit e gjysmë,në atë kohë – duhet të
kenë sa më shumë fotografi e mesazhe nga babi,qe te mos ju”vyshkej”
kujtimi për të.

Pol që nga momenti që mësoi sëmundjen e tij filloi të mendonte për
mënyrat e ndryshme me të cilat do të mund të komunikonte me fëmijët në
kohën që nuk do të ishte më.

Një nga gjetjet e tij ishte krijimi i një biblioteka me të gjitha librat më të mirë që ai kishte lexuar, duke lënë në çdo faqe të parë të
çdo libri nga një mesazh për fëmijët e tij.

Por ndoshta dhurata më e madhe e Pol per gruan dhe fëmijët e tij ishte
një dokument i titulluar “Për të gjetur përmbushjen ‘, e cila,Mandi,e
zbuloi në laptopin e tij, rastësisht muajin e kaluar.

Mandi thote…
“Lista e 28 udhëzimeve për të jetuar një jetë të mirë,nuk përmbante
udhezime bosh; secili pasqyronte plotësisht mënyrën se si Poli ka jetuar
jetën e tij.”

“Ai ishte i mençur dhe i guximshëm, por unë kurrë nuk mund të gjej
fjalë për të përmbledhur atë,qe në mënyrë të përkryer,ai i kish
detajuar.

“Unë nuk mund t’ju them se çfarë është një ngushëllim, por femijet tane
do duhet te dine të rriten me një kuptim të vërtetë të asaj që e bëri
Polin, Pol.”Ja se cfare mesazhi ju kish len ai femijve,per te mos e ndjere mungesen e tij

Rregullat e një babai, për t’u ndjerë i plotësuar:

1- Bëhuni të sjellshëm dhe korrektë. Zbatoni rregullat e tavolinës.
Shumë njerëz mund t’ju etiketojnë vetëm nga mënyra se si mbani pirunin
dhe thikën.

2- Ndihmoni të tjerët edhe pse mund të keni problemet tuaja. Kjo gjë do
të vlerësohet nga njerëzit dhe do t’ju gjenden afër kur të keni nevojë.

3- Tregohuni kurajozë. Është e rëndësishme të shikoni veten në pasqyrë dhe mos t’ju vrasë ndërgjegjja.

4- Jini të thjeshtë. Mos mendoni kurrë se mund të turpëroheni.

5- Mësoni nga gabimet tuaja. Ju siguroj që do të bëni shumë, por të paktën përdorini në të mirën tuaj.

6- Mos flisni kurrë pas krahëve të dikujt. Do të dukeni shumë keq në sytë e të tjerëve.7- Ruani qetësinë. Nëse dikush ju mërzit, mos reagoni menjëherë.

8- Kënaquni. Nëse kjo do të thotë që duhet të rrezikoni ndonjë gjë, ashtu qoftë.

9- Bëni bamirësi nëse mundeni, është shumë e lehtë dhe shpërblyese.

10- Për ju gota duhet të jetë gjithnjë gjysmë plot, asnjëherë e kundërta.

11- Fjalën “Po” bëjeni instinktin tuaj. Kërkoni arsye për të bërë diçka dhe jo një arsye për të thënë “Jo”.

12- Jini dorëlëshuar. Mund të merrni gjithnjë më shumë nëse u jepni të tjerëve më shumë nga sa meritojnë.

13- Pranoni gjithnjë një ftesë për festa.

14- Kurrë, në asnjë rast, mos e braktisni një shok në nevojë. Do të
fshihja dhe një të vdekur për shokët e mi, nëse ma kërkojnë. Kjo është
dhe arsyeja përse i kam zgjedhur me shumë kujdes.15- Gjithnjë kërkoni një shërbim shumë të mirë dhe asnjëherë mos lavdëroni shërbimin e keq të dikujt.

16- Trajtojini të gjithë si të barabartë, edhe nëse i përkasin një shtrese tjetër sociale.

17- Respektoni gjithnjë moshën, sepse mosha tregon drejtësi.

18- Jini gjithnjë gati të vini në plan të parë interesat e të afërmve tuaj.

19- Jini krenarë për veten dhe për familjen nga vini.

20- Bëhuni ambiciozë, por jo lakmitar. Gjithçka duhet ta arrini me shumë punë.

21- Jetojeni ditën, bëni gjithnjë diçka që ju bën për të qeshur.

22- Jepni më të mirën në shkollë.

23- Gjithnjë paguani aq sa mund të përballoni.

24- Kurrë mos u dorëzoni. Jini të fortë, me zemër të madhe dhe trima. Keni mbështetjen e familjes dhe miqve.25- Të qash nuk rregullon asgjë. Kurrë të mos ju vijë keq për veten, të paktën jo për një kohë të gjatë.

26- Kujdesuni për trupin tuaj dhe ai do të kujdeset për ju.

27- Mësoni një gjuhë të huaj, ose të paktën tentoni.

28- E fundit: Bëni të lumtur nënën tuaj dhe kujdesuni shumë për të.

Ju dua shumë të dyve.
Me gjithë zemër
Babi.