~Gjithqka mbeti vetem kujtim~

Dashuruam.Jetuam.Per njeri-tjetrin,njeri-tjetrin.Egzistuam dhe ishim te lumtur.Te dashuruar enderronim,shpresonim dhe i besonim dashuris son.Ishte gjithqka e imja.Ishe arsya e egzistimit tim dhe kuptimi i jetes.Isha gjithqka per ty,gjithqka qe ti deshe.Por ne nje qast rruga jon u ndal.Une e ti shkuam ne rrug te ndryshme.pse?nuk e di.ndoshta e di.ndoshta ti e din.Por tani nuk eshte me rendesi.E patem dashurin dhe e humbem.Ishim te rinje qe te dinim ta ruajm,dashuria jone tani eshte vetem kujtim .Kujtim eshte edhe koha e loteve dhe e vuajtjes pas ndarjes.Gjithqka e imja dhe gjithqka e jotja eshte kujtim.Edhe une edhe ti tani tashuri te tjera.Por e them pa deshmitar-pas teje kurr askush nuk eshte dhe nuk do te jet arsye e egzistimit tim.Sepse "kurr askush nuk do ta kthej shkqelqimin ne barê"-shkelqimi im eshte shuar moti