Poezi nga *** Love***

sikur asgje te mos kish ndodhur
sikur gjithcka qe thjesht nje enderr
nje enderr e bukur e perallore
Vetem…
se di pse por perseri vetem
sikur ty te te mos kem njohur kurr
sikur gjithcka ska ekzistuat kurr
sikur… sikur…
Kjo eshte jeta ime nen titullin
”Vetem”
s’eshte thjesht nje titull
por eshte jeta ime
nje jete vetmie e merituar
nje vetmi e kerkuar
edhe pse pa qellim.
E di e meritoj
nuk kam guxim te ankohem
nuk kam fajtor te fajsoj
per gjithe vetmin time
fajtore jam une vete
kurr skam ditur te sillem sic duhet
ne momentin e duhur
dhe me personat e duhur
jam treguar siperfaqesore
dhe njeri pa ndjenja
por tashme eshte teper vone
eshte vone per gjithcka
ajo cka eshte ber nuk zhbehet me
se koha qe kalon me nuk kthehet pas
per te te dhen mundesin
gabimet te korigjosh
dhe per kete jam ketu perseri
me te pandashmen
”VETMI”

Me fal qe kurr nuk munda
te jem ashtu sic doje ti.
Me fal qe kur ste fala
as me te voglin ledhatim.
E di? ndoshta… e meritoj
Gabova…
kujtova se gjestet, fjelet,
perqafimet, e perkedheljet…
nuk kishin shume rendesi.
Por gabova dhe tani qe jam ne vetmi
kam mall per castet qe kalonim te dy,
kam mall per ato qe dikur…
Mendoja se skishin rendesi.
Ndoshta ky eshte cmimi qe duhet te paguaj.
E di dhe vete qe e meritoj
por… sme mjafton…
nuk dua te mendoj se gjithcka perfundoi
nuk dua te mendoj se eshte faji im
jo kete nuk dua ta pranoj.
Me dhemb ne shpirt
sa here kujtoj refuzimin tend
e di e meritova por…
TE DUA dhe kete nuk e ndryshoj dot
dua te mendoj… jo… jo…
dua te harroj shume gjera
sikur te mund te kthehej koha pas
ta dish se sa gjera do te ndryshoja
do ndryshoja shume fjale te thena
e shume gjeste te pa bera
ti me dhe nje arsye per te qen e lumtur
ne castin qe jeta ime
kish humbur cdo kuptim.
U shfaqe ne jeten time
ne momentin qe endrrat dhe shpresat
per mua nuk kishin me kuptim
me bere ta doja jeten perseri
por u tregova idiote
dhe me veprimet e mia
bera te mundur qe prej meje te largoheshe.
Jo te lutem mos kujto se e bera me qellim
kurr ne bote nuk do ta beja
thjesht ste dhash vendin qe te takonte
te parin dhe te vetmin ne shpirtin tim
jo se nuk e ndjeva mos kujto se nuk desha
e desha me gjith forcat e shpirtit tim
por frika se mos te doja me teper se vet jeten time
me ndrydhi dhe sme lejoi te te falja dashuri.
Ti do thuash cvlere kan fjalet ?
C’me duhet mua arsyeja tani
kur ti nuk u sqarova kur tu dha mundesia
por mbylle gojen e me the:
’’Bej si te duash’’?
E di qe jam sjelle keq me ty
dhe nuk ka fjale qe te me justifikoj tani
ti ndoshta nuk ke per ti lexuar kurr keto vargje
por dije se ne e ne shpirt te kam vec ty
je prezent ne mendjen time 24ore ne dite
dhe te dua te te largoj nuk mundem dot
ndjenja qe kam per ty eshte teper e forte
nuk ka as fillim e as fund
sikur te rija perjet ketu duke u munduar
te gjej nje fjal qe te mund ti afrohet
sado pak asaj qe ndiej per ty
do harxhoja kohen kot
se nuk ka fjale ne bote ti afrohet
asaj cka zemra ime ndien per ty.
E di cfare o shpirt?
Tani jeta ime ka humbur cdo kuptim
ne cdo hap qe hedh
ne cdo vend ku shkoj
ne mendje dhe ne kam vec ty
e di qe sme beson
por me zotin deshmimtar te betohem
se kurr ne bote nuk doja qe gjerat te shkonin keshtu
te betohem se do jepja cdo gje
nese do mund ta ktheja kohen pas
nese do mund te ndryshoja ato gjera
qe ty te larguan prej meje
se ta dish o shpirt qe kur ti ike
jeta ime u kthye ne dhimbje e vetmi
asgje sme sme hyn me ne sy
asgje ska me vler per mua
e di gabimin tim po paguaj
nje gabim qe shpirtin po ma tret
se di dhe sa do mund te duroj
se di dhe sa kohe pa ty mund te vazhdoj
pa me vrar malli qe kam per ty.
sikur ta dije sa dua te te them ate fjale
qe ndoshta per ty ska me vlere
por duhet te ta them me ne dore
ME FAL SHPIRTI IM
DIJE SE TE DUA ME GJITHE SHPIRT

Në qarshin e vjeter i vetem shëtis
Zemra më griset emrin tënd e pershperis e loti niset

Unë e di se ti
më don dhe vajton
për një dashuri qe
vetem Zzoti e kupëton

i baj pyetje vetes
pse familje kem
qëllu munona mu pajtu
po shum pak me kuptu

varxhet qe unë këndoj
lus Zotin qe ty te mos
lëndojn se keto
plag vetem vdekja
i shëron.

Që nga ajo nat kur
para meje qave me lot
zemra me eshte vrar
e kuptova se nga kjo dashri
veq kujtimet na .

E dashura ime ky
eshte seni me i
vogel qe kam mujt me
ba per ty\
ne do te mbaj
pergjithmon e do ta
perkujtoj dashurin
qe vetem zoti e kupton

Në Zemrën Time,
Nuk ka më diell,
Gjithqka çë kisha,
U Zhduk si re në qiell.
-
Paraja,Jeta dhe Shoqëria,
gjithqka ce më më ka mbet
ësht fleta dhe dashuria,
depresioni dhe vetmia.
-
I shoqeruar nga vetmia,
me një stilograf në dorë
i shpreh dhimbjet e mia
si mreti pa kurore.
-
Pasuria qe kisha
ishte thjesht nje sprove
dhe jeta qe mendonja esht e lumtur,
u shendrua ne lote.
-
E gjith ajo shoqeri
qe mendoja esht e duhur
u shendrua ne ere
dhe u zhduk si pluhur.
-
Mendoja se jam i zoti
kur ja thyja zemren dikujt
nuk mendoja se dikur
do mbizotroj loti
dhe kam per te vujt,
-
Por hap mas hapi,
u preka në dashuri,
e shijova dhimbjen e saj
mesova per lumturi.
-
Mesova te vlersoj
dhe gjithqka ne jet
mesova se dashuria
esht pasuria e vertet.
-
Kuptova se,
paran,jeten dhe shoqerin
vet duhet ta formosh,
por gjithqka esht e kot
nese zdin te dashurosh
-
Dashuria esht qarku i jetes,
lumturia esht stoli e saj,
nese te mungon dashuria,
jeta esht lotë dhe vaij.

Sikur të isha ëndërra,
Në syt e tua të vloja,
Si Dielli I bukur,
Në mëngjes, të të zgjoja,
Të ti prekja flokët,
Me buzëeshje plot mall,
Sa do ishim te lumtur,
A e mendon vall?
-
A e mendon se je passion,
Në syt e mia,
Emocion,
Më I madh se vetmia,
Je Lumturia,
Në zemrën time,
Dashuria,
Që më thell ne mendime.
Je mirësia,
Të z’behtës time,
Gjithësia,
Pa kufizime,
Je gjithçka çë kam,
Je momenti,
Je shprehja ime e fort,
Je komenti,
Je fjala për mirësi,
Je vargu në poezi,
Deri sa stë kam ty pran,
Sit jetoj ne vetmi!
A më thua vall ti ?

nuk jam poete qe bukur tshkruaj
por jan fjalt e zemres qe perpiqet te thot se per ty vuaj
vuaj shum un per ty
vuaj kur stio shoh tbukrit sy
vuaj kur ti rrin me tjera femra
vuaj kur sme beson sesa shum per ty vuan zemra
vuaj e kjo vujtje spo mbaron
ndoshta vujtja ime merr fund nese zemra ime nparajs shkon..

love you <3 K <3

Larg, Malli kërkon të më afrojë afër teje por larg,
shume largë je .
Syt e mi të përlotur nga pritja e zgjaturë,
buzët e mija të përvluara nga etja ,
e vallë kur do ta shuaj këtë etje ???
Syri të kërkon, s'të gjen ,
vetëm loton dhe pret,
Zemra nuk i beson syrit ,
Qindra , mijëra kilometra largë neshë ,
Për ne nuk ka ndarje , por durim .