“E gjeta gjallë Kosta Trebickën, policia më tha të mos e prekja”

Koço Bardhi nga Voskopoja është një djalë i sinqertë. Si të gjithë ata që janë rritur në fshat, duke u qëndruar pranë prindërve pleq të sëmurë, si ata të paktët, të cilët edhe pse në moshën 36-vjeçare kujdesen deri në fund për lopën, mushkën, drutë e dimrit, por edhe për punën e rëndë të mirëmbajtësit të rrugës rurale. Pikërisht një njeriu të tillë, që gjithë jeta i ka kaluar e mbledhur si kulaç në qerthullin e punës së vet, i ra rasti të jetë i pari që i’u afrua njeriut që jetonte çastet e fundit të gjalla me identitetet e Kosta Trebickës. Dhe Koçua thotë se ka mbërritur pranë tij kur ishte ende gjallë, se ka dashur ta ngrejë, ta fusë në një makinë të rastit për ta dërguar në spital, por nuk e kanë lejuar. Dhe Koçua është nga ata njerëz që e respekton bindjen.
Koço mund ta na tregosh për punën që bën dhe për veprimet e ditës së djeshme para se të ndodhte aksidenti?
Po. Unë jam mirëmbajtësi i rrugës rurale Voskopojë-Kullat. Dje u nisa pak me vonesë në punë. Mora mushkën dhe pasi u ngjita lart, vazhdova të hapja një kanal që e kisha lënë përgjysmë një ditë më parë. Më lodhi shumë. Është punë e rëndë kjo e jona. Kujtoj se aty nga ora 09:00 apo 10:00 mund të më ketë kapitur gjumi për pak kohë. Më tej, pasi u zgjova, i’u përvesha sërish kanalit. Kujtoj se aty nga ora 11:30 pranë meje kaluan dy makina. Të kuptohemi se në këtë rrugë një makinë në një orë kalon dhe unë pothuaj i njoh shumicën. Pra, në këtë kohë u ngjit lart Mukja, shoferi i Oparit dhe pak minuta më pas edhe një tjetër makinë me targa të Vlorës. Madje, këta më përshëndetën. Rreth gjysmë ore më pas dëgjova të më thërrisnin.
Kush të thërriste?
Ishin dy burra rreth 100 metra sipër meje. Ishin nga ata punëtorët e kromit që vijnë nga Tirana. Pak më tej kishin edhe kamionin. U ngjita në drejtim të tyre. Kur i takova më thanë se rreth 200 metra më lart nga vendi ku unë po punoja, një makinë e kuqe kishte dalë nga rruga, kishte xhamat të thyer dhe se kishte të ngjarë të kishte ndodhur një aksident. U thashë se nuk kisha dëgjuar asnjë zhurmë. Më thanë se donin që të shkonin së bashku me mua. U afruam dhe në këtë çast vumë re të shqetësuar se përtokë, kishte një njeri.
Këta dy burrat, nuk kalonin në të njëjtën rrugë?
Jo. Ata vijnë nga një tjetër rrugë që bashkohet me kryesoren, me këtë që unë e mirëmbaj. Rruga nga ata vijnë bashkohet me kryesoren pranë vendit ku ndodhi aksidenti.
E njihte ndonjë nga ju njeriun që ishte përtokë?
Jo. Por nuk guxuam të afroheshim. Vetëm unë u afrova dhe pashë se njeriu ishte në shpinë me fytyrën lart, por një pjesë të mirë të saj e kishte të mbuluar me gjak, që kishte nisur të mpiksej. Pashë dhe u tremba se atij vazhdonte t’i dilte gjak nga pas kokës dhe se gjaku ishte me shkumë. Në kohën që unë isha fare pranë tij ai morri frymë me dhimbje dhe njëkohësisht mu duk sikur nga pas kokës i doli më tepër gjak. U tremba dhe u tërhoqa pas. Pranë trupit pashë një armë gjahu, një palë shapka plastike, ca qeska, rroba. Nuk prekëm asgjë. Në këtë kohë u thashë atyre dy burrave që ishin shoferi i kamionit të kromit dhe shoqëruesi i tij se do lajmëroja me celular Voskopojën. Mora një kushëri timin, Stavrin, që ka lokal dhe i tregova për ngjarjen duke i thënë të fliste me policinë dhe t’u tregonte se në rrugë është një i plagosur rëndë. Në fakt në fillim menduam se e kishin qëlluar me plumba. Prandaj kishim frikë.
Nuk tentuat ta dërgonit në spital?
Po. Unë po, por nuk më lanë. Në këtë kohë zbriti një makinë nga Opari. Ishte një veturë me ngjyrë limoni. I dola përpara dhe pasi qëndroi i thashë që ta merrnin të plagosurin në makinë e ta dërgonim në spital. Por ai djali që ngiste makinën më tha se nuk e prekte me dorë dhe se do fliste me policinë. Mori policinë me celular dhe ata i thanë të mos e prekte me dorë njeriun e përgjakur. Në këtë kohë njerëzit u shtuan. Erdhën me kamionin e Bujarit, kishin qenë në një vdekje në një fshat lart. Kujtoj se debati vazhdoi. Disa, bashkë me mua, thoshin ta çonim në spital, disa kundërshtonin duke këmbëngulur se ai nuk duhej prekur. Ndërkohë kujtoj se njeriu i plagosur dha shpirt, pasi nuk lëvizi më. Kur erdhi policia vërtetoi se kishte mbaruar.
Kur dëshmove për policinë?
Kam dëshmuar dy herë. Më morën në pyetje edhe aty lart, ku ndodhi aksidenti, edhe në Korçë, në komisariat. U rrëfeva gjithë ç’kisha parë. Kur isha në komisariat kujtoj se më akuzuan se isha unë autori. Po shpejt e kuptuan se e tepruan. Dikur më pyetën nëse e kisha dëgjuar zhurmën e përplasjes së makinës dhe kur u thashë se nuk kisha dëgjuar asgjë, më panë sërish me dyshim. U mundova të shpjegoja se unë kam qenë rreth 200-300 metra larg vendit të aksidentit, nga pas kodrës dhe se nuk kisha dëgjuar, përndryshe nuk më kushtonte asgjë të thosha të kundërtën. U bindën për sinqeritetin tim dhe nuk më panë më me dyshim. Në vazhdim pyetën se cilat makina kishin kaluar në atë kohë. U tregova se kishin kaluar vetëm dy, Mukja i Oparit dhe ajo me targa Vlore. Kujtoj se shumë shpejt edhe Mukja, edhe shoferi i makinës me targa të Vlorës u gjetën nga policia. Kështu në darkë vonë ishim bashkë të pesë, pra unë, dy punëtorët nga Tirana, Mukja dhe ai shoferi i makinës me targa të Vlorës. Por të gjithë nuk dinin asgjë për makinën e kuqe të Trebickës. Duket ajo ka dalë në atë pikë nga ndonjë pozicion anësor, jo nga sipër, nga vijnë gjithë të tjerat, pasi ai ishte për gjah dhe duket ishte futur nëpër luadhe. Makina e tij futej andej, ishte shumë e mirë.
Ka ndodhur ndonjë aksident tjetër në atë pikë të rrugës ku Kosta Trebicka humbi jetën?
Jo, por shoferët thonë se është një vend shumë i rrezikshëm. Nuk e thotë vetëm njëri. Aty rruga zbret nga sipër dhe të krijohet përshtypja se mund të shtosh shpejtësinë. Por në kohën që bie në fushë, ka disa gunga që mund të të nxjerrin nga rruga. Por shoferët tanë e njohin rrugën, prandaj nuk u ka ndodhur gjë.

TIRANE – Kunata e biznesmenit Kosta Trebicka, me profesion mjeke ishte një nga të afërmit e viktimës që ka qenë e pranishme në ambientin ku mjekët ligjorë kanë zhvilluar autopsinë e kufomës së 52-vjeçarit. Sipas burimeve nga policia, mësohet se me kërkesë të vetë grupit të hetimit për të pasur të pranishëm gjatë autopsisë një nga të afërmit e viktimës, kunata e Kosta Trebickës ka parë nga afër të gjitha veprimet e mjekëve. Nga burimet e policisë e afërmja e biznesmenit me profesion mjeke ka qëndruar në ambientet e morgut përgjatë verifikimeve që anë bërë mjekët për shkakun e vdekjes së biznesmenit 52-vjeçar. Sipas hetuesve, të afërmit e viktimës nuk kanë pasur pretendime lidhur me autopsinë, e cila është konfirmuar dje edhe nga disa ekspertë amerikanë që verifikuan trupin në spitalin e Korçës.

Koço Bardhi, njeriu që mbërriti i pari pranë Kosta Trebickës që gjendej në frymën e fundit të jetës, rrëfen edhe një tjetër moment interesant të ngjarjes. Sipas tij, pasi në vendngjarje mbërriti policia, njëri prej tyre realizoi një bisedë telefonike me të shoqen e Trebickës. “Ne nuk prekëm asgjë. Më të mbërritur policia, pasi verifikoi vdekjen, rrëmoi dhe gjeti celularin e Trebickës. Një nga policët u morr pak kohë më aparatin, duket gjeti numrin e gruas së Trebickës dhe unë dëgjova që ai nisi të komunikonte me dikë. Nga fjalët që thoshte kuptohej lehtë se po fliste me të shoqen e Trebickës. Polici e pyeti se ku gjendej i shoqi dhe duket ajo i tha se ai ishte nisur nga Tiranë për gjueti, në Voskopojë. Polici duket e pyeti se kur ishte nisur e të tjera hollësi. Kujtoj se e shoqja e Trebickës i tha atij se i shoqi ishte nisur i vetëm në Voskopojë. Në fund polici nuk i rrëfeu të vërtetën duke thënë se i shoqi kishte pësuar një aksident, por se ishte mirë me shëndet”, rrëfen Koço Bardhi për këtë moment të zhvillimit të ngjarjeve.

Tashmë pothuaj gjithçka ka një formë. Kosta Trebicka, njëri prej personazheve kyç të përfshirë në trafikun e municioneve në drejtim të Afganistanit dhe jo vetëm kaq, është shuar për shkak të një aksidenti banal.

nga i derguari yne

Kjo sepse të gjitha provat, pa asnjë të vetme, të njohur kundër, apo të dyshimtë, vërtetojnë pikërisht këtë lloj vdekjeje dhe asgjë më tepër. Një panoramë faktesh që gjithsesi në fillesën e tyre i konfigurojnë enigmatike sjelljet e biznesmenit të ambalazheve. Pasi ai është bërë gati dhe është nisur nga Tirana krejt i vetëm për një gjueti, një sport që në pothuaj në asnjë rast nuk konsiderohet jashtë shoqërisë. Kështu sipas familjarëve, të enjten më 11 shtator ai është nisur i vetëm në drejtim të Voskopojës. Por edhe pse i mbërritur në këtë zonë, nga edhe ka prejardhjen, Kosta Trebicka mbetet sërish pa shokë. Duket se ai e kishte menduar që këtë gjueti të fundit ta shijonte, ta ndante vetëm me veten.
“Më pyeti për hotelin, ishte vetëm”
Mbrëmjen e së njëjtës ditë, aty rreth orës 21:00, Kosta Trebicka është parë në të hyrë të Voskopojës, pranë lokalit të kryekomunarit, Nexhip Bacelli, madje mes dëshmitarit dhe tij ka pasur një bisedë. “Ndaloi makinën pranë meje dhe më pyeti se ku është hotel “Akademia”, apo më saktë ish-kampi i pionierëve”, pohon dëshmitari Brahim Hasanllari. I njëjti dëshminë e tij e ka vënë edhe në dispozicion të hetimit. Po sipas Hasanllarit, njeriu që udhëtonte me fuoristradën me ngjyrë të kuqe, ishte i veshur me rroba gjahtari dhe veç tij në makinë nuk ishte askush tjetër. Më tej i njëjti pohon se, Trebicka i ka kërkuar ta ndihmojë për t’i treguar rrugën që të çon për tek ish-kapi i pionierëve dhe në momentet e fundit para se t’i jepte gaz makinës, e ka pyetur a kishte dijeni nëse mund të gjente një dhomë bosh. “Përderisa gjen dhoma edhe në korrik, patjetër që në shtator gjen...”, kishte qenë përgjigjja logjike e Hasanllarit.
Sipas dëshmive tashmë të administruara të hetimit, Trebicka ka mbërritur i vetën në hotel dhe aty është marrë vesh me kujdestarin R. Lalioti për të marrë një dhomë. Pa ndonjë procedurë të veçantë, Trebicka është sistemuar në një dhomë në katin e parë dhe gjithçka ka përfunduar me pagesën. Pas pak orësh, kur ende nuk kishte feksur dita, Kosta Trebicka, sipas rregullave të gjuetarëve profesionistë është nisur për rrugë. Largimin e tij në këtë orë e ka vërtetuar për hetimin lulishtari i kompleksit. Ngjitet përmbi Voskopojë, në rrugën që shkon për në fshatin Lekas. Hetimi ka gjetur një tjetër dëshmitar që pohon se, Kosta Trebicka ka dalë për gjah në këtë orë të mëngjesit. Më tej nuk dihen lëvizjet e tij, porse fakti se teksa kthehej, aty rreth orës 12:00, me vete kishte disa zogj të egër, që ishin gjahu i atij mëngjesi. Por në kthim, rreth 3 kilometra pa zbritur në Voskopojë, gjithçka merr fund.
Skema e ngjarjes
Deri në mëngjesin e djeshëm, 13 shtator, gjurmët e ngjarjes në rrugën që shkonte për në Lekas të Korçës ishin ende të freskëta. Një blanë e madhe gjaku tregonte vendin ku Kosta kishte dhënë frymën e fundit. Pranë, copëra të xhamave të makinës dhe dy tragat e rrotave që kishin dalë nga rruga duke bërë që makina të përmbysej, ishin krejt të qarta. Ngjarja kishte ndodhur në një rrugë të dytë paralele me atë kryesore. Një nga ato rrugë që krijohen spontanisht nga shoferët për të shmangur çakllin apo gurët e rrugës kryesore. Pikërisht këtu ishte përmbysur makina e Trebickës. Në fakt makina kishte humbur kontrollin kur tatëpjeta përfundonte dhe niste një rrafshinë. Duket gjithçka ka qenë një moment moskontrolli. Një moment fatal kur gomat e makinës, mbase sepse kanë hasur një të thelluar në rrugë, kanë bërë djathtas. Nuk dihet veprimi i shoferit në këtë kohë, veçse sipas tragave të makinës duket qartë që timoni është drejtuar djathtas pa kontroll dhe mbase një moment më pas është kthyer me forcë në anën tjetër. Porse në këtë kohë niveli më i lartë i truallit në të djathtë ka bërë që makina të përmbyset. Tragjedia ka ndodhur në një të qindtën e sekondës. Makina ishte e hapur sipër dhe në momentin që është rrokullisur ka zënë nën vete drejtuesin, madje e ka shtypur me hekurat e kafazit të saj duke i shkaktuar plagë vdekjeprurëse, pasi në një çast përmbi trupin e Trebickës ka kaluar e gjithë pesha e makinës. Më tej, teksa Trebicka ka rënë nga makina, ajo e ka përfunduar të plotë lëvizjen rrotulluese duke u kthyer krejt rastësisht mbi goma dhe duke ecur mbrapsht, për shkak se marshi ka qenë i paingranuar, apo në afole. Një rrugëtim pa shofer, me motor të ndezur, që e ka zhvendosur rreth 20-25 metra majtas, poshtë.
Hetimi dhe ekspertiza
I nisur me shpejtësi dhe intensitet për shkak të rëndësisë së faktit dhe për të mos lënë kohë për keqinterpretime, hetimi për vdekjen e Kosta Trebickës ka dhënë rezultate konkrete që konvergojnë në një pikë: Është vdekje e ardhur nga aksidenti. Të paktën të gjithë dëshmitarët okularë kanë vërtetuar se ai kishte qenë i vetëm në Voskopojë dhe në gjueti. Po kështu vendngjarja rrëfente se aty kishte ndodhur një aksident i pastër. Edhe njerëzit apo mjetet që kanë lëvizur në këtë aks rrugor në kohën kur ka ndodhur aksidenti i Trebickës, të marrë një për një në pyetje rezultojnë se të gjithë kanë qenë të rastësishëm dhe në punët e tyre. Por edhe ekspertiza e bërë nga mjekët ligjorë vjen në linjën e aksidentit banal. Sipas ekspertëve: shkaku i vdekjes së viktimës ka qenë politrauma e shoqëruar me kontuzion (shembje) të kokës dhe të gjoksit, me dëmtime të organeve përkatëse me mekanizmin e goditje-përplasjes, karakteristikë kjo e traumave automobilistike. Kështu që deri në këtë moment, ende nuk ka një kundërprovë që të vërë në dyshim se Kosta Trebicka mund të jetë dërguar drejt vdekjes nga persona të tjerë. Gjithsesi për këdo do të jetë e vështirë të besojë se kjo ngjarje mund të jetë një aksident për shkaqe banale. fe.de

Arif Braja, fqinj dhe shok i Kosta Trebickës pohon se shpeshherë kishte dalë për gjah me të.

Fatos Mahmutaj

“Kosta nuk dilte kurrë vetëm për gjah”, pohoi ai dje, ndërsa tha se shpeshherë kishte qenë bashkë më të, por shtoi se ajo çka ndodhi së fundi mbetet të sqarohet nga organet shtetërore. Braja ndodhej në banesën e fqinjit të tij në pritje të mbërritjes së kufomës së Trebickës. Ndërsa në një moment ai së bashku me fqinjin e të ndjerit Trebicka, Arif Braja, u prononcuan për gazetarët që ndodheshin përpara derës së vilës së Trebickës. I pyetur nga gazetarët e shumtë pohoi për mediat mesditën e djeshme se prej disa kohësh gjuante bashkë me shokun e tij nëpër mjaft zona, dhe se asnjëherë Trebicka nuk shkonte vetëm. Sipas tij, ata lëviznin së bashku, ose me gjahtarë të tjerë, kjo për faktin se në këtë mënyrë ishte më e lehtë të gjuaje, dhe se gjahtarët flisnin rrugës me njëri-tjetrin, duke shtyrë në njëfarë mënyre të këndshme kohën. Duke treguar për pasionin e gjuetisë ai vijoi se, së bashku me të ndjerin Kosta Trebicka dhe disa shokë të tjerë të tyre prej shumë vitesh shkonin së bashku për gjah. Ata lëviznin me makina ku merrnin me vete armët dhe pajimet e gjuetisë si dhe zagarët e gjahut. Ndërsa këtë herë të fundit, Trebicka mund të kishte dalë për të gjuajtur shpendë, pasi qeni i gjahut që kishte me vete ishte i stërvitur për një specifikë të tillë gjuetie. Burime zyrtare nga hetimi thonë se, Arif Braja është marrë në pyetje dje nga oficerët e Drejtësisë së Përgjithshme të Policisë pasi ishte mik i afërt me Trebickën. Ai u ka pohuar hetuesve të policisë së biznesmeni kohët e fundit tregohej shumë i kujdesshëm, tregonte vetëm në shtëpi ku ndodhej dhe ku do të shkonte, nuk afronte persona të panjohur dhe rrinte vetëm me njerëz të besuar të tij.
Zoti Braja, ju keni qenë shumë herë për gjah me Kosta Trebickën, mund të na thoni, këtë herë të fundit që ai u largua vetëm, me kë ishte?
Kam kontaktuar me të rreth dy ditë më parë dhe nuk më tha gjë se do shkonte për gjueti. Por them që ai gjithmonë shkonte për gjah me njerëz të tjerë, pasi ishim shumë gjahtarë që dilnim së bashku. Nuk e di se me kë ka qenë këtë herë, por mendoj se ai nuk ka qenë i vetëm.
Si mendoni, cilët janë këta persona që mund të kenë qenë bashkë me të dhe çfarë mund të ketë ndodhur konkretisht me mikun tuaj?
Janë detaje që duhet t’i zbardhin hetimet e organeve shtetërore. Nuk mund të them asgjë për këtë, pasi nuk di hollësi për rastin konkret, ndaj them që duhet që ngjarja të zbardhet nga shteti, por ne kemi dyshimet tona për këtë.
A ndihej i rrezikuar Kosta Trebicka, të paktën që pas denoncimit të trafikut të armatimit?
Më parë ai ankohej për problemet e tjera që kishte në biznes, por kohët e fundit thoshte shpeshherë: “Më janë qepur dhe nuk më ndahen”. Por pa përmendur emra konkretë personash.
Në çfarë dyshoni juve?
Në fakt janë shumë detaje të vendngjarjes për të cilat, siç u publikuan në pamjet televizive, nuk mund të jepet shpjegim. Kjo që nga mënyra e goditjeve që ka marrë mjeti, sendet e përhapura dhe trupi i pajetë i Kostës. Por gjithsesi do të jenë organet shtetërore që do ta zbardhin këtë.

TIRANE – Bashkëshortja dhe vjehrra e biznesmenit Trebicka prej dy ditësh pjesën më të madhe të kohës e kanë kaluar në gjendje të fikti. Që nga momenti që mësuan vdekjen e njeriut të tyre, të dyja gratë pësuan të fikët, ndërsa u desh ndihma e fqinjëve të tyre për t’i sjellë në vete. Pas kësaj bashkëshortja e Trebickës, Brunilda, udhëtoi drejt qytetit të Korçës, por shëndeti i saj i rënduar dhe fakti se në shtëpi ndodheshin mjaft njerëz bëri që rreth orës 11:00 të paradites së djeshme të kthehej në Tiranë. Në momentin e zbritjes nga makina me të cilën kishte udhëtuar Brunilda, pati sërish turbullim të shëndetit saqë të afërmit u detyruan ta mbanin për krahësh derisa e dërguan në banesë. Pas kësaj ajo kaloi sërish në gjendje të fikti dhe gjithë ditën e djeshme ishte e pamundur të kontaktohej me të për shkak të shëndetit të rënduar. Po kështu, e njëjta situatë edhe me nënën e saj. Djali, 11-vjeçar Xhei u largua nga shtëpia për te disa të afërm menjëherë pas lajmit të kobshëm. Ndërsa dy ditë më parë u njoftuan edhe motrat dhe vajza e Trebickës, që jetojnë në SHBA. Deri mbrëmë, në Tiranë gjendeshin pjesa më e madhe e familjarëve të Trebickës, ndërsa të tjerët pritet të mbërrijnë sot, për të marrë pjesë në ceremoninë mortore të biznesmenit.

Shtypi i të gjithë botës ka komentuar mbi vdekjen e biznesmenit shqiptar, Kosta Trebicka, duke lënë hije dyshimi mbi rrethanat e humbjes së tij, si dëshmitari kryesor i skandalit të tregtisë së armëve dhe korrupsionit të zyrtarëve. “New York Times” ka komentuar ndër të tjera se dëshmitari kyç i ngjarjes së Gërdecit dhe aferave të AEY, e cila tashmë është në gjykim për falsifikimin e origjinës së armëve të shitura në Afganistan, ka rrëfyer shumë herë frikën për jetën e tij. Që në orët e para pas ngjarjes, gazeta prestigjioze amerikane pasqyroi lajmin duke e komentuar vdekjen si humbjen e dëshmitarit kyç që shpalli provat e korrupsionit publik. “Një dëshmitar, i cili zbuloi prova të korrupsionit publik dhe praktikave mashtruese nga një kontraktor në një marrëveshje të sponsorizuar nga Pentagoni u gjet i vdekur në një rrugë malore të premten. Akuzat e tij tronditën qeverinë shqiptare dhe Pentagonin. Z. Trebicka u kishte thënë reporterëve të ‘The Times’ disa herë se ai i trembej tashmë sigurisë së tij”, shkruan New York Times. Ky ishte kontakti i parë mediatik i Trebickës, ku ka dorëzuar prova e dokumente, por jo e vetmja agjenci që dha jehonën për vdekjen e dëshmitarit. Agjencia “Reuters” shkroi të premten (në orën 19:00), se qeveria shqiptare po heton mbi vdekjen e njeriut të industrisë, i cili po ndihmonte prokurorinë të siguronte provat e plota në hetimin e tregtisë së armëve. “Reuters” komenton se Trebicka ishte i përfshirë në ripaketimin e armëve të vjetra kineze që u shitën nga Shqipëria për AEY Inc dhe se u kthye në dëshmitar, pasi Ministria shqiptare e Mbrojtjes i hoqi atij kontratën për t’ia dhënë një tjetër kompanie. Agjencitë italiane kanë komentuar se vdekja e biznesmenit shqiptar, dëshmitarit kyç në hetimet për trafikun e armëve, duket në rrethana misterioze. Lajmi është komentuar edhe nga agjencitë spanjolle, të cilat gjithashtu komentojnë se rrethanat sipas të cilave është përshkruar ngjarja, tregojnë se ka vend për dyshime mbi një vdekje aksidentale. Agjencitë franceze kanë bërë gjithashtu jehonë për ngjarjen, si “Courrier des Balkans”, që shkruan se në skandalin e trafikut të armëve në Shqipëri, zhduket dëshmitari kryesor. Për vdekjen e Trebickës shkruan edhe mediat e rajonit, si ato rumune, kosovare etj.