Daut Demaku

Thenie te ndryshme nga nje profesor i mendimit pozitiv.

''Me lehtësi mund të arrihen sukseset në jashtësi; lehtë bëhesh Prof., Mr., Dr., Akademik, gjeneral apo boss i pasur, por vështirë, njëmend shumë vështirë, është të arrihet grada më e lartë në jetë: NJERI.''


''Nëse do dashuri – duaj njerëzit, nëse do respekt – respektojë njerëzit, nëse do pasuri – ndihmoju të tjerëve që të bëjnë pasuri, nëse do ardhmëri të fëmijëve mbille farën sot, nëse… A e keni vërejtur si flasim ne: e humba ditën dje duke ndenjur me fëmijët në shtëpi! O Zot. Po, a ka pasuri më të madhe se investimi në fëmijë? Mos qenka më i rëndësishëm hambari me grurë, apo fëmija që mund të ngris mijëra hambarë?''

''Ata qe pine kane nje problem,kur kane gezim pine per te festuar,kur kane hidherim pine per te hequr mendjen dhekur s'ndodh asgje pine qe te ndodhe dicka!''

''Një Gotë mbushur deri në Gjysmë me Ujë për një Optimist është Gjysëm e Mbushur, ndërsa për Pesimistin është Gjysëm e Zbrazur :S
Dhuratta K.''

''Nuk e dij cili eshte celesi i suksesit, por celesi i deshtimit eshte te mundohesh te kenaqesh cdokend.''


''Gjithkush mendon ta ndryshoj botën, por askush nuk mendon ta ndryshoj veten.''


'' Mendimi pozitiv mposhtë monotoninë me vet fuqië e saj..!'''

''Nuk ështe me rëndësi ta kesh nje femër, po ta dish ta duash atë dhe ta bësh të lumtur''


Dhe nje Histori :

Një djalë i vogël iu ngjit nënës së tij në kuzhinë një natë derisa ajo po bënte gati darkën dhe ia dorëzoi një copë letre ku ky kishte shkruar diçka në të. Nëna pasi i thau duart me përparësen e saj filloi ta lexojë copëzën e letrës ku shkruante:

Për kositjen e kullosës: 5 euro... Për pastrimin e dhomës sime këtë javë: 1 euro... Për atë që kam shkuar në dyqan për ty: 0.50 euro... Për atë që e kam ruajtur vëllanë e vogël derisa ti ishe në shitblerje: 0.25 euro... Për hedhjen e mbeturinave në kontenjer: 1 euro... Për sjelljen e një dëftese të mirë: 5 euro... Për fshirjen dhe rregullimin e oborrit: 2 euro...

Gjithsej më ke borxh: 14.75 euro

Hëmm! Nëna filloi ta shikonte të birin derisa ai rrinte pranë saj dhe sikur ia lexonte kujtimet që i silleshin asaj nëpër kokë. Ajo e kapi lapsin, e ktheu së prapthi letrën që e kishte shkruar i biri dhe shkroi:

Për nëntë muaj që të kam bartur në bark derisa ti rriteshe: falas (gratis)... Për të gjitha netët që kam ndenjur pa gjumë, jam kujdesur dhe jam lutur për ty: falas... Për të gjitha kohët e zahmetshme dhe për të gjithë lotët që më ke shkaktuar ti përgjatë viteve: falas... Për të gjitha netët e mbushura plot tmerr dhe shqetësimet që kam pasur: falas... Për lodrat, ushqimin, teshat madje edhe fshirjen e hundëve tua: falas, bir.

Kur t’i mbledhësh krejt këto, çmimi i dashurisë sime për ty është: falas

Kur përfundoi së lexuari atë që kishte shkruar e ëma, sytë iu mbushën me lot dhe duke e shikuar drejt në sy të ëmën i tha: “Nënë, vërtet të dua shumë”. E mori lapsin dhe me germa të mëdha shkroi në letër: “E PAGUAR”.

Kur ndahet toka në shumë hise - pakohet! Kur ndahen paratë në shumë pjesë - pakohen! Kur ndahet shtëpia në shumë pronarë - hapësira zvogëlohet. Kur ndahet e kur ndahet - gjithnjë pakohet, zvogëlohet, grimcohet, vdes e zhduket! Vetëm ti, e madhja, e bukura, hyjnorja, dritëdhënësja, freskuesja, me emrin aq të thjeshtë: DITURI, kur të ndajnë njerëzit në shumë pjesë - shtohesh e rritesh, si lisat e malit prej një fare!

Frika, lendimi jane ndjenja. Dhe ndjenjat jane nje pjese e jotja, realiteti yt. Ne qofte se ke turp ti tregosh, dhe i fsheh, shkaterron realitetin tend. Duhet te ngrihesh ne kembe dhe te luftosh per te drejten qe ke te shprehesh ate qe je!

E vetmja gje e bukur e se shkuares, eshte fakti qe eshte e shkuar.

"Dashuria"
Tërë një libër në një fjalë,
i tërë oqeani në një pikë loti,
shtatë palë qiell në një shikim,
fortunë në një ofshamë ..
rrufe në një prekje,
njëmijë vjet në një çast!
Kjo është dashuria...Dashuro dhe ti..


Dashuria èshtè ujvarè e pashtershme me emrin FEMèR,dhe e pastèr si loti, mos ia fal cdo idioti ...

Mos vrapo në jetë kaq shpejt sa të harrosh jo vetëm ku ke qënë po edhe ku po shkon. Jeta nuk është një garë, por një udhëtim per t'u shijuar ne cdo hap..


Cdo thenie te ketij profesori mund te gjeni edhe ne librin :Magjia e urtesise.

Një nxënës shkoi tek Mësuesi dhe i tha:

- O Mësuesi im i dashur, më ndihmo, o Mësues! Koka ime është bërë si zgjua bletësh dhe vetëm gumzhimë e zhurmë kam në kokë, sepse i kam njëmijë probleme.

- Ngadalë, tha Mësuesi, mos u ngut. Njëmijë probleme nuk zgjidhen përnjëherë. Problemet duhet zgjidhur një nga një. Me qetësi. Pa ngutje. Por, a di çka?

- Urdhëro, Mësues!

- A pijmë kafe, rrimë e pushojmë dhe, të shohim, mos po krijohet ndonjë situatë prej të cilës mund të mësojmë të dy: edhe unë edhe ti.

- Mirë...- u pajtua Nxënësi

Hynë në dhomë. U ulën mirë e këndshëm. Pinin kafe e rrinin. Në një moment, nëpër një dritare të vogël, që kishte mbetur rastsisht e hapur, hyri një Zog.

Ishte një Zog i vogël, i bukur, por shumë i trembur. Kur hyri në dhomë, në ambientin e panjohur, Zogu i trembur fluturoi më rrëmbim: herë përplasej për xhamave të mbyllur të driareve të mëdha, herë përplasej për dere, e prapë, kthehej dhe përplasej në xhamat e dritareve të mbyllura. Kur i lodh nga dhimbjet e përplasjeve, nga vuajtjet e përpjekjeve për gjetjen e derëdaljes me rrëmbim, pra kur u lodhë fort, shkoi dhe u ulë në një kënd të vitrinës.

Mësuesi e pa Nxënësin e i tha:

- E sheh këtë Zog?

- Po, tha Nxënësi, nuk jam i vërbër, e shohë!

- Eh, ky Zog je ti Nxënësi im i dashur. Dritarja e vogël qëlloi e hapur. Zogu hyri rastsisht. U përplasë me vuajtje e dhembje nëpër xhama, në derë e kudo dhe nuk e gjeti rrugën për dalje. Tërë kohën, ajo dritare nëpër të cilën HYRI Zogu, ishte e hapur. Kësaj i thonë zgjidhje impulsive, zgjidhje me panik, zgjidhje e vrullshme. Asnjëherë, kurrë në jetë, përpjekjet e këtilla nuk përfundojnë me rezultate...

Mësuesi pushoi pak dhe tha:

- Pasi të pushoi Zogu mirë, pasi të qetësohet, shihe me vemendje çka do t’i bëj unë Zogut.

Në atë çast Mësuesi i përplasi duart: baaam! Zogu u tremb nga përplasja e duarve të Mësuesit, fluturoi dhe, nëpër dritaren e hapur, doli në liri.

- E sheh, Nxënësi im, kur pushoi Zogu, kur u qetësua, kur u kthjellë, atëherë e pa dritaren e vogël, që tërë kohën ishte e hapur. Kësaj i thonë zgjidhje e vetëdijshme. Kështu duhet të veprosh edhe ti.

- Por unë i kam njëmijë probleme!...

- E di dhe të kuptojë mirë, por më kupto edhe ti mua. Të gjithë njerëzit në botë dinë të hyjnë në probleme, sikur Zogu që hyri nëpër dritarën e vogël. Por nëntëdhjetë e nëntë përqind të njerëzve nuk dinë të dalin edhe pse gjithnjë dera e hyrjes është e hapur siç ishte dritarja e hapur për Zogun. Pse? Sepse duan t’i zgjidhin të gjitha problemet përnjëherë, sikur ti, me vrull, me rrëmbim, pa qetësi e vetëdijësim.

- E çka duhet të bëj unë?

- Të qetësohesh, sikur Zogu, që pushoi në këndin e vitrinës. Të pushosh, të kthjellohesh mirë, të të vijë drita në sy, apo më saktë drita në mendje dhe të bëhesh dritë e tërë, të jesh krejtësisht syçelë, sepse: secili problem e ka DERËN për hyrje dhe, ajo derë e hyrjes është edhe DERË e daljes. Dhe gjithmonë është e hapur. Qysh ke ditur të hysh në problem, nëpër cilën derë ke hyrë në problem, nëpër të njëjtën derë do të dalësh, por dalja gjithmonë është e kushtëzuar nga SYÇELTËSIA.


E lexove tregimin, nipçe? E tash, a më lejon t’i them nja dy-tri fjalë? Nuk hidhërohesh, a? Më dëgjo!

Në qoftë se këtë tregim nuk e lexon sa për ta lexuar një herë, dy e tri, por e lexon dhe e përsëritë shumë herë, atëherë, ky tregim, pas çdo përsëritjeje, do të hyjë në qenësinë tënde, nuk do të mbetet vetëm dije në kokë, por do të bëhet dije-përvojë dhe, atëherë, të betohem ke mësuar shumë. Në qoftë se e lexon sa për t’u krekosur para shokëve e shoqeve, edhe mundi im, por edhe leximi yt, kanë arritur të bëhen një hiçgjë, një zhurmë e kotë, një punë pa vlerë.

Ndërkaq, nëse e rilexon dhe SIDOMOS nëse ia rikujton vetvetes në çdo situatë dhe në çdo rrethanë, atëherë, të betohem se, ky tregim, e ka vlerën e një jete: do të jetë me ty gjatë tërë jetës sate, do të jetë me ty gjithmonë dhe do të mësojë të hysh e të dalësh në probleme e brenga, në hidhërime e gëzime, por gjithnjë e gjithnjë e gjithnjë – ti do të dalësh fitimtar.

Unë ta thashë ty, por edhe ti thuaju të tjerëve. Sidomos në familjen tënde. E ke parë sa zhurma bëhet për hiçgjë, sa herë babi e ngritë zërin pa lidhje, sa herë nëna bëhet nervoz për imtësirat e parëndëishme, sa herë vëllau rrebelohet me teket e tija, kurse motra i tharton turinjtë thuase erdh dita e përmbytjes së botës? Ju thuaj: qetësi, sepse qetësia është kulturë. Pa qetësi nuk gjendet dera për dalje.

Gjej kohë për të punuar – ky është çmimi i suksesit. As në fjalor, fjala sukses nuk gjendet para fjalës: punë!

Gjej kohë për të menduar, mendimi është burim i forcës;

Gjej kohë për të luajtur, loja është rinim, fshehtësi e rinisë;

Gjej kohë për të lexuar – leximi është themeli i të gjitha dijeve.

Gjej kohë për t'u kënaqur me ata që i do e të duan – dashuria është rruga më e sigurt për të prekur lumturinë;

Gjej kohë për të ëndrruar – ëndrra e madhe është rrugë që të lidhë me yllin tënd;

Gjej kohë të dashurosh dhe të të dashurojnë, kjo është privilegjë hyjnore;

Gjej kohë të vështrosh të gjitha lëvizjet në natyrë, dita është tepër e shkurtë për vetmi;

Gjej kohë për të qeshur – e qeshura është muzika e shpirtit...)


Me shume dashuri,

Daut Demaku

bravo amore

Shkruan: Daut Demaku

Tërë jeta jonë, fillim e mbarim, është e mbushur me mendime e dëshira. Në literaturë thuhet se brenda 24 orëve nëpër mendjen e njeriut lëvizin afërsisht 14 mijë mendime e dëshira. (Gjetjet më të reja të literaturës shkojnë edhe më larg dhe thonë se shifra është shumë më e madhe, sillet diku mes 50 e 60 mijë mendime e dëshira). Por le të jetë e saktë edhe gjetja e mëhershme prej 14 mijë mendimeve e dëshirave, prapë, edhe kjo shifër është marramendëse.

E tash, këtë fakt shkencor e kemi në njërën dorë, ndërsa fakti tjetër, poashtu shkencor, thotë: dëshirat nuk janë asgjë tjetër përveç se lajmëtare të mundësive tona. Në mendjen e asnjë njeriu nuk lindë dëshira pa ekzistuar kushtet dhe mundësitë reale në ambient që ajo dëshirë të plotësohet. Vetëm kur të jenë krijuar kushtet e jashtme dhe të brendshme për realizimin e një dëshire, atëherë, ajo dëshirë ngre kokën dhe të thotë: kërkoje, kërkoje se është këtu, shumë afër.

Dhe fakti i tretë, gjithashtu shkencor të cilin e pranon dhe e rekomandon literatura është: dëshirat normale njerëzore plotësohen që të gjitha (po e nënvizoj: të gjitha!) kur të plotësohen këto kushte: kur dëshira të jetë profilizuar si një dhe e vetme, pra kur nga 14 mijë mendime e dëshira të jetë pastruar terreni dhe të ketë mbetur në mendje vetëm NJË dëshirë; pra kemi profilizimin e dëshirës, (sepse t’i thuash taksistit ja ku i ke 14 mijë adresa dhe më dërgo në shtëpinë time, ai me vjet do të sorrollatet rrugëve të qytetit pa arritur ta gjejë shtëpinë tënde); pastaj vijnë krijimi i filmit mental (të vizualizohet: të shihet me sytë e mendjës së një dëshirë po plotësohet) dhe e treta: të rrumbullakësohet në tërësi piktura e dëshirës (pra të jetë formësuar dëshira me të gjitha elementet kompozicionale, siç formësohet vepra artistike e quajtur pikturë).

Por, duhet ditur edhe faktin tjetër se dëshira është sikur ylberi: në qoftë se këmbëngulë që ta zësh ylberin do të djersitesh kot, sepse ti del në kodër, ylberi ikë në bregun tjetër.

DD

QETËSIA

Sa herë kam folur për qetësinë, gjithnjë e kam nënvizuar faktin se qetësia është mrekullia
vetë, se qetësia është kulturë, qytetërim, ndarje e largim nga jeta primitive, por asnjëherë
nuk e kam thënë me nënvizim të fortë se qetësia është ilaçi më i fuqishëm për shërimin
e tërësishëm të njeriut, të tërësishëm – të trupit e të shpirtit.
Eksperimentet shkencore kanë vërtetuar katërçipërisht se zhurma ndikon dukshëm
në rënien serioze të efikasitetit në punë, zvogëlon mundësinë e pushimit në shtëpi,
pengon relaksimin e njeriut në gjumë, shkakton shqetësim të vërtetë të sistemit nervor.
E sistemi nervor (i tensionuar) është prodhuesi kryesor i të gjitha sëmundjeve – fizike
dhe mendore.
Shkencëtarët e mjekësisë zyrtare, që mjekësinë nuk e kanë vetëm profesion,por edhe MISION, vërtetojnë se sëmundja krijohet kur qelizat nuk merren vesh mes vete.
E mosmarrëveshja e qelizave shkaktohet nga mungesa e harmonisë së energjisë.
Pra, kur energjia vjen valë-valë, nën presionin e stresit e të shqetësimeve,
atëherë qelizat nuk merren vesh mes tyre dhe – prite sëmundjen.
Kur krijohet barabari në jetë, kur energjia është në harmoni të plotë, atëherë,
thjesht e shkurt – sëmundja nuk ekziston.

(Krahasojeni këtë konstatim me stabilimentet elektrike, që i keni në shtëpi:
nëse rryma është gjithnjë aq sa duhet të jetë – 220-voltëshe, asnjë
nga stabilimentet e shtëpisë nuk digjen, sepse janë të programuara për këtë nivel të tensionit.
Por, kur rryma vjen herë më e fortë e herë më e dobët – stabilimentet në shtëpi - digjen.
E njëjta gjë – pikë për pikë - ndodh me energjinë në trupin e njeriut).

Njëri nga ekspertët më të njohur në botë, Srarr Daily, thotë: “Nga ata që unë i njoh,
nga ata që kanë ditur ta ushtrojnë dhe ta praktikojnë qetësinë – asnjëri, asnjëherë nuk ka qenë - i sëmurë. Kam vërejtur se plagët e mia më mundojnë,
kur fjalët e mia nuk janë në harmoni me qetësinë… Me ushtrim të qetësisë së plotë,
krijohet ndjenja e çlodhjes, e cila është terapia me vlerat më të larta shëruese në botë”.

Qetësia e zgjon nga gjumi mjekun më të mirë në botë, që gjendet në brendinë e njeriut,
qetësia hap dyert e barnatores më komplete që, po ashtu, gjendet brenda në njeriun.
Qetësia, pra, e aktivizon hormonin e lumturisë, që ka fuqi shëruese deri në 400 herë
më shumë se antibiotiku efikas për diagnozë të saktë.

Në natyrë çdo gjë zhvillohet në qetësi: dielli rrezon lehtë, shiu bie lehtë, Prandaj, njerëzit e mençur, ata që njëmend e kanë shtëpi natyrën, flasin lehtë, ecin lehtë,
punojnë lehtë e nuk lëndohen… A ju kujtohet tregimi për një Mësues, një Nxënës dhe një Zog?
Sepse në natyrë gjithçka është në harmoni, e lehtë…

(Shembull praktik: Eksperimenti gjerman me arrën. Në vitin e largët 1990,
ekipi eksperimentues ka provuar që me pompën më të fortë, të prodhuar në Gjermani
deri në atë vit – të fusë ujin nën lëvoren e arrës, ose më saktë: nëpër atë pjesë të trupit
të arrës nga lëvizin lëngjet ushqyese. Dhe, kanë arritur që, me fuqinë e asaj pompe të fortë
- ta shtyjnë lëngun deri në 50 cm. Ndërkaq, trupi i pemës dërgon lëngjet e jetës d
eri në 50 metra në lartësi dhe nuk përdor asnjë pompë, as agregat, as traktor, dhe – PA ASNJË ZHURMË!).Secilit prej jush po i them: bëhet fjalë për ty, për cilësinë e jetës sate, sot e këtu,
për jetën tënde të tërësishme, për mençurinë praktike, ndaj, nëse e do veten tënde,
praktikoje qetësinë, këtë dhuratë të shtrenjtë hyjnore.
Me shumë dashuri Daut Demaku!
zogu fluturon lehtë, bimët rriten shumë, shumë lehtë. Shtëpi e njeriut është - natyra.

Afrimimet Pozitive
Ata që kanë marrë pjesë ne kursin e Mendimit Pozitiv e kanë kuptuar se çfarë fuqie ka fjala.
Se si me fjalë ndërtohen dhe rrënohen jetët. Është e qartë se një rrol shumë
të rëndësishëm luajnë afirmimet pozitive.
Çfarë janë afirmimet pozitive?
Këto janë fjali që përshkruajnë një gjendje të dëshiruar, që përsëriten shumë shpesh
në mënyrë që ndërdija të jetë në shërbimin e një jete më të mirë.
Që afirmimet të jenë sa më efikase ato duhet të përsëriten me vëmendje,
me bindje, me interesim dhe me shumë dëshirë.
Si të përdoren afirmimet pozitive?
Është mirë që të përdoren fjali të shkurtra meqë mbahen mend lehtë.
Përsëritni sa herë të doni, sa herë që nuk jeni duke u marrë
me ndonjë aktivitet tjetër që kërkon koncentrim
(pra,mos I përsëritni afirmimet kur jeni duke ngarë veturën apo duke kaluar rrugën) ndërsa mund të jetë moment I mirë që ta bëni kur jeni duke udhëtuar
me autobus, tren, duke pritur në rend, …dmth gjatë momenteve pasive në jetë.
Bëjini disa sesione 5-10 minutëshe në ditë.
Për të ju ndihmuar, ja disa shembuj të afirmimeve pozitive.
Zgjedhni cila ju konvenon më së shumti, dhe përsëriteni – ama ME BINDJE.
- Unë jam i/e shëndetshëm(e) dhe i/e lumtur.
- Unë jam çdo ditë e më i/e pasur.
- Trupi im është I shëndoshë dhe po funksionon për mrekulli.
- Unë kam shumë energji.
- Unë mësoj dhe kuptoj shpejtë.
- Mendja ime është e qetë.
- Unë jam i/e qetë dhe i/e relaksuar në çdo situatë.
- Mendimet e mia I kontrolloj unë.
- Unë rrezatoj dashuri dhe lumturi.
- Unë jam i/e rrethuar me dashuri.
- Unë e kam punën më të mirë në botë.
- Unë jetoj në shtëpinë e ëndrrave të mia.
- Unë kam marrëdhënie të shkëlqyer me burrin/gruan. Unë kam një punë të mrekullueshme.
- Unë jam i/e suksesshëm(e) në çdo hap.
- Jeta ime është çdo ditë e më e bukur.
Të mos harroj t’ua kujtoj se Louise L. Hay ka shëruar kancerin me afirmime pozitive
dhe me mendime pozitive.
Pra të mendojmë pozitivisht,
Me shumë dashuri për ju,

PËRTACIA
Njëherë, një nuse e re, shkoi te plaku i mençur, Ramadan Shabani.
Ky pleqnar i mençur ishte mësuar t’i vinë burrat prej të gjitha anëve të Kosovës
që pyesnin për zgjidhjen e ngatërresave të ndryshme, por të vijë një nuse e re,
kjo nuk i kishte ndodhur më parë.
- Kam ardhë për një hall, tha nusja e skuqur nga turpi që bisedonte me njeriun
më të nderuar të asaj kohe në Kosovë.
- Mirë, moj nuse, hyjmë brenda dhe bisedojmë, ndoshta do ta gjejmë zgjidhjen bashkë,
sepse nuk ka shtëpi pa derë.
Hynë brenda në kullë dhe nusja i tha:
- Më ka vdekë burri, më ka lënë vetëm një djalë pesë vjeç, kam ra në pikë të hallit.
- Pse? – i tha plaku.
- Nuk e di a do të bëhet ky djal i vyeshëm apo dembel.
Po ta dija se do të bëhet i vyeshëm e i mençur, kurrë nuk do të martohesha,
do ta kisha rritë këtë djal me shumë dashuri. Por, në qoftë se bëhet ndonjë dembel,
ndonjë përtac i shëmtuar, nuk do ta çoja jetën kot, do të martohesha...
Plaku i mençur tha:
- Kjo punë është e lehtë, moj nuse. Merre nesër një guralec të vogël
dhe lëshoja djalit në mbathjet e tij. Kur të kthehet në mbrëmje,
nëse e ka hjekë guralecin nga mbathjet – ruaje dhe mos u marto tjetërkund,
sepse do të bëhet njëmend i vyeshëm dhe i mirë. Por, në qoftë se nga përtacia
e ka mbajtur tërë ditën guralecin në mbathje
dhe nuk e ka hjekë – s’ke pse e çon poshtë rininë tënde, dil e martohu,
sepse ai djal do të bëhet një dembel i shëmtuar.
Nusja e dëgjoi plakun e mençur.
Të nesërmen, kur u kthye djali në shtëpi, nëna që e kishte pritur me padurim, e pyeti:
- A u lodhe, djali im?
- Jo, bre nënë nuk u lodha, po një guri në mbathje tërë ditën më ka lënduar këmbën.
- E pse nuk e hoqe, për saora do të liroheshe prej tij? S’di. Më vinte zor të ndalesha, të gërmuçesha, ta zbathja këpucën dhe kështu tërë ditën
e kalova me këmbë të lënduar.
E ëma tha vetmevete: “Jo këmbën po të paska lënduar kokën, more dembel!”
dhe, natyrisht, e la djalin jetim dhe shkoi e u martua në tjetër vend.
Nipçe, more nipçe: E sheh mençurinë mahnitëse të njerëzve të popullit tonë.
Një plak i urtë, pa asnjë ditë shkollë, por që ka pasë të kryer shkollën e madhe
që quhet Përvojë, e ka ditur shumë mirë se: përtacia është nëna e të gjitha dështimeve
në jetë. Prandaj, përmes këtij tregimi të ka thënë:
Kurrë mos e akuzo askënd për gjendjen tënde, të gjitha që i ke, dhe,
të gjitha që do t’i kesh janë dhe do të jenë vetëm PASOJA. Shëmtitë:
pasoja të përtacisë, mrekullitë: pasoja të zellshmërisë sate.
Jeta, nipçe, përbëhet prej imtësirave. Merre me mendë djalin e këtij tregimi:
për një përtesë të vogël, një gërmuçje, një zbathje, një largim të guralecit
nga këpuca dhe ky djal do të jetonte në afërsinë dhe ngrohtësinë e nënës së mirë. Për këtë përtesë, për këtë gjest të përtacisë, që ka qenë dhe është
shenjë e vërtetë që paralajmëron se çfarë njeriu do të bëhet nesër ai djal,
tërë jetën do ta ketë kaluar me vajë,pa gëzime,pa dashurinë e nënës,
pa përkrahjen e kujdesin e saj. Një imtësirë dhe, ja, një jetë merr rugën e humbjes,
rrugën e vuajtjes, rrugën e dështimit.
Kjo është përtacia dhe, pastaj, të gjithë përtacët, injorantët,
të zhvullnetuarit e dështakët shajnë fatin, jetën dhe çdo kënd tjetër për vuajtjet e tyre.
E vërteta është se ata vetë, vetëm ata vetë dhe askush tjetër,
janë përgjegjës dhe shkaktar të gjendjës që e kanë, të dështimeve e të mjerimeve të tyre.
Lulet e fatit të vet, nipçe, secili njeri i mbjell me dorën e vet.
Me shumë dashuri,

Mësuesi tha: Jam betuar se do ta dëgjoj vetëm njeriun, që fjalën e përdor për të thënë një MENDIM dhe mendimin e përdor për të thënë TE VERTETEN. Për mendimin pozitiv duhet të jesh vetëm NJERI.

Mendimet rrinë tek secili njeri, si ajka në çdo pikë të qumshtit.

Mendimi i mirë është herë-herë sikur brumi: duhet ngjeshur mirë e mirë, që të shndërrohet në mendim jetëgjatë.

Mendimet shpesh janë sikur era: -shuajnë zjarrin e vogël, por nderzin edhe më shumë zjarrin e madh.

Mendimet e këndshme sjellin kthesa.

Mendimet e fuqishme, permes njeriut sundojnë botën.

Nuk ka asgjë në botë që të çarmatos më shumë e më fortë sesa mendimi që përmban mirësi.

Mendimi pozitiv është mbret i gjithë botës, kurse mendimi negativ është mbret vetëm i budallenjve.

Mendimet janë si diamanti, aq sa është zor të gjenden, aq është zor të përpunohen.

Të gjitha qeveritë në botë mbledhin tatime e bëjnë investime, por, asnjë qeveri në botë nuk mund të mbjellë gëzime në zemrat e njerëzve si mendimi pozitiv.

Thuhet: Njerëzit vdesin, përmendoret rrënohen, vetëm mendimet që ndërtojnë jetën e brezave, jetojnë deri në amshim.
Plaku tha: Mendja e fuqishme që ndjek qëllimet praktike është mendja më e mirë në botë.

Përvoja tha: Kur të arrish në majë të bjeshkës, do të shohësh dhe do të bindesh se nuk paska qenë maja aq e lartë.
Andaj, kur pi ujë, mendo për burimin. Mos kini kurrë qëllim për të qenë dikushi, nëqoftë se nuk jeni më parë NJERI.