Raportet mes çifteve

Tradhtia, pabesia, xhelozia, shpejt ose vonë i kemi ose do t’i kalojmë të gjithë dhe në qoftë se ju jeni me fat dhe kurrë nuk keni zbuluar që keni qenë ndonjëherë e tradhtuar ndoshta nuk do ta provoni xhelozinë e pakontrollueshme drejt partneres suaj. Tradhtia është padyshim një nga arsyet kryesore që e shtyjnë një çift të ndahet, por tradhtia platonike, mund të jetë akuzë për tradhti? Nëse asgjë nuk ka qenë konsumuar, vlen të quhet qëllimi? Tradhtia platonike është trajtuar shumë pak nga ligjet dhe keqpërkufizuar, zakonisht gjykohet rasti pas rastit varet nga situata, por çfarë mendoni ju? Sipas jush fakti që nuk është konsumuar akti fizik, justifikon mungesën e respektit ndaj jush? Ka megjithatë një mungesë respekti, apo jo?
Pyetje në këto raste janë me të vërtetë të shumta dhe besoj se nuk kemi rregulla të përgjithshme që duhet të ndjekim, natyrisht besimi është ajo çfarë na prek më shumë, por në disa raste kërkohet edhe një grimë krenarie. Për të jetuar mirë në një çift për mendimin tim gjëja më e rëndësishme është besimi dhe kur nuk e arrin atë në mënyrë të pashmangshme fillon marrëdhënia tregon disa shenja rënie sepse edhe në daljet me miqtë apo shoqet i bën ata apo ne të dyshojmë në mënyrën më të paturpshme, dhe nuk ka arsyetim që mund t’i ndalojë këto lloj ndjenjash.

Sipas mendimit tim, kur njëri prej tyre në një çift, kërkon jashtë këtij raporti, është një sinjal shumë i qartë se diçka është e gabuar dhe edhe në qoftë se, nga frika ose mungesa e mundësive, historia nuk vazhdon më rezultati prapë nuk ndryshon.

Sigurisht nga një situatë e këtij lloji mund të përpiqeni të kuptoni se çfarë duhet të bëni së bashku të dy që të ndiheni të kënaqur. Çfarë mendoni ju? Mund të falet një tradhti platonike?